Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Hydroxyzinum VP

Hydroxyzine hydrochloride

tabl. powl.
10 mg
60 szt.
Doustnie
Rx
100%
14,60
Hydroxyzinum VP
tabl. powl.
25 mg
30 szt.
Doustnie
Rx
100%
8,30
Hydroxyzinum VP
tabl. powl.
25 mg
60 szt.
Doustnie
Rx
100%
14,90
Hydroxyzinum VP
tabl. powl.
10 mg
30 szt.
Doustnie
Rx
100%
7,80

Hydroxyzinum VP - charakterystyka leku dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Hydroxyzinum VP jest wskazany w następujących przypadkach:

  • Leczenie lęku
  • Objawowe leczenie świądu
  • Premedykacja przed zabiegami chirurgicznymi

Lek należy stosować w najmniejszej skutecznej dawce przez możliwie najkrótszy czas.

Dawkowanie i sposób podawania

Wskazanie Dorośli Dzieci i młodzież
Leczenie lęku 50 mg/dobę w 2-3 dawkach podzielonych (maks. 100 mg/dobę) -
Leczenie świądu Początkowo 25 mg przed snem, w razie potrzeby zwiększyć do 25 mg 3-4x/dobę 1-2 mg/kg mc./dobę w dawkach podzielonych (od 12 m-cy)
Premedykacja 2x 50 mg lub 1x 100 mg doustnie 0,6 mg/kg mc. doustnie, jednorazowo

Dawkowanie należy dostosować indywidualnie w zależności od reakcji pacjenta na leczenie.

U pacjentów w podeszłym wieku oraz z niewydolnością nerek lub wątroby zaleca się zmniejszenie dawki. Maksymalna dawka dobowa dla osób starszych wynosi 50 mg.

Tabletki należy przyjmować po posiłkach, popijając wodą. Nie należy ich rozgryzać.

Przeciwwskazania

Stosowanie leku Hydroxyzinum VP jest przeciwwskazane w przypadku:

  • Nadwrażliwości na hydroksyzynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Porfirii o przewlekłym, zaostrzającym się przebiegu

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność stosując Hydroxyzinum VP u pacjentów z:

  • Obniżonym progiem drgawkowym
  • Jaskrą z zamkniętym kątem przesączania
  • Utrudnionym odpływem moczu z pęcherza moczowego
  • Porażenną niedrożnością jelit
  • Miastenią

Lek może powodować nadmierną senność, dlatego podczas leczenia nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Należy również unikać spożywania alkoholu.

Hydroxyzinum VP może fałszować wyniki testów alergicznych, dlatego należy go odstawić na 5 dni przed ich wykonaniem.

Warto zapamiętać
  • Hydroxyzinum VP należy stosować w najmniejszej skutecznej dawce przez możliwie najkrótszy czas
  • Lek może powodować nadmierną senność, co wyklucza prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn podczas terapii

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Hydroxyzinum VP może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

  • Leki działające depresyjnie na OUN (narkotyczne, przeciwbólowe, barbiturany, uspokajające i nasenne) - nasilenie działania, konieczność zmniejszenia dawek
  • Alkohol - nasilenie działania
  • Inhibitory monoaminooksydazy - należy unikać jednoczesnego stosowania
  • Leki cholinolityczne - należy unikać jednoczesnego stosowania
  • Fenytoina - osłabienie działania przeciwdrgawkowego
  • Leki adrenergiczne - osłabienie działania zwiększającego ciśnienie
  • Teofilina i leki rozszerzające oskrzela - zmniejszenie działań niepożądanych

Nie stwierdzono interakcji z atropiną, alkaloidami pokrzyku, glikozydami naparstnicy, lekami hipotensyjnymi i antagonistami receptora H2.

Wpływ na ciążę i laktację

Stosowanie Hydroxyzinum VP w okresie ciąży jest przeciwwskazane, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Badania na zwierzętach są niewystarczające, a potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane.

Lek prawdopodobnie przenika do mleka kobiecego, dlatego nie zaleca się jego stosowania w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane Hydroxyzinum VP to:

  • Senność
  • Ból i zawroty głowy
  • Suchość błony śluzowej jamy ustnej
  • Nudności, wymioty, zaparcia
  • Nadmierne pocenie się
  • Zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi
  • Zatrzymanie moczu
  • Zaburzenia akomodacji

U pacjentów w podeszłym wieku może wystąpić pogorszenie funkcji poznawczych.

Przedawkowanie

Głównym objawem przedawkowania jest nadmierne uspokojenie. Postępowanie obejmuje:

  • Prowokowanie wymiotów i płukanie żołądka
  • Obserwację pacjenta w warunkach szpitalnych
  • Leczenie objawowe (m.in. podanie płynów infuzyjnych przy hipotonii)
  • Możliwe zastosowanie hemoperfuzji z węglem aktywowanym

Nie ma swoistej odtrutki. Nie należy stosować adrenaliny. Kofeinobenzoesan sodu może przeciwdziałać zahamowaniu czynności OUN.

Mechanizm działania

Hydroxyzinum VP wykazuje działanie uspokajające i przeciwlękowe poprzez hamowanie aktywności niektórych podkorowych obszarów OUN. Nie wpływa hamująco na korę mózgową. Lek zmniejsza napięcie wewnętrzne, niepokój, lęk, chwiejność emocjonalną oraz napięcie mięśniowe. Dodatkowo wykazuje właściwości przeciwhistaminowe, przeciwbólowe i przeciwwymiotne.

Hydroxyzinum VP nie jest spokrewniony chemicznie z fenotiazyną, rezerpiną, meprobamatem ani benzodiazepinami.

Skład

Jedna tabletka powlekana zawiera 10 mg lub 25 mg chlorowodorku hydroksyzyny jako substancję czynną.

Hydroxyzinum VP jest wszechstronnym lekiem o działaniu uspokajającym, przeciwlękowym i przeciwhistaminowym, wymagającym ostrożnego stosowania ze względu na możliwe działania niepożądane i interakcje z innymi lekami. Kluczowe jest indywidualne dostosowanie dawki i monitorowanie pacjenta podczas terapii.



Wskazania

Leczenie lęku. Objawowe leczenie świądu. Premedykacja przed zabiegami chirurgicznymi.

Produkt leczniczy należy stosować w najmniejszej skutecznej dawce. Czas leczenia powinien być możliwie jak najkrótszy. U dorosłych i dzieci o masie ciała powyżej 40 kg, maksymalna dawka dobowa wynosi 100 mg. Dorośli. Objawowe leczenie lęku: 50 mg/dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych. W ciężkich przypadkach można stosować doustnie dawki do 100 mg/dobę. Objawowe leczenie świądu: leczenie należy rozpocząć od dawki 25 mg przed snem.W późniejszym okresie, w razie konieczności, dawkę można zwiększyć do 25 mg, 3-4x/dobę. Premedykacja przed zabiegami chirurgicznymi: po 50 mg w dwóch podaniach lub 100 mg w pojedynczej dawce doustnie. Dawkowanie należy dostosować indywidualnie, w zalecanym zakresie dawek, w zależności od reakcji pacjenta na leczenie. Dzieci i młodzież. U dzieci o mc. powyżej 40 kg: maks. dawka dobowa wynosi 100 mg. U dzieci o mc. do 40 kg: maks. dawka dobowa wynosi 2 mg/kg mc./dobę. Objawowe leczenie świądu: dzieci w wieku od 12 m-cy: 1 mg/kg mc./dobę do 2 mg/kg mc. w dawkach podzielonych. Premedykacja przed zabiegami chirurgicznymi: 0,6 mg/ kg mc. doustnie, w pojedynczej dawce. Skumulowana dawka dobowa nie powinna przekraczać 2 mg/kg mc./dobę. Dla dzieci w wieku od 12 m-cy do 6 lat zalecane jest stosowanie produktu leczniczego zawierającego hydroksyzynę w postaci syropu doustnego, który zapewnia właściwe dawkowanie i nie powoduje ryzyka zachłyśnięcia. Pacjenci w podeszłym wieku. Leczenie należy rozpoczynać stosując połowę dawki zalecanej dla osób dorosłych. U osób w podeszłym wieku, maks. dawka dobowa wynosi 50 mg. Pacjenci z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek. Ponieważ u pacjentów z umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek wydalanie cetyryzyny (która jest metabolitem hydroksyzyny) jest zmniejszone, należy u nich stosować mniejsze dawki produktu leczniczego. Pacjenci z niewydolnością wątroby. U pacjentów z niewydolnością wątroby zaleca się zmniejszenie dawki dobowej o 33%.

Tabl. należy przyjmować po posiłkach i popijać wodą. Nie należy ich rozgryzać.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, porfiria o przewlekłym, zaostrzającym się przebiegu.

Podczas stosowania produktu leczniczego nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Dawki leków działających depresyjnie na OUN stosowanych jednocześnie z produktem leczniczym należy zmniejszyć. Należy zachować ostrożność stosując hydroksyzynę u pacjentów z obniżonym progiem drgawkowym. Z powodu możliwego działania cholinolitycznego, należy również zachować ostrożność stosując produkt leczniczy u pacjentów z jaskrą z zamkniętym kątem przesączania, utrudnionym odpływem moczu z pęcherza moczowego, porażenną niedrożnością jelit czy miastenią. Produkt leczniczy może fałszować wyniki testów alergicznych, dlatego należy go odstawić 5 dni przed ich wykonaniem. Preparat zawiera laktozę. Nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lappa) lub zespołem złego wchłaniania glukozygalaktozy. Preparat może powodować nadmierną senność, dlatego podczas leczenia nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Chlorowodorek hydroksyzyny nasila działanie leków działających depresyjnie na OUN (leków narkotycznych, nienarkotycznych środków przeciwbólowych, barbituranów, leków uspokajających i nasennych), dlatego ich dawki należy zmniejszyć w czasie jednoczesnego stosowania z produktem leczniczym. Zwiększa również siłę działania alkoholu. Należy unikać jednoczesnego stosowania hydroksyzyny i leków z grupy inhibitorów monoaminooksydazy oraz innych leków o działaniu cholinolitycznym. Hydroksyzyna osłabia przeciwdrgawkowe działanie fenytoiny oraz zwiększające ciśnienie działanie leków adrenergicznych. Działania niepożądane teofiliny oraz leków rozszerzających oskrzela (agonistów receptora β2-adrenergicznego), takie jak zaburzenia żołądka i jelit czy pobudzenie, ulegają zmniejszeniu w trakcie jednoczesnego stosowania hydroksyzyny. Nie są znane interakcje między hydroksyzyną a atropiną, innymi alkaloidami pokrzyku, glikozydami naparstnicy, lekami zmniejszającymi ciśnienie tętnicze krwi oraz antagonistami receptora H2.

Badania na zwierzętach dotyczące wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka, płodu, przebieg porodu i rozwój pourodzeniowy są niewystarczające. Potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane. Hydroksyzyny nie wolno stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Hydroksyzyna prawdopodobnie przenika do mleka kobiecego, dlatego nie zaleca się jej stosowania w okresie karmienia piersią.

Objawy niepożądane mogące wystąpić w trakcie stosowania chlorowodorku hydroksyzyny są zazwyczaj łagodne i mają charakter przemijający. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: (nieznana) suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności, wymioty, zaparcia. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (nieznana) nadmierne pocenie się. Zaburzenia układu nerwowego: (senność) senność, ból i zawroty głowy.Zaburzenia naczyń: (nieznana) zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi. Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznana) nadwrażliwość na hydroksyzynę. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (nieznana) zatrzymanie moczu. Zaburzenia oka: (nieznana) zaburzenia akomodacji. Zaburzenia psychiczne: (nieznana) pogorszenie funkcji poznawczych u pacjentów w podeszłym wieku.

Najczęstszym objawem przedawkowania jest nadmierne uspokojenie. Postępowanie w przypadku przedawkowania obejmuje: prowokowanie wymiotów (o ile nie wystąpiły samoistnie) i płukanie żołądka; obserwację stanu pacjenta (w warunkach szpitalnych); w razie konieczności leczenie objawowe (m. in. w przypadku zmniejszenia ciśnienia tętniczego krwi - podanie płynów infuzyjnych). Brak jest swoistej odtrutki. Korzystne może być zastosowanie hemoperfuzji z węglem aktywowanym. Nie należy stosować adrenaliny (hydroksyzyna osłabia jej działanie zwiększające ciśnienie tętnicze krwi). Kofeinobenzoesan sodu w postaci iniekcji może przeciwdziałać zahamowaniu czynności OUN.

Hydroksyzyna jest lekiem o działaniu uspokajającym i przeciwlękowym. Mechanizm jej działania nie został w pełni poznany, jednak prawdopodobnie polega na hamowaniu aktywności niektórych podkorowych obszarów OUN. Hydroksyzyna nie wpływa hamująco na czynność kory mózgowej. Zmniejsza stan napięcia wewnętrznego, uczucie niepokoju, lęku, chwiejność emocjonalną oraz napięcie mięśniowe. Wykazuje również właściwości przeciwhistaminowe, przeciwbólowe oraz przeciwwymiotne. Hydroksyzyna nie jest spokrewniona chemicznie z fenotiazyną, rezerpiną, meprobamatem ani benzodiazepinami.

1 tabl. powl. zawiera 10 mg lub 25 mg hydroksyzyny chlorowodorku.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.

Substancja czynna zawarta w lekach, które mogą być ordynowane przez pielęgniarki i położne, o których mowa w art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęniarki i położnej, oraz na które pielęgniarki i położne mają prawo wystawiać recepty.