Glucosum Teva - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Glucosum Teva jest wskazany w następujących stanach klinicznych:

• Hipoglikemia (zbyt niskie stężenie glukozy we krwi)
• Niedobór węglowodanów i niedobory energetyczne
• Żywienie pozajelitowe
• Odwodnienie hiperosmotyczne i izoosmotyczne
• Objawowe leczenie stanów chorobowych przebiegających ze zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym

Preparat Glucosum Teva stanowi cenne źródło glukozy, która jest podstawowym substratem energetycznym dla organizmu, szczególnie istotnym dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, mięśnia sercowego oraz wątroby.

Dawkowanie i sposób podawania

Glucosum Teva dostępny jest w postaci roztworu do wstrzykiwań o stężeniu 20% i 40%. Preparat podaje się dożylnie, we wstrzyknięciach lub we wlewach kroplowych. Dawkowanie ustala się indywidualnie, uwzględniając stan zdrowia, wiek i masę ciała pacjenta.

Podczas stosowania stężonych roztworów glukozy należy pamiętać o konieczności podawania insuliny w dawce 1 j.m. na około 4 g glukozy.

Kluczowe znaczenie ma uważne monitorowanie stężenia glukozy i elektrolitów we krwi, szczególnie w przypadku długotrwałego żywienia pozajelitowego.

Przeciwwskazania

Stosowanie Glucosum Teva jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Cukrzyca
• Śpiączka hiperglikemiczna
• Bezmocz
• Krwawienia do ośrodkowego układu nerwowego
• Nietolerancja glukozy i galaktozy
• Odwodnienie hipotoniczne
• Stan przewodnienia
• Delirium tremens u pacjentów odwodnionych
• Stany po ostrym niedokrwieniu mózgu
• Hipokaliemia
• Uczulenie na zboża lub produkty zbożowe

Znajomość przeciwwskazań jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania preparatu Glucosum Teva i uniknięcia potencjalnych powikłań.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Glucosum Teva należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:

• Długotrwałe stosowanie wlewów glukozy wymaga regularnej kontroli składu elektrolitowego krwi, stopnia nawodnienia organizmu oraz glikemii.
• Roztwory glukozy o stężeniach powyżej 15% powinny być podawane do naczyń centralnych, z wyjątkiem stanów zagrożenia życia (np. ciężka hipoglikemia).
• W przypadku konieczności podania roztworu o dużym stężeniu do żyły obwodowej, zaleca się powolne podawanie.
• Po nagłym przerwaniu wlewu hipertonicznego roztworu glukozy istnieje ryzyko wystąpienia wtórnej hipoglikemii.
• Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z posocznicą (sepsą), ciężkimi urazami, znacznym niedożywieniem, niedoborem witaminy B1, hipofosfatemią oraz hemodilucją (rozcieńczeniem krwi).

Przestrzeganie powyższych środków ostrożności pozwala na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia działań niepożądanych i zapewnienie optymalnego efektu terapeutycznego.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Stosując Glucosum Teva należy mieć na uwadze potencjalne interakcje z innymi lekami:

• Nie należy mieszać roztworów glukozy z: aminofiliną, barbituranami, erytromycyną, hydrokortyzonem, warfaryną, kanamycyną, sulfonamidami, witaminą B12 oraz fenytoiną.
• U pacjentów przyjmujących preparaty naparstnicy należy zachować ostrożność, gdyż stężone roztwory glukozy mogą nasilać ich działanie.
• Ze względu na ryzyko pseudoaglutynacji, nie należy podawać roztworu glukozy tym samym zestawem do wlewów przed, w trakcie i po przetaczaniu krwi.

Świadomość potencjalnych interakcji pozwala na odpowiednie planowanie terapii i uniknięcie niepożądanych efektów leczenia.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Stosowanie Glucosum Teva u kobiet w ciąży wymaga szczególnej ostrożności ze względu na ryzyko wystąpienia:

• Hiperglikemii, hiperinsulinemii i kwasicy metabolicznej u płodu
• Hipoglikemii i żółtaczki u noworodka

Podawanie glukozy we wlewie (z oksytocyną) podczas porodu z szybkością 20-25 g/h nie powodowało zaburzeń metabolicznych u płodu. Stężone roztwory glukozy powinny być podawane kobietom w ciąży i w czasie karmienia piersią tylko w przypadku wyraźnej potrzeby medycznej.

Działania niepożądane

Podczas stosowania Glucosum Teva mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Zaburzenia metabolizmu i odżywiania (częstotliwość nieznana):
  • Zaburzenia wodno-elektrolitowe (m.in. hipokaliemia, hipomagnezemia, hipofosfatemia, hiponatremia)
  • Zaburzenia metaboliczne (hiperglikemia, śpiączka hiperglikemiczna, hipermolarna, glukozuria i hipoglikemia)
• Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania (częstotliwość nieznana):
  • Ból w miejscu podania, podrażnienie żyły
  • Uczucie uderzenia gorąca (szczególnie przy zbyt szybkim podaniu)
• Zaburzenia układu immunologicznego (pojedyncze przypadki):
  • Reakcje anafilaktoidalne (u pacjentów chorych na astmę i cukrzycę)

Hipertoniczne roztwory glukozy mogą powodować diurezę osmotyczną i odwodnienie organizmu. Stężone roztwory glukozy (powyżej 15%) mogą uszkadzać śródbłonek naczyń żylnych, prowadząc do miejscowych zmian zakrzepowo-zapalnych w żyłach obwodowych.

Aby zapobiec wystąpieniu powikłań metabolicznych, należy kontrolować stężenie glukozy we krwi i w razie potrzeby podawać odpowiednie dawki egzogennej insuliny. Zbyt szybkie podawanie glukozy może prowadzić do niewydolności krążenia, obrzęku płuc i obrzęków obwodowych.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Glucosum Teva należy:

• Podawać insulinę
• Wyrównywać zaburzenia wodno-elektrolitowe (konieczna kontrola wskaźników biochemicznych)
• Prowadzić leczenie objawowe

Przedawkowanie glukozy może prowadzić do hiperglikemii, glukozurii, odwodnienia, a w konsekwencji do śpiączki hiperosmolarnej, a nawet śmierci.

Właściwości farmakodynamiczne

Glukoza jest cukrem prostym, szybko metabolizowanym w organizmie. Stanowi naturalne źródło energii, wykorzystywane głównie przez komórki nerwowe, mięsień sercowy, mięśnie poprzecznie prążkowane i wątrobę. Większość węglowodanów pochodzących z pokarmów dociera do narządów obwodowych w postaci glukozy. Jest ona głównym substratem metabolicznym dla mięśnia sercowego noworodka.

Podawana dożylnie w postaci wlewów kroplowych w małych stężeniach (5%) krótkotrwale zwiększa objętość krwi krążącej. Roztwory 10-40% są płynami hipertonicznymi w stosunku do krwi.

• 1 g glukozy dostarcza 4 kcal energii
• 100 ml roztworu 20% glukozy dostarcza 80 kcal, a jego osmolarność wynosi 1114 mOsm/l
• 100 ml roztworu 40% glukozy dostarcza 160 kcal, a jego osmolarność wynosi 2228 mOsm/l

Roztwory 40% poprzez swoje działanie osmotyczne powodują zmniejszenie ciśnienia śródczaszkowego. Wykazują również działanie alkalizujące i diuretyczne.

Skład preparatu

Glucosum Teva dostępny jest w dwóch stężeniach:

• 1 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 200 mg glukozy (roztwór 20%)
• 1 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 400 mg glukozy (roztwór 40%)

1 ampułka (10 ml) zawiera odpowiednio 2 g lub 4 g glukozy.

Znajomość składu preparatu jest istotna dla precyzyjnego dawkowania i uniknięcia potencjalnych błędów w terapii.