Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Fulwestrant Accord

Fulvestrant

inj. [roztw.]
250 mg/5 ml
2 amp.-strzyk. 5 ml (+2 igły)
Iniekcje
Rx
CHB
547,21
B (1)
bezpł.

Fulwestrant Accord - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Fulwestrant Accord jest wskazany:

W monoterapii:

  • Do leczenia raka piersi z obecnymi receptorami estrogenowymi, miejscowo zaawansowanego lub z przerzutami, u kobiet po menopauzie:
    • wcześniej nieleczonych terapią hormonalną lub
    • z nawrotem choroby podczas lub po zakończeniu leczenia uzupełniającego lekiem z grupy antyestrogenów lub
    • gdy nastąpiła progresja choroby podczas leczenia lekiem z grupy antyestrogenów

W skojarzeniu z palbocyklibem:

  • W leczeniu miejscowo zaawansowanego lub rozsianego raka piersi z obecnością receptorów hormonalnych (HR+), bez nadmiernej ekspresji receptora HER2 u kobiet, które wcześniej otrzymały leczenie hormonalne

U kobiet przed menopauzą i w okresie okołomenopauzalnym leczenie skojarzone z palbocyklibem należy stosować jednocześnie z agonistą hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH).

Fulwestrant Accord wykazuje skuteczność w leczeniu zaawansowanego raka piersi z ekspresją receptorów estrogenowych, zarówno w monoterapii jak i w skojarzeniu z palbocyklibem. Lek ten stanowi cenną opcję terapeutyczną, szczególnie u pacjentek z progresją po wcześniejszym leczeniu hormonalnym.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa pacjentów Dawkowanie
Dorosłe pacjentki (w tym w podeszłym wieku) 500 mg co miesiąc, z dodatkową dawką 500 mg po 2 tygodniach od pierwszej dawki
W skojarzeniu z palbocyklibem Jak wyżej + palbocyklib zgodnie z ChPL palbocyklibu
Pacjentki przed- i okołomenopauzalne Dodatkowo agonista LHRH
Zaburzenia czynności nerek Łagodne/umiarkowane: bez modyfikacji dawki
Ciężkie: ostrożnie, brak danych
Zaburzenia czynności wątroby Łagodne/umiarkowane: ostrożnie
Ciężkie: brak danych

Fulwestrant należy podawać domięśniowo w dwóch kolejnych wstrzyknięciach po 5 ml, każde w inny pośladek. Czas jednego wstrzyknięcia powinien wynosić 1-2 minuty. Należy zachować ostrożność przy podawaniu w górno-boczną okolicę pośladka ze względu na bliskość nerwu kulszowego.

Właściwe dawkowanie i sposób podania fulwestrantu są kluczowe dla uzyskania optymalnej skuteczności terapeutycznej przy zachowaniu bezpieczeństwa leczenia. Szczególną uwagę należy zwrócić na technikę iniekcji oraz monitorowanie pacjentek z zaburzeniami czynności nerek i wątroby.

Przeciwwskazania

  • Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Ciąża i okres karmienia piersią
  • Ciężkie zaburzenia czynności wątroby

Znajomość przeciwwskazań jest niezbędna do zapewnienia bezpieczeństwa terapii fulwestrantem. Szczególnie istotne jest wykluczenie ciąży przed rozpoczęciem leczenia oraz monitorowanie czynności wątroby.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Ostrożność zalecana u pacjentek:

  • Z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby
  • Z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (ClCr <30 ml/min)
  • Ze skazą krwotoczną, trombocytopenią lub stosujących leki przeciwzakrzepowe
  • Z grupy ryzyka zaburzeń zatorowo-zakrzepowych

Inne ważne ostrzeżenia:

  • Możliwe reakcje w miejscu wstrzyknięcia (rwa kulszowa, nerwoból, ból neuropatyczny)
  • Zawartość etanolu (10% obj.) - uwaga u osób z chorobą alkoholową, w ciąży, karmiących
  • Zawartość alkoholu benzylowego - ryzyko reakcji alergicznych i toksyczności
  • Potencjalne ryzyko osteoporozy
  • Brak danych u pacjentek z masywnymi przerzutami do narządów miąższowych
  • Możliwe fałszywie wysokie wyniki testów na poziom estradiolu

Stosowanie fulwestrantu wymaga ścisłego monitorowania pacjentek, szczególnie pod kątem potencjalnych działań niepożądanych i interakcji. Kluczowa jest indywidualizacja terapii z uwzględnieniem stanu klinicznego pacjentki i chorób współistniejących.

Warto zapamiętać
  • Fulwestrant jest kompetycyjnym antagonistą receptora estrogenowego, stosowanym w leczeniu zaawansowanego raka piersi ER+
  • Lek podaje się domięśniowo w dawce 500 mg co miesiąc, z dodatkową dawką po 2 tygodniach od pierwszego podania

Interakcje

Badania kliniczne nie wykazały istotnych interakcji fulwestrantu z innymi lekami metabolizowanymi przez CYP3A4. Nie ma konieczności modyfikacji dawki przy jednoczesnym stosowaniu z inhibitorami lub induktorami CYP3A4.

Mimo braku istotnych interakcji, zaleca się ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu fulwestrantu z innymi lekami, szczególnie u pacjentek z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Monitorowanie pacjentek pod kątem potencjalnych interakcji może przyczynić się do zwiększenia bezpieczeństwa terapii.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

  • Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną antykoncepcję podczas leczenia
  • Stosowanie w ciąży jest przeciwwskazane
  • Karmienie piersią należy przerwać podczas leczenia fulwestrantem

Fulwestrant może mieć negatywny wpływ na płód, dlatego kluczowe jest unikanie ciąży podczas terapii. Pacjentki w wieku rozrodczym powinny być poinformowane o konieczności stosowania skutecznej antykoncepcji. W przypadku zajścia w ciążę podczas leczenia, należy niezwłocznie poinformować pacjentkę o potencjalnym ryzyku dla płodu.

Działania niepożądane

Bardzo często (≥1/10):

  • Reakcje w miejscu podania
  • Astenia
  • Nudności
  • Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
  • Bóle mięśniowo-szkieletowe i stawowe
  • Uderzenia gorąca

Często (≥1/100 do <1/10):

  • Zakażenia dróg moczowych
  • Zmniejszenie liczby płytek krwi
  • Ból głowy
  • Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
  • Wymioty, biegunka
  • Zwiększenie stężenia bilirubiny
  • Bóle pleców
  • Krwawienia z pochwy

W skojarzeniu z palbocyklibem najczęstsze działania niepożądane to neutropenia, leukopenia, zakażenia, zmęczenie i nudności. Szczególną uwagę należy zwrócić na monitorowanie morfologii krwi oraz objawów infekcji.

Znajomość profilu działań niepożądanych fulwestrantu jest kluczowa dla właściwego monitorowania pacjentek i wczesnego wykrywania potencjalnych powikłań leczenia. Odpowiednie postępowanie w przypadku wystąpienia działań niepożądanych może przyczynić się do poprawy tolerancji i skuteczności terapii.

Właściwości farmakologiczne

Fulwestrant jest silnym i selektywnym antagonistą receptora estrogenowego. Jego mechanizm działania polega na:

  • Kompetycyjnym blokowaniu receptora estrogenowego
  • Zmniejszeniu ilości (down-regulation) białka receptorowego ER
  • Hamowaniu troficznego działania estrogenów bez efektu agonistycznego

Badania kliniczne wykazały, że fulwestrant skutecznie zmniejsza ekspresję receptora estrogenowego i markera proliferacji Ki67 w guzach piersi. Efekt ten jest silniejszy dla dawki 500 mg w porównaniu do 250 mg.

Zrozumienie mechanizmu działania fulwestrantu pozwala na optymalne wykorzystanie jego potencjału terapeutycznego w leczeniu zaawansowanego raka piersi ER+. Lek ten stanowi cenną opcję dla pacjentek z opornością na wcześniejsze leczenie hormonalne.

Właściwości farmakokinetyczne

Fulwestrant podawany domięśniowo charakteryzuje się powolnym wchłanianiem i długim okresem półtrwania, co umożliwia stosowanie w schemacie comiesięcznym. Lek jest metabolizowany głównie w wątrobie, co wymaga ostrożności u pacjentek z zaburzeniami czynności tego narządu.

Skład

1 ampułko-strzykawka zawiera 250 mg fulwestrantu w 5 ml roztworu (50 mg/ml).

Znajomość składu preparatu jest istotna ze względu na potencjalne reakcje alergiczne oraz interakcje z innymi lekami.

Fulwestrant Accord stanowi wartościową opcję terapeutyczną w leczeniu zaawansowanego raka piersi ER+. Właściwe stosowanie leku, z uwzględnieniem wskazań, przeciwwskazań i potencjalnych działań niepożądanych, może przyczynić się do poprawy wyników leczenia i jakości życia pacjentek.


1) Chemioterapia
Załącznik: C.27.


Wskazania

Produkt leczniczy jest wskazany: w monoterapiido leczenia raka piersi z obecnymi receptorami estrogenowymi, miejscowo zaawansowanego lub z przerzutami, u kobiet po menopauzie: wcześniej nieleczonych terapią hormonalną lub; z nawrotem choroby podczas lub po zakończeniu leczenia uzupełniającego lekiem z grupy antyestrogenów lub, gdy nastąpiła progresja choroby podczas leczenia lekiem z grupy antyestrogenów. W skojarzeniu z palbocyklibem w leczeniu miejscowo zaawansowanego lub rozsianego raka piersi z obecnością receptorów hormonalnych (ang. HR), bez nadmiernej ekspresji receptora ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu 2 (ang. HER2) u kobiet, które wcześniej otrzymały leczenie hormonalne. U kobiet przed menopauzą i w okresie okołomenopauzalnym leczenie skojarzone z palbocyklibemnależy stosować jednocześnie z agonistą hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (ang. LHRH).

Dorosłe pacjentki (także pacjentki w podeszłym wieku). Zalecana dawka to 500 mg, podawana w odstępach jednomiesięcznych z dodatkową dawką 500 mg po upływie 2 tyg. od podania pierwszej dawki. Gdy produkt leczniczy jest stosowany w skojarzeniu z palbocyklibem, należy zapoznać się z ChPL palbocyklibu. Przed rozpoczęciem leczenia skojarzonego produktem leczniczym z palbocyklibem i przez cały czas jego trwania pacjentki w wieku przed- i okołomenopauzalnym powinny otrzymywać leczenie agonistami LHRH zgodnie z lokalnie przyjętą praktyką kliniczną. Zaburzenia czynności nerek. Nie ma konieczności zmiany dawki produktu u pacjentek z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (ClCr 30 ml/min). Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania produktu u pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (ClCr <30 ml/min), dlatego zaleca się ostrożność podczas stosowania w tej grupie pacjentek. Zaburzenia czynności wątroby. Nie ma konieczności zmiany dawki produktu u pacjentek z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Jednak, u tej grupy pacjentek produkt leczniczy należy stosować ostrożnie ze względu na możliwość zwiększenia ekspozycji na fulwestrant. Brak danych dotyczących stosowania produktu u pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Dzieci i młodzież. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności działania fulwestrantu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Obecnie dostępne dane są opisane, patrz ChPL, ale niemożliwe jest określenie zaleceń dotyczących dawkowania.

Produkt leczniczy należy podawać powoli (czas jednego wstrzyknięcia 1-2 minuty), domięśniowo w dwóch kolejnych wstrzyknięciach po 5 ml, każde w inny pośladek (miejsce na pośladku). Należy zachować ostrożność podczas podawania produktu leczniczego w górno-boczną okolicę pośladka ze względu na bliskość nerwu kulszowego.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciąża i okres karmienia piersią. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby.

Produkt leczniczy należy stosować ostrożnie u pacjentek z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Produkt leczniczy należy stosować ostrożnie u pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (ClCr mniejszy niż 30 ml/min). Ze względu na domięśniową drogę podania, produkt leczniczy należy stosować ostrożnie u pacjentek ze skazą krwotoczną, trombocytopenią lub u pacjentek stosujących leki przeciwzakrzepowe. U pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi często występują zaburzenia zatorowo-zakrzepowe. Zaburzenia te obserwowano także u pacjentek w badaniach klinicznych z zastosowaniem fulwestrantu. Należy wziąć to pod uwagę stosując produkt leczniczy u pacjentek z grupy ryzyka. W związku ze wstrzyknięciem produktu zgłaszano reakcje w miejscu wstrzyknięcia takie jak rwa kulszowa, nerwoból, ból neuropatyczny i neuropatia obwodowa. Należy zachować ostrożność podczas podawania produktu leczniczego w górno-boczną okolicę pośladka ze względu na bliskość nerwu kulszowego. Produkt leczniczy zawiera 10 % objętościowo etanolu (alkohol). Szkodliwe dla osób z chorobą alkoholową. Należy wziąć to pod uwagę u kobiet ciężarnych lub karmiących piersią, dzieci i u osób z grup wysokiego ryzyka, takich jak pacjenci z chorobą wątroby lub z padaczką. Produkt leczniczy zawiera alkohol benzylowy. Alkohol benzylowy może powodować reakcje alergiczne. Duże objętości alkoholu benzylowego należy podawać z ostrożnością i tylko w razie konieczności, zwłaszcza u kobiety w ciąży lub karmiących piersią oraz pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby z powodu ryzyka kumulacji toksyczności (kwasica metaboliczna). Brak jest danych dotyczących odległych skutków działania fulwestrantu na kości. W związku z mechanizmem działania fulwestrantu istnieje potencjalne ryzyko wystąpienia osteoporozy. Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania fulwestrantu (podawanego w monoterapii lub w skojarzeniu z palbocyklibem) u pacjentek z masywnymi przerzutami do narządów miąższowych. Gdy produkt leczniczy jest stosowany w skojarzeniu z palbocyklibem, należy zapoznać się także z ChPL palbocyklibu. Ze względu na podobieństwo struktury fulwestrantu i estradiolu, fulwestrant może oddziaływać z testami wykrywającymi poziom estradiolu opartymi na przeciwciałach oraz może powodować fałszywie wysoki poziom estradiolu. Produkt leczniczy nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży ponieważ nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności u tej grupy pacjentów. Produkt leczniczy zawiera alkohol benzylowy. Istnieje zwiększone ryzyko toksycznego działania u małych dzieci z powodu kumulacji. Produkt leczniczy nie wpływa lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Jednak w trakcie stosowania fulwestrantu bardzo często występuje astenia. Pacjenci, u których występuje to działanie niepożądane, powinni zachować szczególną ostrożność podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

Wyniki badania klinicznego nad interakcją z midazolamem (substratem CYP 3A4) wykazują, że fulwestrant nie wpływa hamująco na CYP 3A4. W przeprowadzonych badaniach klinicznych nad interakcją z ryfampicyną (działa pobudzająco na CYP 3A4) i ketokonazolem (działa hamująco na CYP 3A4), nie stwierdzono istotnej klinicznie zmiany klirensu fulwestrantu. W związku z powyższym nie ma konieczności zmiany dawki fulwestrantu, jeśli jest on stosowany jednocześnie z innymi lekami o działaniu hamującym lub pobudzającym aktywność CYP 3A4.

Pacjentki w wieku rozrodczym powinny być poinformowane o konieczności stosowania skutecznych metod antykoncepcji w trakcie leczenia. Produkt leczniczy jest przeciwwskazany do stosowania w ciąży. W badaniach na szczurach i królikach wykazano, że fulwestrant po podaniu pojedynczej dawki domięśniowej przenika przez łożysko. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję, w tym zwiększoną liczbę nieprawidłowości i zgonów płodów. Jeśli podczas stosowania produktu leczniczego zostanie stwierdzona ciąża, pacjentkę należy niezwłocznie poinformować o potencjalnym ryzyku uszkodzenia płodu i utraty ciąży. W przypadku konieczności rozpoczęcia leczenia fulwestrantem należy przerwać karmienie piersią. Fulwestrant przenika do mleka karmiących samic szczura. Nie wiadomo, czy fulwestrant przenika do mleka kobiet karmiących. W związku z możliwością wystąpienia ciężkich działań niepożądanych u karmionego piersią dziecka, którego matka jest leczona fulwestrantem, stosowanie leku w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane. Nie badano wpływu stosowania fulwestrantu na płodność u ludzi.

Przedstawiono informacje dotyczące wszystkich działań niepożądanych, uzyskane podczas badań klinicznych, stosowania klinicznego po rejestracji produktu lub pochodzące ze zgłoszeń spontanicznych. W zbiorczej grupie danych dotyczących stosowania fulwestrantu w monoterapii, do najczęściej opisywanych działań niepożądanych należały odczyny w miejscu podania leku, astenia, nudności i zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (AlAT, AspAT, fosfataza alkaliczna). Kategorie częstości występowania działań niepożądanych zostały zdefiniowane w oparciu o zbiorcze analizy bezpieczeństwa stosowania w grupie terapeutycznej fulwestrantu w dawce 500 mg w badaniach porównujących fulwestrant w dawce 500 mg z fulwestrantem w dawce 250 mg [CONFIRM (badanie D6997C00002), FINDER 1 (badanie D6997C00004), FINDER 2 (badanie D6997C00006), NEWEST (badanie D6997C00003)] lub tylko z badania FALCON (badanie D699BC00001), w którym porównywano fulwestrant w dawce 500 mg z anastrozolem w dawce 1 mg. W przypadku różnic w częstości występowania między zbiorczą analizą bezpieczeństwa, a badaniem FALCON, przedstawiono największą częstość występowania. Częstości są podane w oparciu o wszystkie zgłoszone incydenty niezależnie od oceny związku przyczynowo-skutkowego przez badacza. Mediana czasu trwania leczenia fulwestrantem w dawce 500 mg dla zbiorczej grupy danych (w tym w badaniach wymienionych wyżej i w badaniu FALCON) wyniosła 6,5 m-ca. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (często) zakażenia dróg moczowych. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (często) zmniejszenie liczby płytek krwi. Zaburzenia układu immunologicznego: (bardzo często) reakcje nadwrażliwości; (niezbyt często) reakcje anafilaktyczne. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (często) anoreksjaa. Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy. Zaburzenia naczyniowe: (bardzo często) uderzenia gorąca; (często) żylna choroba zakrzepowo-zatorowa. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) nudności; (często) wymioty, biegunka. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (bardzo często) zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (AlAT, AspAT, fosfataza zasadowa); (często) zwiększenie stężenia bilirubiny; (niezbyt często) niewydolność wątroby, zapalenie wątroby, zwiększenie aktywności gamma-glutamylotranspeptydazy (GGTP). Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: zaburzenia skóry i tkanki podskórnej. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (bardzo często) bóle mięśniowo-szkieletowe i stawów; (często) bóle pleców. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (często) krwawienia z pochwy; (niezbyt często) kandydoza pochwy, obfite białe upławy. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) asteniaa, reakcje w miejscu podania (często) neuropatia obwodowa, rwa kulszowa; (niezbyt często) krwotok z miejsca podania, krwiak w miejscu podania, nerwoból, szczegóły patrz ChPL. Podane niżej opisy opierają się na analizie bezpieczeństwa obejmującej 228 pacjentek, które otrzymały przynajmniej jedną (1) dawkę fulwestrantu i 232 pacjentek, które otrzymały przynajmniej jedną (1) dawkę anastrozolu w badaniu III fazy FALCON. W badaniu FALCON liczba pacjentek zgłaszających działanie niepożądane w postaci bólów mięśniowo-szkieletowych i stawów wyniosła 65 (31,2%) i 48 (24,1%) odpowiednio w grupie fulwestrantu i anastrozolu. Czterdzieści procent (40%) pacjentek (26/65) spośród 65 z grupy otrzymującej fulwestrant zgłaszało bóle mięśniowo-szkieletowe i stawów w pierwszym m-cu leczenia, a 66,2% (43/65) pacjentek zgłaszało te bóle w pierwszych 3 m-cach leczenia. Żadna z pacjentek nie zgłosiła zdarzeń o stopniu nasilenia ≥3 wg CTCAE lub wymagających zmniejszenia dawki, przerwania podawania leku bądź zakończenia leczenia z powodu tych działań niepożądanych. Ogólny profil bezpieczeństwa fulwestrantu stosowanego w skojarzeniu z palbocyklibem opiera się na danych pochodzących od 517 pacjentek z miejscowo zaawansowanym lub rozsianym rakiem piersi z obecnością receptorów hormonalnych, bez nadmiernej ekspresji receptora ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu 2, uczestniczących w randomizowanym badaniu PALOMA3. Najczęstszymi(≥ 20%) działaniami niepożądanymi dowolnego stopnia nasilenia, zgłaszanymi u pacjentek otrzymujących fulwestrant w skojarzeniu z palbocyklibem były neutropenia, leukopenia, zakażenia, uczucie zmęczenia, nudności, niedokrwistość, zapalenie jamy ustnej, biegunka i małopłytkowość. Najczęstszymi (≥2%) działaniami niepożądanymi w stopniu nasilenia ≥3 były neutropenia, leukopenia, niedokrwistość, zakażenia, zwiększenie aktywności AspAT, małopłytkowość i uczucie zmęczenia. Poniżej przedstawiono działania niepożądane występujące w badaniu PALOMA3. Mediana czasu trwania ekspozycji na fulwestrant wyniosła 11,2 m-ca w grupie otrzymującej fulwestrant w skojarzeniu z palbocyklibem oraz 4,9 m-ca w grupie otrzymującej fulwestrant plus placebo. Mediana czasu trwania ekspozycji na palbocyklib w grupie otrzymującej fulwestrant w skojarzeniu z palbocyklibem wyniosła 10,8 m-ca. Działania niepożądane na podstawie danych z badania PALOMA3 (N=517), szczegóły patrz ChPL. U pacjentek otrzymujących fulwestrant w skojarzeniu z palbocyklibem w badaniu PALOMA3 neutropenię dowolnego stopnia zgłaszano u 287 (83,2%) pacjentek, przy czym neutropenię w 3. stopniu nasilenia zgłoszono u 191 (55,4%) pacjentek, a neutropenię w 4. stopniu nasilenia zgłoszono u 37 (10,7%) pacjentek. W grupie otrzymującej fulwestrant w skojarzeniu z placebo (n=172) neutropenię dowolnego stopnia zgłaszano u 7 (4,1%) pacjentek, przy czym neutropenię w 3. stopniu nasilenia zgłoszono u 1 (0,6%) pacjentki. Nie zgłaszano występowania neutropenii w 4. stopniu nasilenia w grupie otrzymującej fulwestrant w skojarzeniu z placebo. U pacjentek otrzymujących fulwestrant w skojarzeniu z palbocyklibem mediana czasu do wystąpienia pierwszego epizodu neutropenii dowolnego stopnia nasilenia wyniosła 15 dni (zakres: 13-317), a mediana czasu trwania neutropenii stopnia ≥3 wyniosła 7 dni. Gorączkę neutropeniczną zgłaszano u 0,9% pacjentek otrzymujących fulwestrant w skojarzeniu z palbocyklibem.

Zgłoszono pojedyncze przypadki przedawkowania fulwestrantu u ludzi. W przypadku przedawkowania należy zastosować objawowe leczenie wspomagające. Z badań przeprowadzonych na zwierzętach wynika, że w przypadku stosowania fulwestrantu w dawkach większych niż zalecane należy oczekiwać objawów związanych z bezpośrednim lub pośrednim działaniem antyestrogenowym.

Fulwestrant jest kompetycyjnym antagonistą receptora estrogenowego, wykazując porównywalne z estradiolem powinowactwo. Fulwestrant blokuje troficzne działanie estrogenów nie wykazując nawet częściowego (estrogenopodobnego) działania agonistycznego. Mechanizm działania polega na zmniejszeniu ilości (down-regulation) białka receptorowego receptora estrogenowego. W badaniach klinicznych, u kobiet po menopauzie, z pierwotnym rakiem piersi, stwierdzono, że fulwestrant w porównaniu z placebo znacząco zmniejszał ilość (down-regulation) białka receptora estrogenowego w guzach zawierających receptory estrogenowe (ER). Stwierdzono także, że w znaczącym stopniu zmniejszyła się ekspresja receptora progesteronowego, co potwierdza brak wewnętrznej aktywności estrogenowej. W przypadku leczenia neoadjuwantowego guzów piersi u kobiet po menopauzie wykazano także, że fulwestrant w dawce 500 mg w większym stopniu ogranicza ekspresję receptora estrogenowego i markera proliferacji Ki67 niż fulwestrant w dawce 250 mg.

1 amp.-strzyk. zawiera 250 mg fulwestrantu w 5 ml roztw. 1 ml roztw. zawiera 50 mg fulwestrantu.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.