Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Geroladut

Dutasteride

kaps. miękkie
0,5 mg
30 szt.
Doustnie
Rx
100%
20,00

Geroladut - informacje dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Geroladut jest wskazany w:

  • Leczeniu umiarkowanych do ciężkich objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH)
  • Zmniejszeniu ryzyka ostrego zatrzymania moczu i konieczności leczenia zabiegowego u pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich objawami BPH

Skuteczność leku została potwierdzona w badaniach klinicznych obejmujących pacjentów z objawami BPH.

Geroladutyczną w leczeniu objawowego BPH oraz zapobieganiu powikłaniom tej choroby.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa pacjentów Dawkowanie
Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku) 1 kapsułka (0,5 mg) doustnie raz na dobę
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Nie wymaga modyfikacji dawki
Pacjenci z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby Zachować ostrożność

Geroladut można stosować w monoterapii lub w skojarzeniu z tamsulozyną (0,4 mg). Pierwsze efekty leczenia mogą wystąpić wcześnie, ale pełna odpowiedź terapeutyczna może być osiągnięta po 6 miesiącach.

Dawkowanie Geroladutu jest proste i wygodne dla pacjenta - jedna kapsułka raz dziennie. Lek można stosować samodzielnie lub łączyć z tamsulozyną dla zwiększenia efektu terapeutycznego.

Sposób podawania

  • Kapsułki należy połykać w całości
  • Nie rozgryzać ani nie otwierać kapsułek ze względu na ryzyko podrażnienia błony śluzowej jamy ustnej i gardła
  • Można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku

Przeciwwskazania

Stosowanie Geroladutu jest przeciwwskazane u:

  • Pacjentów z nadwrażliwością na dutasteryd, inne inhibitory 5α-reduktazy, soję, orzeszki ziemne lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Kobiet, dzieci i młodzieży
  • Pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby

Należy dokładnie zebrać wywiad i ocenić stan pacjenta przed włączeniem leczenia Geroladutem, zwracając szczególną uwagę na funkcję wątroby i potencjalne alergie.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Rak gruczołu krokowego: W badaniach klinicznych zaobserwowano zwiększoną częstość występowania raka gruczołu krokowego o stopniu złośliwości 8-10 w skali Gleasona u pacjentów przyjmujących dutasteryd. Konieczne jest regularne monitorowanie pacjentów pod kątem ryzyka raka prostaty.

Wpływ na PSA: Dutasteryd obniża poziom PSA o około 50% po 6 miesiącach leczenia. Należy ustalić nową wartość wyjściową PSA po 6 miesiącach terapii i regularnie monitorować ten parametr. Wzrost PSA w trakcie leczenia może świadczyć o rozwoju raka prostaty lub nieprzestrzeganiu zaleceń terapeutycznych.

Niewydolność serca: W badaniach klinicznych zaobserwowano nieznacznie większą częstość występowania niewydolności serca u pacjentów stosujących dutasteryd w skojarzeniu z lekami α1-adrenergicznymi, głównie tamsulozyną.

Rak piersi u mężczyzn: Zgłaszano rzadkie przypadki raka piersi u mężczyzn stosujących dutasteryd. Pacjentów należy poinstruować o konieczności zgłaszania wszelkich zmian w obrębie tkanki piersiowej.

Kontakt ze skórą: Dutasteryd wchłania się przez skórę, dlatego kobiety, dzieci i młodzież muszą unikać kontaktu z uszkodzonymi kapsułkami.

Stosowanie Geroladutu wymaga ścisłego monitorowania pacjenta, szczególnie pod kątem ryzyka raka prostaty i interpretacji wyników PSA. Należy również zwrócić uwagę na potencjalne ryzyko sercowo-naczyniowe i możliwość wystąpienia raka piersi u mężczyzn.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Inhibitory CYP3A4: Długotrwałe stosowanie dutasterydu z silnymi inhibitorami CYP3A4 (np. rytonawir, indynawir, itrakonazol, ketokonazol) może zwiększyć jego stężenie w surowicy. Należy rozważyć zmniejszenie częstości podawania dutasterydu w przypadku wystąpienia działań niepożądanych.

Cholestyramina: Nie wpływa na farmakokinetykę dutasterydu.

Warfaryna i digoksyna: Dutasteryd nie wpływa na ich farmakokinetykę.

Tamsulozyna i terazosyna: Nie zaobserwowano istotnych interakcji farmakokinetycznych ani farmakodynamicznych.

Geroladut ma ograniczony potencjał interakcji lekowych. Główne ryzyko interakcji dotyczy jednoczesnego stosowania z silnymi inhibitorami CYP3A4.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Geroladut jest przeciwwskazany u kobiet. U mężczyzn leczonych dutasterydem obserwowano zmniejszenie liczebności plemników, objętości nasienia i ruchliwości plemników. Nie można wykluczyć obniżenia płodności.

Ze względu na ryzyko wchłaniania dutasterydu przez skórę, kobiety w ciąży lub mogące zajść w ciążę nie powinny mieć kontaktu z kapsułkami Geroladutu.

Stosowanie Geroladutu może mieć wpływ na płodność męską. Należy zachować szczególne środki ostrożności, aby uniknąć ekspozycji kobiet w ciąży na lek.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane (≥1%) obejmują:

  • Zaburzenia erekcji
  • Zmniejszenie libido
  • Zaburzenia wytrysku
  • Ginekomastia

Rzadziej obserwowano:

  • Reakcje alergiczne (wysypka, świąd, pokrzywka, obrzęk)
  • Obniżenie nastroju
  • Łysienie lub nadmierne owłosienie
  • Ból i obrzęk jąder

Profil działań niepożądanych Geroladutu jest związany głównie z jego wpływem na układ hormonalny i dotyczy przede wszystkim funkcji seksualnych. Większość działań niepożądanych ma nasilenie łagodne do umiarkowanego.

Warto zapamiętać
  • Geroladut zmniejsza stężenie PSA o około 50% po 6 miesiącach leczenia, co należy uwzględnić w interpretacji wyników badań przesiewowych w kierunku raka prostaty.
  • Lek może zwiększać ryzyko wystąpienia raka prostaty o wysokim stopniu złośliwości (8-10 w skali Gleasona), dlatego konieczne jest ścisłe monitorowanie pacjentów.

Właściwości farmakodynamiczne i farmakokinetyczne

Geroladut (dutasteryd) jest silnym inhibitorem obu izoform 5α-reduktazy (typ 1 i 2). Enzym ten odpowiada za konwersję testosteronu do dihydrotestosteronu (DHT).

Wpływ na DHT:

  • Redukcja stężenia DHT o 85-90% w ciągu 1-2 tygodni
  • Średnie zmniejszenie stężenia DHT o 94% w pierwszym roku i 93% w drugim roku terapii

Wpływ na testosteron:

  • Zwiększenie stężenia testosteronu o 19% w pierwszym i drugim roku leczenia

Geroladut skutecznie hamuje produkcję DHT, kluczowego czynnika w patogenezie BPH, przy jednoczesnym niewielkim wzroście poziomu testosteronu.

Skład

Substancja czynna: Jedna kapsułka miękka zawiera 0,5 mg dutasterydu.

Geroladut zawiera optymalną dawkę dutasterydu, która wykazała skuteczność w badaniach klinicznych przy akceptowalnym profilu bezpieczeństwa.



Wskazania

Leczenie umiarkowanych do ciężkich objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (ang. BPH). Zmniejszenie ryzyka ostrego zatrzymania moczu i konieczności leczenia zabiegowego u pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich objawami łagodnego rozrostu gruczołu krokowego. Informacje dotyczące wyników leczenia i populacji pacjentów biorących udział w badaniach klinicznych.

Produkt można stosować w monoterapii lub razem z tamsulozyną (0,4 mg), produktem leczniczym blokującym receptory α. Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku). Zalecana dawka produktu to 1 kaps. (0,5 mg) przyjmowana doustnie, raz/dobę; Pierwsze efekty działania leczniczego mogą wystąpić we wczesnym okresie stosowania, jednak może upłynąć do 6 m-cy od początku leczenia zanim osiągnięta zostanie odpowiedź terapeutyczna. Nie jest konieczne modyfikowanie dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Zaburzenia czynności nerek. Nie przeprowadzono badań oceniających wpływ zaburzeń czynności nerek na farmakokinetykę dutasterydu. Nie przewiduje się konieczności dostosowania dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Zaburzenia czynności wątroby. Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu zaburzeń czynności wątroby na farmakokinetykę dutasterydu, dlatego należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby stosowanie dutasterydu jest przeciwwskazane.

Kaps. należy połykać w całości, nie należy ich rozgryzać ani otwierać, ponieważ kontakt z zawartością kapsułki może powodować podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej i gardła. Kaps. można zażywać zarówno z posiłkiem, jak i niezależnie od posiłku.

Produkt jest przeciwwskazany: u pacjentów z nadwrażliwością na dutasteryd, inne inhibitory 5α-reduktazy, soję, orzeszki ziemne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą; u kobiet, dzieci i młodzieży; u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.

Terapię skojarzoną należy zalecać wyłącznie po starannej analizie stosunku korzyści do ryzyka, ze względu na możliwość zwiększenia ryzyka działań niepożądanych (w tym niewydolności serca) oraz po rozważeniu wszystkich opcji terapeutycznych, w tym również monoterapii. Celem badania, będącego badaniem 4-letnim, wieloośrodkowym, randomizowanym, podwójnie zaślepionym i przeprowadzanym z użyciem placebo, było obserwowanie wpływu podawania 0,5 mg dutasterydu pacjentom z grupy wysokiego ryzyka zachorowania na raka gruczołu krokowego (grupa obejmowała mężczyzn w wieku 50-75 lat z poziomem PSA (swoisty antygen sterczowy) 2,5-10 ng/ml oraz negatywną biopsją gruczołu krokowego wykonaną 6 m-cy przed włączeniem pacjenta do badania klinicznego) w porównaniu do placebo. Wyniki tego badania wykazały zwiększoną częstotliwość występowania raka gruczołu krokowego, w stopniu 8-10 punktów w skali Gleasona, wśród mężczyzn stosujących dutasteryd (n=29, 0,9%) w porównaniu do grupy przyjmującej placebo (n=19, 0,6%). Związek pomiędzy przyjmowaniem dutasterydu i występowaniem raka gruczołu krokowego, w stopniu 8-10 punktów w skali Gleasona, jest niejasny. Dlatego też, mężczyźni przyjmujący dutasteryd, powinni być regularnie monitorowani pod względem możliwości wystąpienia raka gruczołu krokowego. Oznaczanie stężenia swoistego antygenu sterczowego (PSA) w surowicy stanowi istotny wskaźnik w wykrywaniu raka gruczołu krokowego. Dutasteryd powoduje zmniejszenie średniego stężenia tego antygenu w surowicy o ok. 50% po 6 m-cach leczenia. Pacjenci przyjmujący dutasteryd powinni mieć ponownie oznaczone nowe wyjściowe stężenie PSA po 6 m-cach terapii, stężenie to powinno być również regularnie monitorowane. Jakikolwiek potwierdzony wzrost stężenia antygenu w trakcie terapii dutasterydem w stosunku do najniższego jego poziomu, może świadczyć o wystąpieniu raka gruczołu krokowego lub o niestosowaniu się pacjenta do zaleceń dotyczących leczenia. Taka sytuacja powinna być dokładnie oceniona, nawet jeśli zmienione wartości zawierają się w zakresie wyników badań uzyskiwanych standardowo u mężczyzn nie przyjmujących inhibitora 5α-reduktazy. W trakcie wykonywania porównania stężenia PSA u pacjenta przyjmującego dutasteryd należy również wziąć pod uwagę jego wcześniejsze wyniki PSA. Po ustaleniu nowego wyjściowego stężenia PSA, leczenie dutasterydem nie będzie miało wpływu na możliwość stosowania PSA jako wskaźnika w diagnozowaniu wystąpienia raka gruczołu krokowego. Całkowite stężenie PSA wraca do wartości wyjściowej w ciągu 6 m-cy od zakończenia terapii. Nawet pod wpływem dutasterydu, stosunek wolnego PSA do całkowitego PSA pozostaje stały. Jeśli lekarz zdecyduje się używać wartości wolnego PSA wyrażonej w procentach w diagnostyce raka gruczołu krokowego u mężczyzn stosujących dutasteryd, nie jest wymagane skorygowanie otrzymanej wartości. Badanie per rectum, jak również inne badania mające na celu diagnostykę raka gruczołu krokowego powinny być wykonane u pacjentów przed podjęciem decyzji o rozpoczęciu terapii dutasterydem, a następnie powinny być regularnie powtarzane. W 2, trwających 4 lata badaniach klinicznych, częstość występowania niewydolności serca (wspólna nazwa określająca zgłoszone zdarzenia, głównie niewydolność serca i zastoinową niewydolność serca) była nieznacznie większa wśród pacjentów przyjmujących w skojarzeniu dutasteryd i leki o działaniu α1-adrenergicznym, głównie tamsulozynę, niż wśród pacjentów, u których nie stosowano leczenia skojarzonego. Jednakże, częstość występowania niewydolności serca w tych badaniach była niższa we wszystkich aktywnie leczonych grupach w porównaniu z grupą stosującą placebo, a inne dostępne dane dotyczące stosowania dutasterydu lub antagonistów receptora α1-adrenergicznego nie potwierdzają twierdzenia o zwiększonym ryzyku dla układu sercowonaczyniowego. W trakcie badań klinicznych oraz w okresie po rejestracji produktu leczniczego zanotowano rzadkie przypadki zgłoszeń wystąpienia nowotworów gruczołu sutkowego u mężczyzn stosujących dutasteryd. Jednakże badania epidemiologiczne nie wykazały wzrostu ryzyka zachorowania na nowotwór gruczołu sutkowego u mężczyzn przyjmujących antagonistów receptora α1-adrenergicznego. Lekarz powinien poinstruować pacjenta, że należy niezwłocznie zgłosić wszelkie zmiany zauważone w tkance sutka, takie jak pojawienie się guzków czy też wydzielina z brodawki sutkowej. Dutasteryd wchłaniany jest przez skórę, dlatego kobiety oraz dzieci i młodzież muszą unikać kontaktu z uszkodzonymi kapsułkami (patrz punkt 4.6). W przypadku kontaktu z uszkodzonymi kapsułkami, powierzchnię kontaktu należy natychmiast przemyć wodą z mydłem. Nie badano działania dutasterydu u pacjentów z chorobami wątroby. Należy zachować ostrożność podczas stosowania dutasterydu u pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Produkt zawiera lecytynę pochodzącą z oleju sojowego. Jeśli pacjent jest uczulony na soję nie powinien stosować tego produktu. Na podstawie farmakodynamicznych właściwości dutasterydu nie przewiduje się wpływu leczenia dutasterydem na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Dutasteryd jest eliminowany głównie poprzez przemiany metaboliczne. W badaniach in vitro wykazano, że głównymi enzymami uczestniczącymi w metabolizowaniu dutasterydu są CYP3A4 oraz CYP3A5. Nie przeprowadzono formalnych badań interakcji produktu leczniczego z silnymi inhibitorami CYP3A4. Jednakże, w populacyjnych badaniach farmakokinetycznych stwierdzono zwiększenie stężenia dutasterydu w surowicy odpowiednio o ok. 1,6-1,8 razy u niewielkiej liczby pacjentów przyjmujących równocześnie werapamil lub diltiazem (umiarkowane inhibitory CYP3A4 i inhibitory P-glikoproteiny) w porównaniu z innymi pacjentami. Długotrwałe stosowanie dutasterydu jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4 (np.: rytonawir, indynawir, nefazodon, itrakonazol, ketokonazol przyjmowane doustnie) może spowodować zwiększenie stężenia dutasterydu w surowicy. Zwiększona ekspozycja na dutasteryd prawdopodobnie nie powoduje nasilenia blokady 5α-reduktazy. Należy jednak brać pod uwagę zmniejszenie częstości podawania dutasterydu w przypadku wystąpienia działań niepożądanych. Zahamowanie CYP3A4 powoduje wydłużenie T0,5, w wyniku czego uzyskanie stanu stacjonarnego w leczeniu skojarzonym może trwać dłużej niż 6 m-cy. Przyjęcie 12 g cholestyraminy 1 h po podaniu pojedynczej dawki 5 mg dutasterydu nie wpływa na farmakokinetykę dutasterydu. Lek nie wpływa na farmakokinetykę warfaryny i digoksyny. Zjawisko to wskazuje, że produkt leczniczy nie hamuje i nie aktywuje CYP2C9 ani P-glikoproteiny. W badaniach in vitro oceniających interakcje wykazano, że dutasteryd nie hamuje enzymów CYP1A2, CYP2D6, CYP2C9, CYP2C19 i CYP3A4. W badaniu obejmującym małą liczbę zdrowych mężczyzn (n=24) dutasteryd stosowany przez 2 tyg. w dawce 0,5 mg/dobę nie wywierał wpływu na farmakokinetykę tamsulozyny ani terazosyny. W badaniu tym nie stwierdzono również oznak interakcji farmakodynamicznych.

Dutasteryd jest przeciwwskazany u kobiet. Dutasteryd hamuje przekształcanie testosteronu do dihydrotestosteronu, przez co, podawany kobietom w ciąży, może potencjalnie hamować rozwój zewnętrznych narządów płciowych u płodu płci męskiej. Niewielkie stężenia dutasterydu stwierdzono w nasieniu pacjentów przyjmujących dutasteryd w dawce 0,5 mg/dobę. Nie wiadomo czy w przypadku, gdy kobieta w ciąży ma kontakt z nasieniem mężczyzny leczonego dutasterydem wystąpi niekorzystny wpływ na płód płci męskiej (największe ryzyko w 1-szych 16 tyg. ciąży). W celu uniknięcia kontaktu z nasieniem, zalecane jest stosowanie prezerwatywy przez mężczyznę, którego partnerka jest lub może być w ciąży. Nie wiadomo czy dutasteryd przenika do mleka kobiecego. Zgłaszano przypadki wpływu dutasterydu na cechy nasienia (zmniejszenie liczebności plemników, objętości nasienia i ruchliwości plemników) u zdrowych mężczyzn. Nie można zatem wykluczyć obniżenia płodności u mężczyzn.

Spośród 2167 mężczyzn przyjmujących dutasteryd podczas trwających 2 lata badań III fazy kontrolowanych placebo, zdarzenia niepożądane produktu leczniczego w pierwszym roku leczenia obserwowano u około 19% pacjentów. W większości były to objawy o lekkim lub umiarkowanym nasileniu i dotyczyły układu rozrodczego. W kolejnych 2 latach, podczas kontynuacji tych badań, prowadzonej na zasadzie otwartej próby, nie stwierdzono zmian w profilu działań niepożądanych. Wymienione działania niepożądane, zgłaszane w trakcie badań klinicznych, to działania uznane przez badacza za związane z leczeniem (występujące z częstością większą lub równą 1%), które wystąpiły częściej u pacjentów przyjmujących dutasteryd niż w grupie placebo w 1-szym roku przyjmowania produktu. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: impotencja, zmiana (zmniejszenie) libido, zaburzenia wytrysku nasienia, zaburzenia piersi. Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznana) reakcje alergiczne, w tym wysypka, świąd, pokrzywka, miejscowy obrzęk i obrzęk naczynioruchowy. Zaburzenia psychiczne: (nieznana) obniżenie nastoju. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (niezbyt często) łysienie (głównie utrata owłosienia ciała), nadmierne owłosienie. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (nieznana) ból i obrzęk jąder. Dane pochodzące z trwającego 4 lata badania CombAT, w którym porównywano dutasteryd w dawce 0,5 mg (n=1623) i tamsulozynę w dawce 0,4 mg (n=1611) stosowane raz/dobę w monoterapii lub w terapii skojarzonej (n=1610) wykazały, że częstość występowania zdarzeń niepożądanych, uznanych przez badacza za związane ze stosowanym leczeniem wynosiła w 1., 2., 3. i 4. roku terapii odpowiednio 22%, 6%, 4% i 2% dla terapii skojarzonej dutasterydem i tamsulozyną, 15%, 6%, 3% i 2% dla monoterapii dutasterydem oraz 13%, 5%, 2% i 2% dla monoterapii tamsulozyną. Większa częstość występowania zdarzeń niepożądanych w grupie terapii skojarzonej w pierwszym roku leczenia wynikała z większej liczby zaburzeń układu rozrodczego, zwłaszcza zaburzeń wytrysku nasienia, stwierdzanych w tej grupie. Na podstawie analizy danych uzyskanych w czasie trwania badania CombAT stwierdzono, że następujące zdarzenia niepożądane, uznane przez badacza za związane z leczeniem, wystąpiły z częstością ≥1% podczas 1. roku leczenia - szczegóły, patrz ChPL. Badanie REDUCE wykazało większą częstość występowania raka gruczołu krokowego o stopniu złośliwości 8-10 punktów w skali Gleasona u pacjentów leczonych dutasterydem w porównaniu z grupą placebo. Nie ustalono czy na wyniki badania miało wpływ działanie dutasterydu prowadzące do zmniejszenia objętości gruczołu krokowego, czy czynniki związane z badaniem. Zgłaszano następujące przypadki podczas badań klinicznych oraz po wprowadzeniu produktu do obrotu: rak gruczołów sutkowych u mężczyzn.

W badaniach przeprowadzonych na ochotnikach podawanie dutasterydu w pojedynczej dawce dobowej do 40 mg (80-krotność dawki leczniczej) przez 7 dni nie wywołało istotnych działań niepożądanych. W badaniach klinicznych dawka 5 mg/dobę stosowana przez 6 m-cy nie powodowała innych objawów niepożądanych niż obserwowane w grupie przyjmującej produkt w dawce 0,5 mg/dobę. Nie ma specyficznego antidotum, dlatego w przypadku podejrzenia przedawkowania zaleca się zastosowanie leczenia objawowego.

Wpływ dobowych dawek dutasterydu na zmniejszenie stężenia DHT jest uzależniony od stosowanej dawki produktu leczniczego i obserwowany w ciągu 1-2 tyg. (zmniejszenie odpowiednio o 85% i 90%). W grupie z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego przyjmujących dutasteryd w dawce 0,5 mg na dobę, średnie zmniejszenie stężenia DHT w surowicy w 1-szym roku wyniosło 94%, a w 2. 93%. Równocześnie obserwowano jednakowe, 19% zwiększenie stężenia testosteronu w 1. i 2. roku.

1 kaps., miękka zawiera 0,5 mg dutasterydu.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Nie dotyczy.