Grazax - Immunoterapia w leczeniu alergii na pyłki traw

Grazax jest lekiem stosowanym w leczeniu modyfikującym nieżytu nosa i zapalenia spojówek wywołanych przez pyłki traw. Jest przeznaczony dla dorosłych i dzieci w wieku 5 lat i starszych, u których stwierdzono kliniczne objawy alergii oraz uzyskano dodatni wynik skórnych testów punktowych i/lub testu na swoiste przeciwciała IgE przeciwko pyłkom traw.

Dawkowanie i sposób podawania

Zalecana dawka Grazaxu to 1 liofilizat doustny (75 000 SQ-T) na dobę, zarówno dla dorosłych jak i dzieci od 5 roku życia. Leczenie powinno być rozpoczynane wyłącznie przez lekarzy doświadczonych w leczeniu chorób alergicznych, mających możliwość leczenia ewentualnych reakcji alergicznych.

Tabela 1. Dawkowanie preparatu Grazax

Liofilizat doustny należy umieścić pod językiem, gdzie ulega rozpuszczeniu. Przez około 1 minutę należy unikać połykania, a przez kolejne 5 minut powstrzymać się od spożywania pokarmów i napojów. Lek należy przyjmować niezwłocznie po otwarciu blistra.

Zaleca się, aby pierwsza dawka leku została przyjęta pod nadzorem lekarza, w celu omówienia ewentualnych działań niepożądanych i postępowania w razie ich wystąpienia. Obserwacja powinna trwać 20-30 minut.

Czas trwania terapii

Zaleca się kontynuowanie leczenia przez 3 lata. Dostępne są dane dotyczące 3-letniego okresu leczenia oraz 2-letniego okresu obserwacji kontrolnej u dorosłych pacjentów. W przypadku braku istotnej poprawy w pierwszym sezonie pylenia, nie ma wskazań do kontynuowania terapii.

Aby uzyskać pełną skuteczność w pierwszym sezonie pylenia, leczenie powinno być rozpoczęte co najmniej 4 miesiące przed spodziewanym początkiem sezonu pylenia traw. Rozpoczęcie terapii 2-3 miesiące przed sezonem może skutkować jedynie częściową skutecznością.

Przeciwwskazania

Grazax nie powinien być stosowany w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu
• Choroby nowotworowe lub schorzenia układu immunologicznego (np. choroby autoimmunologiczne, choroby kompleksów immunologicznych, niedobory odporności)
• Ciężkie stany zapalne jamy ustnej (np. liszaj płaski z owrzodzeniem, ciężka grzybica)
• Niekontrolowana lub ciężka astma (u dorosłych: FEV1 <70% wartości należnej, u dzieci: FEV1 <80% wartości należnej, po odpowiednim leczeniu farmakologicznym)

Przeciwwskazania do stosowania Grazaxu obejmują szeroki zakres schorzeń, które mogłyby wpłynąć na bezpieczeństwo i skuteczność immunoterapii. Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów z astmą, gdyż niekontrolowana choroba może zwiększać ryzyko poważnych reakcji niepożądanych.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Grazaxu należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:

• Zabiegi chirurgiczne w jamie ustnej - należy przerwać leczenie na 7 dni
• U dzieci z astmą i ostrą infekcją górnych dróg oddechowych - należy czasowo przerwać leczenie do ustąpienia infekcji
• Pacjenci z reakcjami ogólnoustrojowymi na wcześniejszą immunoterapię podskórną pyłkami traw - zwiększone ryzyko ciężkich reakcji
• Pacjenci leczeni trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi i/lub inhibitorami MAO - możliwe nasilenie działania adrenaliny w przypadku konieczności jej podania

Ze względu na ryzyko wystąpienia reakcji alergicznych, w tym anafilaksji, zaleca się rozpoczynanie leczenia pod nadzorem lekarza. Pacjenci powinni być poinformowani o możliwości wystąpienia reakcji miejscowych i ogólnoustrojowych oraz o konieczności natychmiastowego kontaktu z lekarzem w przypadku ciężkich objawów.

Interakcje z innymi lekami

Jednoczesne stosowanie leków przeciwalergicznych (np. przeciwhistaminowych, kortykosteroidów, stabilizatorów mastocytów) może zwiększać tolerancję na immunoterapię. Brak danych dotyczących ryzyka związanego z równoczesną immunoterapią innymi alergenami podczas leczenia Grazaxem.

Ciąża i laktacja

Brak danych klinicznych dotyczących stosowania Grazaxu u kobiet w ciąży. Nie należy rozpoczynać leczenia w czasie ciąży. W przypadku zajścia w ciążę podczas terapii, leczenie może być kontynuowane po ocenie stanu ogólnego pacjentki i reakcji na wcześniejsze dawki leku. U pacjentek z astmą zaleca się ścisły nadzór podczas ciąży.

Brak danych klinicznych dotyczących stosowania Grazaxu podczas karmienia piersią, jednak nie przewiduje się wpływu na niemowlę karmione piersią.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane obejmują miejscowe reakcje alergiczne w jamie ustnej, zwykle o nasileniu od łagodnego do umiarkowanego. Reakcje te najczęściej pojawiają się na początku leczenia i ustępują samoistnie w ciągu 1-7 dni.

Inne często zgłaszane działania niepożądane to:

• Zapalenie części nosowej gardła
• Podrażnienie gardła
• Świąd w okolicy ust
• Ból głowy
• Świąd oczu
• Kaszel
• Obrzęk ust i warg

Po wprowadzeniu leku do obrotu obserwowano przypadki ciężkich reakcji anafilaktycznych, w tym wstrząs anafilaktyczny. W przypadku wystąpienia ciężkich reakcji ogólnoustrojowych, obrzęku naczynioruchowego, trudności z przełykaniem lub oddychaniem, zmiany głosu, niedociśnienia lub uczucia pełności w gardle, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Grazaxu wzrasta ryzyko działań niepożądanych, w tym reakcji ogólnoustrojowych lub ciężkich reakcji miejscowych. W razie wystąpienia ciężkich objawów konieczna jest natychmiastowa pomoc medyczna i odpowiednie leczenie objawowe.

Mechanizm działania

Grazax działa poprzez systematyczne podawanie alergenu osobom uczulonym, co prowadzi do aktywacji mechanizmów immunomodulujących. Celem terapii jest trwałe zniesienie objawów alergii, zmniejszenie zapotrzebowania na leki objawowe i poprawa jakości życia pacjenta podczas naturalnej ekspozycji na alergen.

Lek zawiera standaryzowany wyciąg alergenowy pyłku trawy z tymotki łąkowej (Phleum pratense) w dawce 75 000 SQ-T na liofilizat doustny.

Stosowanie Grazaxu wymaga ścisłego nadzoru lekarskiego, szczególnie na początku terapii. Pacjenci powinni być dokładnie poinformowani o potencjalnych działaniach niepożądanych i postępowaniu w przypadku ich wystąpienia. Regularna ocena skuteczności leczenia jest kluczowa dla podjęcia decyzji o kontynuacji terapii.