Forlax - Szczegółowe informacje dla lekarza

Wskazania do stosowania

Forlax jest wskazany w leczeniu objawowym zaparć u dorosłych oraz u dzieci od 8 roku życia. Przed rozpoczęciem terapii lekarz powinien wykluczyć organiczne przyczyny zaparcia. Należy pamiętać, że preparat stanowi jedynie tymczasowe leczenie pomocnicze, uzupełniające odpowiedni tryb życia i dietę w przypadku zaparć. U dzieci nie należy stosować leku dłużej niż przez 3 miesiące. Jeśli pomimo modyfikacji diety objawy utrzymują się, konieczne jest zidentyfikowanie przyczyny i wdrożenie odpowiedniego leczenia przyczynowego.

Forlax powinien być stosowany jako element kompleksowego podejścia do leczenia zaparć, obejmującego modyfikację stylu życia, zwiększenie podaży płynów i błonnika w diecie oraz rehabilitację odruchu wypróżniania. Samo leczenie farmakologiczne nie jest wystarczające do długotrwałego rozwiązania problemu zaparć.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie należy dostosować indywidualnie w zależności od nasilenia objawów klinicznych. Zaleca się przyjmowanie leku w dawce jednorazowej, najlepiej rano. Efekt działania produktu obserwuje się w ciągu 24-48 godzin po podaniu. Zawartość saszetki należy rozpuścić w szklance wody bezpośrednio przed użyciem.

Utrzymanie efektu terapeutycznego wymaga przestrzegania zaleceń dotyczących zdrowego trybu życia i diety bogatej w błonnik.

Przeciwwskazania

Stosowanie Forlaxu jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Ciężkie choroby zapalne jelit (np. wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna)
• Toksyczne rozszerzenie okrężnicy
• Objawowe zwężenie jelit
• Perforacja przewodu pokarmowego lub zwiększone ryzyko perforacji
• Niedrożność jelit lub podejrzenie niedrożności mechanicznej
• Ból brzucha o nieustalonej etiologii
• Nadwrażliwość na makrogol (glikol polietylenowy) lub którąkolwiek substancję pomocniczą

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Forlaxu należy zwrócić uwagę na następujące kwestie:

• Pacjenci z dziedziczną nietolerancją fruktozy nie powinni przyjmować tego produktu
• U pacjentów ze skłonnością do zaburzeń wodno-elektrolitowych (osoby starsze, pacjenci z niewydolnością wątroby lub nerek, stosujący diuretyki) w przypadku wystąpienia biegunki należy monitorować stężenie elektrolitów
• Istnieje ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości, w tym wstrząsu anafilaktycznego (bardzo rzadko)
• Produkt zawiera dwutlenek siarki, który może powodować ciężkie reakcje nadwrażliwości i skurcz oskrzeli u osób wrażliwych

Forlax nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Nie stwierdzono istotnych klinicznie interakcji Forlaxu z innymi lekami.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Forlax może być stosowany w okresie ciąży i karmienia piersią. Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego, a ekspozycja ogólnoustrojowa na makrogol 4000 jest minimalna, zarówno u kobiet ciężarnych, jak i karmiących piersią.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane obserwowane u dorosłych to:

• Zaburzenia żołądka i jelit: ból brzucha, wzdęcia, biegunka, nudności (często); wymioty, nagła potrzeba oddania stolca, nietrzymanie stolca (niezbyt często)
• Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: zaburzenia elektrolitowe (hiponatremia, hipokaliemia) i/lub odwodnienie, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku (częstość nieznana)
• Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości, w tym świąd, wysypka, obrzęk twarzy, obrzęk Quinckego, pokrzywka, wstrząs anafilaktyczny (bardzo rzadko)

U dzieci najczęściej obserwuje się ból brzucha i biegunkę (często) oraz wymioty, wzdęcia i nudności (niezbyt często). Reakcje nadwrażliwości mogą wystąpić z nieznaną częstością.

Przedawkowanie

Przedawkowanie Forlaxu prowadzi do biegunki, która ustępuje po czasowym odstawieniu leku lub zmniejszeniu dawki. W przypadku znacznej utraty płynów może być konieczne wyrównanie zaburzeń elektrolitowych. Szczególną ostrożność należy zachować u dzieci z zaburzeniami neurologicznymi i dysfunkcją motoryczną jamy ustnej ze względu na ryzyko zachłyśnięcia przy podawaniu dużych objętości płynów.

Mechanizm działania

Forlax zawiera makrogole wysokocząsteczkowe (o masie cząsteczkowej 4000), które są długimi liniowymi polimerami zatrzymującymi cząsteczki wody poprzez wiązania wodorowe. Po podaniu doustnym zwiększają objętość płynów w jelitach, co prowadzi do przyspieszenia pasażu jelitowego i zmiękczenia stolca. Efekt przeczyszczający wynika z obecności niewchłoniętego płynu w świetle jelita.

Skład

Substancją czynną preparatu Forlax jest makrogol 4000. Jedna saszetka zawiera 10 g makrogolu 4000.

Forlax nie zawiera cukru ani polioli, dzięki czemu może być stosowany u pacjentów z cukrzycą oraz osób będących na diecie bezgalaktozowej.