Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Fulvestrant SUN

Fulvestrant

inj. [roztw.]
250 mg/5 ml
2 amp.-strzyk. 5 ml (+2 igły)
Iniekcje
Rx
CHB
526,61
B (1)
bezpł.

Fulvestrant SUN - charakterystyka produktu leczniczego dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Fulvestrant SUN jest wskazany:

W monoterapii:

Do leczenia raka piersi z obecnymi receptorami estrogenowymi, miejscowo zaawansowanego lub z przerzutami, u kobiet po menopauzie:

  • wcześniej nieleczonych terapią hormonalną
  • z nawrotem choroby podczas lub po zakończeniu leczenia uzupełniającego lekiem z grupy antyestrogenów
  • gdy nastąpiła progresja choroby podczas leczenia lekiem z grupy antyestrogenów

W skojarzeniu z palbocyklibem:

W leczeniu miejscowo zaawansowanego lub rozsianego raka piersi z obecnością receptorów hormonalnych (HR+), bez nadmiernej ekspresji receptora HER2 u kobiet, które wcześniej otrzymały leczenie hormonalne.

U kobiet przed menopauzą i w okresie okołomenopauzalnym leczenie skojarzone z palbocyklibem należy stosować jednocześnie z agonistą hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH).

Fulwestrant SUN wykazuje skuteczność w leczeniu zaawansowanego raka piersi z ekspresją receptorów estrogenowych, zarówno w monoterapii jak i w skojarzeniu z palbocyklibem. Lek jest szczególnie wartościową opcją terapeutyczną u pacjentek po menopauzie oraz w przypadku progresji po wcześniejszym leczeniu hormonalnym.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa pacjentek Dawkowanie
Dorosłe pacjentki (w tym w podeszłym wieku) 500 mg co miesiąc, z dodatkową dawką 500 mg po 2 tygodniach od pierwszej dawki
W skojarzeniu z palbocyklibem Jak wyżej + palbocyklib zgodnie z ChPL
Pacjentki przed- i okołomenopauzalne Dodatkowo agonista LHRH

Schemat dawkowania fulwestrantu obejmuje podanie początkowej dawki 500 mg, a następnie comiesięczne podawanie 500 mg. W przypadku terapii skojarzonej z palbocyklibem należy zapoznać się z ChPL tego leku.

Sposób podawania:

Fulvestrant SUN należy podawać powoli (1-2 minuty), domięśniowo w dwóch kolejnych wstrzyknięciach po 5 ml, każde w inny pośladek. Należy zachować ostrożność podczas podawania w górno-boczną okolicę pośladka ze względu na bliskość nerwu kulszowego.

Modyfikacja dawkowania w szczególnych grupach pacjentek:

Zaburzenia czynności nerek: Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentek z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (ClCr ≥30 ml/min). U pacjentek z ciężkimi zaburzeniami (ClCr <30 ml/min) zaleca się ostrożność.

Zaburzenia czynności wątroby: Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentek z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Należy jednak zachować ostrożność ze względu na możliwość zwiększonej ekspozycji na fulwestrant. Brak danych dla pacjentek z ciężkimi zaburzeniami.

Dzieci i młodzież: Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności u osób poniżej 18 roku życia.

Właściwe dawkowanie fulwestrantu jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnej skuteczności terapeutycznej. Należy zwrócić szczególną uwagę na technikę podania oraz modyfikację dawki w przypadku zaburzeń czynności nerek i wątroby.

Przeciwwskazania

Stosowanie fulwestrantu jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Ciąża i okres karmienia piersią
  • Ciężkie zaburzenia czynności wątroby

Przed rozpoczęciem terapii fulwestrantem należy wykluczyć powyższe przeciwwskazania, aby zapewnić bezpieczeństwo leczenia. Szczególną uwagę należy zwrócić na stan wątroby pacjentki oraz wykluczenie ciąży.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Zaburzenia czynności wątroby i nerek: Ostrożność u pacjentek z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby oraz ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (ClCr <30 ml/min).

Ryzyko krwawień: Ostrożność u pacjentek ze skazą krwotoczną, trombocytopenią lub stosujących leki przeciwzakrzepowe.

Ryzyko zdarzeń zatorowo-zakrzepowych: Należy uwzględnić to ryzyko u pacjentek z grupy ryzyka.

Reakcje w miejscu wstrzyknięcia: Zgłaszano przypadki rwy kulszowej, nerwobólu, bólu neuropatycznego i neuropatii obwodowej. Zachować ostrożność przy podawaniu w górno-boczną okolicę pośladka.

Zawartość etanolu: Produkt zawiera 10% obj. etanolu - uwzględnić u osób z grupy ryzyka.

Zawartość alkoholu benzylowego: Może powodować reakcje alergiczne. Ostrożność u kobiet w ciąży, karmiących oraz z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby.

Wpływ na kości: Potencjalne ryzyko osteoporozy ze względu na mechanizm działania fulwestrantu.

Masywne przerzuty: Brak danych o skuteczności i bezpieczeństwie u pacjentek z masywnymi przerzutami do narządów miąższowych.

Wpływ na testy laboratoryjne: Możliwe fałszywie wysokie wyniki poziomu estradiolu w testach opartych na przeciwciałach.

Stosowanie fulwestrantu wymaga uwzględnienia powyższych ostrzeżeń i zachowania środków ostrożności. Kluczowe jest monitorowanie pacjentek pod kątem potencjalnych działań niepożądanych oraz dostosowanie postępowania w przypadku grup zwiększonego ryzyka.

Warto zapamiętać
  • Fulvestrant jest skuteczną opcją w leczeniu zaawansowanego raka piersi ER+ u kobiet po menopauzie, zarówno w monoterapii jak i w skojarzeniu z palbocyklibem.
  • Właściwa technika podania domięśniowego oraz uwzględnienie potencjalnych interakcji i działań niepożądanych są kluczowe dla bezpieczeństwa terapii fulwestrantem.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Badania kliniczne nie wykazały istotnych interakcji fulwestrantu z innymi lekami:

  • Brak wpływu hamującego na CYP3A4 (badanie z midazolamem)
  • Brak istotnej klinicznie zmiany klirensu fulwestrantu przy jednoczesnym stosowaniu z ryfampicyną (induktor CYP3A4) lub ketokonazolem (inhibitor CYP3A4)

Nie ma konieczności modyfikacji dawki fulwestrantu przy jednoczesnym stosowaniu z lekami wpływającymi na aktywność CYP3A4. Mimo to, należy zachować czujność i monitorować pacjentki pod kątem potencjalnych, nieoczekiwanych interakcji.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Kobiety w wieku rozrodczym: Konieczne stosowanie skutecznej antykoncepcji w trakcie leczenia.

Ciąża: Przeciwwskazane stosowanie w ciąży. Ryzyko uszkodzenia płodu i utraty ciąży.

Karmienie piersią: Przeciwwskazane. Fulwestrant przenika do mleka u zwierząt, brak danych u ludzi.

Płodność: Brak danych dotyczących wpływu na płodność u ludzi.

Ze względu na mechanizm działania i potencjalne ryzyko dla płodu, stosowanie fulwestrantu u kobiet w ciąży i karmiących piersią jest przeciwwskazane. Konieczne jest poinformowanie pacjentek w wieku rozrodczym o konieczności stosowania skutecznej antykoncepcji.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane w monoterapii fulwestrantem:

  • Odczyny w miejscu podania
  • Astenia
  • Nudności
  • Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (AlAT, AspAT, fosfataza alkaliczna)

W skojarzeniu z palbocyklibem dodatkowo często występują:

  • Neutropenia
  • Leukopenia
  • Zakażenia
  • Zmęczenie
  • Niedokrwistość
  • Zapalenie jamy ustnej
  • Biegunka
  • Małopłytkowość

Szczegółowy profil bezpieczeństwa, w tym częstość występowania poszczególnych działań niepożądanych, znajduje się w Charakterystyce Produktu Leczniczego. Należy monitorować pacjentki pod kątem wystąpienia działań niepożądanych i wdrożyć odpowiednie postępowanie w razie ich pojawienia się.

Znajomość profilu działań niepożądanych fulwestrantu pozwala na wczesne wykrycie i odpowiednie postępowanie w przypadku ich wystąpienia, co przyczynia się do poprawy bezpieczeństwa i skuteczności terapii.

Właściwości farmakologiczne

Mechanizm działania: Fulwestrant jest kompetycyjnym antagonistą receptora estrogenowego o powinowactwie porównywalnym z estradiolem. Blokuje troficzne działanie estrogenów bez wykazywania działania agonistycznego. Mechanizm działania polega na zmniejszeniu ilości (down-regulation) białka receptorowego receptora estrogenowego.

Działanie farmakodynamiczne: W badaniach klinicznych wykazano, że fulwestrant znacząco zmniejsza ilość białka receptora estrogenowego oraz ekspresję receptora progesteronowego w guzach ER-dodatnich u kobiet po menopauzie. Potwierdzono również większą skuteczność dawki 500 mg w porównaniu z 250 mg w ograniczaniu ekspresji receptora estrogenowego i markera proliferacji Ki67.

Fulwestrant, poprzez swój unikalny mechanizm działania, zapewnia skuteczną blokadę szlaku estrogenowego w komórkach raka piersi. Jego działanie farmakodynamiczne przekłada się na efektywność kliniczną w leczeniu zaawansowanego raka piersi ER-dodatniego.

Podsumowanie

Fulvestrant SUN jest wartościową opcją terapeutyczną w leczeniu zaawansowanego raka piersi ER-dodatniego u kobiet po menopauzie. Jego unikalne właściwości farmakologiczne, skuteczność kliniczna oraz akceptowalny profil bezpieczeństwa czynią go ważnym elementem strategii leczenia tego nowotworu. Kluczowe jest właściwe dawkowanie, technika podania oraz monitorowanie pacjentek pod kątem potencjalnych działań niepożądanych.


1) Chemioterapia
Załącznik: C.27.


Wskazania

Produkt leczniczy jest wskazany: w monoterapiido leczenia raka piersi z obecnymi receptorami estrogenowymi, miejscowo zaawansowanego lub z przerzutami, u kobiet po menopauzie: wcześniej nieleczonych terapią hormonalną lub; z nawrotem choroby podczas lub po zakończeniu leczenia uzupełniającego lekiem z grupy antyestrogenów lub, gdy nastąpiła progresja choroby podczas leczenia lekiem z grupy antyestrogenów. W skojarzeniu z palbocyklibem w leczeniu miejscowo zaawansowanego lub rozsianego raka piersi z obecnością receptorów hormonalnych (ang. HR), bez nadmiernej ekspresji receptora ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu 2 (ang. HER2) u kobiet, które wcześniej otrzymały leczenie hormonalne. U kobiet przed menopauzą i w okresie okołomenopauzalnym leczenie skojarzone z palbocyklibemnależy stosować jednocześnie z agonistą hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (ang. LHRH).

Dorosłe pacjentki (także pacjentki w podeszłym wieku). Zalecana dawka to 500 mg, podawana w odstępach jednomiesięcznych z dodatkową dawką 500 mg po upływie 2 tyg. od podania pierwszej dawki. Gdy produkt leczniczy jest stosowany w skojarzeniu z palbocyklibem, należy zapoznać się z ChPL palbocyklibu. Przed rozpoczęciem leczenia skojarzonego produktem leczniczym z palbocyklibem i przez cały czas jego trwania pacjentki w wieku przed- i okołomenopauzalnym powinny otrzymywać leczenie agonistami LHRH zgodnie z lokalnie przyjętą praktyką kliniczną. Zaburzenia czynności nerek. Nie ma konieczności zmiany dawki produktu u pacjentek z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (ClCr 30 ml/min). Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania produktu u pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (ClCr <30 ml/min), dlatego zaleca się ostrożność podczas stosowania w tej grupie pacjentek. Zaburzenia czynności wątroby. Nie ma konieczności zmiany dawki produktu u pacjentek z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Jednak, u tej grupy pacjentek produkt leczniczy należy stosować ostrożnie ze względu na możliwość zwiększenia ekspozycji na fulwestrant. Brak danych dotyczących stosowania produktu u pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Dzieci i młodzież. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności działania fulwestrantu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat nie zostały ustalone.

Produkt leczniczy należy podawać powoli (czas jednego wstrzyknięcia 1-2 minuty), domięśniowo w dwóch kolejnych wstrzyknięciach po 5 ml, każde w inny pośladek (miejsce na pośladku). Należy zachować ostrożność podczas podawania produktu leczniczego w górno-boczną okolicę pośladka ze względu na bliskość nerwu kulszowego.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciąża i okres karmienia piersią. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby.

Produkt leczniczy należy stosować ostrożnie u pacjentek z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Produkt leczniczy należy stosować ostrożnie u pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (ClCr mniejszy niż 30 ml/min). Ze względu na domięśniową drogę podania, produkt leczniczy należy stosować ostrożnie u pacjentek ze skazą krwotoczną, trombocytopenią lub u pacjentek stosujących leki przeciwzakrzepowe. U pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi często występują zaburzenia zatorowo-zakrzepowe. Zaburzenia te obserwowano także u pacjentek w badaniach klinicznych z zastosowaniem fulwestrantu. Należy wziąć to pod uwagę stosując produkt leczniczy u pacjentek z grupy ryzyka. W związku ze wstrzyknięciem produktu zgłaszano reakcje w miejscu wstrzyknięcia takie jak rwa kulszowa, nerwoból, ból neuropatyczny i neuropatia obwodowa. Należy zachować ostrożność podczas podawania produktu leczniczego w górno-boczną okolicę pośladka ze względu na bliskość nerwu kulszowego. Produkt leczniczy zawiera 10 % objętościowo etanolu (alkohol). Szkodliwe dla osób z chorobą alkoholową. Należy wziąć to pod uwagę u kobiet ciężarnych lub karmiących piersią, dzieci i u osób z grup wysokiego ryzyka, takich jak pacjenci z chorobą wątroby lub z padaczką. Produkt leczniczy zawiera alkohol benzylowy. Alkohol benzylowy może powodować reakcje alergiczne. Duże objętości alkoholu benzylowego należy podawać z ostrożnością i tylko w razie konieczności, zwłaszcza u kobiety w ciąży lub karmiących piersią oraz pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby z powodu ryzyka kumulacji toksyczności (kwasica metaboliczna). Brak jest danych dotyczących odległych skutków działania fulwestrantu na kości. W związku z mechanizmem działania fulwestrantu istnieje potencjalne ryzyko wystąpienia osteoporozy. Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania fulwestrantu (podawanego w monoterapii lub w skojarzeniu z palbocyklibem) u pacjentek z masywnymi przerzutami do narządów miąższowych. Gdy produkt leczniczy jest stosowany w skojarzeniu z palbocyklibem, należy zapoznać się także z ChPL palbocyklibu. Ze względu na podobieństwo struktury fulwestrantu i estradiolu, fulwestrant może oddziaływać z testami wykrywającymi poziom estradiolu opartymi na przeciwciałach oraz może powodować fałszywie wysoki poziom estradiolu. Produkt leczniczy nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży ponieważ nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności u tej grupy pacjentów. Produkt leczniczy zawiera alkohol benzylowy. Istnieje zwiększone ryzyko toksycznego działania u małych dzieci z powodu kumulacji. Produkt leczniczy nie wpływa lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Jednak w trakcie stosowania fulwestrantu bardzo często występuje astenia. Pacjenci, u których występuje to działanie niepożądane, powinni zachować szczególną ostrożność podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

Wyniki badania klinicznego nad interakcją z midazolamem (substratem CYP 3A4) wykazują, że fulwestrant nie wpływa hamująco na CYP 3A4. W przeprowadzonych badaniach klinicznych nad interakcją z ryfampicyną (działa pobudzająco na CYP 3A4) i ketokonazolem (działa hamująco na CYP 3A4), nie stwierdzono istotnej klinicznie zmiany klirensu fulwestrantu. W związku z powyższym nie ma konieczności zmiany dawki fulwestrantu, jeśli jest on stosowany jednocześnie z innymi lekami o działaniu hamującym lub pobudzającym aktywność CYP 3A4.

Pacjentki w wieku rozrodczym powinny być poinformowane o konieczności stosowania skutecznych metod antykoncepcji w trakcie leczenia. Produkt leczniczy jest przeciwwskazany do stosowania w ciąży. W badaniach na szczurach i królikach wykazano, że fulwestrant po podaniu pojedynczej dawki domięśniowej przenika przez łożysko. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję, w tym zwiększoną liczbę nieprawidłowości i zgonów płodów. Jeśli podczas stosowania produktu leczniczego zostanie stwierdzona ciąża, pacjentkę należy niezwłocznie poinformować o potencjalnym ryzyku uszkodzenia płodu i utraty ciąży. W przypadku konieczności rozpoczęcia leczenia fulwestrantem należy przerwać karmienie piersią. Fulwestrant przenika do mleka karmiących samic szczura. Nie wiadomo, czy fulwestrant przenika do mleka kobiet karmiących. W związku z możliwością wystąpienia ciężkich działań niepożądanych u karmionego piersią dziecka, którego matka jest leczona fulwestrantem, stosowanie leku w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane. Nie badano wpływu stosowania fulwestrantu na płodność u ludzi.

Przedstawiono informacje dotyczące wszystkich działań niepożądanych, uzyskane podczas badań klinicznych, stosowania klinicznego po rejestracji produktu lub pochodzące ze zgłoszeń spontanicznych. W zbiorczej grupie danych dotyczących stosowania fulwestrantu w monoterapii, do najczęściej opisywanych działań niepożądanych należały odczyny w miejscu podania leku, astenia, nudności i zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (AlAT, AspAT, fosfataza alkaliczna). Kategorie częstości występowania działań niepożądanych zostały zdefiniowane w oparciu o zbiorcze analizy bezpieczeństwa stosowania w grupie terapeutycznej fulwestrantu w dawce 500 mg w badaniach porównujących fulwestrant w dawce 500 mg z fulwestrantem w dawce 250 mg [CONFIRM (badanie D6997C00002), FINDER 1 (badanie D6997C00004), FINDER 2 (badanie D6997C00006), NEWEST (badanie D6997C00003)] lub tylko z badania FALCON (badanie D699BC00001), w którym porównywano fulwestrant w dawce 500 mg z anastrozolem w dawce 1 mg. W przypadku różnic w częstości występowania między zbiorczą analizą bezpieczeństwa, a badaniem FALCON, przedstawiono największą częstość występowania. Częstości są podane w oparciu o wszystkie zgłoszone incydenty niezależnie od oceny związku przyczynowo-skutkowego przez badacza. Mediana czasu trwania leczenia fulwestrantem w dawce 500 mg dla zbiorczej grupy danych (w tym w badaniach wymienionych wyżej i w badaniu FALCON) wyniosła 6,5 m-ca. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (często) zakażenia dróg moczowych. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (często) zmniejszenie liczby płytek krwi. Zaburzenia układu immunologicznego: (bardzo często) reakcje nadwrażliwości; (niezbyt często) reakcje anafilaktyczne. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (często) anoreksjaa. Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy. Zaburzenia naczyniowe: (bardzo często) uderzenia gorąca; (często) żylna choroba zakrzepowo-zatorowa. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) nudności; (często) wymioty, biegunka. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (bardzo często) zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (AlAT, AspAT, fosfataza zasadowa); (często) zwiększenie stężenia bilirubiny; (niezbyt często) niewydolność wątroby, zapalenie wątroby, zwiększenie aktywności gamma-glutamylotranspeptydazy (GGTP). Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: zaburzenia skóry i tkanki podskórnej. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (bardzo często) bóle mięśniowo-szkieletowe i stawów; (często) bóle pleców. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (często) krwawienia z pochwy; (niezbyt często) kandydoza pochwy, obfite białe upławy. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) asteniaa, reakcje w miejscu podania (często) neuropatia obwodowa, rwa kulszowa; (niezbyt często) krwotok z miejsca podania, krwiak w miejscu podania, nerwoból, szczegóły patrz ChPL. Podane niżej opisy opierają się na analizie bezpieczeństwa obejmującej 228 pacjentek, które otrzymały przynajmniej jedną (1) dawkę fulwestrantu i 232 pacjentek, które otrzymały przynajmniej jedną (1) dawkę anastrozolu w badaniu III fazy FALCON. W badaniu FALCON liczba pacjentek zgłaszających działanie niepożądane w postaci bólów mięśniowo-szkieletowych i stawów wyniosła 65 (31,2%) i 48 (24,1%) odpowiednio w grupie fulwestrantu i anastrozolu. Czterdzieści procent (40%) pacjentek (26/65) spośród 65 z grupy otrzymującej fulwestrant zgłaszało bóle mięśniowo-szkieletowe i stawów w pierwszym m-cu leczenia, a 66,2% (43/65) pacjentek zgłaszało te bóle w pierwszych 3 m-cach leczenia. Żadna z pacjentek nie zgłosiła zdarzeń o stopniu nasilenia ≥3 wg CTCAE lub wymagających zmniejszenia dawki, przerwania podawania leku bądź zakończenia leczenia z powodu tych działań niepożądanych. Ogólny profil bezpieczeństwa fulwestrantu stosowanego w skojarzeniu z palbocyklibem opiera się na danych pochodzących od 517 pacjentek z miejscowo zaawansowanym lub rozsianym rakiem piersi z obecnością receptorów hormonalnych, bez nadmiernej ekspresji receptora ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu 2, uczestniczących w randomizowanym badaniu PALOMA3. Najczęstszymi(≥ 20%) działaniami niepożądanymi dowolnego stopnia nasilenia, zgłaszanymi u pacjentek otrzymujących fulwestrant w skojarzeniu z palbocyklibem były neutropenia, leukopenia, zakażenia, uczucie zmęczenia, nudności, niedokrwistość, zapalenie jamy ustnej, biegunka i małopłytkowość. Najczęstszymi (≥2%) działaniami niepożądanymi w stopniu nasilenia ≥3 były neutropenia, leukopenia, niedokrwistość, zakażenia, zwiększenie aktywności AspAT, małopłytkowość i uczucie zmęczenia. Poniżej przedstawiono działania niepożądane występujące w badaniu PALOMA3. Mediana czasu trwania ekspozycji na fulwestrant wyniosła 11,2 m-ca w grupie otrzymującej fulwestrant w skojarzeniu z palbocyklibem oraz 4,9 m-ca w grupie otrzymującej fulwestrant plus placebo. Mediana czasu trwania ekspozycji na palbocyklib w grupie otrzymującej fulwestrant w skojarzeniu z palbocyklibem wyniosła 10,8 m-ca. Działania niepożądane na podstawie danych z badania PALOMA3 (N=517), szczegóły patrz ChPL. U pacjentek otrzymujących fulwestrant w skojarzeniu z palbocyklibem w badaniu PALOMA3 neutropenię dowolnego stopnia zgłaszano u 287 (83,2%) pacjentek, przy czym neutropenię w 3. stopniu nasilenia zgłoszono u 191 (55,4%) pacjentek, a neutropenię w 4. stopniu nasilenia zgłoszono u 37 (10,7%) pacjentek. W grupie otrzymującej fulwestrant w skojarzeniu z placebo (n=172) neutropenię dowolnego stopnia zgłaszano u 7 (4,1%) pacjentek, przy czym neutropenię w 3. stopniu nasilenia zgłoszono u 1 (0,6%) pacjentki. Nie zgłaszano występowania neutropenii w 4. stopniu nasilenia w grupie otrzymującej fulwestrant w skojarzeniu z placebo. U pacjentek otrzymujących fulwestrant w skojarzeniu z palbocyklibem mediana czasu do wystąpienia pierwszego epizodu neutropenii dowolnego stopnia nasilenia wyniosła 15 dni (zakres: 13-317), a mediana czasu trwania neutropenii stopnia ≥3 wyniosła 7 dni. Gorączkę neutropeniczną zgłaszano u 0,9% pacjentek otrzymujących fulwestrant w skojarzeniu z palbocyklibem.

Zgłoszono pojedyncze przypadki przedawkowania fulwestrantu u ludzi. W przypadku przedawkowania należy zastosować objawowe leczenie wspomagające. Z badań przeprowadzonych na zwierzętach wynika, że w przypadku stosowania fulwestrantu w dawkach większych niż zalecane należy oczekiwać objawów związanych z bezpośrednim lub pośrednim działaniem antyestrogenowym.

Fulwestrant jest kompetycyjnym antagonistą receptora estrogenowego, wykazując porównywalne z estradiolem powinowactwo. Fulwestrant blokuje troficzne działanie estrogenów nie wykazując nawet częściowego (estrogenopodobnego) działania agonistycznego. Mechanizm działania polega na zmniejszeniu ilości (down-regulation) białka receptorowego receptora estrogenowego. W badaniach klinicznych, u kobiet po menopauzie, z pierwotnym rakiem piersi, stwierdzono, że fulwestrant w porównaniu z placebo znacząco zmniejszał ilość (down-regulation) białka receptora estrogenowego w guzach zawierających receptory estrogenowe (ER). Stwierdzono także, że w znaczącym stopniu zmniejszyła się ekspresja receptora progesteronowego, co potwierdza brak wewnętrznej aktywności estrogenowej. W przypadku leczenia neoadjuwantowego guzów piersi u kobiet po menopauzie wykazano także, że fulwestrant w dawce 500 mg w większym stopniu ogranicza ekspresję receptora estrogenowego i markera proliferacji Ki67 niż fulwestrant w dawce 250 mg.

1 amp.-strzyk. zawiera 250 mg fulwestrantu w 5 ml roztw. 1 ml roztw. zawiera 50 mg fulwestrantu.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.