Glurenorm® - charakterystyka leku dla lekarzy
Wskazania do stosowania
Glurenorm® jest wskazany w leczeniu cukrzycy typu 2 u pacjentów w średnim wieku i starszych, gdy sama dieta nie wystarcza do uregulowania metabolizmu węglowodanów. Lek ten należy do grupy pochodnych sulfonylomocznika drugiej generacji i wykazuje działanie hipoglikemizujące zarówno w obrębie trzustki, jak i poza nią.
Zastosowanie Glurenormu pozwala na skuteczną kontrolę glikemii u pacjentów, u których modyfikacja stylu życia i diety okazały się niewystarczające. Lek ten stanowi cenne narzędzie w terapii cukrzycy typu 2, szczególnie u osób w średnim i starszym wieku.
Dawkowanie i sposób podawania
| Etap leczenia | Dawkowanie | Uwagi |
|---|---|---|
| Leczenie początkowe | 1 tabletka (15 mg) podczas śniadania | Przyjmować na początku posiłku |
| Dawka dobowa ≤60 mg | Do 2 tabletek (60 mg) raz dziennie | Podawać podczas śniadania |
| Dawka dobowa >60 mg | Podzielić na 2-3 dawki | Największą dawkę przyjąć podczas śniadania |
| Maksymalna dawka dobowa | 4 tabletki (120 mg) | Zwykle nie powoduje dalszej poprawy kontroli glikemii |
Dawkowanie należy dostosować indywidualnie, zwiększając stopniowo dawkę zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie należy opuszczać posiłków po przyjęciu leku. Przy zmianie z innego leku przeciwcukrzycowego, należy pamiętać, że 1 tabletka Glurenormu odpowiada około 1000 mg tolbutamidu.
Glurenorm nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży ze względu na brak danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa w tej grupie wiekowej.
Przeciwwskazania
Stosowanie Glurenormu jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:
- Nadwrażliwość na sulfonamidy
- Cukrzyca typu 1
- Śpiączka cukrzycowa i stan przedśpiączkowy
- Cukrzyca powikłana kwasicą i ketozą
- Stan po resekcji trzustki
- Ciężkie zakażenia
- Okres okołooperacyjny
- Ciężka niewydolność wątroby
- Ostra przerywana porfiria wątrobowa
- Rzadkie dziedziczne schorzenia mogące prowadzić do niezgodności z substancjami pomocniczymi produktu
Znajomość przeciwwskazań jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania leku. Należy dokładnie ocenić stan pacjenta przed rozpoczęciem terapii Glurenormem, aby uniknąć potencjalnych powikłań.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności
Podczas stosowania Glurenormu należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:
- Okres dostosowywania dawki lub zmiany leku przeciwcukrzycowego
- Ciężkie zaburzenia czynności nerek (mimo że lek jest wydalany przez nerki tylko w ok. 5%)
- Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
- Równoczesne stosowanie innych leków, szczególnie nasilających efekt hipoglikemizujący
- Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn (ze względu na ryzyko hipoglikemii)
Pacjenci powinni być poinformowani o konieczności ścisłego przestrzegania zaleceń dietetycznych i regularnego przyjmowania posiłków. Pominięcie posiłku lub nieprzestrzeganie zaleceń dotyczących dawkowania może prowadzić do hipoglikemii.
W przypadku wystąpienia objawów hipoglikemii, takich jak gorączka, wysypka czy nudności, pacjent powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Konieczne jest natychmiastowe przyjęcie doustnie pokarmów zawierających cukier, a w przypadku utrzymującej się hipoglikemii - intensywne leczenie i monitorowanie pacjenta.
Warto zapamiętać
- Glurenorm jest lekiem z grupy pochodnych sulfonylomocznika drugiej generacji, stosowanym w leczeniu cukrzycy typu 2 u pacjentów w średnim wieku i starszych.
- Maksymalna zalecana dawka dobowa Glurenormu wynosi 4 tabletki (120 mg), a lek należy przyjmować na początku posiłku, najlepiej podczas śniadania.
Interakcje lekowe
Glurenorm może wchodzić w liczne interakcje z innymi lekami, wpływając na ich metabolizm lub ulegając ich wpływowi. Najważniejsze interakcje obejmują:
- Leki nasilające efekt hipoglikemizujący: inhibitory ACE, allopurynol, NLPZ, leki przeciwgrzybicze, chloramfenikol, klarytromycyna, klofibrat, pochodne kumaryny, fluorochinolony, heparyna, inhibitory MAO, sulfinpirazon, sulfonamidy, tetracykliny, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, cyklofosfamid i jego pochodne, insulina i inne doustne leki przeciwcukrzycowe
- Leki osłabiające efekt hipoglikemizujący: aminoglutetymid, kortykosteroidy, diazoksyd, doustne środki antykoncepcyjne, sympatykomimetyki, rifamycyny, tiazydy i pętlowe leki moczopędne, hormony tarczycy, glukagon, fenotiazyny, kwas nikotynowy
- Leki o zmiennym wpływie: antagoniści receptora H2 (cymetydyna, ranitydyna), alkohol
Znajomość potencjalnych interakcji lekowych jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania Glurenormu i optymalizacji terapii cukrzycy typu 2. Należy zachować szczególną ostrożność przy równoczesnym stosowaniu leków silnie wiążących się z białkami osocza.
Ciąża i laktacja
Stosowanie Glurenormu w ciąży i podczas karmienia piersią jest przeciwwskazane. Brak badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania leku u kobiet w ciąży lub karmiących. W przypadku zajścia w ciążę podczas leczenia Glurenormem, należy niezwłocznie przerwać jego stosowanie i wprowadzić leczenie insuliną.
Kontrola metabolizmu węglowodanów u kobiet w ciąży z cukrzycą wymaga szczególnie ścisłego monitorowania i intensywnej terapii. Doustne leki przeciwcukrzycowe nie zapewniają wystarczającej kontroli glikemii w tej grupie pacjentek.
Działania niepożądane
Najczęstszym działaniem niepożądanym Glurenormu jest hipoglikemia. Inne możliwe działania niepożądane obejmują:
- Zaburzenia krwi i układu chłonnego: agranulocytoza, leukopenia, trombocytopenia (rzadko)
- Zaburzenia metabolizmu: zmniejszenie apetytu (rzadko)
- Zaburzenia układu nerwowego: senność, zawroty głowy, bóle głowy (niezbyt często), parestezje (rzadko)
- Zaburzenia oka: zaburzenia akomodacji (niezbyt często)
- Zaburzenia serca i naczyniowe: dusznica bolesna, skurcze dodatkowe, niewydolność krążenia, niedociśnienie tętnicze (rzadko)
- Zaburzenia żołądka i jelit: biegunka, wymioty, dolegliwości brzuszne, nudności, zaparcia, suchość w ustach (niezbyt często)
- Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: cholestaza (rzadko)
- Zaburzenia skóry: wysypka, świąd (niezbyt często), zespół Stevens-Johnsona, reakcja nadwrażliwości na światło, pokrzywka (rzadko)
Monitorowanie pacjentów pod kątem wystąpienia działań niepożądanych, szczególnie hipoglikemii, jest istotnym elementem terapii Glurenormem. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie postępowanie w przypadku wystąpienia działań niepożądanych może znacząco poprawić bezpieczeństwo i skuteczność leczenia.
Przedawkowanie
Przedawkowanie Glurenormu może prowadzić do ciężkiej hipoglikemii, objawiającej się utratą przytomności, tachykardią, wilgotną skórą, niepokojem ruchowym i hiperrefleksją oraz zaburzeniami żołądkowymi. W przypadku przedawkowania należy natychmiast podać doustnie lub dożylnie glukozę oraz monitorować stężenie glukozy w osoczu. Może być konieczne długotrwałe podawanie glukozy i ścisła obserwacja pacjenta.
Znajomość objawów przedawkowania i odpowiednie postępowanie w takiej sytuacji są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjenta leczonego Glurenormem.
Właściwości farmakologiczne
Glurenorm (glikwidon) należy do pochodnych sulfonylomocznika drugiej generacji. Mechanizm działania obejmuje efekty trzustkowe i pozatrzustkowe, prowadzące do obniżenia stężenia glukozy we krwi. Lek stymuluje wydzielanie insuliny przez komórki beta trzustki oraz zwiększa wrażliwość tkanek obwodowych na insulinę.
Zrozumienie mechanizmu działania Glurenormu pozwala na optymalne wykorzystanie jego potencjału terapeutycznego w leczeniu cukrzycy typu 2.
Skład
Jedna tabletka Glurenormu zawiera 30 mg substancji czynnej - glikwidonu. Lek zawiera również laktozę (134,6 mg w jednej tabletce), co należy uwzględnić u pacjentów z nietolerancją laktozy lub zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy.
Znajomość składu leku jest istotna ze względu na możliwe reakcje alergiczne lub nietolerancje na składniki pomocnicze.
Ciąża - trymestr 1 - Kategoria C
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C
Wykaz B