Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Gripex®

Dextromethorphan hydrobromide + Paracetamol + Pseudoephedrine hydrochloride

tabl. powl.
325 mg+ 30 mg+ 10 mg
12 szt.
Doustnie
OTC-18
100%
12,65
Gripex®
tabl. powl.
325 mg+ 30 mg+ 10 mg
24 szt.
Doustnie
OTC-18
100%
33,00
Gripex®
tabl. powl.
325 mg+ 30 mg+ 10 mg
10 szt.
Doustnie
OTC-18
100%
18,00

Gripex® - Kompleksowy lek na objawy przeziębienia i grypy

Gripex® to złożony produkt leczniczy, zawierający w swoim składzie trzy substancje czynne: paracetamol (325 mg), chlorowodorek pseudoefedryny (30 mg) oraz bromowodorek dekstrometorfanu (10 mg). Lek ten jest przeznaczony do doraźnego leczenia objawów przeziębienia, grypy oraz stanów grypopodobnych.

Wskazania

Gripex® jest wskazany w leczeniu następujących objawów:

  • Gorączka
  • Katar
  • Kaszel głowy
  • Ból gardła
  • Bóle mięśniowe i kostno-stawowe

Lek jest również stosowany w przypadku zapalenia zatok obocznych nosa.

Dzięki połączeniu trzech substancji czynnych, Gripex® wykazuje działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, przeciwkaszlowe oraz udrażniające przewody nosowe i ujścia zatok przynosowych.

Dawkowanie

Grupa wiekowa Dawkowanie Maksymalna dawka dobowa
Dorośli i młodzież >12 lat 2 tabletki 3-4 razy na dobę 8 tabletek
Dzieci 6-12 lat 1 tabletka 3-4 razy na dobę 4 tabletki

Uwaga: Nie należy przekraczać zalecanych dawek dobowych.

Ważne jest, aby poinformować pacjenta o konieczności konsultacji z lekarzem, jeśli objawy nasilą się lub nie ustąpią po 3 dniach stosowania leku.

Przeciwwskazania

Gripex® nie powinien być stosowany w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na substancje czynne lub którykolwiek składnik leku
  • Jednoczesne stosowanie innych leków zawierających paracetamol
  • Stosowanie inhibitorów MAO i okres do 2 tygodni od zaprzestania ich przyjmowania
  • Wrodzony niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
  • Ciężka niewydolność nerek lub wątroby
  • Ciężkie nadciśnienie tętnicze
  • Choroba niedokrwienna serca
  • Choroba alkoholowa
  • Astma oskrzelowa
  • Ciąża i okres karmienia piersią
  • Dzieci poniżej 6 roku życia

Należy zwrócić szczególną uwagę na przeciwwskazania związane z chorobami układu krążenia oraz układu oddechowego, a także na interakcje z innymi lekami, zwłaszcza zawierającymi paracetamol.

Ostrzeżenia specjalne i środki ostrożności

Stosowanie Gripexu® wymaga zachowania szczególnej ostrożności u pacjentów z:

  • Niewydolnością wątroby
  • Nadużywaniem alkoholu
  • Niewydolnością nerek
  • Nadciśnieniem tętniczym
  • Zaburzeniami rytmu serca
  • Rozedmą płuc
  • Zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym
  • Rozrostem gruczołu krokowego
  • Nadczynnością tarczycy
  • Cukrzycą

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów stosujących leki przeciwlękowe, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne oraz inne leki sympatykomimetyczne. Gripex® może wchodzić w interakcje z lekami przeciwzakrzepowymi, dlatego należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących takie leki.

Nie należy stosować Gripexu® w przypadku przewlekłego kaszlu z odkrztuszaniem wydzieliny oraz u pacjentów z niewydolnością oddechową lub ryzykiem jej wystąpienia.

W okresie przyjmowania leku nie wolno spożywać alkoholu. Należy również zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn ze względu na możliwe działania niepożądane, takie jak senność czy zawroty głowy.

Warto zapamiętać
  • Gripex® zawiera paracetamol, pseudoefedrynę i dekstrometorfan, działając kompleksowo na objawy przeziębienia i grypy.
  • Nie należy przekraczać maksymalnej dawki dobowej: 8 tabletek dla dorosłych i młodzieży powyżej 12 lat, 4 tabletki dla dzieci 6-12 lat.

Interakcje

Gripex® może wchodzić w interakcje z wieloma lekami, dlatego ważne jest, aby dokładnie przeanalizować historię lekową pacjenta przed zaleceniem tego produktu.

Paracetamol:

  • Nie stosować z innymi lekami zawierającymi paracetamol
  • Interakcje z lekami przyspieszającymi lub opóźniającymi opróżnianie żołądka
  • Możliwe interakcje z inhibitorami MAO, zydowudyną, lekami przeciwzakrzepowymi, lekami indukującymi enzymy wątrobowe

Pseudoefedryna:

  • Interakcje z albuterolem, amitryptyliną, innymi sympatykomimetykami
  • Wpływ na działanie leków przeciwnadciśnieniowych i glikozydów naparstnicy

Dekstrometorfan:

  • Nie stosować z inhibitorami MAO

Szczególną uwagę należy zwrócić na interakcje paracetamolu z lekami metabolizowanymi w wątrobie oraz na potencjalne ryzyko uszkodzenia wątroby przy jednoczesnym spożywaniu alkoholu.

Ciąża i laktacja

Gripex® jest przeciwwskazany do stosowania w okresie ciąży oraz podczas karmienia piersią. Należy poinformować pacjentki w wieku rozrodczym o konieczności unikania tego leku w przypadku podejrzenia ciąży lub planowania ciąży.

Działania niepożądane

Podczas stosowania Gripexu® mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

  • Zaburzenia krwi i układu chłonnego (bardzo rzadko): granulocytopenia, agranulocytoza, małopłytkowość
  • Zaburzenia układu immunologicznego (rzadko): reakcje nadwrażliwości typu I, obrzęk alergiczny, reakcja anafilaktyczna
  • Zaburzenia psychiczne (częstość nieznana): omamy (szczególnie u dzieci)
  • Zaburzenia układu nerwowego (częstość nieznana): senność, zawroty głowy
  • Zaburzenia serca (częstość nieznana): tachykardia
  • Zaburzenia naczyniowe (częstość nieznana): nieznaczne podwyższenie ciśnienia krwi
  • Zaburzenia układu oddechowego (bardzo rzadko): napad astmy oskrzelowej
  • Zaburzenia żołądka i jelit (rzadko): nudności, wymioty
  • Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych (bardzo rzadko): uszkodzenie wątroby
  • Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej (rzadko): skórne reakcje alergiczne, zaczerwienienie skóry, wysypka
  • Zaburzenia nerek i dróg moczowych (bardzo rzadko): kolka nerkowa, martwica brodawek nerkowych, ostra niewydolność nerek, kamica moczowa, zaburzenia w oddawaniu moczu
  • Zaburzenia ogólne (niezbyt często): zmęczenie

Należy poinformować pacjenta o konieczności natychmiastowego zgłoszenia się do lekarza w przypadku wystąpienia poważnych działań niepożądanych, szczególnie tych związanych z układem krwiotwórczym, wątrobą lub nerkami.

Przedawkowanie

Przedawkowanie Gripexu® może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, głównie ze względu na zawartość paracetamolu. W przypadku podejrzenia przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala.

Objawy przedawkowania mogą obejmować:

  • Nudności, wymioty, nadmierna potliwość, senność, ogólne osłabienie
  • Uszkodzenie wątroby (może rozwinąć się w ciągu kilku dni)
  • Objawy ze strony układu nerwowego (w przypadku przedawkowania pseudoefedryny i dekstrometorfanu)

Leczenie przedawkowania powinno odbywać się w warunkach szpitalnych, pod ścisłą kontrolą lekarską. W przypadku przyjęcia jednorazowo paracetamolu w dawce 5 g lub większej, konieczne jest natychmiastowe wdrożenie odpowiedniego postępowania, w tym podanie odtrutek (N-acetylocysteiny i/lub metioniny).

Podsumowanie

Gripex® jest skutecznym lekiem złożonym, stosowanym w leczeniu objawowym przeziębienia i grypy. Jego stosowanie wymaga jednak ostrożności ze względu na możliwe działania niepożądane i interakcje z innymi lekami. Kluczowe jest przestrzeganie zalecanego dawkowania i uważne monitorowanie pacjenta, szczególnie w przypadku współistniejących chorób lub stosowania innych leków. W razie wątpliwości lub wystąpienia niepokojących objawów, pacjent powinien niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.



Wskazania

Doraźne leczenie objawów przeziębienia, grypy, stanów grypopodobnych, zapalenie zatok obocznych nosa (gorączka, katar, kaszel, ból głowy, ból gardła, bóle mięśniowe i kostno-stawowe).

Dorośli i młodzież >12 rż.: 2 tabl. 3-4x/dobę. Nie należy przekraczać dawki 8 tabl./dobę. Dzieci 6-12 lat: 1 tabl. 3-4x/dobę. Nie należy stosować dawki większej niż 4 tabl./dobę.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą produktu leczniczego. Jednoczesne stosowanie innych leków zawierających paracetamol. Stosowanie inhibitorów MAO i okres do 2 tyg. od zaprzestania ich przyjmowania. Wrodzony niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej. Ciężka niewydolność nerek lub wątroby. Ciężkie nadciśnienie tętnicze. Choroba niedokrwienna serca. Choroba alkoholowa. Astma oskrzelowa. Nie stosować w ciąży i w okresie karmienia piersią. Nie stosować u dzieci poniżej 6 r.ż.

Stosowanie produktu leczniczego przez osoby z niewydolnością wątroby, nadużywające alkoholu oraz głodzone stwarza ryzyko uszkodzenia wątroby. Ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek, nadciśnieniem tętniczym, zaburzeniami rytmu serca, rozedmą płuc, zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, rozrostem gruczołu krokowego, nadczynnością tarczycy, cukrzycą oraz u stosujących leki przeciwlękowe, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, inne leki sympatykomimetyczne, tj. zmniejszające przekrwienie, hamujące apetyt i leki psychostymulujące podobne do amfetaminy. Produkt leczniczy należy stosować ostrożnie u osób przyjmujących leki przeciwzakrzepowe. Nie należy stosować w przypadku przewlekłego kaszlu z odkrztuszaniem wydzieliny. Produktu leczniczego nie należy stosować u pacjentów z niewydolnością oddechową, astmą oskrzelową oraz u chorych z ryzykiem wystąpienia niewydolności oddechowej. W okresie przyjmowania produktu leczniczego nie wolno pić alkoholu. Ze względu na zawartość barwników azowych żółcień pomarańczowa, Allura red AC (E 129) lek może powodować reakcje alergiczne. Należy poinformować pacjenta, że powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy nasilą się lub nie ustąpią po 3 dniach. W okresie stosowania produktu leczniczego należy zachować ostrożność w trakcie prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Paracetamol. Produktu leczniczego nie należy stosować równocześnie z innymi lekami zawierającymi paracetamol. Leki przyspieszające opróżnianie żołądka (np. metoklopramid) przyspieszają wchłanianie paracetamolu, natomiast leki opóźniające jego opróżnianie (np. propantelina), mogą opóźniać wchłanianie paracetamolu. Stosowanie paracetamolu jednocześnie z lekami z grupy inhibitorów MAO oraz w ciągu 2 tyg. po zakończeniu leczenia tymi lekami, może wywołać stan pobudzenia i gorączkę. Równoczesne stosowanie paracetamolu zydowudyną (AZT) może nasilać toksyczne działanie zydowudyny na szpik kostny. Paracetamol może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych (pochodne kumaryny). Równoczesne stosowanie paracetamolu i leków zwiększających metabolizm wątrobowy, tj. niektóre leki nasenne lub leki przeciwpadaczkowe, np. fenobarbital, fenytoina, karbamazepina, jak również ryfampicyna może prowadzić do uszkodzenia wątroby, nawet podczas stosowania zalecanych dawek paracetamolu. Picie alkoholu podczas leczenia paracetamolem prowadzi do powstawania toksycznego metabolitu wywołującego martwicę komórek wątrobowych, co w następstwie może doprowadzić do niewydolności wątroby. Podawanie paracetamolu w skojarzeniu z chloramfenikolem może spowodować zwiększenie stężenia chloramfenikolu w osoczu. Pseudoefedryna. Stosowanie jednocześnie z albuterolem może nasilać działanie obkurczające naczynia krwionośne. Nie stosować jednocześnie z amitryptyliną oraz sympatykomimetykami. Jednoczesne stosowanie z innymi sympatykomimetykami tj. leki zmniejszające przekrwienie, hamujące apetyt i leki psychostymulujące podobne do amfetaminy może wywołać podwyższenie ciśnienia krwi. Chlorek amonu poprzez alkalizację moczu zwiększa reabsorpcję metabolitów pseudoefedryny w nerkach i wydłuża czas jej działania. Leki zobojętniające mogą zwiększać wchłanianie pseudoefedryny. Inhibitory MAO powodują wolniejszą eliminację pseudoefedryny z ustroju i zwiększają jej biodostępność. Pseudoefedryna zmniejsza działanie leków przeciwnadciśnieniowych i może modyfikować działanie glikozydów naparstnicy. Nie stosować jednocześnie z furazolidyną. Dekstrometorfan. Nie stosować z inhibitorami MAO.

Produktu nie należy stosować w okresie ciąży. Nie stosować w okresie karmienia piersią.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo rzadko) granulocytopenia, agranulocytoza, małopłytkowość. Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) reakcje nadwrażliwości typu I: obrzęk alergiczny, reakcja anafilaktyczna. Zaburzenia psychiczne: (częstość nieznana) omamy (szczególnie u dzieci). Zaburzenia układu nerwowego: (częstość nieznana) senność, zawroty głowy. Zaburzenia serca: (częstość nieznana) przyspieszenie akcji serca (tachykardia). Zaburzenia naczyniowe: (częstość nieznana) nieznaczne podwyższenie ciśnienia krwi. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (bardzo rzadko) napad astmy oskrzelowej. Zaburzenia żołądka i jelit: (rzadko) nudności, wymioty. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (bardzo rzadko) uszkodzenie wątroby występujące najczęściej w wyniku przedawkowania. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (rzadko) skórne reakcje alergiczne, zaczerwienienie skóry, wysypka. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (bardzo rzadko) kolka nerkowa, martwica brodawek nerkowych, ostra niewydolność nerek, kamica moczowa, zaburzenia w oddawaniu moczu, zatrzymanie moczu, zwłaszcza u pacjentów z rozrostem gruczołu krokowego. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (niezbyt często) zmęczenie.

Przypadkowe lub zamierzone przedawkowanie paracetamolu może spowodować w ciągu kilku, kilkunastu godzin objawy takie jak nudności, wymioty, nadmierną potliwość, senność i ogólne osłabienie. Objawy te mogą ustąpić następnego dnia, pomimo że zaczyna się rozwijać uszkodzenie wątroby, które następnie daje o sobie znać rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i żółtaczką. W każdym przypadku przyjęcia jednorazowo paracetamolu w dawce 5 g lub większej należy sprowokować wymioty, jeśli od zażycia nie upłynęło więcej niż godzina i skontaktować się natychmiast z lekarzem. Należy podać doustnie 60-100 g węgla aktywnego, najlepiej rozmieszanego z wodą. Wiarygodnej oceny ciężkości zatrucia dostarcza oznaczenie stężenia paracetamolu we krwi. Wartość tego stężenia w stosunku do czasu, jaki upłynął od zażycia paracetamolu jest wartościową wskazówką, czy i jak intensywne leczenie odtrutkami będzie konieczne. Jeśli oznaczenie stężenia paracetamolu we krwi nie jest możliwe, a prawdopodobna przyjęta dawka paracetamolu była duża, należy wdrożyć bardziej intensywne leczenie odtrutkami: należy podać 2,5 g metioniny i kontynuować (już w szpitalu) leczenie N-acetylocysteiną i/lub metioniną, które są bardzo skuteczne w pierwszych 10-12 h od zatrucia, ale prawdopodobnie są także pożyteczne i po 24 h. Leczenie zatrucia paracetamolem musi odbywać się w szpitalu, w warunkach intensywnej terapii. Po przedawkowaniu pseudoefedryny mogą wystąpić objawy wynikające z nadmiernego pobudzenia OUN, drażliwość, niepokój, drżenia. Może wystąpić oczopląs, zaburzenia snu, nudności i wymioty, rzadko omamy. Obserwowano podwyższenie ciśnienia tętniczego, tachykardię, drgawki, trudności w oddawaniu moczu oraz niewydolność oddechową. Eliminację pseudoefedryny można przyspieszyć stosując diurezę forsowaną lub dializoterapię. Objawy przedawkowania dekstrometorfanu są nieswoiste: nudności i wymioty, senność lub nadmierne pobudzenie, zawroty głowy, letarg, ataksja, oczopląs, depresja oddechowa. Stosuje się leczenie objawowe i podtrzymujące. Dla odwrócenia toksycznego wpływu dekstrometorfanu na ośrodkowy układ nerwowy można zastosować nalokson. Leczenie zatrucia powinno być prowadzone w szpitalu, w warunkach oddziału intensywnej terapii.

Produkt leczniczy działa przeciwbólowo, przeciwgorączkowo, przeciwkaszlowo, przywraca drożność przewodów nosowych i ujść zatok przynosowych. Działanie to wynika z właściwości farmakodynamicznych substancji czynnych.

1 tabl. powl. zawiera 325 mg paracetamolu, 30 mg chlorowodorku pseudoefedryny i 10 mg bromowodorku dekstrometorfanu.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Środek uznany za dopingowy.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek powinien być zażywany w czasie jedzenia lub tuż po posiłku.