Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Ibumax 400; -Forte 600 mg

Ibuprofen

tabl. powl.
600 mg
10 szt.
Doustnie
OTC
100%
8,00
Ibumax 400 mg
tabl. powl.
400 mg
10 szt.
Doustnie
OTC
100%
4,70
Ibumax 400 mg
tabl. powl.
400 mg
30 szt.
Doustnie
OTC
100%
10,70
Ibumax 400 mg
tabl. powl.
400 mg
50 szt.
Doustnie
OTC
100%
15,90
Ibumax Forte 600 mg
tabl. powl.
600 mg
10 szt. (słoik)
Doustnie
OTC
100%
X

Ibumax 400600 mg - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Ibu400 mg wskazany jest w leczeniu:

  • Bólów różnego pochodzenia o nasileniu słabym do umiarkowanego, w tym:
    • Bóle głowy (m.in. ból napięciowy i migrena)
    • Bóle zębów
    • Nerwobóle
    • Bóle mięśniowe, stawowe i kostne
    • Bóle towarzyszące grypie i przeziębieniu
  • Gorączki różnego pochodzenia (m.in. w przebiegu grypy, przeziębienia lub innych chorób zakaźnych)
  • Bolesnego miesiączkowania

Ibumax Forte 600 mg wskazany jest w:

  • Leczeniu objawowym reumatoidalnego zapalenia stawów
  • Leczeniu objawowym choroby zwyrodnieniowej stawów

Ibumax Forte 600 mg przeznaczony jest wyłącznie dla pacjentów dorosłych.

Ibumax w różnych dawkach ma szerokie zastosowanie w leczeniu bólu, gorączki i stanów zapalnych, przy czym wyższa dawka 600 mg dedykowana jest głównie schorzeniom reumatologicznym u dorosłych.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawka Grupa wiekowa Schemat dawkowania Maksymalna dawka dobowa
200 mg Dorośli i dzieci >12 lat 1-2 tabl. co 4h 6 tabl. (1200 mg)
400 mg Dorośli i dzieci >12 lat 1 tabl. co 4h 3 tabl. (1200 mg)
600 mg Dorośli 1-2 tabl. 2-3 razy na dobę 4 tabl. (2400 mg)

Dawkowanie należy dostosować indywidualnie, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów.

Dawkowanie Ibumaxu zależy od mocy preparatu i wieku pacjenta. Kluczowe jest nieprzekraczanie maksymalnych dawek dobowych i stosowanie leku przez możliwie najkrótszy czas.

Przeciwwskazania

Stosowanie Ibumaxu jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na ibuprofen lub którykolwiek składnik preparatu
  • Reakcje alergiczne po przyjęciu ASA lub innych NLPZ w przeszłości
  • Czynna lub nawracająca choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy
  • Perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego w wywiadzie
  • Ciężka niewydolność wątroby, nerek lub serca
  • Jednoczesne stosowanie innych NLPZ, w tym inhibitorów COX-2
  • III trymestr ciąży
  • Skaza krwotoczna

Ibumax nie powinien być stosowany u pacjentów z określonymi schorzeniami układu pokarmowego, niewydolnością narządową oraz w przypadku nadwrażliwości na NLPZ. Szczególną ostrożność należy zachować u kobiet w ciąży.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność stosując Ibumax u pacjentów z:

  • Toczniem rumieniowatym układowym i mieszaną chorobą tkanki łącznej
  • Chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie
  • Nadciśnieniem tętniczym i/lub zaburzeniami czynności serca
  • Zaburzeniami czynności nerek lub wątroby
  • Astmą oskrzelową lub chorobami alergicznymi

Istnieje ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które może być śmiertelne. Ryzyko to wzrasta wraz z dawką i czasem stosowania leku.

Długotrwałe stosowanie leków przeciwbólowych może prowadzić do uszkodzenia nerek.

Ibuprofen może maskować objawy zakażenia, co może opóźnić właściwe leczenie.

Stosowanie Ibumaxu wymaga szczególnej ostrożności u pacjentów z określonymi schorzeniami współistniejącymi. Kluczowe jest monitorowanie potencjalnych działań niepożądanych, zwłaszcza ze strony przewodu pokarmowego i nerek.

Warto zapamiętać
  • Ibumax należy stosować w najmniejszej skutecznej dawce przez najkrótszy możliwy okres
  • Lek może zwiększać ryzyko incydentów sercowo-naczyniowych, szczególnie przy długotrwałym stosowaniu wysokich dawek

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Ibuprofen może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

  • Kwas acetylosalicylowy - może osłabiać działanie kardioprotekcyjne małych dawek ASA
  • Inne NLPZ - zwiększone ryzyko działań niepożądanych
  • Leki przeciwnadciśnieniowe i moczopędne - możliwe zmniejszenie ich skuteczności
  • Leki przeciwzakrzepowe - zwiększone ryzyko krwawień
  • Lit i metotreksat - możliwe zwiększenie ich stężenia w osoczu
  • Kortykosteroidy - zwiększone ryzyko działań niepożądanych w obrębie przewodu pokarmowego
  • Cyklosporyna - zwiększone ryzyko nefrotoksyczności
  • Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) - zwiększone ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego

Ibumax wchodzi w liczne interakcje z innymi lekami, co wymaga szczególnej ostrożności przy jego stosowaniu u pacjentów przyjmujących inne preparaty, zwłaszcza wpływające na układ krzepnięcia i przewód pokarmowy.

Wpływ na ciążę i laktację

Stosowanie Ibumaxu w ciąży:

  • I i II trymestr: nie zaleca się stosowania ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa
  • III trymestr: stosowanie jest przeciwwskazane

Karmienie piersią: ibuprofen przenika do mleka kobiecego w niewielkim stężeniu. Krótkotrwałe stosowanie w dawkach przeciwbólowych i przeciwgorączkowych nie wymaga przerwania karmienia piersią.

Stosowanie Ibumaxu w ciąży powinno być ograniczone do niezbędnego minimum i zawsze skonsultowane z lekarzem. Krótkotrwałe przyjmowanie leku jest zwykle bezpieczne podczas karmienia piersią.

Działania niepożądane

Najczęściej występujące działania niepożądane Ibumaxu to:

  • Zaburzenia żołądka i jelit: niestrawność, ból brzucha, nudności, biegunka
  • Zaburzenia skóry: wysypka, świąd
  • Zaburzenia układu nerwowego: bóle i zawroty głowy
  • Zaburzenia sercowo-naczyniowe: obrzęki, nadciśnienie tętnicze

Rzadziej mogą wystąpić poważniejsze działania niepożądane, takie jak krwawienie z przewodu pokarmowego, ciężkie reakcje skórne czy zaburzenia czynności nerek i wątroby.

Mimo że Ibumax jest zwykle dobrze tolerowany, może powodować szereg działań niepożądanych, głównie ze strony przewodu pokarmowego. Pacjenci powinni być poinformowani o możliwych objawach ubocznych i konieczności zgłaszania ich lekarzowi.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania Ibumaxu mogą obejmować:

  • Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, ból brzucha
  • Zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego: senność, ból głowy, dezorientacja
  • Zaburzenia metaboliczne: kwasica metaboliczna
  • Zaburzenia czynności nerek i wątroby

Leczenie przedawkowania jest objawowe i podtrzymujące. Nie istnieje swoiste antidotum.

Przedawkowanie Ibumaxu może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. W przypadku podejrzenia przedawkowania konieczna jest natychmiastowa pomoc medyczna.

Właściwości farmakologiczne

Ibuprofen jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ), który działa poprzez hamowanie syntezy prostaglandyn. Wykazuje działanie:

  • Przeciwzapalne
  • Przeciwbólowe
  • Przeciwgorączkowe

Dodatkowo, ibuprofen odwracalnie hamuje agregację płytek krwi.

Mechanizm działania Ibumaxu opiera się na hamowaniu syntezy prostaglandyn, co przekłada się na jego wielokierunkowe działanie terapeutyczne w leczeniu bólu, stanów zapalnych i gorączki.



Wskazania

200 mg i 400 mg: bóle różnego pochodzenia o nasileniu słabym do umiarkowanego (bóle głowy, m.in. ból napięciowy i migrena, bóle zębów, nerwobóle, bóle mięśniowe, stawowe i kostne, bóle towarzyszące grypie i przeziębieniu). Gorączka różnego pochodzenia (m.in. w przebiegu grypy, przeziębienia lub innych chorób zakaźnych). Bolesne miesiączkowanie. 600 mg: leczenie objawowe w przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów oraz choroby zwyrodnieniowej stawów u pacjentów dorosłych.

Dawka 200 mg. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: dawka początkowa wynosi 1 lub 2 tabl. Następnie, o ile jest to potrzebne, 1 lub 2 tabl. co 4 h. W okresie 24 h nie należy przyjmować więcej niż 6 tabl. (maks. dawka dobowa 1200 mg w dawkach podzielonych). Osoby w wieku podeszłym: nie jest wymagana zmiana dawkowania. Jeżeli konieczne jest stosowanie produktu leczniczego dłużej niż 3 dni lub pogarsza się stan pacjenta, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem. Działania niepożądane można ograniczyć, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Dzieci i młodzież. Nie podawać dzieciom w wieku poniżej 12 lat. Jeśli u dzieci i młodzieży produkt leczniczy jest stosowany dłużej niż 3 dni, lub jeśli objawy się nasilają, powinno się skonsultować się z lekarzem. Dawka 400 mg. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 1 tabl. co 4 h. W okresie 24 h nie należy przyjmować więcej niż 3 tabl. (maks. dawka dobowa 1200 mg w dawkach podzielonych). Osoby w wieku podeszłym: nie jest wymagana zmiana dawkowania. Jeżeli konieczne jest stosowanie produktu leczniczego dłużej niż 3 dni lub pogarsza się stan pacjenta, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem. Działania niepożądane można ograniczyć, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Dzieci i młodzież. Nie podawać dzieciom w wieku <12 lat. Jeśli u dzieci i młodzieży produkt leczniczy jest stosowany dłużej niż 3 dni, lub jeśli objawy się nasilają, powinno się skonsultować się z lekarzem. Dawka 600 mg. Dorośli: zalecana dobowa dawka wynosi 1200-1800 mg (2-3 tabl.) w dawkach podzielonych. U niektórych pacjentów wystarczającą dawką dobową jest 600-1200 mg (1-2 tabl.). W przypadku ostrych bólów można stosować dawkę większą, prowadzącą do złagodzenia bólu, nie przekraczającą dawki dobowej 2400 mg (4 tabl.). Osoby w podeszłym wieku: nie ma potrzeby modyfikacji dawki u osób w podeszłym wieku, o ile czynność nerek i wątroby jest prawidłowa. W innym przypadku dawka dobowa jest zalecana przez lekarza indywidualnie. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Jeżeli konieczne jest stosowanie produktu leczniczego dłużej niż 3 dni lub pogarsza się stan pacjenta, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem. Dzieci i młodzież: nie podawać dzieciom w wieku <12 lat.

Wyłącznie do podawania doustnego i stosowania krótkotrwałego.

Nadwrażliwość na ibuprofen lub którąkolwiek substancję pomocniczą lub na inne NLPZ, u których po przyjęciu ASA lub innych NLPZ występowały kiedykolwiek w przeszłości objawy alergii w postaci kataru, pokrzywki lub astmy oskrzelowej, z chorobą wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy czynną lub w wywiadzie, perforacją lub krwawieniem, również tymi występującymi po zastosowaniu NLPZ, aktywny lub nawracający w wywiadzie wrzód trawienny/krwawienie (dwa lub więcej epizodów udokumentowanego owrzodzenia lub krwotoku), z ciężką niewydolnością wątroby, ciężką niewydolnością nerek lub ciężką niewydolnością serca, przyjmujących jednocześnie inne NLPZ, w tym inhibitory COX2 (zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych), w III trymestrze ciąży, ze skazą krwotoczną.

Należy zachować ostrożność u pacjentów, u których występują: toczeń rumieniowaty układowy oraz mieszana choroba tkanki łącznej - występuje zwiększone ryzyko rozwoju jałowego zapalenia opon mózgowych. Choroby przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego i Crohna) - może wystąpić zaostrzenie choroby. Nadciśnienie tętnicze i/lub zaburzenie czynności serca w wywiadzie - opisywano zatrzymanie płynów i obrzęki związane z przyjmowaniem NLPZ. U osób w podeszłym wieku, którzy przyjmują jednocześnie leki moczopędne istnieje ryzyko zwiększenia działań niepożądanych. Zaburzenie czynności nerek - istnieje ryzyko dalszego pogorszenia czynności nerek. Zaburzenia czynności wątroby: u osób z czynną lub w wywiadzie astmą oskrzelową oraz chorobami alergicznymi zażycie produktu leczniczego może spowodować skurcz oskrzeli. U osób w podeszłym wieku istnieje ryzyko zwiększenia działań niepożądanych. Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych. Istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które może być śmiertelne i które niekoniecznie musi być poprzedzone objawami ostrzegawczymi lub może wystąpić u pacjentów, u których takie objawy ostrzegawcze występowały. W razie wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego czy owrzodzenia, należy natychmiast odstawić produkt leczniczy. Pacjenci z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie, szczególnie osoby w wieku podeszłym, powinni być poinformowani, że należy poinformować lekarza o wszelkich nietypowych objawach dotyczących układu pokarmowego (szczególnie o krwawieniu), zwłaszcza w początkowym okresie terapii. Pacjenci ci powinni stosować jak najmniejszą dawkę produktu leczniczego. Należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy u pacjentów, stosujących jednocześnie inne leki, które mogą zwiększać ryzyko zaburzeń żołądka i jelit lub krwawienia, tj.: kortykosteroidy lub leki przeciwzakrzepowe jak warfaryna (acenokumarol) lub leki antyagregacyjne jak ASA. Należy zachować szczególną ostrożność (pacjent powinien skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą) przed zastosowaniem produktu leczniczego u pacjentów z nadciśnieniem i/lub niewydolnością serca z zatrzymaniem płynów, nadciśnieniem i obrzękiem związanych ze stosowaniem NLPZ w wywiadzie. Wpływ na układ krążenia i naczynia mózgowe: badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (na przykład zawału mięśnia sercowego lub udaru). W ujęciu ogólnym badania epidemiologiczne nie wskazują, że przyjmowanie ibuprofenu w małych dawkach (np. ≤ 1200 mg/dobę). Jednoczesne, długotrwałe stosowanie różnych leków przeciwbólowych może prowadzić do uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatia postanalgetyczna). Ciężkie reakcje skórne. W związku ze stosowaniem NLPZ zgłaszano występowanie ciężkich reakcji skórnych, także śmiertelnych, w tym złuszczającego zapalenia skóry, zespołu Stevensa-Johnsona i toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka. Wydaje się, że ryzyko związane z wystąpieniem tych reakcji u pacjentów jest największe na wczesnym etapie terapii, przy czym w większości przypadków początek reakcji miał miejsce w pierwszym miesiącu leczenia. Zgłaszano przypadki ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP) związane ze stosowaniem produktów zawierających ibuprofen. Należy zakończyć stosowanie ibuprofenu w chwili pojawienia się pierwszych przedmiotowych i podmiotowych objawów ciężkich reakcji skórnych, takich jak wysypka, zmiany na błonach śluzowych lub jakiekolwiek inne oznaki nadwrażliwości. Maskowanie objawów zakażenia podstawowego może maskować objawy zakażenia, co może prowadzić do opóźnionego rozpoczęcia stosowania właściwego leczenia, a przez to pogarszać skutki zakażenia. Zjawisko to zaobserwowano w przypadku pozaszpitalnego bakteryjnego zapalenia płuc i powikłań bakteryjnych ospy wietrznej. Jeśli lek stosowany jest z powodu gorączki lub bólu związanych z zakażeniem, zaleca się kontrolowanie przebiegu zakażenia. W warunkach pozaszpitalnych pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają. Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę (syntezę prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii. Należy poinformować pacjenta, aby skonsultował się z lekarzem lub farmaceutą w przypadku wystąpienia nowych objawów lub zwiększenia występujących objawów. Istnieje ryzyko niewydolności nerek w odwodnionych dzieci i młodzieży. Brak danych dotyczących wpływu produktu leczniczego na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych, obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu i sprawność psychofizyczną podczas stosowania produktu w zalecanych dawkach i przez zalecany okres.

Ibuprofenu (podobnie jak innych leków z grupy NLPZ) nie należy stosować jednocześnie z poniżej wymienionymi lekami. Kwas acetylosalicylowy: jednoczesne stosowanie kwasu acetylosalicylowego i ibuprofenu nie jest zalecane ze względu na możliwość nasilenia działań niepożądanych. Dane doświadczalne wskazują, że ibuprofen może kompetycyjnie hamować działanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi, gdy leki te są podawane jednocześnie. Pomimo braku pewności, czy dane te można ekstrapolować do sytuacji klinicznych, nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek kwasu acetylosalicylowego. Uważa się, że sporadyczne przyjmowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego. Inne niesteroidowe leki przeciwzapalne: ze względu na zwiększenie ryzyka występowania działań niepożądanych. Leki przeciwnadciśnieniowe: leki z grupy NLPZ mogą powodować mniejszą skuteczność działania leków zmniejszających ciśnienie tętnicze krwi. Leki moczopędne: istnieją nieliczne dowody na zmniejszenie skuteczności działania leków moczopędnych. Leki przeciwzakrzepowe: z nielicznych danych klinicznych wynika, że NLPZ mogą zwiększać działanie leków zmniejszających krzepliwość krwi. NLPZ (szczególnie w dużych dawkach): mogą zwiększać działanie leków przeciwzakrzepowych takich jak warfaryna (acenokumarol). Lit i metotreksat: dowiedziono, że niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą powodować zwiększenie stężenia w osoczu zarówno litu jak i metotreksatu; zaleca się kontrolę litu i metotreksatu w surowicy. Zydowudyna: istnieją dowody na wydłużenie czasu krwawienia u pacjentów leczonych jednocześnie ibuprofenem i zydowudyną. Kortykosteroidy: zwiększa się ryzyko działań niepożądanych zwłaszcza w obrębie przewodu pokarmowego. Cyklosporyna: skojarzone stosowanie cyklosporyny i ibuprofenu może podwyższyć ryzyko toksycznego wpływu na nerki. Wybiórcze inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI): skojarzone podawanie zwiększa ryzyko krwawienia żołądkowo-jelitowego.

Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania ibuprofenu u kobiet w ciąży. Ponieważ wpływ zahamowania syntezy prostaglandyn na płód ludzki jest nieznany nie zaleca się stosowania ibuprofenu w I i II trymestrze ciąży. W ostatnim trymestrze ciąży stosowanie ibuprofenu jest przeciwwskazane ze względu na zmniejszenie czynności skurczowej macicy (co może prowadzić do opóźnienia lub przedłużenia porodu), przedwczesne zamykanie przewodu tętniczego Botalla i wywoływanie nadciśnienia płucnego u noworodka, oraz zwiększone ryzyko przedłużenia krwawienia u matki i dziecka oraz powstania obrzęków u matki. Ibuprofen i jego metabolity przenikają do mleka kobiet karmiących piersią w niewielkim stężeniu (0,0008% zastosowanej dawki). Ponieważ jak dotąd nie ma doniesień o szkodliwym wpływie produktu leczniczego na niemowlęta, przerwanie karmienia piersią nie jest koniecznie w trakcie krótkotrwałego leczenia ibuprofenem w dawkach stosowanych w leczeniu bólu i gorączki.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo rzadko) zaburzenia wskaźników morfologii krwi (anemia, leukopenia, trombocytopenia, pancytopenia, agranulocytoza), pierwszymi objawami są gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, objawy grypopodobne, zmęczenie, krwawienie (np. siniaki, wybroczyny, plamica, krwawienie z nosa). Zaburzenia układu immunologicznego: (niezbyt często) pokrzywka i świąd; (bardzo rzadko) ciężkie reakcje nadwrażliwości jak obrzęk twarzy, języka i krtani, duszność, tachykardia, hipotensja, wstrząs, anafilaksja, zaostrzenie astmy i skurcz oskrzeli, u pacjentów z istniejącymi chorobami auto-immunologicznymi (toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej) podczas leczenia ibuprofenem odnotowano pojedyncze przypadki objawów występujących w aseptycznym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych jak sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka, dezorientacja. Zaburzenia układu nerwowego: (niezbyt często) bóle głowy; (rzadko) zawroty głowy, bezsenność, pobudzenie, drażliwość i uczucie zmęczenia, w pojedynczych przypadkach opisywano: depresję, reakcje psychotyczne i szumy uszne, jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Zaburzenia serca: podczas stosowania leków z grupy NLPZ odnotowano występowanie obrzęków, nadciśnienia tętniczego, niewydolność serca. Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie ibuprofenu, szczególnie długotrwale w dużych dawkach (2400 mg/dobę) może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zakrzepicy tętnic (np. zawał serca lub udar). Zaburzenia żołądka i jelit: (niezbyt często) niestrawność, ból brzucha, nudności; (rzadko) biegunka, wzdęcia, zaparcia, wymioty, zapalenie błony śluzowej żołądka; (bardzo rzadko) smołowate stolce, krwawe wymioty, wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zaostrzenie zapalenia okrężnicy i choroby Cohna. Może wystąpić choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy, perforacja, krwawienie z przewodu pokarmowego, czasem ze skutkiem śmiertelnym, szczególnie u osób w podeszłym wieku. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (bardzo rzadko) zaburzenia czynności wątroby, szczególnie podczas długotrwałego stosowania. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (częste) wysypka/wyprysk; (bardzo rzadko) rumień wielopostaciowy, ciężkie odczyny skórne takie, jak złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevens-Johnsona oraz toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (rzadko) obrzęki; (bardzo rzadko) zmniejszenie ilości wydalanego moczu, niewydolność nerek, martwica brodawek nerkowych, zwiększenie stężenia sodu w osoczu krwi (retencja sodu).

U dzieci jednokrotne przyjęcie dawki powyżej 400 mg/kg mc. może spowodować objawy przedawkowania. U dorosłych dokładna dawka mogąca spowodować takie objawy nie jest precyzyjnie określona. T0,5 podczas przedawkowania wynosi 1,5-3 h. Objawy: u większości pacjentów przyjmujących klinicznie znaczące dawki NLPZ mogą wystąpić; nudności, wymioty, ból w nadbrzuszu lub rzadziej biegunka. Mogą także wystąpić: szumy uszne, ból głowy i krwawienie z przewodu pokarmowego. Ciężkie zatrucie wpływa na ośrodkowy układ nerwowy i objawia się sennością, a bardzo rzadko także pobudzeniem i dezorientacją lub śpiączką. Bardzo rzadko mogą wystąpić napady drgawkowe. Podczas ciężkich zatruć może wystąpić kwasica metaboliczna, a czas protrombinowy może być zwiększony. Mogą wystąpić: ostra niewydolność nerek lub uszkodzenie wątroby. U pacjentów z astmą może wystąpić zaostrzenie objawów astmy. Leczenie: nie ma swoistego antidotum. Leczenie jest objawowe i podtrzymujące. Można zastosować płukanie żołądka. Należy monitorować czynność serca i kontrolować objawy czynności życiowych, o ile są stabilne. Należy rozważyć podanie doustnie węgla aktywowanego w ciągu 1 h od przedawkowania. W przypadku wystąpienia częstych lub przedłużających się napadów drgawkowych, należy podać dożylnie diazepam lub lorazepam. W przypadku pacjentów z astmą należy podać leki rozszerzające oskrzela.

Ibuprofen jest NLPZ, którego skuteczność potwierdzono w badaniach z użyciem typowych modeli zapalenia u zwierząt. Lek ten hamuje syntezę prostaglandyn. W związku z powstałym stanem zapalnym ibuprofen zmniejsza ból, obrzęk, gorączkę. Ponadto, ibuprofen odwracalnie hamuje agregację płytek.

1 tabl. powl. zawiera 200 mg, 400 mg lub 600 mg ibuprofenu.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Ograniczenie spożycia soli u osób starszych może spowodować zaburzenia ukrwienia nerek i ich czynności, co z kolei może wystąpić jako działanie niepożądane inhibitorów ACE - współistnienie tych dwóch czynników istotnie zwiększa możliwość uszkodzenia nerek (działanie synergiczne). Ograniczenie spożycia soli u osób leczonych cyklosporyną powoduje nasilenie nefrotoksycznego działania leku, prowadzącego do niewydolności nerek. Zwiększenie reabsorpcji litu w kanalikach nerkowych w wyniku zaburzeń funkcji nerek spowodowanych niedoborem sodu, może powodować niedociśnienie tętnicze z zawrotami głowy, zaburzenia rytmu serca, tachykardię, zaburzenia widzenia, nadmierną senność lub bezsenność, depresję.

Lek powinien być zażywany w czasie jedzenia lub tuż po posiłku.