Furaginum Hasco-MAX: Kompleksowe informacje dla lekarza

Wskazania do stosowania

Furaginum Hasco-MAX jest wskazany w leczeniu ostrych oraz nawracających niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych. Lek wykazuje szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego, obejmujące zarówno bakterie Gram-dodatnie, jak i Gram-ujemne.

Skuteczność leku w zakażeniach układu moczowego wynika z jego działania bakteriostatycznego na patogeny najczęściej odpowiedzialne za te infekcje, w tym szczepy Escherichia coli, Klebsiella, Enterobacter oraz Staphylococcus saprophyticus.

Dawkowanie i sposób podawania

Tabela przedstawia schemat dawkowania Furaginum Hasco-MAX dla różnych grup wiekowych i dostępnych dawek leku.

Furaginum Hasco-MAX należy przyjmować doustnie podczas posiłków zawierających białko, co zwiększa biodostępność pochodnych nitrofuranu. Standardowy czas terapii wynosi 7-10 dni. W razie konieczności kurację można powtórzyć po 10-15 dniach przerwy.

Przeciwwskazania

Stosowanie Furaginum Hasco-MAX jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na substancję czynną, pochodne nitrofuranu lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• I trymestr ciąży
• Okres donoszonej ciąży (od 38. tygodnia) i porodu - ryzyko niedokrwistości hemolitycznej u noworodka
• Dzieci i młodzież poniżej 15 lat
• Niewydolność nerek (ClCr <60 ml/min lub podwyższone stężenie kreatyniny w surowicy)
• Rozpoznana polineuropatia, np. cukrzycowa
• Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej

Szczególną uwagę należy zwrócić na przeciwwskazania związane z ciążą oraz funkcją nerek, gdyż mogą one znacząco wpływać na bezpieczeństwo stosowania leku.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Ryzyko polineuropatii: U pacjentów leczonych pochodnymi nitrofuranu obserwowano wystąpienie polineuropatii obwodowej, która w ciężkich przypadkach może być nieodwracalna i zagrażać życiu. W razie wystąpienia pierwszych objawów neuropatii (parestezje) należy natychmiast odstawić furazydynę.

Grupy zwiększonego ryzyka: Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z cukrzycą, zaburzeniami czynności nerek, wątroby, zaburzeniami neurologicznymi, niedokrwistością, zaburzeniami elektrolitowymi, niedoborem witamin z grupy B i kwasu foliowego oraz chorobami płuc.

Reakcje płucne: Obserwowano ostre, podostre i przewlekłe reakcje płucne. W przypadku wystąpienia objawów takich jak gorączka, kaszel, ból w klatce piersiowej czy duszność, należy natychmiast odstawić lek.

Monitorowanie pacjenta: Podczas długotrwałego stosowania produktu zaleca się regularne kontrolowanie morfologii krwi oraz biochemicznych parametrów czynności nerek i wątroby.

Alkohol: Należy unikać spożywania alkoholu w trakcie terapii furazydyną.

Zawartość sacharozy: Produkt zawiera sacharozę i nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Antagonizm z chinolonami: Furazydyna jest antagonistą pochodnych chinolonu (np. kwasu nalidyksowego, norfloksacyny, kwasu oksolinowego), hamując ich działanie przeciwbakteryjne. Kliniczne znaczenie tej interakcji nie jest w pełni poznane.

Synergizm z antybiotykami: Antybiotyki aminoglikozydowe i tetracykliny podawane razem z furazydyną nasilają jej działanie przeciwbakteryjne.

Zwiększone ryzyko hemotoksyczności: Chloramfenikol i rystomycyna zwiększają działanie hemotoksyczne furazydyny.

Interakcje farmakokinetyczne: Leki urykozuryczne (probenecyd, sulfinpirazon) zmniejszają wydzielanie kanalikowe pochodnych nitrofuranu, co może prowadzić do kumulacji furazydyny w organizmie, zwiększając jej toksyczność i zmniejszając stężenie w moczu.

Zmniejszenie wchłaniania: Jednoczesne podawanie leków alkalizujących zawierających trójkrzemian magnezu zmniejsza wchłanianie furazydyny. Leki alkalizujące mogą również zmniejszać działanie przeciwbakteryjne furazydyny.

Wpływ na wchłanianie: Atropina opóźnia wchłanianie pochodnych nitrofuranu, ale nie wpływa na całkowitą ilość wchłoniętej substancji. Witaminy z grupy B zwiększają wchłanianie pochodnych nitrofuranu.

Wpływ na diagnostykę: Podczas podawania pochodnych nitrofuranu mogą występować fałszywie dodatnie wyniki oznaczeń glukozy w moczu z użyciem roztworu siarczanu miedzi (np. roztworu Benedicta, Fehlinga). Wyniki oznaczeń glukozy w moczu wykonywanych metodami enzymatycznymi pozostają prawidłowe.

Wpływ na ciążę i laktację

Ciąża: Ze względu na brak danych klinicznych dotyczących potencjalnego działania teratogennego, stosowanie furazydyny jest przeciwwskazane w I trymestrze ciąży. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania w III trymestrze. Lek jest przeciwwskazany u kobiet w donoszonej ciąży (od 38. tygodnia) i w okresie porodu ze względu na ryzyko niedokrwistości hemolitycznej u noworodka.

Karmienie piersią: Furazydyny nie należy stosować w okresie karmienia piersią ze względu na możliwość przenikania do mleka kobiecego i ryzyko wywołania działań niepożądanych u noworodka.

Wpływ na płodność: Pochodne nitrofuranu mogą negatywnie wpływać na czynność jąder, powodując zmniejszenie ruchliwości plemników, zmniejszenie wydzielania spermy oraz prowadzić do patologicznych zmian w morfologii plemników.

Działania niepożądane

Podczas stosowania furazydyny i innych pochodnych nitrofuranu zaobserwowano następujące działania niepożądane:

Zaburzenia układu immunologicznego: Rzadko: anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy. Częstość nieznana: świąd, pokrzywka, wysypka.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego: Częstość nieznana: sinica wskutek methemoglobinemii. U osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej możliwe wystąpienie niedokrwistości megaloblastycznej lub hemolitycznej.

Zaburzenia układu nerwowego: Często: ból głowy. Częstość nieznana: zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, neuropatia obwodowa (szczególnie u pacjentów z czynnikami ryzyka).

Zaburzenia układu oddechowego: Częstość nieznana: reakcja astmatyczna u pacjentów z astmą w wywiadzie; ostre, podostre i przewlekłe reakcje z nadwrażliwości na pochodne nitrofuranu, w tym zwłóknienie płuc i rozsiane śródmiąższowe zapalenie płuc.

Zaburzenia żołądka i jelit: Często: nudności, nadmierne oddawanie gazów. Częstość nieznana: wymioty, zaparcia, biegunka, objawy dyspeptyczne, bóle brzucha, utrata łaknienia, zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelit.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: Rzadko: objawy polekowego zapalenia wątroby, żółtaczka cholestatyczna, martwica miąższu wątroby (zwykle podczas długotrwałego stosowania).

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Rzadko: złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona. Częstość nieznana: łysienie (przemijające).

Zaburzenia ogólne: Częstość nieznana: zakażenia drobnoustrojami opornymi na pochodne nitrofuranu (najczęściej pałeczkami z rodzaju Pseudomonas), gorączka, dreszcze, złe samopoczucie.

Przedawkowanie

Brak jest szczegółowych danych dotyczących przypadków zatruć furazydyną. Ryzyko przedawkowania jest zwiększone u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek ze względu na wydalanie leku przez nerki.

Objawy przedawkowania: Bóle głowy, zawroty głowy, reakcje alergiczne, nudności, wymioty, niedokrwistość.

Postępowanie w przypadku przedawkowania:

• Opróżnienie żołądka poprzez wywołanie wymiotów
• Podanie dużej ilości płynów w celu zwiększenia wydalania leku z moczem
• Przeprowadzenie badania morfologii krwi i badań laboratoryjnych czynności wątroby
• Monitorowanie czynności płuc
• W ciężkich przypadkach należy rozważyć przeprowadzenie dializy

Mechanizm działania

Furazydyna (furagina, nitrofuryloakrylidyno-amino-hydantoina) jest pochodną nitrofuranu. Charakterystyczną cechą leków z tej grupy jest obecność grupy nitrowej w pozycji 5 pierścienia furanu. Mechanizm działania polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych, co prowadzi do efektu bakteriostatycznego.

Spektrum działania obejmuje:

• Bakterie Gram-dodatnie: Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis
• Bakterie Gram-ujemne z rodziny Enterobacteriaceae: Salmonella, Shigella, Proteus, Klebsiella, Escherichia, Enterobacter

Furazydyna wykazuje również działanie przeciwpierwotniakowe i niewielkie działanie przeciwgrzybicze. Nie jest skuteczna wobec Pseudomonas aeruginosa ani większości szczepów Proteus vulgaris.

Skład

Substancja czynna: 1 tabletka zawiera 50 mg lub 100 mg furazydyny (poprzednio stosowana nazwa: furagina).

Furaginum Hasco-MAX jest dostępny w dwóch dawkach, co umożliwia dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta oraz ułatwia precyzyjne dawkowanie w zależności od ciężkości zakażenia i stanu klinicznego.