Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Ibum

Ibuprofen

zaw. doust. [smak malinowy]
100 mg/5 ml
1 but. 130 g
Doustnie
OTC
100%
16,00

Ibum - charakterystyka leku dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Ibum jest wskazany w następujących przypadkach:

  • Stany gorączkowe różnego pochodzenia, w tym w przebiegu grypy, przeziębienia, chorób zakaźnych oraz po szczepieniach
  • Bóle o nasileniu słabym do umiarkowanego:
    • Bóle głowy, gardła, mięśni (np. w infekcjach wirusowych)
    • Bóle zębów i po zabiegach stomatologicznych
    • Bóle związane z ząbkowaniem
    • Bóle stawów i kości, w tym pourazowe
    • Bóle na skutek urazów tkanek miękkich
    • Bóle pooperacyjne
    • Bóle uszu w zapaleniu ucha środkowego

Ibum wykazuje działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne. Jest szczególnie przydatny w łagodzeniu dolegliwości bólowych i stanów gorączkowych u dzieci i niemowląt.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Ibum jest ściśle uzależnione od masy ciała pacjenta i wynosi 20-30 mg/kg masy ciała na dobę w dawkach podzielonych. Przed użyciem zawiesinę należy wstrząsnąć.

Wiek/masa ciała Pojedyncza dawka Częstotliwość podawania Dawka dobowa
Niemowlęta 3-6 mies. (5-7,6 kg) 2,5 ml 3x dziennie 150 mg
Niemowlęta 6-12 mies. (7,7-9 kg) 2,5 ml 3-4x dziennie 150-200 mg
Dzieci 1-3 lata (10-15 kg) 5 ml 3x dziennie 300 mg
Dzieci 4-6 lat (16-20 kg) 7,5 ml 3x dziennie 450 mg
Dzieci 7-9 lat (21-29 kg) 10 ml 3x dziennie 600 mg
Dzieci 10-12 lat (30-40 kg) 15 ml 3x dziennie 900 mg
Dzieci >40 kg 15-20 ml 3-4x dziennie 900-1200 mg

Odstęp między dawkami powinien wynosić co najmniej 6 godzin. Nie należy przekraczać zalecanej dawki. U niemowląt poniżej 6 miesiąca życia lek można podawać wyłącznie po konsultacji z lekarzem.

Ibum należy stosować doraźnie, przez możliwie najkrótszy okres i w najmniejszej skutecznej dawce, aby zminimalizować ryzyko działań niepożądanych. Bez konsultacji z lekarzem nie stosować dłużej niż 3 dni. Jeśli objawy utrzymują się lub nasilają, należy skonsultować się z lekarzem.

Lek nie zawiera cukru ani alkoholu, może być stosowany u diabetyków (5 ml zawiesiny zawiera około 1,087 g maltitolu, co odpowiada około 0,07 wymiennika węglowodanowego).

Przeciwwskazania

Stosowanie Ibum jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na ibuprofen lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Reakcje alergiczne po przyjęciu ASA lub innych NLPZ w przeszłości (np. astma, pokrzywka)
  • Czynna lub nawracająca choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy
  • Perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego w wywiadzie związane ze stosowaniem NLPZ
  • Ciężka niewydolność wątroby lub nerek
  • Ciężka niewydolność serca (klasa IV wg NYHA)
  • III trymestr ciąży
  • Czynne krwawienie, w tym krwawienie do OUN
  • Zaburzenia krzepnięcia krwi, skaza krwotoczna
  • Zaburzenia hematopoezy o nieustalonej etiologii

Nie należy stosować ibuprofenu jednocześnie z innymi NLPZ, w tym inhibitorami COX-2, ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność stosując Ibum u pacjentów z:

  • Toczniem rumieniowatym układowym i mieszaną chorobą tkanki łącznej - zwiększone ryzyko jałowego zapalenia opon mózgowych
  • Chorobami przewodu pokarmowego (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna) - ryzyko zaostrzenia
  • Nadciśnieniem tętniczym i/lub niewydolnością serca - ryzyko retencji płynów i obrzęków
  • Zaburzeniami czynności nerek - ryzyko dalszego pogorszenia funkcji nerek
  • Zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów w podeszłym wieku istnieje zwiększone ryzyko działań niepożądanych. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy możliwy okres.

Istnieje ryzyko krwawienia, owrzodzenia lub perforacji przewodu pokarmowego, które mogą mieć skutek śmiertelny. Ryzyko to zwiększa się wraz z dawką i czasem stosowania. W przypadku wystąpienia krwawienia należy natychmiast przerwać leczenie.

Należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących jednocześnie leki zwiększające ryzyko owrzodzeń lub krwawień (np. kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe, SSRI).

Ibum może maskować objawy infekcji. U pacjentów z infekcjami należy monitorować przebieg choroby.

Długotrwałe stosowanie leków przeciwbólowych może prowadzić do uszkodzenia nerek (nefropatia analgetyczna).

Bardzo rzadko obserwowano ciężkie reakcje skórne, niektóre śmiertelne (np. zespół Stevensa-Johnsona). Należy przerwać stosowanie leku po wystąpieniu pierwszych objawów wysypki lub innych reakcji nadwrażliwości.

Ibum może zaburzać płodność u kobiet poprzez wpływ na owulację. Działanie to jest odwracalne po odstawieniu leku.

Warto zapamiętać
  • Ibum należy stosować w najmniejszej skutecznej dawce przez najkrótszy możliwy okres, aby zminimalizować ryzyko działań niepożądanych
  • U pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego lub czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego należy zachować szczególną ostrożność przy stosowaniu Ibum

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Należy unikać jednoczesnego stosowania Ibum z następującymi lekami:

  • Kwas acetylosalicylowy (ASA) - może osłabiać działanie kardioprotekcyjne ASA
  • Inne NLPZ - zwiększone ryzyko działań niepożądanych
  • Leki przeciwnadciśnieniowe - możliwe osłabienie ich działania
  • Leki moczopędne - możliwe zmniejszenie ich skuteczności
  • Leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna) - zwiększone ryzyko krwawień
  • Lit, metotreksat - możliwe zwiększenie ich stężenia w osoczu
  • Kortykosteroidy - zwiększone ryzyko owrzodzeń i krwawień z przewodu pokarmowego

Należy zachować ostrożność stosując Ibum łącznie z wymienionymi lekami i w razie potrzeby dostosować dawkowanie.

Wpływ na ciążę i laktację

Stosowanie Ibum w ciąży:

  • I i II trymestr: nie zaleca się stosowania
  • III trymestr: przeciwwskazane

Ibum może hamować czynność skurczową macicy, powodować przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego i nadciśnienie płucne u noworodka oraz zwiększać ryzyko krwawień u matki i dziecka.

Karmienie piersią: Ibuprofen przenika do mleka w niewielkich ilościach. Krótkotrwałe stosowanie w małych dawkach nie wymaga przerwania karmienia piersią.

Działania niepożądane

Najczęściej obserwowane działania niepożądane Ibum to:

  • Zaburzenia żołądka i jelit: niestrawność, bóle brzucha, nudności, biegunka (niezbyt często)
  • Reakcje nadwrażliwości: pokrzywka, świąd (niezbyt często)
  • Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy (niezbyt często)

Rzadziej mogą wystąpić poważniejsze działania niepożądane, takie jak krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia, reakcje anafilaktyczne, zaburzenia czynności nerek i wątroby. W przypadku ich wystąpienia należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania Ibum mogą obejmować:

  • Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, bóle brzucha
  • Zaburzenia OUN: senność, bóle głowy, rzadko pobudzenie i drgawki
  • Zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej
  • Hipotensję, bradykardię
  • Ostrą niewydolność nerek
  • Zaburzenia czynności wątroby

Leczenie przedawkowania jest objawowe i podtrzymujące. Należy rozważyć podanie węgla aktywowanego w ciągu godziny od spożycia. W ciężkich przypadkach może być konieczna hospitalizacja.

Właściwości farmakologiczne

Ibuprofen jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ) z grupy pochodnych kwasu propionowego. Mechanizm działania polega na hamowaniu cyklooksygenazy (COX-1 i COX-2), co prowadzi do zmniejszenia syntezy prostaglandyn i tromboksanów. Wykazuje działanie:

  • Przeciwzapalne
  • Przeciwbólowe
  • Przeciwgorączkowe

Ibuprofen hamuje również agregację płytek krwi. Efekt przeciwbólowy występuje po około 30 minutach od podania i utrzymuje się przez 4-6 godzin.

Dane farmaceutyczne

Ibum ma postać zawiesiny doustnej. 5 ml zawiesiny zawiera 100 mg ibuprofenu. Lek nie zawiera cukru ani alkoholu.

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować po upływie terminu ważności.



Wskazania

Stany gorączkowe różnego pochodzenia, między innymi w przebiegu grypy, przeziębienia lub innych chorób zakaźnych, a także w przebiegu odczynu poszczepiennego. Bóle różnego pochodzenia o nasileniu słabym do umiarkowanego, takie jak: bóle głowy, gardła i mięśni (np. w przebiegu zakażeń wirusowych), bóle zębów, bóle po zabiegach stomatologicznych, bóle na skutek ząbkowania, bóle stawów i kości, na skutek urazów narządu ruchu (np. skręcenia), bóle na skutek urazów tkanek miękkich, bóle pooperacyjne, bóle uszu występujące w stanach zapalnych ucha środkowego.

Przed użyciem butelkę należy wstrząsnąć. Dawka dobowa produktu jest ściśle uzależniona od mc. i wynosi 20-30 mg/kg mc., w dawkach podzielonych: niemowlęta 3-6 m-cy (5-7,6 kg): 2,5 ml 3x/dobę (150 mg/dobę); niemowlęta 6-12 m-cy. (7,7-9 kg): 2,5 ml 3-4x/dobę (150-200 mg/dobę); dzieci 1-3 lat (10-15 kg): 5 ml 3x/dobę (300 mg/dobę); dzieci 4-6 lat (16-20 kg): 7,5 ml 3x/dobę (450 mg/dobę); dzieci 7-9 lat (21-29 kg): 10 ml 3x/dobę (600 mg/dobę); dzieci 10-12 lat (30-40 kg): 15 ml 3x/dobę (900 mg/dobę); dzieci o mc. powyżej 40 kg: 15-20 ml 3-4x/dobę (900-1200 mg/dobę). U niemowląt poniżej 6 m-cy można podawać produkt tylko po konsultacji z lekarzem. Produkt leczniczy należy podawać w odstępach co najmniej 6 h. Nie należy stosować większej dawki niż zalecana. Bez konsultacji z lekarzem nie stosować dłużej niż 3 dni. Produkt przeznaczony jest do stosowania doraźnego, dlatego jeżeli objawy utrzymują się lub nasilają, albo jeśli wystąpią nowe objawy, należy skonsultować się z lekarzem. Produkt leczniczy nie zawiera cukru ani alkoholu. Może być stosowany przez osoby chore na cukrzycę (5 ml zaw. zawiera ok. 1,087 g maltitolu, co odpowiada ok. 0,07 wymiennika węglowodanowego). Działania niepożądane można ograniczyć, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów.

Instrukcja dawkowania przy pomocy strzykawki doustnej: w przypadku strzykawki z zamocowanym na jej końcu korkiem: mocno wcisnąć korek w szyjkę butelki przy pomocy strzykawki; aby napełnić strzykawkę, butelkę należy energicznie wstrząsnąć, odwrócić do góry dnem, a następnie ostrożnie przesuwać tłok strzykawki do dołu, wciągając zawiesinę w pożądanej ilości określonej na podziałce; w celu dokładnego odmierzenia dawki kołnierz korpusu strzykawki powinien zostać ustawiony na linii podziałki znajdującej się na tłoku, butelkę odwrócić do pozycji początkowej i ostrożnie wyjąć strzykawkę z korka; końcówkę strzykawki należy umieścić w ustach dziecka, a następnie wolno wciskając tłok, ostrożnie opróżnić zawartość strzykawki; po zastosowaniu butelkę zamknąć, pozostawiając korek w szyjce butelki, a strzykawkę umyć i wysuszyć. W przypadku strzykawki z korkiem umieszczonym w szyjce butelki: po odkręceniu zakrętki nałożyć strzykawkę na korek umieszczony w szyjce butelki; aby napełnić strzykawkę, butelkę należy energicznie wstrząsnąć, odwrócić do góry dnem, a następnie ostrożnie przesuwać tłok strzykawki do dołu, wciągając zawiesinę w pożądanej ilości określonej na podziałce; w celu dokładnego odmierzenia dawki kołnierz korpusu strzykawki powinien zostać ustawiony na linii podziałki znajdującej się na tłoku; butelkę odwrócić do pozycji początkowej i ostrożnie wyjąć strzykawkę z korka; końcówkę strzykawki należy umieścić w ustach dziecka, a następnie wolno wciskając tłok, ostrożnie opróżnić zawartość strzykawki; po zastosowaniu butelkę zamknąć, a strzykawkę umyć i wysuszyć.

Nadwrażliwość na ibuprofen lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nie stosować u osób, u których w trakcie leczenia ASA lub innymi NLPZ występowały w przeszłości jakiekolwiek objawy alergii w postaci zapalenia błony śluzowej nosa, pokrzywki, skurczu oskrzeli lub astmy. Choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy czynna lub nawracająca w wywiadzie, perforacja lub krwawienie, również występujące po zastosowaniu NLPZ. Ciężka niewydolność wątroby. Ciężka niewydolność nerek. Ciężka niewydolność serca (klasa IV wg NYHA). Nie stosować ibuprofenu jednocześnie z innymi NLPZ, w tym inhibitorami COX2 (zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych). III trymestr ciąży. Naczyniowo-mózgowe lub inne czynne krwawienie. Zaburzenia krzepnięcia (ibuprofen może wydłużać czas krwawienia), skaza krwotoczna. Zaburzenia wytwarzania krwi o nieustalonym pochodzeniu, takie jak małopłytkowość.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu u pacjentów, u których występują: toczeń rumieniowaty układowy oraz mieszana choroba tkanki łącznej - może wystąpić zwiększone ryzyko rozwoju jałowego zapalenia opon mózgowych; choroby przewodu pokarmowego oraz przewlekłe zapalne choroby jelit (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego i Crohna) - może wystąpić zaostrzenie choroby; nadciśnienie tętnicze i/lub zaburzenie czynności serca w wywiadzie - opisywano zatrzymanie płynów i obrzęki związane z przyjmowaniem NLPZ; zaburzenia czynności nerek - istnieje ryzyko dalszego pogorszenia czynności nerek; zaburzenia czynności wątroby. U pacjentów w podeszłym wieku istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Przyjmowanie leku w najmniejszej skutecznej dawce przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz wpływ na przewód pokarmowy i układ krążenia). Istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które mogą mieć skutek śmiertelny i które niekoniecznie muszą być poprzedzone objawami ostrzegawczymi lub mogą wystąpić u pacjentów, u których takie objawy ostrzegawcze występowały. W przypadku wystąpienia krwawienia lub owrzodzenia przewodu pokarmowego należy przerwać stosowanie ibuprofenu. Należy poinformować pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie, szczególnie pacjentów w podeszłym wieku, o konieczności zgłaszania lekarzowi wszelkich nietypowych objawów dotyczących przewodu pokarmowego (szczególnie krwawienia), zwłaszcza w początkowym okresie leczenia. Tacy pacjenci powinni stosować jak najmniejszą dawkę produktu leczniczego. Należy zachować ostrożność stosując ibuprofen u pacjentów przyjmujących jednocześnie inne leki, które mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia zaburzeń żołądka i jelit lub krwawienia, takie jak kortykosteroidy lub leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna (acenokumarol) lub leki antyagregacyjne, takie jak ASA. Należy zachować szczególną ostrożność przed zastosowaniem produktu leczniczego u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i/lub niewydolnością serca z zatrzymaniem płynów, nadciśnieniem i obrzękiem, które są związane ze stosowaniem NLPZ w wywiadzie. W takich przypadkach pacjent powinien poradzić się lekarza lub farmaceuty. Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (np. zawału mięśnia sercowego lub udaru). W ujęciu ogólnym badania epidemiologiczne nie wskazują, że przyjmowanie ibuprofenu w małych dawkach (np. ≤1200 mg/dobę) jest związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych. W przypadku pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (NYHA II-III), rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i/lub chorobą naczyń mózgowych leczenie ibuprofenem należy stosować po jego starannym rozważeniu, przy czym należy unikać stosowania w dużych dawkach (2400 mg/dobę). Należy także starannie rozważyć włączenie długotrwałego leczenia pacjentów, u których występują czynniki ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych (nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), zwłaszcza jeśli wymagane są duże dawki ibuprofenu (2400 mg/dobę). Jednoczesne, długotrwałe stosowanie leków przeciwbólowych może prowadzić do uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatia postanalgetyczna). Ciężkie reakcje skórne, niektóre z nich śmiertelne, w tym złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevens-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie naskórka, były zgłaszane bardzo rzadko w związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ. Największe ryzyko wystąpienia tych ciężkich reakcji istnieje na początku terapii, w większości przypadków w pierwszym miesiącu stosowania. Zgłaszano przypadki ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP) związane ze stosowaniem produktów zawierających ibuprofen. Należy zaprzestać stosowania produktu po wystąpieniu pierwszych objawów wysypki skórnej, uszkodzenia błony śluzowej lub innych objawów nadwrażliwości. Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę (syntezę prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii. Produkt nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy ze względu na zawartość maltitolu. Należy poinformować pacjenta, aby skontaktował się z lekarzem lub farmaceutą w przypadku wystąpienia nowych lub nasilenia występujących objawów. Brak danych dotyczących wpływu produktu na zdolność prowadzenia pojazdów, obsługiwania maszyn oraz na sprawność psychofizyczną w przypadku stosowania produktu w zalecanych dawkach i przez zalecany okres.

Jednoczesne stosowanie ASA i ibuprofenu nie jest zalecane ze względu na możliwość nasilenia działań niepożądanych. Dane doświadczalne wskazują, że ibuprofen może kompetycyjnie hamować działanie małych dawek ASA polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi, gdy leki te są podawane jednocześnie. Pomimo braku pewności, czy dane te można ekstrapolować do sytuacji klinicznych, nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek kwasu acetylosalicylowego. Uważa się, że sporadyczne przyjmowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego. Inne leki z grupy NLPZ: mogą zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Leki z grupy NLPZ mogą zmniejszyć skuteczność działania leków obniżających ciśnienie tętnicze krwi. Leki moczopędne: istnieją nieliczne dowody na zmniejszenie skuteczności działania leków moczopędnych. Leki przeciwzakrzepowe: z nielicznych danych klinicznych wynika, że leki z grupy NLPZ mogą zwiększać działanie leków obniżających krzepliwość krwi, NLPZ mogą zwiększać działanie takich leków przeciwzakrzepowych, jak warfaryna lub acenokumarol. Istnieją dowody, że leki z grupy NLPZ mogą powodować zwiększenie stężenia w osoczu zarówno litu, jak i metotreksatu; zaleca się kontrolę litu i metotreksatu w surowicy. Istnieją dowody na wydłużenie okresu krwawienia u pacjentów leczonych jednocześnie ibuprofenem i zydowudyną. Równoczesne stosowanie kortykosteroidów i ibuprofenu zwiększa ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza w obrębie przewodu pokarmowego.

Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania ibuprofenu u kobiet w ciąży. Nie zaleca się stosowania ibuprofenu w ciągu pierwszych 6 m-cy ciąży. Podczas ostatnich 3 m-cy ciąży stosowanie ibuprofenu jest przeciwwskazane ze względu na zmniejszenie czynności skurczowej macicy, przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego Botalla i wywoływanie nadciśnienia płucnego u noworodka, zwiększone ryzyko przedłużenia krwawienia u matki i dziecka oraz powstania obrzęków u matki. Ibuprofen i jego metabolity przenikają do mleka kobiet karmiących piersią w niewielkim stężeniu (0,0008% zastosowanej dawki). Ponieważ dotychczas nie ma doniesień dotyczących szkodliwego wpływu ibuprofenu na niemowlęta, przerwanie karmienia nie jest konieczne w przypadku krótkotrwałego przyjmowania ibuprofenu w dawkach stosowanych w leczeniu bólu i gorączki.

Podczas krótkotrwałego stosowania ibuprofenu w dawkach dostępnych bez recepty zaobserwowano niżej wymienione działania niepożądane. Stosując ibuprofen w innych wskazaniach i długotrwale mogą wystąpić inne działania niepożądane. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo rzadko) zaburzenia wskaźników morfologii (anemia, leukopenia, trombocytopenia, pancytopenia, agranulocytoza). Pierwszymi objawami są: gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, objawy grypopodobne, zmęczenie, krwawienie (np. siniaki, wybroczyny, plamica, krwawienie z nosa). Zaburzenia układu immunologicznego: (niezbyt często) pokrzywka, świąd; (bardzo rzadko) obrzęk twarzy, języka i krtani, duszność, tachykardia, hipotensja, wstrząs, zaostrzenie astmy i skurcz oskrzeli. U pacjentów z istniejącymi chorobami autoimmunologicznymi (toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej) podczas leczenia ibuprofenem odnotowano pojedyncze przypadki objawów występujących w aseptycznym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych, takie jak sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka, dezorientacja. Zaburzenia układu nerwowego: (niezbyt często) ból głowy; (rzadko) zawroty głowy, bezsenność, pobudzenie, drażliwość i uczucie zmęczenia. W pojedynczych przypadkach opisywano: depresję, reakcje psychotyczne i szumy uszne, jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Zaburzenia serca: podczas stosowania leków z grupy NLPZ w dużych dawkach odnotowano występowanie obrzęków, nadciśnienia i niewydolności serca. Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (np. zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu). Zaburzenia żołądka i jelit: (niezbyt często) niestrawność, ból brzucha, nudności; (rzadko) biegunka, wzdęcia, zaparcia, wymioty, zapalenie błony śluzowej żołądka; (bardzo rzadko) smoliste stolce, krwiste wymioty, wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zaostrzenie zapalenia okrężnicy i choroby Crohna. Może wystąpić choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy, perforacja, krwawienie z przewodu pokarmowego, czasem ze skutkiem śmiertelnym, szczególnie u osób w podeszłym wieku. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (bardzo rzadko) zaburzenia czynności wątroby, szczególnie podczas długotrwałego stosowania. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo rzadko) rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka; (nieznana) reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS), ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP). Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (rzadko) obrzęki; (bardzo rzadko) zmniejszenie ilości wydalanego moczu, niewydolność nerek, martwica brodawek nerkowych, zwiększenie stężenia sodu w osoczu krwi (retencja sodu).

U dzieci jednorazowe przyjęcie dawki powyżej 400 mg może wywołać objawy przedawkowania. U dorosłych dawka, która może wywołać takie objawy nie została dokładnie określona. T0,5 podczas przedawkowania wynosi 1,5-3 h. U większości pacjentów przyjmujących leki z grupy NLPZ w dawkach większych niż terapeutyczne mogą wystąpić takie objawy, jak nudności, wymioty, ból w nadbrzuszu lub rzadziej biegunka. Mogą także wystąpić szumy uszne, ból głowy i krwawienie z żołądka i jelit. Ciężkie zatrucie wpływa na ośrodkowy układ nerwowy i objawia się sennością, a bardzo rzadko także pobudzeniem i dezorientacją lub śpiączką. Bardzo rzadko mogą wystąpić napady drgawkowe. W ciężkim zatruciu może wystąpić kwasica metaboliczna. Podczas ciężkich zatruć czas protrombinowy (INR) może być zwiększony. Może wystąpić ostra niewydolność nerek lub uszkodzenie wątroby. U pacjentów z astmą może wystąpić zaostrzenie objawów astmy. Nie ma swoistego antidotum. Leczenie jest objawowe i podtrzymujące, polegające na oczyszczeniu organizmu. Należy kontrolować parametry życiowe. Należy rozważyć doustne podanie węgla aktywowanego w ciągu 1 godziny od przedawkowania. W przypadku wystąpienia częstych lub przedłużających się napadów drgawkowych należy podać dożylnie diazepam lub lorazepam. W przypadku pacjentów z astmą należy podać leki rozszerzające oskrzela.

Ibuprofen należy do NLPZ z grupy fenylopropionowych pochodnych kwasu arylokarboksylowego. Działa przeciwzapalnie, przeciwbólowo i przeciwgorączkowo. Mechanizm działania ibuprofenu, podobnie jak innych NLPZ, polega na hamowaniu syntezy prostaglandyn i w mniejszym stopniu - tromboksanu i prostacyklin - poprzez hamowanie aktywności enzymu cyklooksygenazy. Ibuprofen wykazuje także zdolność odwracalnego hamowania agregacji płytek krwi. Dane doświadczalne wskazują, że ibuprofen może kompetycyjnie hamować działanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi, gdy leki te są podawane jednocześnie. Niektóre badania farmakodynamiczne wykazały, że po podaniu pojedynczej dawki ibuprofenu (400 mg) w ciągu 8 h przed podaniem dawki ASA o natychmiastowym uwalnianiu (81 mg), lub 30 minut po jej podaniu, występuje osłabienie wpływu ASA na powstawanie tromboksanu lub agregację płytek. Pomimo braku pewności, czy dane te można ekstrapolować do sytuacji klinicznych, nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek kwasu acetylosalicylowego. Uważa się, że sporadyczne przyjmowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego.

5 ml zaw. doustnej zawiera 100 mg ibuprofenu.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Ograniczenie spożycia soli u osób starszych może spowodować zaburzenia ukrwienia nerek i ich czynności, co z kolei może wystąpić jako działanie niepożądane inhibitorów ACE - współistnienie tych dwóch czynników istotnie zwiększa możliwość uszkodzenia nerek (działanie synergiczne). Ograniczenie spożycia soli u osób leczonych cyklosporyną powoduje nasilenie nefrotoksycznego działania leku, prowadzącego do niewydolności nerek. Zwiększenie reabsorpcji litu w kanalikach nerkowych w wyniku zaburzeń funkcji nerek spowodowanych niedoborem sodu, może powodować niedociśnienie tętnicze z zawrotami głowy, zaburzenia rytmu serca, tachykardię, zaburzenia widzenia, nadmierną senność lub bezsenność, depresję.

Lek powinien być zażywany w czasie jedzenia lub tuż po posiłku.