Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

GRIPblocker EXPRESS

Dextromethorphan hydrobromide + Paracetamol + Pseudoephedrine hydrochloride

kaps. miękkie
20 szt.
Doustnie
OTC-18
100%
30,79
GRIPblocker EXPRESS
kaps. miękkie
10 szt.
Doustnie
OTC-18
100%
19,47

GRIPblocker EXPRESS - Kompleksowe leczenie objawów przeziębienia i grypy

GRIPblocker EXPRESS to złożony preparat przeznaczony do doraźnego leczenia objawów przeziębienia, grypy i stanów grypopodobnych. Dzięki zawartości trzech substancji czynnych - paracetamolu, pseudoefedryny i dekstrometorfanu - wykazuje wielokierunkowe działanie, skutecznie łagodząc różnorodne objawy infekcji górnych dróg oddechowych.

Wskazania do stosowania

GRIPblocker EXPRESS jest wskazany w doraźnym leczeniu następujących objawów:

  • Gorączka
  • Katar
  • Kaszel
  • Ból głowy
  • Ból gardła
  • Bóle mięśniowe i kostno-stawowe

Preparat może być stosowany w przebiegu przeziębienia, grypy, stanów grypopodobnych oraz zapalenia zatok przynosowych.

Dzięki kompleksowemu składowi, GRIPblocker EXPRESS pozwala na jednoczesne łagodzenie wielu uciążliwych objawów infekcji, co może przyczynić się do szybszej poprawy samopoczucia pacjenta.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa wiekowa Dawkowanie Maksymalna dawka dobowa
Dorośli i młodzież >12 lat 1-2 kapsułki 3-4 razy na dobę 8 kapsułek
Dzieci 6-12 lat 1 kapsułka 3-4 razy na dobę 4 kapsułki

Dawkowanie należy dostosować do nasilenia objawów i indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie. Nie należy przekraczać maksymalnej zalecanej dawki dobowej.

Przeciwwskazania

Stosowanie GRIPblocker EXPRESS jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na substancje czynne lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Jednoczesne stosowanie innych leków zawierających paracetamol
  • Wrodzony niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
  • Stosowanie inhibitorów MAO i okres do 2 tygodni od zaprzestania ich przyjmowania
  • Ciężka niewydolność nerek lub wątroby
  • Ciężkie nadciśnienie tętnicze
  • Choroba niedokrwienna serca
  • Choroba alkoholowa
  • Astma oskrzelowa
  • Ciąża i okres karmienia piersią
  • Dziedziczna konstytucyjna hiperbilirubinemia (np. choroba Gilberta)
  • Wiek poniżej 6 lat

Ze względu na złożony skład preparatu i potencjalne ryzyko interakcji, stosowanie GRIPblocker EXPRESS wymaga szczególnej ostrożności u pacjentów z chorobami przewlekłymi lub przyjmujących inne leki.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania GRIPblocker EXPRESS należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:

  • Niewydolność wątroby lub nadużywanie alkoholu - ryzyko uszkodzenia wątroby
  • Niewydolność nerek
  • Nadciśnienie tętnicze
  • Zaburzenia rytmu serca
  • Rozedma płuc
  • Zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe
  • Rozrost gruczołu krokowego
  • Nadczynność tarczycy
  • Cukrzyca

Należy zachować ostrożność u pacjentów stosujących leki przeciwlękowe, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, inne leki sympatykomimetyczne oraz leki przeciwzakrzepowe. Produkt może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Nie należy stosować preparatu w przypadku przewlekłego kaszlu z odkrztuszaniem wydzieliny oraz u pacjentów z niewydolnością oddechową lub ryzykiem jej wystąpienia.

Warto zapamiętać
  • GRIPblocker EXPRESS nie powinien być stosowany jednocześnie z innymi lekami zawierającymi paracetamol ze względu na ryzyko przedawkowania.
  • Podczas przyjmowania preparatu nie wolno spożywać alkoholu, gdyż może to prowadzić do uszkodzenia wątroby.

Interakcje z innymi lekami

GRIPblocker EXPRESS może wchodzić w interakcje z wieloma grupami leków, co wynika z jego złożonego składu. Najważniejsze interakcje dotyczą:

Paracetamol:
  • Leki przyspieszające opróżnianie żołądka (np. metoklopramid) - przyspieszają wchłanianie paracetamolu
  • Leki opóźniające opróżnianie żołądka (np. propantelina) - opóźniają wchłanianie paracetamolu
  • Inhibitory MAO - ryzyko stanu pobudzenia i gorączki
  • Zydowudyna (AZT) - nasilenie toksycznego działania na szpik kostny
  • Leki przeciwzakrzepowe (pochodne kumaryny) - nasilenie działania przeciwzakrzepowego
  • Leki indukujące enzymy wątrobowe (np. fenobarbital, fenytoina, karbamazepina, ryfampicyna) - zwiększone ryzyko uszkodzenia wątroby
  • Chloramfenikol - zwiększenie stężenia chloramfenikolu w osoczu
Pseudoefedryna:
  • Albuterol - nasilenie działania obkurczającego naczynia krwionośne
  • Amitryptylina i inne sympatykomimetyki - nie stosować jednocześnie
  • Chlorek amonu - wydłużenie czasu działania pseudoefedryny
  • Leki zobojętniające - zwiększenie wchłaniania pseudoefedryny
  • Inhibitory MAO - wolniejsza eliminacja pseudoefedryny
  • Leki przeciwnadciśnieniowe - osłabienie działania hipotensyjnego
  • Glikozydy naparstnicy - modyfikacja działania
Dekstrometorfan:
  • Inhibitory MAO - nie stosować jednocześnie
  • Inhibitory CYP2D6 (niektóre SSRI, inhibitory MAO, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, antagoniści receptora H2) - wzrost stężenia i opóźnienie eliminacji dekstrometorfanu
  • Leki serotoninergiczne - ryzyko zespołu serotoninowego
  • Alkohol - nasilenie niekorzystnych skutków dekstrometorfanu

Ze względu na liczne interakcje, przed zastosowaniem GRIPblocker EXPRESS należy dokładnie przeanalizować aktualnie stosowane leki i skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Ciąża i karmienie piersią

GRIPblocker EXPRESS jest przeciwwskazany do stosowania w okresie ciąży i karmienia piersią. Brak wystarczających danych klinicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania mieszaniny substancji czynnych zawartych w produkcie u kobiet w ciąży. Istnieją doniesienia sugerujące, że stosowanie paracetamolu w ciąży może zwiększać ryzyko rozwoju astmy u dzieci.

Paracetamol i pseudoefedryna przenikają do mleka matki. Brak danych dotyczących przenikania dekstrometorfanu, jednak nie można wykluczyć takiej możliwości. Ze względu na potencjalne ryzyko dla dziecka, nie należy stosować preparatu w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Podczas stosowania GRIPblocker EXPRESS mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

  • Zaburzenia serca: przyspieszenie akcji serca
  • Zaburzenia krwi i układu chłonnego: granulocytopenia, agranulocytoza, trombocytopenia
  • Zaburzenia układu nerwowego: senność, zawroty głowy
  • Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty
  • Zaburzenia nerek i dróg moczowych: kolka nerkowa, martwica brodawek nerkowych, ostra niewydolność nerek, kamica moczowa, zaburzenia w oddawaniu moczu, zatrzymanie moczu (szczególnie u pacjentów z rozrostem gruczołu krokowego)
  • Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: reakcje alergiczne, zaczerwienienie skóry, wysypka
  • Zaburzenia naczyniowe: nieznaczne podwyższenie ciśnienia krwi
  • Zaburzenia ogólne: zmęczenie
  • Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości typu I (obrzęk alergiczny, reakcja anafilaktyczna)
  • Zaburzenia układu oddechowego: napad astmy oskrzelowej
  • Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: uszkodzenie wątroby
  • Zaburzenia psychiczne: omamy

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Przedawkowanie

Przedawkowanie GRIPblocker EXPRESS może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych ze względu na zawartość trzech substancji czynnych. Objawy przedawkowania mogą wynikać z działania jednej lub wszystkich substancji.

Objawy przedawkowania paracetamolu:
  • Nudności, wymioty, nadmierna potliwość, senność, ogólne osłabienie (w ciągu pierwszych godzin)
  • Rozpieranie w nadbrzuszu, nudności, żółtaczka (w kolejnych dniach)
Objawy przedawkowania pseudoefedryny:
  • Pobudzenie OUN, drażliwość, niepokój, drżenia
  • Oczopląs, zaburzenia snu, nudności, wymioty, omamy
  • Podwyższenie ciśnienia tętniczego, tachykardia, drgawki
  • Trudności w oddawaniu moczu, niewydolność oddechowa
Objawy przedawkowania dekstrometorfanu:
  • Nudności, wymioty, senność lub nadmierne pobudzenie
  • Zawroty głowy, letarg, ataksja, oczopląs
  • Depresja oddechowa

W przypadku podejrzenia przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala. Leczenie przedawkowania powinno odbywać się w warunkach oddziału intensywnej terapii.

Mechanizm działania

GRIPblocker EXPRESS wykazuje złożone działanie farmakologiczne dzięki zawartości trzech substancji czynnych:

  • Paracetamol - działa przeciwbólowo i przeciwgorączkowo
  • Pseudoefedryna - przywraca drożność przewodów nosowych i ujść zatok przynosowych
  • Dekstrometorfan - działa przeciwkaszlowo

Dzięki takiemu połączeniu substancji czynnych, preparat skutecznie łagodzi różnorodne objawy przeziębienia i grypy, przynosząc ulgę pacjentom.

Skład preparatu

Jedna kapsułka GRIPblocker EXPRESS zawiera:

  • 300 mg paracetamolu
  • 30 mg chlorowodorku pseudoefedryny
  • 12 mg bromowodorku dekstrometorfanu

Precyzyjnie dobrane dawki poszczególnych składników zapewniają optymalne działanie terapeutyczne przy zachowaniu odpowiedniego profilu bezpieczeństwa.

GRIPblocker EXPRESS stanowi skuteczną opcję w doraźnym leczeniu objawów przeziębienia i grypy. Jednak ze względu na złożony skład i potencjalne interakcje, stosowanie preparatu wymaga zachowania ostrożności i przestrzegania zaleceń dotyczących dawkowania. W przypadku utrzymywania się objawów lub pogorszenia stanu zdrowia, należy skonsultować się z lekarzem.



Wskazania

Doraźne leczenie objawów przeziębienia, grypy, stanów grypopodobnych, zapalenia zatok przynosowych (gorączka, katar, kaszel, ból głowy, ból gardła, bóle mięśniowe i kostno-stawowe).

Dorośli i młodzież >12 lat: 1-2 kaps. 3-4x/dobę. Nie należy stosować więcej niż 8 kaps./dobę. Dzieci 6-12 lat: 1 kaps. 3-4x/dobę. Nie należy stosować więcej niż 4 kaps./dobę.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Jednoczesne stosowanie innych leków zawierających paracetamol. Wrodzony niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej. Stosowanie inhibitorów MAO i okres do 2 tyg. od zaprzestania ich przyjmowania. Ciężka niewydolność nerek lub wątroby. Ciężkie nadciśnienie tętnicze. Choroba niedokrwienna serca. Choroba alkoholowa. Astma oskrzelowa. Nie stosować w ciąży i w okresie karmienia piersią. Dziedziczna konstytucyjna hiperbilirubinemia (np. choroba Gilberta). Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Stosowanie produktu przez osoby z niewydolnością wątroby, nadużywające alkoholu oraz głodzone stwarza ryzyko uszkodzenia wątroby. Ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek, nadciśnieniem tętniczym, zaburzeniami rytmu serca, rozedmą płuc, zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, rozrostem gruczołu krokowego, nadczynnością tarczycy, cukrzycą oraz u stosujących leki przeciwlękowe, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, inne leki sympatykomimetyczne, tj. zmniejszające przekrwienie, hamujące apetyt i leki psychostymulujące podobne do amfetaminy. Produkt należy stosować ostrożnie u osób przyjmujących leki przeciwzakrzepowe. Produktu nie należy stosować w przypadku przewlekłego kaszlu z odkrztuszaniem wydzieliny. Produktu nie należy stosować u pacjentów z niewydolnością oddechową, astmą oskrzelową oraz u chorych z ryzykiem wystąpienia niewydolności oddechowej. W czasie przyjmowania produktu nie wolno pić alkoholu. Długotrwałe stosowanie leków przeciwbólowych, zwłaszcza w kombinacji różnych leków przeciwbólowych może powodować trwałe uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatia postanalgetyczna). Ze względu na zawartość sorbitolu, nie należy stosować produktu u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy. Produkt zawiera czerwień koszenilową, która może powodować reakcje alergiczne. Przyjmując produkt należy zachować ostrożność, gdyż produkt może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Paracetamol. Produktu nie należy stosować równocześnie z innymi lekami zawierającymi paracetamol. Leki przyspieszające opróżnianie żołądka (np. metoklopramid) przyspieszają wchłanianie paracetamolu, natomiast leki opóźniające jego opróżnianie (np. propantelina), mogą opóźniać wchłanianie paracetamolu. Stosowanie paracetamolu jednocześnie z lekami z grupy inhibitorów MAO oraz w ciągu 2 tyg. po zakończeniu leczenia tymi lekami, może wywołać stan pobudzenia i gorączkę. Równoczesne stosowanie paracetamolu z zydowudyną (AZT) może nasilać toksyczne działanie zydowudyny na szpik kostny. Paracetamol może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych (pochodne kumaryny). Równoczesne stosowanie paracetamolu i leków zwiększających metabolizm wątrobowy, tj. niektóre leki nasenne lub leki przeciwpadaczkowe, np. fenobarbital, fenytoina, karbamazepina, jak również ryfampicyna może prowadzić do uszkodzenia wątroby, nawet podczas stosowania zalecanych dawek paracetamolu. Picie alkoholu podczas leczenia paracetamolem prowadzi do powstawania toksycznego metabolitu wywołującego martwicę komórek wątrobowych, co w następstwie może doprowadzić do niewydolności wątroby. Podawanie paracetamolu w skojarzeniu z chloramfenikolem może spowodować zwiększenie stężenia chloramfenikolu w osoczu. Pseudoefedryna. Stosowanie jednocześnie z albuterolem może nasilać działanie obkurczające naczynia krwionośne. Nie stosować jednocześnie z amitryptyliną oraz sympatykomimetykami. Jednoczesne stosowanie z innymi sympatykomimetykami, tj. lekami zmniejszającymi przekrwienie, hamującymi apetyt i lekami psychostymulującymi podobnymi do amfetaminy może wywołać podwyższenie ciśnienia krwi. Chlorek amonu poprzez alkalizację moczu zwiększa zwrotną resorpcję metabolitów pseudoefedryny w nerkach i wydłuża czas jej działania. Leki zobojętniające mogą zwiększać wchłanianie pseudoefedryny. Inhibitory MAO powodują wolniejszą eliminację pseudoefedryny z ustroju i zwiększają jej biodostępność. Pseudoefedryna zmniejsza działanie leków przeciwnadciśnieniowych i może modyfikować działanie glikozydów naparstnicy. Nie stosować jednocześnie z furazolidyną. Dekstrometorfan. Nie stosować z inhibitorami MAO. Jednoczesne stosowanie innych leków, które mają działanie hamujące na CYP2D6 może doprowadzić do wzrostu stężenia leków i opóźnienia eliminacji. Dotyczy to w szczególności niektórych leków przeciwdepresyjnych (niektóre inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, inhibitory MAO, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne) oraz antagonistów receptora H2 (cymetydyna i ranitydyna). Jednoczesne stosowanie dekstrometorfanu i leków serotoninergicznych może wywołać zespół serotoninowy, objawiający się pobudzeniem, wzrostem napięcia mięśniowego, skurczami mięśni (mioklonie), półśpiączką, biegunką i gorączką. Alkohol może nasilać niekorzystne skutki dekstrometorfanu.

Nie należy stosować produktu w ciąży, ze względu na brak danych klinicznych dotyczących stosowania mieszaniny substancji czynnych zawartych w produkcie. Dostępne wyniki badań wskazują, że paracetamol może stanowić czynnik ryzyka rozwoju astmy u dzieci, których matki stosowały paracetamol w okresie ciąży. Brak wystarczających danych dotyczących wpływu na reprodukcję chlorowodorku pseudoefedryny u zwierząt. Chlorowodorek pseudoefedryny przenika przez barierę łożyskową. Nie zaleca się stosowania dekstrometorfanu w czasie ciąży ze względu na brak dostatecznej liczby badań na zwierzętach, potwierdzających bezpieczeństwo stosowania. Nieliczne badania retrospektywne stosowania dekstrometorfanu u kobiet w ciąży nie wykazały jego działania teratogennego ani embriotoksycznego. Stosowanie dekstrometorfanu w końcowym okresie ciąży może spowodować zaburzenia czynności oddechowej u noworodka. Produktu nie należy stosować w okresie karmienia piersią. Paracetamol i pseudoefedryna przenikają do mleka kobiecego. Stężenie paracetamolu w mleku jest podobne do stężenia w osoczu. Dostępne wyniki badań wskazują, że podawanie paracetamolu niemowlętom i małym dzieciom może stanowić czynnik ryzyka rozwoju astmy. Brak jest danych dotyczących przenikania dekstrometorfanu do mleka matki, jednak nie można wykluczyć takiej możliwości.

Zaburzenia serca: przyspieszenie akcji serca. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: granulocytopenia, agranulocytoza, trombocytopenia. Zaburzenia układu nerwowego: senność, zawroty głowy. Zaburzenia żołądka i jelit: nudności i wymioty. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: kolka nerkowa, martwica brodawek nerkowych, ostra niewydolność nerek, kamica moczowa, mogą wystąpić zaburzenia w oddawaniu moczu, zatrzymanie moczu, zwłaszcza u pacjentów z rozrostem gruczołu krokowego. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: skórne reakcje alergiczne, zaczerwienienie skóry, wysypka. Zaburzenia naczyniowe: nieznaczne podwyższenie ciśnienia krwi. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: zmęczenie. Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości typu I: obrzęk alergiczny, reakcja anafilaktyczna. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: napad astmy oskrzelowej. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: uszkodzenie wątroby. Zaburzenia psychiczne: omamy.

Produkt zawiera trzy substancje czynne. Objawy przedawkowania mogą wynikać z działania jednej lub wszystkich substancji. Przedawkowanie paracetamolu. Przypadkowe lub zamierzone przedawkowanie paracetamolu może spowodować w ciągu kilku, kilkunastu godzin objawy takie jak nudności, wymioty, nadmierną potliwość, senność i ogólne osłabienie. Objawy te mogą ustąpić następnego dnia, pomimo że zaczyna się rozwijać uszkodzenie wątroby, które następnie daje o sobie znać rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i żółtaczką. W każdym przypadku przyjęcia jednorazowo paracetamolu w dawce 5 g lub większej należy sprowokować wymioty, jeśli od zażycia nie upłynęło więcej niż godzina i skontaktować się natychmiast z lekarzem. Należy podać doustnie 60-100 g węgla aktywowanego, najlepiej rozmieszanego z wodą. Wiarygodnej oceny ciężkości zatrucia dostarcza oznaczenie stężenia paracetamolu we krwi. Wartość tego stężenia w stosunku do czasu, jaki upłynął od zażycia paracetamolu jest wartościową wskazówką, czy i jak intensywne leczenie odtrutkami będzie konieczne. Jeśli oznaczenie stężenia paracetamolu we krwi nie jest możliwe, a prawdopodobna przyjęta dawka paracetamolu była duża, należy wdrożyć bardziej intensywne leczenie odtrutkami: należy podać 2,5 g metioniny i kontynuować (już w szpitalu) leczenie N-acetylocysteiną i/lub metioniną, które są bardzo skuteczne w pierwszych 10-12 h od zatrucia, ale prawdopodobnie są także pożyteczne i po 24 h. Leczenie zatrucia paracetamolem musi odbywać się w szpitalu, w warunkach intensywnej terapii. Przedawkowanie pseudoefedryny. Po przedawkowaniu pseudoefedryny mogą wystąpić objawy wynikające z nadmiernego pobudzenia OUN, drażliwość, niepokój, drżenia. Może wystąpić oczopląs, zaburzenia snu, nudności i wymioty, rzadko omamy. Obserwowano podwyższenie ciśnienia tętniczego, tachykardię, drgawki, trudności w oddawaniu moczu oraz niewydolność oddechową. Eliminację pseudoefedryny można przyspieszyć stosując diurezę forsowaną lub dializoterapię. Przedawkowanie dekstrometorfanu. Objawy przedawkowania dekstrometorfanu są nieswoiste: nudności i wymioty, senność lub nadmierne pobudzenie, zawroty głowy, letarg, ataksja, oczopląs, depresja oddechowa. Stosuje się leczenie objawowe i podtrzymujące. Dla odwrócenia toksycznego wpływu dekstrometorfanu na OUN można zastosować nalokson. Leczenie zatrucia powinno być prowadzone w szpitalu, w warunkach oddziału intensywnej terapii.

Produkt działa przeciwbólowo, przeciwgorączkowo, przeciwkaszlowo, przywraca drożność przewodów nosowych i ujść zatok przynosowych.

1 kaps. zawiera 300 mg paracetamolu, 30 mg chlorowodorku pseudoefedryny i 12 mg bromowodorku dekstrometorfanu.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Środek uznany za dopingowy.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek powinien być zażywany w czasie jedzenia lub tuż po posiłku.