Furaginum Hasco-MAX - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Furaginum Hasco-MAX jest wskazany w leczeniu ostrych oraz nawracających niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych. Lek wykazuje działanie bakteriostatyczne wobec szerokiego spektrum drobnoustrojów, co czyni go skutecznym w terapii infekcji układu moczowego.

Skuteczność leku w leczeniu zakażeń układu moczowego wynika z jego zdolności do hamowania wzrostu zarówno bakterii Gram-dodatnich, jak i Gram-ujemnych, często odpowiedzialnych za te infekcje.

Dawkowanie i sposób podawania

Lek należy przyjmować doustnie podczas posiłków zawierających białko, co zwiększa biodostępność pochodnych nitrofuranu. Standardowy czas terapii wynosi 7-10 dni. W razie konieczności kurację można powtórzyć po 10-15 dniach przerwy.

Precyzyjne dawkowanie oraz odpowiedni czas trwania terapii są kluczowe dla osiągnięcia optymalnej skuteczności leczenia przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.

Przeciwwskazania

Furaginum Hasco-MAX nie powinien być stosowany w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na substancję czynną, pochodne nitrofuranu lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• I trymestr ciąży
• Okres donoszonej ciąży (od 38. tygodnia) i porodu - ryzyko niedokrwistości hemolitycznej u noworodka
• Dzieci i młodzież poniżej 15 lat
• Niewydolność nerek (klirens kreatyniny poniżej 60 ml/min lub podwyższone stężenie kreatyniny w surowicy)
• Rozpoznana polineuropatia, np. cukrzycowa
• Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej

Znajomość przeciwwskazań jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania leku. Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz kobiety w ciąży, ze względu na potencjalne ryzyko dla płodu i noworodka.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Ryzyko polineuropatii: U pacjentów leczonych pochodnymi nitrofuranu obserwowano wystąpienie polineuropatii obwodowej, która w ciężkich przypadkach może być nieodwracalna i zagrażać życiu. W razie wystąpienia pierwszych objawów neuropatii (parestezje) należy natychmiast odstawić lek.

Grupy zwiększonego ryzyka: Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z cukrzycą, zaburzeniami czynności nerek, wątroby, zaburzeniami neurologicznymi, niedokrwistością, zaburzeniami elektrolitowymi, niedoborem witamin z grupy B i kwasu foliowego oraz chorobami płuc.

Reakcje płucne: Obserwowano ostre, podostre i przewlekłe reakcje płucne. W razie wystąpienia objawów takiej reakcji, lek należy natychmiast odstawić.

Monitorowanie: Podczas długotrwałego stosowania produktu należy kontrolować morfologię krwi oraz biochemiczne parametry czynności nerek i wątroby.

Alkohol: Należy unikać spożywania alkoholu w trakcie terapii furazydyną.

Sacharoza: Produkt zawiera sacharozę i nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.

Prowadzenie pojazdów: Brak danych o wpływie furazydyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, jednak u niektórych pacjentów mogą wystąpić działania niepożądane mogące wpływać na tę zdolność.

Regularne monitorowanie pacjentów podczas terapii Furaginum Hasco-MAX, szczególnie pod kątem objawów neurologicznych i płucnych, jest kluczowe dla wczesnego wykrycia potencjalnych działań niepożądanych i zapewnienia bezpieczeństwa leczenia.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Antagonizm z chinolonami: Furazydyna jest antagonistą pochodnych chinolonu (np. kwasu nalidyksowego, norfloksacyny, kwasu oksolinowego), hamując ich działanie przeciwbakteryjne. Kliniczne znaczenie tej interakcji nie jest w pełni poznane.

Synergizm z antybiotykami: Antybiotyki aminoglikozydowe i tetracykliny podawane razem z furazydyną nasilają jej działanie przeciwbakteryjne.

Zwiększone ryzyko hemotoksyczności: Chloramfenikol i rystomycyna zwiększają działanie hemotoksyczne furazydyny.

Interakcje z lekami urykozurycznymi: Probenecyd i sulfinpirazon mogą powodować kumulację furazydyny w organizmie, zwiększając jej toksyczność i zmniejszając stężenie w moczu.

Wpływ leków alkalizujących: Leki zawierające trójkrzemian magnezu zmniejszają wchłanianie furazydyny. Leki alkalizujące mogą osłabiać działanie przeciwbakteryjne furazydyny.

Interakcje z atropiną i witaminami: Atropina opóźnia wchłanianie pochodnych nitrofuranu. Witaminy z grupy B zwiększają wchłanianie tych związków.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych: Furazydyna może powodować fałszywie dodatnie wyniki oznaczeń glukozy w moczu z użyciem roztworu siarczanu miedzi.

Znajomość interakcji lekowych jest kluczowa dla optymalizacji terapii i unikania potencjalnych powikłań. Szczególną uwagę należy zwrócić na jednoczesne stosowanie innych antybiotyków oraz leków wpływających na pH moczu.

Wpływ na ciążę i laktację

Ciąża: Ze względu na brak danych klinicznych dotyczących potencjalnego działania teratogennego, stosowanie furazydyny jest przeciwwskazane w I trymestrze ciąży. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania w III trymestrze. Lek jest przeciwwskazany u kobiet w donoszonej ciąży (od 38. tygodnia) i w okresie porodu ze względu na ryzyko niedokrwistości hemolitycznej u noworodka.

Laktacja: Furazydyny nie należy stosować w okresie karmienia piersią ze względu na możliwość przenikania do mleka kobiecego i ryzyko wywołania działań niepożądanych u noworodka.

Wpływ na płodność: Pochodne nitrofuranu mogą negatywnie wpływać na czynność jąder, powodując zmniejszenie ruchliwości plemników, zmniejszenie wydzielania spermy oraz prowadzić do patologicznych zmian w morfologii plemników.

Stosowanie Furaginum Hasco-MAX u kobiet w ciąży i karmiących piersią wymaga szczególnej ostrożności i powinno być rozważane tylko w sytuacjach, gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko. Konieczne jest indywidualne podejście do każdego przypadku i ścisła współpraca z pacjentką.

Działania niepożądane

Podczas stosowania furazydyny i innych pochodnych nitrofuranu zaobserwowano następujące działania niepożądane:

Zaburzenia układu immunologicznego: Rzadko - anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy; częstość nieznana - świąd, pokrzywka, wysypka.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego: Częstość nieznana - sinica wskutek methemoglobinemii. U osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej możliwe wystąpienie niedokrwistości megaloblastycznej lub hemolitycznej.

Zaburzenia układu nerwowego: Często - ból głowy; częstość nieznana - zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, neuropatia obwodowa (szczególnie u pacjentów z czynnikami ryzyka).

Zaburzenia układu oddechowego: Częstość nieznana - reakcje astmatyczne, ostre i przewlekłe reakcje nadwrażliwości (w tym zwłóknienie płuc i rozsiane śródmiąższowe zapalenie płuc).

Zaburzenia żołądka i jelit: Często - nudności, nadmierne oddawanie gazów; częstość nieznana - wymioty, zaparcia, biegunka, objawy dyspeptyczne, bóle brzucha, utrata łaknienia, zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelit.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: Rzadko - objawy polekowego zapalenia wątroby, żółtaczka cholestatyczna, martwica miąższu wątroby (zwykle podczas długotrwałego stosowania).

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Rzadko - złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona; częstość nieznana - łysienie (przemijające).

Zaburzenia ogólne: Częstość nieznana - zakażenia drobnoustrojami opornymi na pochodne nitrofuranu, gorączka, dreszcze, złe samopoczucie.

Monitorowanie pacjentów pod kątem wystąpienia działań niepożądanych, szczególnie neurologicznych i płucnych, jest kluczowe dla bezpiecznego stosowania leku. W przypadku wystąpienia poważnych działań niepożądanych należy rozważyć przerwanie terapii i zastosowanie alternatywnego leczenia.

Przedawkowanie

Brak jest szczegółowych danych dotyczących przypadków zatruć furazydyną. Należy jednak pamiętać, że:

• Ryzyko przedawkowania jest zwiększone u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek ze względu na wydalanie leku przez nerki.
• Objawy przedawkowania mogą obejmować: bóle głowy, zawroty głowy, reakcje alergiczne, nudności, wymioty, niedokrwistość.

Postępowanie w przypadku przedawkowania:

• Opróżnienie żołądka poprzez wywołanie wymiotów
• Podanie dużej ilości płynów w celu zwiększenia wydalania leku z moczem
• Przeprowadzenie badania morfologii krwi i badań laboratoryjnych czynności wątroby
• Monitorowanie czynności płuc
• W ciężkich przypadkach może być konieczne przeprowadzenie dializy

W przypadku podejrzenia przedawkowania Furaginum Hasco-MAX, kluczowe jest szybkie wdrożenie odpowiedniego postępowania i ścisłe monitorowanie stanu pacjenta. Należy pamiętać, że objawy przedawkowania mogą być niespecyficzne i wymagać kompleksowej diagnostyki.

Właściwości farmakologiczne

Mechanizm działania: Furazydyna (furagina, nitrofuryloakrylidyno-amino-hydantoina) jest pochodną nitrofuranu. Charakterystyczną cechą leków z tej grupy jest obecność grupy nitrowej w pozycji 5 pierścienia furanu. Furazydyna wykazuje działanie bakteriostatyczne na szerokie spektrum drobnoustrojów.

Spektrum działania: Lek jest skuteczny wobec:

• Bakterii Gram-dodatnich: Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis
• Bakterii Gram-ujemnych z rodziny Enterobacteriaceae: Salmonella, Shigella, Proteus, Klebsiella, Escherichia, Enterobacter

Dodatkowe działanie: Furazydyna wykazuje również działanie przeciwpierwotniakowe i niewielkie działanie przeciwgrzybicze.

Ograniczenia działania: Lek nie działa na pałeczki ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa) ani na większość szczepów pałeczek odmieńca (Proteus vulgaris).

Zrozumienie mechanizmu działania i spektrum aktywności Furaginum Hasco-MAX jest kluczowe dla właściwego doboru terapii i przewidywania potencjalnej skuteczności leku w leczeniu zakażeń układu moczowego.

Skład produktu

Furaginum Hasco-MAX dostępny jest w dwóch dawkach:

• 1 tabletka zawiera 50 mg furazydyny
• 1 tabletka zawiera 100 mg furazydyny

Warto zauważyć, że wcześniej stosowana nazwa substancji czynnej to furagina. Zmiana nazewnictwa nie wpłynęła na skład i działanie leku.

Znajomość dostępnych dawek pozwala na precyzyjne dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta, z uwzględnieniem ciężkości zakażenia i ogólnego stanu zdrowia.