Hydrochlorothiazidum POLPHARMA - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Hydrochlorotiazyd jest wskazany w leczeniu następujących stanów:

• Obrzęki o różnej etiologii:
  • W zastoinowej niewydolności serca
  • W marskości wątroby
  • W zaburzeniach czynności nerek (np. zespół nerczycowy, ostre kłębuszkowe zapalenie nerek)
• Nadciśnienie tętnicze - zwykle w skojarzeniu z innymi lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas lub innymi lekami hipotensyjnymi

Hydrochlorotiazyd wykazuje działanie moczopędne i hipotensyjne, co czyni go skutecznym w leczeniu obrzęków oraz nadciśnienia tętniczego. Jego zastosowanie w terapii skojarzonej pozwala na uzyskanie lepszej kontroli ciśnienia tętniczego.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie hydrochlorotiazydu należy ustalać indywidualnie dla każdego pacjenta, biorąc pod uwagę ciężkość choroby oraz reakcję na leczenie. Zaleca się stosowanie najmniejszej skutecznej dawki.

Dawkowanie należy dostosować indywidualnie, uwzględniając stan kliniczny pacjenta oraz monitorując efekty terapeutyczne.

Hydrochlorotiazyd nasila działanie innych leków hipotensyjnych, dlatego podczas jednoczesnego stosowania należy rozważyć zmniejszenie dawki jednego z nich, aby zapobiec nadmiernemu spadkowi ciśnienia tętniczego.

Przeciwwskazania

Stosowanie hydrochlorotiazydu jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na substancję czynną, inne sulfonamidy lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Bezmocz
• Ciężka niewydolność nerek lub wątroby
• Choroba Addisona
• Podwyższone stężenie wapnia w surowicy
• Jednoczesne stosowanie związków litu

Należy dokładnie ocenić stan pacjenta przed rozpoczęciem terapii hydrochlorotiazydem, aby wykluczyć obecność wymienionych przeciwwskazań. W przypadku ich wystąpienia konieczne jest rozważenie alternatywnych metod leczenia.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania hydrochlorotiazydu należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:

• Zaburzenia równowagi elektrolitowej - ryzyko hiponatremii, alkalozy hipochloremicznej, hipokaliemii i hipomagnezemii
• Pacjenci z zastoinową niewydolnością krążenia i schorzeniami wątroby - zwiększone ryzyko hiponatremii
• Pacjenci z alergią lub astmą oskrzelową w wywiadzie - możliwość wystąpienia reakcji nadwrażliwości
• Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek - lek może przyspieszyć wystąpienie lub nasilić objawy mocznicy
• Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby - ryzyko śpiączki wątrobowej
• Pacjenci z cukrzycą lub predyspozycją do jej rozwoju - lek może zmniejszać tolerancję glukozy
• Pacjenci z dną moczanową lub predyspozycją do jej rozwoju - lek może podwyższać stężenie kwasu moczowego
• Pacjenci z układowym toczniem rumieniowatym - lek może wywołać lub zaostrzyć objawy choroby

Podczas leczenia hydrochlorotiazydem należy regularnie monitorować stężenie elektrolitów w surowicy krwi, szczególnie u pacjentów z grupy ryzyka. Wszelkie zaburzenia równowagi elektrolitowej powinny być niezwłocznie korygowane.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Hydrochlorotiazyd wchodzi w liczne interakcje z innymi lekami, które mogą mieć istotne znaczenie kliniczne:

• Kortykosteroidy, kortykotropina, amfoterycyna B - nasilenie hipokaliemii
• Insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe - może być konieczna zmiana dawkowania
• Barbiturany, opioidy, alkohol - nasilenie niedociśnienia ortostatycznego
• Glikozydy naparstnicy - zwiększenie toksyczności w wyniku hipokaliemii
• Sole litu - zwiększenie toksyczności litu
• NLPZ - zwiększenie ryzyka niewydolności nerek, zmniejszenie efektu moczopędnego i hipotensyjnego
• Leki przeciwnadciśnieniowe - nasilenie działania hipotensyjnego
• Cholestyramina, kolestypol - zmniejszenie wchłaniania hydrochlorotiazydu
• Tubokuraryna - nasilenie zwiotczającego działania na mięśnie

Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania hydrochlorotiazydu z wymienionymi lekami. W razie konieczności może być wymagana modyfikacja dawkowania lub ścisłe monitorowanie pacjenta.

Wpływ na ciążę i laktację

Stosowanie hydrochlorotiazydu w czasie ciąży i karmienia piersią wiąże się z pewnymi ryzykami:

• Ciąża:
  • Ograniczone dane dotyczące stosowania w I trymestrze
  • W II i III trymestrze może pogorszyć perfuzję łożysko-płód
  • Ryzyko żółtaczki, zaburzeń elektrolitowych i trombocytopenii u płodu i noworodka
  • Nie zaleca się stosowania w obrzęku ciążowym, nadciśnieniu ciążowym lub stanie przedrzucawkowym
• Karmienie piersią:
  • Hydrochlorotiazyd przenika do mleka matki w małych ilościach
  • Może hamować wytwarzanie mleka przy stosowaniu dużych dawek
  • Nie zaleca się stosowania w okresie karmienia piersią

W przypadku konieczności stosowania hydrochlorotiazydu u kobiet w ciąży lub karmiących piersią, należy dokładnie rozważyć potencjalne korzyści i ryzyko. Jeśli leczenie jest niezbędne, zaleca się stosowanie najmniejszych skutecznych dawek.

Działania niepożądane

Podczas stosowania hydrochlorotiazydu mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Zaburzenia krwi i układu chłonnego: leukopenia, agranulocytoza, małopłytkowość, niedokrwistość aplastyczna i hemolityczna
• Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości, w tym pokrzywka, plamice, nadwrażliwość na światło
• Zaburzenia metabolizmu: hiperglikemia, glikozuria, hiperurykemia, zaburzenia równowagi elektrolitowej
• Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, parestezje, bóle głowy
• Zaburzenia oka: przemijające zaburzenia widzenia
• Zaburzenia naczyniowe: niedociśnienie, w tym ortostatyczne
• Zaburzenia żołądka i jelit: brak łaknienia, podrażnienie żołądka, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: żółtaczka
• Zaburzenia nerek i dróg moczowych: zaburzenia czynności nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek
• Nowotwory skóry: zwiększone ryzyko nieczerniakowych nowotworów złośliwych skóry (rak podstawnokomórkowy i kolczystokomórkowy)

W przypadku wystąpienia działań niepożądanych, szczególnie o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub odstawienie leku. Pacjenci powinni być poinformowani o konieczności zgłaszania wszelkich niepokojących objawów lekarzowi.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania hydrochlorotiazydu mogą wystąpić następujące objawy:

• Utrata wody i elektrolitów
• Tachykardia, niedociśnienie, wstrząs
• Osłabienie, stany splątania, zawroty głowy
• Skurcze mięśni, parestezje
• Nudności, wymioty, pragnienie
• Poliuria, oliguria lub anuria
• Hipokaliemia, hiponatremia, alkaloza
• Podwyższone stężenie azotu mocznikowego w surowicy krwi

Leczenie przedawkowania obejmuje:

• Wywołanie wymiotów lub płukanie żołądka z dodatkiem węgla aktywowanego
• Leczenie objawowe i podtrzymujące
• Wyrównanie zaburzeń wodno-elektrolitowych
• W przypadku niedociśnienia - ułożenie pacjenta z uniesionymi nogami, podaż płynów i elektrolitów

Pacjent powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą medyczną do czasu ustąpienia zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej. Nie ma swoistej odtrutki w zatruciach hydrochlorotiazydem.

Mechanizm działania

Hydrochlorotiazyd jest diuretykiem tiazydowym o średnio silnym działaniu. Jego mechanizm działania polega na:

• Hamowaniu zwrotnego transportu jonów sodowych w kanalikach dystalnych krętych nerek
• Zwiększeniu natriurezy i diurezy
• Zwiększeniu wydalania jonów potasu
• Zmniejszeniu wydalania wapnia z moczem
• Zwiększeniu wydalania jonów magnezowych
• Hamowaniu wydalania kwasu moczowego

Działanie hipotensyjne hydrochlorotiazydu wynika nie tylko ze zmniejszenia objętości płynów pozakomórkowych, ale również z bezpośredniego wpływu na naczynia krwionośne i zmniejszenia oporu obwodowego. Lek zmniejsza wrażliwość naczyń na endogenne aminy katecholowe poprzez zmniejszenie stężenia sodu w ich ścianach.

Długotrwałe stosowanie hydrochlorotiazydu może prowadzić do łagodnej alkalozy metabolicznej z hipokaliemią i hipochloremią. Lek może również wpływać na metabolizm glukozy, powodując hiperglikemię i nieprawidłową krzywą glikemiczną po obciążeniu glukozą.

Skład produktu

Hydrochlorothiazidum POLPHARMA dostępny jest w postaci tabletek zawierających:

• 12,5 mg hydrochlorotiazydu
• 25 mg hydrochlorotiazydu

Oprócz substancji czynnej, tabletki zawierają substancje pomocnicze, w tym laktozę. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego produktu leczniczego.