Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Furazek

Furazidin

tabl.
100 mg
30 szt.
Doustnie
Rx
100%
10,95
50% (1)
4,93
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.

Furazek - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Furazek jest wskazany w leczeniu niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych, w tym nawracających zakażeń układu moczowego u kobiet wywołanych przez drobnoustroje Escherichia coli. Produkt wykazuje skuteczność przeciwbakteryjną wobec większości szczepów E. coli oraz wielu szczepów Klebsiella spp., Enterobacter spp., Citrobacter spp., Staphylococcus spp. i Enterococcus faecalis.

Furazydyna, będąca pochodną nitrofuranu, działa najsilniej w środowisku kwaśnym (pH 5,5). Jej mechanizm działania polega na redukcji do aktywnych pochodnych przez bakteryjne flawoproteiny, które następnie zaburzają syntezę białek, kwasów nukleinowych oraz procesy oddychania komórkowego bakterii.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa pacjentów Dawkowanie Czas trwania terapii
Dorośli 1. dzień: 400 mg/dobę w 4 dawkach
Kolejne dni: 300 mg/dobę w 3 dawkach		 7-10 dni
Nawracające zakażenia u kobiet 100 mg na noc 6-12 miesięcy
Dzieci (2-14 lat) 5-7 mg/kg mc./dobę w 2 dawkach 7-8 dni

Dawkowanie u dzieci poniżej 2. roku życia powinno być ustalone przez lekarza. W razie konieczności leczenie można powtórzyć po 10-15 dniach.

Sposób podawania:
  • Lek należy przyjmować podczas posiłków
  • Stosować dietę bogatą w białko
  • Popijać dużą ilością płynów
  • U małych dzieci tabletki można rozkruszyć i zawiesić w mleku

W przypadku pominięcia dawki, należy kontynuować leczenie według ustalonego schematu, nie zwiększając kolejnej dawki.

Przeciwwskazania

Stosowanie Furazeku jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na furazydynę, inne pochodne nitrofuranu lub którykolwiek składnik preparatu
  • I trymestr ciąży
  • Donoszona ciąża (od 38. tygodnia) i okres porodu
  • Dzieci poniżej 3. miesiąca życia
  • Niewydolność nerek (ClCr < 60 ml/min lub podwyższone stężenie kreatyniny)
  • Rozpoznana polineuropatia (np. cukrzycowa)
  • Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Furazeku należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z:

  • Zaburzeniami czynności nerek i wątroby
  • Zaburzeniami neurologicznymi
  • Niedokrwistością
  • Zaburzeniami elektrolitowymi
  • Niedoborem witamin z grupy B i kwasu foliowego
  • Chorobami płuc

Istnieje ryzyko rozwoju polineuropatii, szczególnie u chorych na cukrzycę. W przypadku wystąpienia pierwszych objawów neuropatii (parestezje) należy natychmiast odstawić lek.

U pacjentów leczonych pochodnymi nitrofuranu obserwowano ostre, podostre i przewlekłe reakcje płucne. Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów w podeszłym wieku oraz stosujących lek długotrwale.

Rzadko mogą wystąpić zaburzenia czynności wątroby, w tym żółtaczka cholestatyczna i przewlekłe zapalenie wątroby. W przypadku stwierdzenia zaburzeń czynności wątroby należy natychmiast przerwać leczenie.

Podczas długotrwałego stosowania produktu należy kontrolować morfologię krwi oraz biochemiczne parametry czynności nerek i wątroby.

Warto zapamiętać
  • Furazek jest skuteczny w leczeniu niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych wywołanych przez E. coli.
  • Podczas terapii należy monitorować pacjenta pod kątem objawów neuropatii i zaburzeń czynności wątroby.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Furazeku nie należy łączyć z:

  • Chloramfenikolem, rystomicyną, lewomicetyną, sulfanilamidami (ryzyko hamowania czynności układu krwiotwórczego)
  • Kwasem nalidyksowym i innymi pochodnymi chinolonowymi (antagonizm działania)
  • Lekami urykozurycznymi (probenecyd, sulfinpirazon) - mogą zwiększać toksyczność furazydyny
  • Lekami alkalizującymi zawierającymi trójkrzemian magnezu (hamowanie wchłaniania furazydyny)
  • Lekami zobojętniającymi sok żołądkowy (hamowanie wchłaniania furazydyny)

Jednoczesne stosowanie witamin z grupy B zwiększa wchłanianie pochodnych nitrofuranu.

Wpływ na ciążę i laktację

Furazek jest przeciwwskazany w I trymestrze ciąży oraz w okresie donoszonej ciąży (od 38. tygodnia) i porodu ze względu na ryzyko niedokrwistości hemolitycznej u noworodka. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku u kobiet w III trymestrze ciąży.

Ze względu na przenikanie furazydyny do mleka kobiecego, produktu nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane obserwowane podczas badań klinicznych to:

  • Nudności (8%)
  • Bóle głowy (6%)
  • Nadmierne oddawanie gazów (1,5%)

Inne, rzadziej występujące działania niepożądane obejmują:

  • Zaburzenia krwi i układu chłonnego (np. methemoglobinemia, niedokrwistość megaloblastyczna lub hemolityczna)
  • Zaburzenia układu nerwowego (zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, neuropatia obwodowa)
  • Zaburzenia układu oddechowego (reakcje nadwrażliwości, zwłóknienie płuc, śródmiąższowe zapalenie płuc)
  • Zaburzenia żołądka i jelit (zaparcia, biegunka, objawy dyspeptyczne, bóle brzucha, wymioty)
  • Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej (łysienie, złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy)
  • Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych (polekowe zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna)

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów niepożądanych należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Przedawkowanie

Brak jest danych dotyczących przypadków zatruć furazydyną. W razie przedawkowania mogą wystąpić: bóle głowy, zawroty głowy, reakcje alergiczne, nudności, wymioty, niedokrwistość. Zaleca się płukanie żołądka, dożylne podanie płynów oraz monitorowanie morfologii krwi, czynności wątroby i płuc. W ciężkich przypadkach może być konieczna hemodializa.

Skład

Substancją czynną leku Furazek jest furazydyna (nitrofuryloakrylidyno-amino-hydantoina) w dawce 100 mg.

Furazek jest skutecznym lekiem w terapii niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych, jednak jego stosowanie wymaga ścisłego monitorowania pacjenta ze względu na potencjalne działania niepożądane, szczególnie w przypadku długotrwałego leczenia.


1) Refundacja we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach: Pokaż wskazania z ChPL

Furazek

Wskazania wg ChPL

2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.
3) Pacjenci do ukończenia 18 roku życia

Wskazania

Leczenie niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych, w tym nawracających zakażeń układu moczowego u kobiet wywołanych przez drobnoustroje Escherichia coli.

Dorośli. 1-go dnia stosowania: 400 mg/dobę w 4 dawkach podzielonych; w następne dni: 300 mg/dobę w 3 dawkach podzielonych. Leczenie trwa zwykle 7-10 dni. Gdy zachodzi konieczność leczenie można powtórzyć po upływie 10-15 dni. Nawracające zakażenia układu moczowego u kobiet. W przypadku wystąpienia przynajmniej 3 epizodów zakażenia układu moczowego w ciągu ostatnich 12 m-cy stosuje się produkt w dawce 100 mg na noc przez okres 6-12 m-cy. Dzieci i młodzież. Produkt leczniczy można podawać dzieciom w wieku od 2-14 lat. Należy zastosować poniższy schemat dawkowania. Produkt leczniczy należy stosować w dawce 5-7 mg/kg mc./dobę w 2 dawkach podzielonych. Produkt leczniczy stosuje się przez 7-8 dni. Gdy zachodzi konieczność leczenie można powtórzyć po upływie 10-15 dni. Należy zachować ostrożność podając produkt leczniczy małym dzieciom ze względu na ryzyko zadławienia. Jeżeli dziecko ma problemy z połykaniem tabl., produkt leczniczy można rozkruszyć i zawiesić w mleku. U dzieci poniżej 2 rż. dawkę leku powinien ustalić lekarz.

Produkt leczniczy należy podawać podczas posiłków. Jednocześnie stosować dietę bogatą w białko. Produkt należy popijać dużą ilością płynów. Gdy raz lub kilka razy pominięto kolejną dawkę leku, leczenie należy kontynuować stosując poprzednio przyjmowane dawki leku.

Nadwrażliwość na substancję czynną, inne pochodne nitrofuranu lub którąkolwiek substancję pomocniczą, I trymestrze ciąży, w okresie donoszonej ciąży (od 38 tyg.) i porodu, ze względu na ryzyko niedokrwistości hemolitycznej u noworodka, u dzieci w wieku do 3 m-cy. Niewydolność nerek (ClCr poniżej 60 ml/min lub podwyższone stężenie kreatyniny w surowicy). Rozpoznana polineuropatia, np. cukrzycowa. Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, wątroby, zaburzeniami neurologicznymi, niedokrwistością, zaburzeniami elektrolitowymi, niedoborem witamin z grupy B i kwasu foliowego oraz chorobami płuc.. Produkt może spowodować rozwój polineuropatii, szczególnie u chorych na cukrzycę. U pacjentów leczonych pochodnymi nitrofuranu obserwowano wystąpienie polineuropatii obwodowej, która w ciężkich przypadkach może być nieodwracalna i zagrażać życiu pacjenta. Dlatego w razie wystąpienia pierwszych objawów neuropatii (parestezje) produkt należy odstawić. U pacjentów leczonych pochodnymi nitrofuranu obserwowano ostre, podostre i przewlekłe reakcje płucne. W razie wystąpienia objawów takiej reakcji produkt należy natychmiast odstawić. Przewlekłe odczyny płucne (w tym zwłóknienie płuc i rozsiane śródmiąższowe zapalenie płuc) mogą wystąpić zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. Wskazana jest staranna obserwacja pacjentów leczonych długo furazydyną. Rzadko wystąpić mogą zaburzenia czynności wątroby, w tym żółtaczka cholestatyczna i przewlekłe zapalenie wątroby. Żółtaczka występuje zwykle w trakcie krótkotrwałego stosowania nitrofuranów (do 2-óch tyg.). Przewlekłe zapalenie wątroby (czasem prowadzące do martwicy wątrobyodnotowano przypadki zgonów) występuje w przebiegu długotrwałego stosowania nitrofuranów (zwykle powyżej 6 m-cy.). W przypadku stwierdzenia zaburzeń czynności wątroby należy natychmiast przerwać leczenie furazydyną. Podczas długotrwałego stosowania produktu należy kontrolować morfologię krwi (leukocytoza) oraz biochemiczne parametry czynności nerek i wątroby. Podczas podawania pochodnych nitrofuranu stwierdzono fałszywie dodatnie wyniki oznaczeń glukozy w moczu z użyciem roztworów Benedicta i Fehlinga. Wyniki oznaczeń glukozy w moczu wykonywanych metodami enzymatycznymi były prawidłowe. Produkt zawiera laktozę jednowodną. Nie należy podawać tego produktu pacjentom z rzadką dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Należy unikać spożywania alkoholu w trakcie terapii furazydyną. Dane dotyczące wpływu furazydyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn są ograniczone. U niektórych pacjentów mogą wystąpić następujące objawy: zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, które mogą mieć wpływ na zdolność do prowadzenia pojazdów.

Nitrofuranów nie należy łączyć z chloramfenikolem, rystomicyną, lewomicetyną, sulfanilamidami, ponieważ możliwe jest ryzyko hamownia czynności układu krwiotwórczego. Nie należy jednocześnie z furazydyną stosować kwasu nalidyksowego i innych pochodnych chinolonowych, ponieważ zazwyczaj obserwuje się ich antagonizm. Antybiotyki aminoglikozydowe i tetracykliny podawane razem z furazydyną nasilają jej działanie przeciwbakteryjne. Leki urykozuryczne, takie jak probenecyd (w dużych dawkach) i sulfinpirazon, zmniejszają wydzielanie kanalikowe pochodnych nitrofuranu i mogą powodować kumulację furazydyny w organizmie, zwiększając jej toksyczność i zmniejszając stężenie w moczu poniżej min. stężenia bakteriostatycznego, a w konsekwencji prowadzić do osłabienia skuteczności terapeutycznej. Jednoczesne podawanie leków alkalizujących, które zawierają trójkrzemian magnezu, powoduje hamowanie wchłaniania furazydyny i zmniejszenie aktywności przeciwbakteryjnej. Atropina spowalnia wchłanianie furazydyny, jednak ogólna ilość wchłoniętej substancji czynnej pozostaje bez zmian. Leki zobojętniające sok żołądkowy hamują wchłanianie furazydyny. Jednoczesne przyjmowanie witamin z grupy B zwiększa wchłanianie pochodnych nitrofuranu.

Z powodu braku danych klinicznych, dotyczących ewentualnego teratogennego działania furazydyny, nie należy stosować produktu leczniczego w I trymestrze ciąży. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego u kobiet w III trymestrze ciąży. Produkt jest przeciwwskazany u kobiet w donoszonej ciąży (od 38 tyg.) i w okresie porodu, ze względu na ryzyko niedokrwistości hemolitycznej u noworodka. Nitrofurany dobrze przenikają przez barierę łożyskową, lecz ich stężenie we krwi płodu jest kilkakrotnie mniejsze niż we krwi matki. Z uwagi na przenikanie furazydyny do mleka kobiecego, produktu leczniczego nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

Wśród obserwowanych w trakcie badań klinicznych objawów niepożądanych, najprawdopodobniej związanych ze stosowaniem leku, najczęstsze były: nudności (8%), bóle głowy (6%) i nadmierne oddawanie gazów (1,5%). Pozostałe, niżej wymienione objawy, występowały u nie więcej niż 1% pacjentów i są wymienione z uwzględnieniem układów, których dotyczyły. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: sinica wskutek methemoglobinemii. U osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej stosowanie furazydyny może doprowadzić do powstania niedokrwistości megaloblastycznej lub hemolitycznej. Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, neuropatia obwodowa, także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu (do jej wystąpienia szczególnie predysponują: niewydolność nerek, niedokrwistość, cukrzyca, zaburzenia elektrolitowe, niedobór witaminy B). Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: ostre, podostre i przewlekłe reakcje z nadwrażliwości na pochodne nitrofuranu. Reakcje przewlekłe występowały u pacjentów przyjmujących furazydynę dłużej niż 6 m-cy. Przewlekłe reakcje płucne (w tym zwłóknienie płuc i rozsiane śródmiąższowe zapalenie płuc) mogą wystąpić zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. Ostre reakcje z nadwrażliwości dotyczące układu oddechowego objawiały się gorączką, dreszczami, kaszlem, bólami w klatce piersiowej, dusznością, wysiękiem do jamy opłucnowej, zmianami w obrazie radiologicznym płuc i eozynofilią. Najczęściej szybko lub bardzo szybko ustępowały po odstawieniu leku. W przypadku reakcji przewlekłych nasilenie objawów i ich odwracalność po zaprzestaniu podawania leku zależy od czasu kontynuacji leczenia po wystąpieniu pierwszych objawów niepożądanych. Sprawą kluczową jest jak najszybsze rozpoznanie działania niepożądanego i odstawienie leku. Upośledzenie czynności płuc może być nieodwracalne. Zaburzenia żołądka i jelit: zaparcia, biegunka, objawy dyspeptyczne, bóle brzucha, wymioty, zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelit. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: łysienie, złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: gorączka, dreszcze, złe samopoczucie, zakażenia drobnoustrojami opornymi na pochodne nitrofuranu, najczęściej pałeczkami z rodzaju Pseudomonas lub grzybami z rodzaju Candida. Zaburzenia układu immunologicznego: świąd, pokrzywka, anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, wysypka. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: objawy polekowego zapalenia wątroby, żółtaczka cholestatyczna, martwica miąższu wątroby.

Brak jest danych, dotyczących przypadków zatruć furazydyną. Objawy toksyczne możliwe są u chorych z zaburzeniami czynności nerek. W razie przedawkowania mogą wystąpić: bóle głowy, zawroty głowy, reakcje alergiczne, nudności, wymioty, niedokrwistość. Po przedawkowaniu zaleca się płukanie żołądka oraz dożylne podanie płynów. Zaleca się przeprowadzenie badania morfologii krwi, badań laboratoryjnych czynności wątroby oraz monitorowanie czynności płuc. W ciężkich przypadkach należy przeprowadzić hemodializę.

Furazydyna, czyli furagina (nitrofuryloakrylidyno-amino-hydantoina) jest pochodną nitrofuranu. Spectrum działania obejmuje bakterie Gram(-) (większość szczepów E. coli, wiele szczepów Klebsiella spp, Enterobacter spp., Citrobacter spp. ) i Gram(+) ( wiele szczepów Staphyloccoccus spp., Enterococcus faecalis ). Bakterie Pseudomonas spp., Proteus spp., Serratia spp., Acinetobacter spp. są zwykle oporne na działanie pochodnych nitrofuranów. Najsilniejsze działanie furazydyna wykazuje w środowisku kwaśnym (pH 5,5), środowisko zasadowe osłabia jej działanie. Działanie przeciwbakteryjne furazydyny jest związane z aromatycznym podstawnikiem z grupy nitrowej. Pochodne nitrofuranu są redukowane do aktywnych pochodnych przez bakteryjne flawoproteiny. Pochodne te następnie przekształcają bakteryjne białka rybosomalne i inne związki niezbędne do syntezy białek komórkowych, kwasów nukleinowych (DNA i RNA) i w procesach oddychania komórkowego. Produkt leczniczy Furazek stosuje się w leczeniu niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych, w tym nawracających zakażeń układu moczowego u kobiet wywołanych przez drobnoustroje Escherichia coli.

Produkt leczniczy zawiera 100 mg furazydyny.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.

Lek powinien być zażywany w czasie jedzenia lub tuż po posiłku.

Substancja czynna zawarta w lekach, które mogą być ordynowane przez pielęgniarki i położne, o których mowa w art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęniarki i położnej, oraz na które pielęgniarki i położne mają prawo wystawiać recepty.