Heviran® Comfort MAX - szczegółowe informacje dla lekarza

Wskazania do stosowania

Heviran® Comfort MAX jest wskazany w zapobieganiu nawrotom opryszczki pospolitej (Herpes simplex virus) u dorosłych pacjentów z prawidłową odpornością. Należy podkreślić, że produkt leczniczy może być stosowany wyłącznie u pacjentów, u których w przeszłości zdiagnozowano zakażenie wirusem opryszczki pospolitej.

Lek jest skuteczny w profilaktyce nawrotów opryszczki, szczególnie w okresach zwiększonego narażenia na czynniki wywołujące, takie jak intensywna ekspozycja na promieniowanie słoneczne, stres czy gorączka.

Dawkowanie i sposób podawania

Dorośli

Tabela 1. Standardowe dawkowanie Heviran® Comfort MAX u dorosłych

W razie konieczności lekarz może zdecydować o wydłużeniu terapii. W takim przypadku zaleca się przerywanie leczenia co 6-12 miesięcy w celu obserwacji ewentualnych zmian w przebiegu choroby.

Dzieci i młodzież

Produktu nie należy stosować u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności. Kluczowe jest zapewnienie odpowiedniego poziomu nawodnienia pacjenta podczas stosowania leku.

• Pacjenci z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek: standardowe dawkowanie
• Pacjenci z ciężką niewydolnością nerek (ClCr <10 ml/min): zaleca się zmniejszenie dawki do 200 mg acyklowiru 2 razy na dobę, co około 12 godzin

W przypadku konieczności zastosowania mniejszej dawki, na rynku dostępne są inne produkty lecznicze zawierające acyklowir w dawce 200 mg.

U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (ClCr <10 ml/min) o sposobie dawkowania acyklowiru może zadecydować wyłącznie lekarz.

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku należy brać pod uwagę możliwość zaburzenia czynności nerek. W przypadku pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (ClCr <10 ml/min) o sposobie dawkowania acyklowiru może zadecydować wyłącznie lekarz, który odpowiednio dostosuje dawkę leku.

Niezależnie od grupy wiekowej, podczas leczenia należy zapewnić odpowiednią podaż płynów.

Sposób podawania

Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą. Lek można przyjmować niezależnie od posiłków.

Przeciwwskazania

Stosowanie Heviran® Comfort MAX jest przeciwwskazane w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną (acyklowir), walacyklowir lub na którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w preparacie.

Nadwrażliwość na składniki leku może prowadzić do poważnych reakcji alergicznych, dlatego istotne jest dokładne zebranie wywiadu alergologicznego przed rozpoczęciem terapii.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Pacjenci z niewydolnością nerek

Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek u pacjentów z niewydolnością nerek, zwłaszcza:

• odwodnionych
• leczonych dużymi dawkami acyklowiru
• otrzymujących jednocześnie inne leki mogące uszkodzić nerki

Kluczowe jest zapewnienie pacjentowi odpowiedniej podaży płynów, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia nerek.

Pacjenci z obniżoną odpornością

Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego u pacjentów z obniżoną odpornością (np. po przeszczepie szpiku kostnego, zakażonych wirusem HIV) bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem.

Ciężkie przypadki opryszczki

Pacjenci, u których wystąpiła szczególnie ciężka nawrotowa opryszczka wargowa bądź szczególnie ciężka nawrotowa opryszczka zewnętrznych narządów płciowych, powinni skonsultować się z lekarzem.

Nietypowy przebieg choroby

W przypadku zauważenia:

• częstszych nawrotów opryszczki (>6 w ciągu roku)
• dłużej trwających epizodów (brak pozytywnych efektów leczenia po 5 dniach terapii)
• bardziej nasilonych objawów klinicznych (m.in. gdy po 3-4 dniach terapii powstają nowe ogniska zakażenia)

należy skonsultować się z lekarzem, ponieważ może to świadczyć o niedoborze odporności lub zaburzeniach wchłaniania wymagających diagnostyki i potrzebie innego dawkowania acyklowiru.

Zawartość sodu

Produkt zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, co oznacza, że lek uznaje się za "wolny od sodu".

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań wpływu acyklowiru na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Podczas oceny zdolności pacjenta do wykonywania tych czynności należy brać pod uwagę jego stan kliniczny i profil działań niepożądanych acyklowiru.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Acyklowir jest wydalany głównie w postaci niezmienionej, w mechanizmie aktywnego wydzielania w kanalikach nerkowych. Leki konkurujące o ten mechanizm wydalania mogą zwiększać stężenia acyklowiru w osoczu.

Istotne interakcje:

• Probenecyd i cymetydyna: zwiększają pole pod krzywą (AUC) acyklowiru oraz zmniejszają klirens nerkowy acyklowiru
• Mykofenolan mofetylu: obserwowano zwiększenie stężeń acyklowiru w osoczu i nieaktywnego metabolitu mykofenolanu mofetylu
• Teofilina: jednoczesne stosowanie acyklowiru i teofiliny podawanej ogólnie może powodować zwiększenie AUC teofiliny o około 50%. Zaleca się kontrolowanie stężenia teofiliny w osoczu podczas jednoczesnego stosowania z acyklowirem

Mimo obserwowanych interakcji, ze względu na szeroki indeks terapeutyczny acyklowiru, zwykle nie ma konieczności modyfikacji dawkowania.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

U kobiet w ciąży produkt może być stosowany tylko po wcześniejszej konsultacji z lekarzem. Badania przeprowadzone po wprowadzeniu na rynek produktów zawierających acyklowir nie wykazały zwiększenia liczby wad u dzieci urodzonych przez kobiety stosujące acyklowir w porównaniu do ogólnej populacji.

W badaniach na zwierzętach nie wykazano embriotoksyczności ani teratogenności przy ogólnoustrojowym podawaniu acyklowiru. Jedynie w niestandardowych badaniach na szczurach obserwowano wady płodów po podskórnym podaniu bardzo dużych dawek, powodujących objawy toksyczności u matek.

Produkt może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza oczekiwane korzyści ze stosowania leku u matki przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu.

Karmienie piersią

Po doustnym podaniu acyklowiru w dawce 200 mg 5 razy na dobę, stężenie leku w mleku kobiecym wynosiło 60-410% stężenia mierzonego w osoczu. Takie stężenie acyklowiru w mleku matki mogłoby spowodować przyjmowanie leku przez oseska w dawce dobowej do 0,3 mg/kg masy ciała.

Należy zachować ostrożność podając lek kobietom karmiącym piersią. Zaleca się konsultację z lekarzem przed zastosowaniem leku w okresie laktacji.

Płodność

Brak danych dotyczących wpływu acyklowiru na płodność u kobiet. W badaniu z udziałem 20 mężczyzn z prawidłową liczbą plemników, którym podawano doustnie acyklowir w dawkach do 1 g na dobę przez okres do 6 miesięcy, nie obserwowano znaczącego klinicznie wpływu na liczbę, morfologię lub ruchliwość plemników.

Działania niepożądane

Poniżej przedstawiono działania niepożądane zgłaszane podczas stosowania acyklowiru, pogrupowane według częstości występowania i układów narządowych:

Zaburzenia krwi i układu chłonnego (bardzo rzadko):

• Niedokrwistość
• Zmniejszenie liczby krwinek białych
• Małopłytkowość

Zaburzenia układu immunologicznego (rzadko):

• Reakcja anafilaktyczna

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia układu nerwowego:

• Często: bóle głowy, zawroty głowy
• Bardzo rzadko: pobudzenie, dezorientacja, drżenia, ataksja, zaburzenia wymowy, omamy, objawy psychotyczne, drgawki, senność, encefalopatia, śpiączka

Powyższe zaburzenia są zwykle przemijające i na ogół stwierdzane u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek lub z innymi czynnikami predysponującymi.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia (rzadko):

• Duszność

Zaburzenia żołądka i jelit (często):

• Nudności
• Wymioty
• Biegunka
• Bóle brzucha

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:

• Rzadko: przemijające zwiększanie stężenia bilirubiny oraz aktywności enzymów wątrobowych we krwi
• Bardzo rzadko: zapalenie wątroby, żółtaczka

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:

• Często: świąd, wysypka (w tym z nadwrażliwości na światło)
• Niezbyt często: pokrzywka, przyspieszone, rozsiane wypadanie włosów
• Rzadko: obrzęk naczynioruchowy

Zaburzenia nerek i dróg moczowych:

• Rzadko: zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi
• Bardzo rzadko: ostra niewydolność nerek, ból nerek

Ból nerek może być związany z niewydolnością nerki (nerek). Należy utrzymywać właściwy stan nawodnienia pacjenta. Zaburzenie czynności nerek zwykle szybko ustępuje po uzupełnieniu płynów u pacjenta i/lub po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu leku.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania (często):

• Zmęczenie
• Gorączka

Monitorowanie pacjenta pod kątem wystąpienia działań niepożądanych, szczególnie u osób z grupy ryzyka (pacjenci z zaburzeniami czynności nerek, osoby starsze), jest istotnym elementem terapii acyklowirem.

Przedawkowanie

Acyklowir jest tylko częściowo wchłaniany z przewodu pokarmowego. Jednorazowe przyjęcie przez pacjenta dawki acyklowiru do 20 g zwykle nie wywołuje objawów toksyczności.

Objawy przedawkowania mogą obejmować:

• Ze strony przewodu pokarmowego: nudności, wymioty
• Objawy neurologiczne: ból głowy, splątanie

Postępowanie w przypadku przedawkowania:

• Obserwacja pacjenta pod kątem objawów toksyczności
• W ciężkich przypadkach można rozważyć hemodializę, która przyspiesza usuwanie acyklowiru z krwi

Właściwości farmakodynamiczne i mechanizm działania

Acyklowir jest syntetycznym analogiem nukleozydu purynowego, wykazującym in vitro i in vivo działanie hamujące na wirusy z grupy Herpes, w tym:

• Wirus Herpes simplex (HSV) typu 1 i 2
• Wirus Varicella-Zoster (VZV)

Mechanizm działania acyklowiru opiera się na selektywnym hamowaniu replikacji wirusowego DNA:

1. Acyklowir jest fosforylowany do pochodnej monofosforanowej przez wirusową kinazę tymidynową (TK)
2. Następnie ulega fosforylacji przez enzymy komórkowe do dwufosforanu i trójfosforanu acyklowiru
3. Trójfosforan acyklowiru stanowi substrat dla wirusowej polimerazy DNA i jest przez nią wbudowywany w wirusowy DNA
4. Proces ten prowadzi do zakończenia syntezy łańcucha DNA wirusa i hamuje jego replikację

Działanie acyklowiru jest wysoce selektywne, ponieważ w komórkach niezakażonych endogenna kinaza tymidynowa nie wykorzystuje skutecznie acyklowiru jako substratu. Dzięki temu toksyczne działanie leku na komórki ssaków jest niewielkie.

Skład

Substancja czynna: 1 tabletka zawiera 400 mg acyklowiru.

Znajomość szczegółowego składu leku jest istotna w kontekście potencjalnych reakcji alergicznych u pacjentów uczulonych na substancje pomocnicze.