Glucosum Teva - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Glucosum Teva jest wskazany w następujących stanach klinicznych:

• Hipoglikemia (zbyt niskie stężenie glukozy we krwi)
• Niedobór węglowodanów i niedobory energetyczne
• Żywienie pozajelitowe
• Odwodnienie hiperosmotyczne i izoosmotyczne
• Objawowe leczenie stanów chorobowych przebiegających ze zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym

Glukoza stanowi podstawowe źródło energii dla organizmu, szczególnie istotne dla komórek nerwowych, mięśnia sercowego, mięśni poprzecznie prążkowanych i wątroby. Jej podanie pozwala szybko uzupełnić niedobory energetyczne i węglowodanowe.

Dawkowanie i sposób podawania

Glucosum Teva stosuje się dożylnie w postaci 20% lub 40% roztworu, we wstrzyknięciach lub wlewach kroplowych. Dawkowanie ustala się indywidualnie w zależności od stanu zdrowia, wieku i masy ciała pacjenta.

Podczas stosowania stężonych roztworów glukozy konieczne jest podawanie insuliny w dawce 1 j.m. na około 4 g glukozy.

U pacjentów wyniszczonych i niedożywionych można podawać do 300 g glukozy w postaci powolnego wlewu. Należy uważnie monitorować stężenie glukozy i elektrolitów we krwi, zwłaszcza podczas długotrwałego żywienia pozajelitowego.

Przeciwwskazania

Stosowanie Glucosum Teva jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Cukrzyca
• Śpiączka hiperglikemiczna
• Bezmocz
• Krwawienia do ośrodkowego układu nerwowego
• Nietolerancja glukozy i galaktozy
• Odwodnienie hipotoniczne
• Stan przewodnienia
• Delirium tremens u pacjentów odwodnionych
• Stany po ostrym niedokrwieniu mózgu
• Hipokaliemia
• Uczulenie na zboża lub produkty zbożowe

Znajomość przeciwwskazań jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania preparatu i uniknięcia potencjalnie groźnych powikłań.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Glucosum Teva należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:

• Długotrwałe stosowanie wlewów glukozy wymaga regularnej kontroli składu elektrolitowego krwi, stopnia nawodnienia organizmu oraz glikemii.
• Roztwory glukozy o stężeniach powyżej 15% powinny być podawane do naczyń centralnych, z wyjątkiem stanów zagrożenia życia (np. ciężka hipoglikemia).
• W przypadku konieczności podania roztworu o dużym stężeniu do żyły obwodowej, zaleca się powolne podawanie.
• Po nagłym przerwaniu wlewu hipertonicznego roztworu glukozy może dojść do wtórnej hipoglikemii.
• Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z posocznicą, ciężkimi urazami, znacznym niedożywieniem, niedoborem witaminy B1, hipofosfatemią oraz hemodilucją.

Przestrzeganie tych środków ostrożności pozwala zminimalizować ryzyko wystąpienia powikłań i zapewnić bezpieczne stosowanie preparatu.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Glucosum Teva może wchodzić w interakcje z innymi lekami. Należy unikać mieszania roztworów glukozy z:

• Aminofiliną
• Barbituranami
• Erytromycyną
• Hydrokortyzonem
• Warfaryną
• Kanamycyną
• Sulfonamidami
• Witaminą B12
• Fenytoiną

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów przyjmujących preparaty naparstnicy, gdyż stężone roztwory glukozy mogą nasilać ich działanie. Ze względu na możliwość wystąpienia pseudoaglutynacji, nie należy podawać roztworu glukozy tym samym zestawem do wlewów przed, w trakcie i po przetaczaniu krwi.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

U kobiet w ciąży roztwory glukozy należy stosować ostrożnie ze względu na możliwość wystąpienia hiperglikemii, hiperinsulinemii i kwasicy metabolicznej u płodu, a hipoglikemii i żółtaczki u noworodka. Podawanie glukozy we wlewie (z oksytocyną) podczas porodu z szybkością 20-25 g/h nie powodowało zaburzeń metabolicznych u płodu.

Stężone roztwory glukozy powinny być podawane kobietom w ciąży i w czasie karmienia piersią tylko wtedy, gdy istnieje wyraźna potrzeba medyczna.

Działania niepożądane

Podczas stosowania Glucosum Teva mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: zaburzenia wodno-elektrolitowe (m.in. hipokaliemia, hipomagnezemia, hipofosfatemia, hiponatremia), zaburzenia metaboliczne (hiperglikemia, śpiączka hiperglikemiczna, hipermolarna, glukozuria i hipoglikemia)
• Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: ból w miejscu podania, podrażnienie żyły, uczucie uderzenia gorąca (szczególnie przy zbyt szybkim podaniu)
• Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje anafilaktoidalne (u pacjentów chorych na astmę i cukrzycę)

Hipertoniczne roztwory glukozy mogą spowodować diurezę osmotyczną i odwodnienie organizmu. Stężone roztwory glukozy (powyżej 15%) mogą uszkadzać śródbłonek naczyń żylnych, powodując miejscowe zmiany zakrzepowo-zapalne w żyłach obwodowych.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania glukozy należy:

• Podawać insulinę
• Wyrównywać zaburzenia wodno-elektrolitowe (konieczna kontrola wskaźników biochemicznych)
• Prowadzić leczenie objawowe

Przedawkowanie glukozy może prowadzić do hiperglikemii, glukozurii, odwodnienia, a w konsekwencji do śpiączki hiperosmolarnej, a nawet śmierci.

Właściwości farmakologiczne

Glukoza jest cukrem prostym, szybko metabolizowanym w organizmie. Stanowi naturalne źródło energii, dostarczając 4 kcal na 1 g. Roztwory 10-40% są hipertoniczne w stosunku do krwi. 100 ml roztworu 20% glukozy dostarcza 80 kcal, a jego osmolarność wynosi 1114 mOsm/l. 100 ml roztworu 40% glukozy dostarcza 160 kcal, a jego osmolarność wynosi 2228 mOsm/l.

Roztwory 40% poprzez działanie osmotyczne powodują zmniejszenie ciśnienia śródczaszkowego. Wykazują również działanie alkalizujące i diuretyczne.

Skład preparatu

1 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 200 mg lub 400 mg glukozy. 1 ampułka (10 ml) zawiera odpowiednio 2 g lub 4 g glukozy.

Glucosum Teva jest cennym preparatem w leczeniu stanów hipoglikemii i niedoborów energetycznych. Jego stosowanie wymaga jednak ścisłego monitorowania parametrów biochemicznych pacjenta i dostosowania dawkowania do indywidualnych potrzeb. Znajomość przeciwwskazań i potencjalnych działań niepożądanych jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania tego produktu leczniczego.