Hidrasec - racekadotryl w leczeniu ostrej biegunki u dzieci

Wskazania do stosowania

Hidrasec (racekadotryl) jest wskazany jako leczenie uzupełniające w objawowym leczeniu ostrej biegunki u niemowląt (powyżej 3. miesiąca życia) i dzieci. Lek stosuje się jednocześnie z nawodnieniem doustnym i standardowym postępowaniem podtrzymującym, gdy samo takie leczenie nie pozwala opanować objawów klinicznych, a leczenie przyczynowe nie jest możliwe. W przypadku możliwości zastosowania leczenia przyczynowego, racekadotryl można podać jako terapię uzupełniającą.

Kluczową rolę w leczeniu ostrej biegunki odgrywa odpowiednie nawodnienie pacjenta, a racekadotryl stanowi cenne uzupełnienie terapii, pozwalające na szybsze opanowanie objawów.

Mechanizm działania

Racekadotryl jest prolekiem, który ulega hydrolizie do aktywnego metabolitu - tiorfanu. Tiorfan działa jako inhibitor enkefalinazy jelitowej - enzymu zlokalizowanego w błonie komórkowej nabłonka jelita cienkiego. Enzym ten uczestniczy w trawieniu białek egzogennych oraz rozkładzie białek endogennych, takich jak enkefaliny. Racekadotryl, hamując rozkład enkefalin, przedłuża ich działanie w synapsach enkefalinergicznych jelita cienkiego, co w efekcie prowadzi do zmniejszenia hipersekrecji.

Dzięki takiemu mechanizmowi działania, racekadotryl skutecznie zmniejsza wydzielanie wody i elektrolitów do światła jelita, nie wpływając jednocześnie na motorykę przewodu pokarmowego.

Dawkowanie i sposób podawania

Hidrasec podaje się doustnie, równocześnie z płynami nawadniającymi. Lek jest przeznaczony dla dzieci o masie ciała ≥13 kg. Dawkowanie zależy od masy ciała pacjenta:

Dawka zalecana wynosi 1,5 mg/kg na każdą dawkę (odpowiednik 1-2 saszetek), podawana 3 razy na dobę w równych odstępach czasu.

Leczenie należy kontynuować do czasu oddania dwóch normalnych stolców, jednak nie dłużej niż przez 7 dni. W badaniach klinicznych średni czas leczenia wynosił 5 dni.

Sposób podawania

Granulki leku można dodać do pokarmu, szklanki wody lub butelki do karmienia. Po dodaniu należy dobrze wymieszać i natychmiast podać pacjentowi. Taki sposób podania ułatwia przyjmowanie leku przez dzieci.

Należy pamiętać, że stosowanie Hidrasecu nie zmienia standardowego sposobu nawadniania pacjenta. Odpowiednie nawodnienie pozostaje kluczowym elementem leczenia ostrej biegunki u dzieci.

Przeciwwskazania

Stosowanie Hidrasecu jest przeciwwskazane w przypadku:

• Nadwrażliwości na substancję czynną (racekadotryl) lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Dziedzicznych zaburzeń związanych z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy (lek zawiera sacharozę)

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Nawodnienie: Bardzo istotne jest odpowiednie nawodnienie niemowlęcia podczas leczenia ostrej biegunki. Sposób i drogę podania płynów należy dostosować do wieku, zaawansowania choroby, masy ciała pacjenta oraz nasilenia objawów. W przypadku ciężkiej lub przedłużającej się biegunki z towarzyszącymi wymiotami lub brakiem apetytu należy rozważyć nawodnienie drogą dożylną.

Biegunka bakteryjna: Wystąpienie krwistych lub ropnych stolców z towarzyszącą gorączką może wskazywać na zakażenie bakteryjne jako przyczynę biegunki lub obecność innych ciężkich chorób. W takich przypadkach należy rozważyć wdrożenie odpowiedniego leczenia przyczynowego.

Biegunka poantybiotykowa: Racekadotryl nie był badany w przypadku biegunek związanych ze stosowaniem antybiotyków. Nie zaleca się stosowania leku w tego typu biegunkach.

Cukrzyca: U pacjentów z cukrzycą należy uwzględnić zawartość sacharozy w preparacie. Każda saszetka zawiera 2,899 g sacharozy. Jeśli dzienna dawka produktu przekracza 5 g sacharozy, należy to uwzględnić w dziennej porcji cukru.

Reakcje skórne: Podczas stosowania racekadotrylu obserwowano reakcje skórne, w większości o łagodnym przebiegu. W rzadkich przypadkach mogą one mieć przebieg ostry, a nawet zagrażający życiu. W przypadku wystąpienia ciężkich reakcji skórnych leczenie należy natychmiast przerwać.

Obrzęk naczynioruchowy: U pacjentów stosujących racekadotryl obserwowano przypadki nadwrażliwości i obrzęku naczynioruchowego. Objawy te mogą wystąpić w dowolnym momencie terapii i obejmować obrzęk twarzy, kończyn, warg, błon śluzowych. Szczególnie niebezpieczny jest obrzęk powodujący niedrożność górnych dróg oddechowych (języka, głośni, krtani), wymagający natychmiastowej pomocy lekarskiej.

Interakcje z innymi lekami

Najistotniejszą klinicznie interakcją jest zwiększone ryzyko obrzęku naczynioruchowego przy jednoczesnym stosowaniu racekadotrylu z inhibitorami konwertazy angiotensyny (np. kaptopryl, enalapryl, lizynopryl, peryndopryl, ramipryl). Przed rozpoczęciem terapii racekadotrylem u pacjentów leczonych inhibitorami ACE należy dokładnie ocenić stosunek korzyści do ryzyka.

Nie wykazano istotnych interakcji farmakokinetycznych przy jednoczesnym stosowaniu racekadotrylu z loperamidem lub nifuroksazydem.

Działania niepożądane

Na podstawie badań klinicznych obejmujących 860 pacjentów pediatrycznych leczonych racekadotrylem i 441 otrzymujących placebo, zidentyfikowano następujące działania niepożądane:

• Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: niezbyt często - zapalenie migdałków
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
  • niezbyt często: wysypka, rumień
  • częstość nieznana: rumień wielopostaciowy, obrzęk języka, obrzęk twarzy, obrzęk warg, obrzęk powiek, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, rumień guzowaty, wysypka grudkowa, świerzbiączka, świąd

Należy zwrócić szczególną uwagę na możliwość wystąpienia reakcji skórnych i obrzęku naczynioruchowego, które mogą mieć poważne konsekwencje kliniczne.

Przedawkowanie

Nie odnotowano przypadków przedawkowania u dzieci. U dorosłych podawano jednorazowo dawkę ponad 2 g (równoważność 20 dawek terapeutycznych) bez obserwacji szkodliwego wpływu. Niemniej jednak, w przypadku podejrzenia przedawkowania należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Wnioski

Hidrasec (racekadotryl) stanowi wartościową opcję w uzupełniającym leczeniu ostrej biegunki u dzieci powyżej 3. miesiąca życia. Lek skutecznie zmniejsza sekrecję wody i elektrolitów do światła jelita, nie wpływając na motorykę przewodu pokarmowego. Kluczowe znaczenie ma jednoczesne stosowanie odpowiedniego nawodnienia. Należy zachować ostrożność u pacjentów z cukrzycą oraz monitorować możliwość wystąpienia reakcji skórnych i obrzęku naczynioruchowego.