Forlax - lek na zaparcia

Wskazania do stosowania

Forlax jest wskazany w leczeniu objawowym zaparć u dorosłych oraz dzieci od 8 roku życia. Należy podkreślić, że przed rozpoczęciem terapii lekarz powinien wykluczyć organiczne przyczyny zaparć. Forlax stanowi jedynie tymczasowe leczenie pomocnicze, które powinno być stosowane równolegle z odpowiednim trybem życia i dietą.

U dzieci nie należy stosować leku dłużej niż przez 3 miesiące. Jeśli pomimo modyfikacji diety objawy utrzymują się, konieczne jest zidentyfikowanie przyczyny i wdrożenie odpowiedniego leczenia przyczynowego.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkę dobową należy dostosować indywidualnie w zależności od nasilenia objawów. Lek najlepiej przyjmować jednorazowo rano. Efekt działania pojawia się w ciągu 24-48 godzin po podaniu.

Zawartość saszetki należy rozpuścić w szklance wody bezpośrednio przed użyciem. Forlax nie zawiera cukru, dzięki czemu może być stosowany u pacjentów z cukrzycą lub będących na diecie bezgalaktozowej.

Przeciwwskazania

Stosowanie leku Forlax jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Ciężkie choroby zapalne jelit (np. wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna)
• Toksyczne rozszerzenie okrężnicy
• Perforacja przewodu pokarmowego lub zwiększone ryzyko perforacji
• Niedrożność jelit lub podejrzenie niedrożności mechanicznej
• Ból brzucha o nieustalonej przyczynie
• Nadwrażliwość na makrogol lub którąkolwiek substancję pomocniczą

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Leczenie zaparć produktami leczniczymi powinno być traktowane jako uzupełnienie zdrowego trybu życia i odpowiedniej diety. Pacjenci z dziedziczną nietolerancją fruktozy nie powinni przyjmować tego leku. Ze względu na obecność dwutlenku siarki, u niektórych pacjentów może wystąpić reakcja nadwrażliwości lub skurcz oskrzeli.

U pacjentów ze skłonnością do zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej (np. osoby starsze, pacjenci z niewydolnością wątroby lub nerek, osoby przyjmujące diuretyki) należy monitorować stężenie elektrolitów w przypadku wystąpienia biegunki.

Bardzo rzadko donoszono o przypadkach reakcji nadwrażliwości na makrogol, w tym o wstrząsie anafilaktycznym. Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcje z innymi lekami

Nie stwierdzono istotnych klinicznie interakcji leku Forlax z innymi produktami leczniczymi.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Forlax może być stosowany w okresie ciąży, ponieważ ekspozycja ogólnoustrojowa na lek jest minimalna. Nie wykazano działania teratogennego w badaniach na zwierzętach. Lek może być również stosowany podczas karmienia piersią, gdyż nie oczekuje się wpływu na organizm noworodków/dzieci karmionych piersią ze względu na minimalną ekspozycję ogólnoustrojową na makrogol 4000 u kobiet karmiących.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane u dorosłych obejmują:

• Zaburzenia żołądka i jelit: ból brzucha, wzdęcia, biegunka, nudności (często); wymioty, nagła potrzeba oddania stolca, nietrzymanie stolca (niezbyt często)
• Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: zaburzenia elektrolitowe (hiponatremia, hipokaliemia) i/lub odwodnienie, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku (częstość nieznana)
• Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości, w tym świąd, wysypka, obrzęk twarzy, obrzęk Quinckego, pokrzywka, wstrząs anafilaktyczny (bardzo rzadko)

U dzieci najczęściej obserwuje się:

• Zaburzenia żołądka i jelit: ból brzucha, biegunka (często); wymioty, wzdęcia, nudności (niezbyt często)
• Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości (częstość nieznana)

Przedawkowanie

Przedawkowanie Forlaxu prowadzi do biegunki, która ustępuje po czasowym odstawieniu leku lub zmniejszeniu dawki. W przypadku znacznej utraty płynów może być konieczne wyrównanie zaburzeń elektrolitowych. Odnotowano przypadki zachłyśnięcia przy podawaniu dużych objętości glikolu polietylenowego przez zgłębnik nosowo-żołądkowy, szczególnie u dzieci z zaburzeniami neurologicznymi i dysfunkcją motoryczną jamy ustnej.

Mechanizm działania

Forlax zawiera makrogole wysokocząsteczkowe (o masie cząsteczkowej 4000), które są długimi liniowymi polimerami zatrzymującymi cząsteczki wody poprzez wiązania wodorowe. Po podaniu doustnym zwiększają objętość płynów w jelicie. Działanie przeczyszczające wynika z obecności niewchłoniętego płynu w świetle jelita.

Skład

Jedna saszetka Forlaxu zawiera 10 g makrogolu 4000 jako substancję czynną.

Forlax stanowi skuteczną opcję w krótkotrwałym leczeniu zaparć u dorosłych i dzieci powyżej 8 roku życia. Jego mechanizm działania oparty na zwiększaniu objętości płynów w jelicie pozwala na łagodne przywrócenie prawidłowej perystaltyki. Należy jednak pamiętać, że lek powinien być stosowany jako element kompleksowego podejścia do leczenia zaparć, obejmującego również modyfikację stylu życia i diety.