Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Gripblocker

Acetylsalicylic acid

tabl.
500 mg
10 szt.
Doustnie
OTC
100%
16,77

Gripblocker - profesjonalna charakterystyka leku dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Gripblocker jest wskazany w leczeniu bólów o małym i umiarkowanym nasileniu oraz w stanach gorączkowych. Lek zawiera jako substancję czynną kwas acetylosalicylowy (ASA) w dawce 500 mg na tabletkę.

Należy pamiętać, że Gripblocker jest lekiem o działaniu przeciwbólowym, przeciwgorączkowym i przeciwzapalnym, co czyni go skutecznym w łagodzeniu objawów przeziębienia i grypy, a także w leczeniu bólów różnego pochodzenia.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa wiekowa Dawka jednorazowa Częstotliwość podawania Maksymalna dawka dobowa
Dorośli 500-1000 mg ASA (1-2 tabl.) Co 4-8 godzin 4 g ASA (8 tabl.)
Dzieci i młodzież >12 lat 500 mg ASA (1 tabl.) Co 4-8 godzin 1500 mg ASA (3 tabl.)

Tabela przedstawia zalecane dawkowanie Gripblockera dla różnych grup wiekowych. Należy zwrócić uwagę na maksymalne dawki dobowe, których nie należy przekraczać.

Gripblocker najlepiej przyjmować po posiłkach, popijając dużą ilością płynu. Nie należy stosować leku dłużej niż 3-5 dni bez konsultacji z lekarzem.

Kluczowe jest dostosowanie dawkowania do indywidualnych potrzeb pacjenta, biorąc pod uwagę nasilenie objawów oraz ewentualne czynniki ryzyka.

Przeciwwskazania

Gripblocker jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na ASA, inne salicylany lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Skaza krwotoczna
  • Czynna choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy
  • Napady astmy oskrzelowej w wywiadzie, wywołane podaniem salicylanów lub substancji o podobnym działaniu, szczególnie NLPZ
  • Jednoczesne stosowanie z metotreksatem w dawkach ≥15 mg/tydzień
  • Ciężka niewydolność serca, wątroby lub nerek
  • III trymestr ciąży
  • Stosowanie u dzieci <12 lat w przebiegu infekcji wirusowych (ryzyko zespołu Reye'a)

Znajomość przeciwwskazań jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania leku. Szczególną uwagę należy zwrócić na ryzyko wystąpienia zespołu Reye'a u dzieci oraz potencjalne interakcje z metotreksatem.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Gripblocker należy stosować ze szczególną ostrożnością w następujących przypadkach:

  • I i II trymestr ciąży
  • Okres karmienia piersią
  • Nadwrażliwość na NLPZ i leki przeciwreumatyczne
  • Jednoczesne stosowanie leków przeciwzakrzepowych
  • Zaburzona czynność wątroby lub nerek
  • Przebyta choroba wrzodowa lub krwawienia z przewodu pokarmowego
  • Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej

ASA może powodować skurcz oskrzeli i wywoływać napady astmy. Czynniki ryzyka obejmują astmę oskrzelową, przewlekłe choroby układu oddechowego, katar sienny i polipy błony śluzowej nosa.

Ze względu na działanie przeciwagregacyjne, ASA może prowadzić do wydłużenia czasu krwawienia podczas lub po zabiegach chirurgicznych. Nawet w małych dawkach ASA zmniejsza wydalanie kwasu moczowego, co może prowokować napady dny moczanowej u predysponowanych pacjentów.

Świadomość tych ostrzeżeń pozwala na odpowiednie monitorowanie pacjentów z grupy ryzyka i wczesne wykrycie potencjalnych działań niepożądanych.

Warto zapamiętać
  • Gripblocker zawiera 500 mg kwasu acetylosalicylowego (ASA) w jednej tabletce
  • Lek jest przeciwwskazany u dzieci poniżej 12 lat w przebiegu infekcji wirusowych ze względu na ryzyko zespołu Reye'a

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Gripblocker wchodzi w liczne interakcje z innymi lekami, które można podzielić na następujące kategorie:

Leki przeciwwskazane do jednoczesnego stosowania:
  • Metotreksat w dawkach ≥15 mg/tydzień (nasilenie toksyczności)
Interakcje wymagające szczególnej ostrożności:
  • Metotreksat w dawkach <15 mg/tydzień
  • Leki przeciwzakrzepowe (np. pochodne kumaryny, heparyna)
  • Leki trombolityczne i hamujące agregację płytek krwi
  • Inne NLPZ, w tym salicylany w dużych dawkach
  • Leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego (np. benzobromaron, probenecyd)
  • Digoksyna
  • Leki przeciwcukrzycowe (insulina, pochodne sulfonylomocznika)
  • Leki moczopędne
  • Glikokortykosteroidy podawane ogólnie
  • Inhibitory ACE
  • Kwas walproinowy
  • Alkohol

Znajomość tych interakcji jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania Gripblockera, szczególnie u pacjentów przyjmujących wiele leków jednocześnie. Należy zwrócić szczególną uwagę na potencjalne zwiększenie ryzyka krwawień przy jednoczesnym stosowaniu z lekami przeciwzakrzepowymi oraz na możliwość osłabienia działania leków przeciwnadciśnieniowych.

Wpływ na ciążę i laktację

Stosowanie Gripblockera w ciąży i podczas karmienia piersią wymaga szczególnej ostrożności:

  • I i II trymestr ciąży: stosować tylko w razie zdecydowanej konieczności po dokładnej analizie stosunku korzyści do ryzyka
  • III trymestr ciąży: stosowanie przeciwwskazane
  • Karmienie piersią: krótkotrwałe stosowanie nie wymaga przerwania karmienia, ale regularne przyjmowanie dużych dawek ASA wymaga wcześniejszego odstawienia

Należy pamiętać, że ASA może wpływać na płodność kobiet przez zaburzenie owulacji. Efekt ten jest odwracalny po zakończeniu terapii.

Działania niepożądane

Gripblocker może powodować szereg działań niepożądanych, które obejmują:

  • Zaburzenia żołądka i jelit: bóle, zgaga, nudności, wymioty, krwawienia
  • Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: przemijające zaburzenia czynności wątroby
  • Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, szumy uszne
  • Zaburzenia krwi i układu chłonnego: zwiększone ryzyko krwawień, małopłytkowość
  • Zaburzenia naczyniowe: wylew krwi do mózgu
  • Zaburzenia nerek i dróg moczowych: martwica brodawek nerkowych, śródmiąższowe zapalenie nerek
  • Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości, w tym wstrząs anafilaktyczny
  • Zaburzenia układu oddechowego: astma oskrzelowa

Monitorowanie pacjentów pod kątem wystąpienia działań niepożądanych, szczególnie ze strony przewodu pokarmowego i układu krwionośnego, jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa terapii.

Przedawkowanie

Przedawkowanie Gripblockera może prowadzić do zatrucia salicylanami, które może być ostre lub przewlekłe. Objawy zatrucia obejmują:

  • Lekkie zatrucie: zawroty głowy, szumy uszne, głuchota, nadmierne pocenie się, nudności, wymioty, ból głowy, splątanie
  • Ciężkie zatrucie: poważne zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej

Leczenie przedawkowania obejmuje standardowe techniki postępowania w zatruciach, w tym zwiększenie wydalania substancji czynnej oraz przywrócenie równowagi elektrolitowej i kwasowo-zasadowej. W ciężkich przypadkach może być konieczna hospitalizacja i intensywne leczenie.

Mechanizm działania

Gripblocker zawiera kwas acetylosalicylowy (ASA), który należy do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Mechanizm działania ASA polega na nieodwracalnym hamowaniu cyklooksygenazy kwasu arachidonowego, co prowadzi do hamowania syntezy prostanoidów, w tym prostaglandyny E2, prostaglandyny I2 oraz tromboksanu A2. Efektem tego jest działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne.

Dodatkowo, poprzez hamowanie syntezy tromboksanu A2 w płytkach krwi, ASA wykazuje działanie przeciwagregacyjne, co jest istotne w profilaktyce chorób sercowo-naczyniowych.

Zrozumienie mechanizmu działania Gripblockera pozwala na lepsze wykorzystanie jego właściwości terapeutycznych oraz przewidywanie potencjalnych działań niepożądanych i interakcji z innymi lekami.



Wskazania

Bóle o małym i umiarkowanym nasileniu. Gorączka.

Dorośli: jednorazowo 500-1000 mg ASA (tj. 1-2 tabl.). W razie konieczności dawkę jednorazową można powtórzyć co 4-8 h. Nie należy przekraczać maks. dawki dobowej, która wynosi 4 g ASA (tj. 8 tabl.). Dzieci i młodzież. Dzieci w wieku powyżej 12 lat: jednorazowo 500 mg ASA (tj. 1 tabl.). W razie konieczności dawkę jednorazową można powtórzyć co 4-8 h. Nie stosować więcej niż 1500 mg ASA (tj. 3 tabl.)/dobę.

Produkt najlepiej przyjmować po posiłkach, popijając dużą ilością płynu. Produktu nie należy stosować dłużej niż 3 do 5 dni bez konsultacji z lekarzem.

Nadwrażliwość na ASA, inne salicylany lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Skaza krwotoczna. Czynna choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy. Napady astmy oskrzelowej w wywiadzie, wywołane podaniem salicylanów lub substancji o podobnym działaniu, szczególnie NLPZ. Jednoczesne stosowanie z metotreksatem w dawkach 15 mg/tydz. lub większych. Ciężka niewydolność serca, ciężka niewydolność wątroby lub ciężka niewydolność nerek. III trymestr ciąży. Stosowanie u dzieci w wieku poniżej 12 lat w przebiegu infekcji wirusowych, ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye’a - rzadkiej, ale ciężkiej choroby powodującej uszkodzenie wątroby i mózgu.

ASA należy stosować ostrożnie: w I i II trymestrze ciąży; w okresie karmienia piersią; w przypadku nadwrażliwości na NLPZ i przeciwreumatyczne lub inne substancje alergizujące; podczas jednoczesnego stosowania leków przeciwzakrzepowych; u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby lub nerek; u pacjentów z przebytą chorobą wrzodową lub krwawieniami z przewodu pokarmowego w wywiadzie; u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej. ASA może powodować skurcz oskrzeli i wywoływać napady astmy lub inne reakcje nadwrażliwości. Czynniki ryzyka obejmują: astmę oskrzelową, przewlekłe choroby układu oddechowego, katar sienny, polipy błony śluzowej nosa. Ostrzeżenie to odnosi się także do pacjentów, u których występują reakcje alergiczne (np. odczyny skórne, świąd, pokrzywka) na inne substancje. Ze względu na działanie przeciwagregacyjne przyjmowanie ASA może prowadzić do wydłużenia czasu krwawienia w czasie lub po zabiegach chirurgicznych (włącznie z niewielkimi zabiegami, np. ekstrakcją zęba). Nawet w małych dawkach ASA zmniejsza wydalanie kwasu moczowego. U pacjentów ze zmniejszonym wydalaniem kwasu moczowego produkt może wywołać napad dny moczanowej. Lek nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Leki przeciwwskazane do jednoczesnego stosowania z ASA: metotreksat w dawkach 15 mg/tydz. lub większych: nasilenie toksycznego wpływu metotreksatu na szpik (zmniejszony klirens nerkowy metotreksatu podczas jednoczesnego stosowania z lekami przeciwzapalnymi, w tym z ASA, oraz wypieranie przez salicylany metotreksatu z połączeń z białkami osocza. Interakcje wymagające zachowania szczególnej ostrożności: metotreksat w dawkach mniejszych niż 15 mg/tydz.: nasilenie toksycznego wpływu metotreksatu na szpik (zmniejszony klirens nerkowy metotreksatu podczas jednoczesnego stosowania z lekami przeciwzapalnymi, w tym z ASA, oraz wypieranie przez salicylany metotreksatu z połączeń z białkami osocza; leki przeciwzakrzepowe, np. pochodne kumaryny, heparyna, leki trombolityczne oraz leki hamujące agregację płytek krwi, np. tyklopidyna: jednoczesne stosowanie kwasu acetylosalicylowego z lekami przeciwzakrzepowymi oraz trombolitycznymi może powodować nasilenie działania przeciwzakrzepowego - zwiększone ryzyko wydłużenia czasu krwawienia i krwotoków, wynikające z wypierania leków przeciwzakrzepowych z ich połączeń z białkami osocza oraz właściwości przeciwagregacyjnych ASA; inne NLPZ, w tym salicylany w dużych dawkach: jednoczesne stosowanie NLPZ z ASA zwiększa ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawień z przewodu pokarmowego oraz uszkodzenia nerek na skutek synergistycznego działania tych leków; leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego z moczem, np. benzobromaron, probenecyd: ASA stosowany jednocześnie z lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego powoduje osłabienie działania leków przeciw dnie (konkurencja w procesie wydalania kwasu moczowego przez kanaliki nerkowe); digoksyna: jednoczesne stosowanie ASA z digoksyną powoduje zwiększenie stężenia digoksyny w osoczu, wynikające ze zmniejszonego wydalania digoksyny przez nerki; leki przeciwcukrzycowe, np. insulina, pochodne sulfonylomocznika: ze względu na właściwości hipoglikemizujące oraz wypieranie pochodnych sulfonylomocznika z połączeń z białkami osocza kwas acetylosalicylowy nasila działanie leków przeciwcukrzycowych; leki moczopędne stosowane jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym w dużych dawkach: osłabienie działania moczopędnego poprzez zatrzymanie sodu i wody w organizmie na skutek zmniejszenia filtracji kłębuszkowej, spowodowanej zmniejszoną syntezą prostaglandyn w nerkach; ASA może nasilać działanie ototoksyczne furosemidu; glikokortykosteroidy podawane ogólnie, z wyjątkiem hydrokortyzonu stosowanego jako terapia zastępcza w chorobie Addisona: stosowane jednocześnie z ASA powodują zwiększone ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawienia z przewodu pokarmowego, zmniejszenie stężenia salicylanów w osoczu w trakcie kortykoterapii i zwiększenie ryzyka przedawkowania salicylanów po zakończeniu przyjmowania glikokortykosteroidów; inhibitory ACE: stosowane jednocześnie z ASA w dużych dawkach powodują zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego poprzez zmniejszenie filtracji kłębuszkowej, wynikające z hamowania wytwarzania prostaglandyn, działających rozszerzająco na naczynia krwionośne; kwas walproinowy: ASA zwiększa toksyczność kwasu walproinowego poprzez wypieranie go z połączeń z białkami osocza; kwas walproinowy nasila działanie przeciwagregacyjne ASA ze względu na synergistyczne działanie przeciwagregacyjne obu leków; alkohol może zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego, tj. owrzodzeń błony śluzowej lub krwawienia.

W kilku badaniach epidemiologicznych wykazano, że stosowanie salicylanów w I trymestrze ciąży wiąże się ze zwiększonym ryzykiem występowania wad wrodzonych (rozszczep podniebienia, wady wrodzone serca). Podczas stosowania zalecanych dawek ryzyko wydaje się małe, a badania prospektywne, które objęły 32000 par matka - dziecko, nie wykazały związku między zwiększeniem częstości występowania wad wrodzonych a stosowaniem ASA. Salicylany można stosować w I i II trymestrze ciąży jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności, po dokładnym rozważeniu stosunku ryzyka do korzyści wynikających z leczenia. Stosowanie ASA w dawkach większych niż 300 mg/dobę w III trymestrze ciąży może prowadzić do przedłużenia czasu trwania ciąży, przedwczesnego zamknięcia przewodu tętniczego u płodu oraz hamowania czynności skurczowej macicy. Zarówno u matki, jak i u dziecka obserwowano zwiększoną skłonność do krwawień. Stosowanie ASA w dawkach większych niż 300 mg/dobę w okresie okołoporodowym może - szczególnie u wcześniaków - prowadzić do krwotoków wewnątrzczaszkowych. Stosowanie ASA w III trymestrze ciąży jest przeciwwskazane. ASA i jego metabolity przenikają w niewielkich ilościach do mleka kobiecego. Ponieważ jak dotychczas podczas krótkotrwałego stosowania salicylanów przez kobiety karmiące piersią nie stwierdzono występowania działań niepożądanych u niemowląt, przerywanie karmienia piersią z reguły nie jest konieczne. Jednakże w przypadku regularnego przyjmowania dużych dawek ASA, karmienie piersią powinno być wcześniej przerwane. Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę (uniemożliwiając syntezę prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii.

Zaburzenia żołądka i jelit: bóle żołądka i brzucha, zgaga, nudności, wymioty, niestrawność, zapalenie przewodu pokarmowego, potencjalnie zagrażające życiu krwawienia z przewodu pokarmowego: jawne (fusowate wymioty, smoliste stolce) lub utajone (do krwawień dochodzi tym częściej im większa jest dawka); choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, perforacja. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych. W rzadkich przypadkach opisano przemijające zaburzenia czynności wątroby (zwiększenie aktywności aminotransferaz). Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy i szumy uszne, będące zazwyczaj objawami przedawkowania. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: zwiększone ryzyko krwawień, krwotoki (pooperacyjne, z nosa, z dziąseł, z układu moczowo-płciowego), krwiaki, wydłużenie czasu krwawienia, czasu protrombinowego, małopłytkowość. Skutkiem krwawień może być wystąpienie ostrej lub przewlekłej niedokrwistości z niedoboru żelaza albo ostrej niedokrwistości pokrwotocznej objawiającej się astenią, bladością, hipoperfuzją, a także nieprawidłowymi wynikami badań laboratoryjnych. Zaburzenia naczyniowe: wylew krwi do mózgu (szczególnie u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem i/lub jednocześnie stosujących inne leki przeciwzakrzepowe), potencjalnie zagrażający życiu. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: w rzadkich przypadkach po długotrwałym stosowaniu dużych dawek ASA zanotowano martwicę brodawek nerkowych i śródmiąższowe zapalenie nerek. Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości z objawami klinicznymi i nieprawidłowymi wynikami odpowiednich badań laboratoryjnych, takie jak astma, łagodne do umiarkowanych reakcje obejmujące skórę, układ oddechowy oraz układ sercowo-naczyniowy z objawami takimi jak: wysypka, pokrzywka, obrzęk (w tym naczynioruchowy), zaburzenia oddychania i pracy serca oraz bardzo rzadko ciężkie reakcje, w tym wstrząs anafilaktyczny. Zaburzenia układu oddechowego: astma oskrzelowa. Długotrwałe przyjmowanie produktów leczniczych zawierających ASA może być przyczyną bólu głowy, który nasila się podczas przyjmowania kolejnych dawek. Długotrwałe przyjmowanie leków przeciwbólowych, szczególnie zawierających kilka substancji czynnych może prowadzić do ciężkiego zaburzenia czynności nerek i niewydolności nerek.

Zatrucie salicylanami (może wystąpić w przypadku przyjmowania dawki >100 mg/kg mc./dobę przez więcej niż 2 dni) może być spowodowane długotrwałym przyjmowaniem dawek terapeutycznych lub zatruciem ostrym (w wyniku przedawkowania), potencjalnie zagrażającym życiu, np. po przypadkowym przyjęciu ASA przez dzieci. Objawy zatrucia w wyniku długotrwałego przyjmowania ASA są niespecyficzne, przez co łatwe do zbagatelizowania. Lekkie zatrucie lub salicylizm występuje zwykle po wielokrotnym przyjęciu zbyt dużych dawek. Objawy zatrucia obejmują: zawroty głowy (w tym pochodzenia błędnikowego), szumy uszne, głuchotę, nadmierne pocenie się, nudności i wymioty, ból głowy, splątanie i mogą ustąpić po zmniejszeniu dawki przyjmowanego leku. Szumy uszne mogą wystąpić przy stężeniu kwasu acetylosalicyloweg o we krwi wynoszącym 150-300 µg/ml. Poważniejsze działania niepożądane występują przy stężeniu ASA we krwi powyżej 300 µg/ml. Ciężkie zatrucie charakteryzuje się poważnymi zaburzeniami równowagi kwasowej, a objawy różnią się w zależności od wieku i ciężkości zatrucia. U dzieci objawia się najczęściej kwasicą metaboliczną. Stężenie ASA we krwi nie pozwala oszacować stopnia zatrucia. Wchłanianie ASA może być zmniejszone w wyniku opóźnionego opróżniania żołądka, tworzenia się złogów w żołądku. Leczenie ciężkiego zatrucia zależy od przyjętej dawki, stadium i objawów klinicznych. Należy zastosować standardowe techniki postępowania w przypadku zatrucia. Podstawowe działania, które należy podjąć to zwiększenie wydalania substancji czynnej oraz przywrócenie równowagi elektrolitowej i równowagi kwasowo-zasadowej. Ze względu na złożoną patofizjologię skutków zatrucia salicylanami, w tabeli poniżej umieszczono jego objawy, wyniki badań oraz odpowiednie postępowanie. Szczegóły - patrz ChPL.

ASA należy do grupy kwasowych NLPZ o działaniu przeciwgorączkowym, przeciwbólowym i przeciwzapalnym. Mechanizm jego działania polega na nieodwracalnym hamowaniu cyklooksygenazy kwasu arachidonowego, a tym samym hamowaniu syntezy prostanoidów: prostaglandyny E2 (PGE2), prostaglandyny I2 (PGI2) oraz tromboksanu A2. Hamując syntezę tromboksanu A2 w płytkach krwi, ASA hamuje także agregację płytek krwi.

1 tabl. zawiera 500 mg ASA.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Lek może wchodzić w interakcje z sokiem grejpfrutowym. Sok grejpfrutowy może nasilić wchłanianie leku z przewodu pokarmowego, a co za tym idzie zwiększyć jego stężenie w organizmie i nasilić działanie, nawet do wystąpienia działania toksycznego.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek należy zażywać bez pokarmu (co najmniej 1 h przed jedzeniem lub najwcześniej 2 h po posiłku).

Lek powinien być zażywany w czasie jedzenia lub tuż po posiłku.