Glypressin - szczegółowe informacje dla lekarza

Wskazania do stosowania

Glypressin jest wsz żylaków przełyku. Jest to stan zagrażający życiu, wymagający szybkiej interwencji medycznej.

Lek zawiera terlipresynę, która działa poprzez zwężenie naczyń krwionośnych w układzie wrotnym, co prowadzi do zmniejszenia ciśnienia w żyłach przełyku i zatrzymania krwawienia.

Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie należy prowadzić do czasu opanowania krwawienia przez 24 godziny, ale nie dłużej niż przez 48 godzin.

Dawkowanie Glypressinu wymaga indywidualnego dostosowania w zależności od masy ciała pacjenta i występowania działań niepożądanych. Kluczowe jest monitorowanie pacjenta i dostosowywanie terapii w razie potrzeby.

Przeciwwskazania

Stosowanie Glypressinu jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Ciąża
• Nadwrażliwość na terlipresynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą

Przed rozpoczęciem terapii Glypressinem należy wykluczyć ciążę u kobiet w wieku rozrodczym oraz zebrać dokładny wywiad alergologiczny.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Monitorowanie pacjenta: W trakcie leczenia Glypressinem konieczne jest ścisłe monitorowanie następujących parametrów:

• Ciśnienie tętnicze krwi
• Tętno
• Bilans płynów

Technika podawania: Wstrzyknięcie musi być podane dożylnie, aby uniknąć miejscowej martwicy w miejscu podania.

Grupy pacjentów wymagające szczególnej uwagi:

• Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym
• Pacjenci z rozpoznaną chorobą serca
• Pacjenci we wstrząsie septycznym z małą pojemnością minutową serca (przeciwwskazanie)
• Pacjenci wymagający diety niskosodowej (lek zawiera 1,33 mmol lub 30,7 mg sodu w każdej ampułce)
• Dzieci i osoby w podeszłym wieku (ograniczone doświadczenie, brak danych o zalecanym dawkowaniu)

Wpływ na prowadzenie pojazdów: Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Stosowanie Glypressinu wymaga ścisłego monitorowania pacjenta i indywidualnego podejścia, szczególnie w przypadku pacjentów z chorobami współistniejącymi lub należących do grup ryzyka.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Interakcje z beta-adrenolitykami: Terlipresyna nasila działanie hipotensyjne nieselektywnych beta-adrenolityków w obrębie żyły wrotnej.

Interakcje z lekami wywołującymi bradykardię: Równoczesne stosowanie z lekami takimi jak propofol czy sufentanyl może prowadzić do zwolnienia tętna i zmniejszenia pojemności minutowej serca. Mechanizm tego działania polega na odruchowym zahamowaniu czynności serca przez nerw błędny w wyniku zwiększonego ciśnienia krwi.

Przy stosowaniu Glypressinu należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących beta-adrenolityki lub leki mogące wywoływać bradykardię. Konieczne jest ścisłe monitorowanie parametrów hemodynamicznych.

Wpływ na ciążę i laktację

Ciąża: Stosowanie Glypressinu w ciąży jest przeciwwskazane. Lek może:

• Wywoływać skurcze macicy
• Zwiększać ciśnienie wewnątrzmaciczne we wczesnej ciąży
• Zmniejszać przepływ krwi w macicy
• Mieć szkodliwy wpływ na przebieg ciąży i płód

W badaniach na królikach stwierdzono samoistne poronienia i zniekształcenia płodu.

Laktacja: Brak danych dotyczących przenikania terlipresyny do mleka ludzkiego. Nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków/dzieci karmionych piersią.

Decyzję o kontynuacji/przerwaniu karmienia piersią lub leczenia terlipresyną należy podjąć po rozważeniu korzyści dla dziecka i matki.

Glypressin jest przeciwwskazany w ciąży. W przypadku kobiet karmiących piersią, decyzja o stosowaniu leku powinna być podjęta po dokładnej analizie korzyści i ryzyka.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane (częstość 1-10%) obejmują:

• Bladość
• Zwiększone ciśnienie krwi
• Ból brzucha
• Nudności
• Biegunka
• Ból głowy

Inne istotne działania niepożądane:

• Zaburzenia metabolizmu: hiponatremia (przy braku kontroli bilansu płynów)
• Zaburzenia serca: bradykardia, migotanie przedsionków, skurcze dodatkowe komorowe, tachykardia, ból w klatce piersiowej, zawał mięśnia sercowego, obrzęk płuc, zaburzenia rytmu typu Torsade de pointes, niewydolność serca
• Zaburzenia naczyniowe: skurcz naczyń obwodowych, niedokrwienie obwodowe, nadciśnienie, niedokrwienie jelit, sinica obwodowa
• Zaburzenia skóry: martwica skóry
• Zaburzenia ogólne: martwica w miejscu wstrzyknięcia

Stosowanie Glypressinu wiąże się z ryzykiem wystąpienia poważnych działań niepożądanych, szczególnie ze strony układu sercowo-naczyniowego. Konieczne jest ścisłe monitorowanie pacjenta i natychmiastowa reakcja w przypadku wystąpienia objawów niepożądanych.

Przedawkowanie

Nie należy przekraczać zalecanej dawki 2 mg co 4 godziny, gdyż ryzyko poważnych działań niepożądanych ze strony układu krążenia zależy od wielkości dawki.

W przypadku przedawkowania:

• Podwyższone ciśnienie tętnicze krwi u pacjentów z nadciśnieniem można obniżyć przez podanie dożylnie 150 µg klonidyny.
• W razie bradykardii wymagającej leczenia należy zastosować atropinę.

Przedawkowanie Glypressinu może prowadzić do poważnych powikłań sercowo-naczyniowych. Kluczowe jest ścisłe przestrzeganie zalecanego dawkowania i szybka interwencja w przypadku wystąpienia objawów przedawkowania.

Mechanizm działania

Terlipresyna, substancja czynna Glypressinu, działa dwuetapowo:

1. Początkowo wywiera działanie własne.
2. Następnie, w wyniku rozkładu enzymatycznego, ulega przekształceniu do lizynowazopresyny.

Efekty farmakodynamiczne:

• Skuteczne zmniejszenie ciśnienia krwi w żyle wrotnej
• Wyraźne zwężenie naczyń
• Obniżenie ciśnienia wrotnego i przepływu krwi w żyle nieparzystej (efekt zależny od dawki)

Działanie małej dawki (1 mg) ulega osłabieniu po 3 godzinach. Dawka 2 mg jest bardziej skuteczna i zapewnia niezawodne działanie przez cały okres leczenia (4 godziny).

Mechanizm działania Glypressinu opiera się na złożonych procesach farmakologicznych, które prowadzą do zmniejszenia ciśnienia w układzie wrotnym i zatrzymania krwawienia z żylaków przełyku. Wyższa dawka (2 mg) zapewnia bardziej stabilne i długotrwałe działanie.

Skład

Jedna ampułka Glypressinu o objętości 8,5 ml roztworu zawiera 1 mg terlipresyny octanu jako substancję czynną.

Znajomość składu preparatu jest istotna dla prawidłowego dawkowania i unikania potencjalnych interakcji z innymi lekami lub substancjami pomocniczymi.