Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Firdapse

Amifampridine

tabl.
10 mg
100 szt.
Doustnie
Rx-z
CHB
9015,30
B (1)
bezpł.

Wskazania do stosowania

Firdapse jest wsołu miastenicznego Lamberta-Eatona (LEMS) u pacjentów dorosłych. LEMS to rzadka choroba autoimmunologiczna wpływająca na przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe.

Lek powinien być stosowany wyłącznie pod nadzorem lekarza specjalisty doświadczonego w leczeniu LEMS, ze względu na złożoność schorzenia i konieczność ścisłego monitorowania terapii.

Mechanizm działania

Amifamprydyna, substancja czynna leku Firdapse, działa poprzez blokowanie zależnych od napięcia kanałów potasowych w błonie presynaptycznej. Prowadzi to do wydłużenia depolaryzacji błony i potencjału czynnościowego, co skutkuje zwiększonym napływem jonów wapnia do zakończeń nerwowych. W efekcie dochodzi do nasilonej egzocytozy pęcherzyków zawierających acetylocholinę, co poprawia przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe. Klinicznie objawia się to zwiększeniem siły mięśniowej i amplitudy spoczynkowego potencjału czynnościowego mięśni (CMAP) średnio o 1,69 mV (95% CI 0,60-2,77).

Dawkowanie i sposób podawania

Firdapse stosuje się doustnie w dawkach podzielonych, 3-4 razy na dobę. Tabletki należy przyjmować podczas posiłku, co może wpływać na biodostępność leku.

Grupa pacjentów Dawka początkowa Maksymalna dawka dobowa Uwagi
Dorośli 15 mg/dobę 60 mg/dobę Zwiększanie o 5 mg co 4-5 dni
Pacjenci z łagodnymi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby 10 mg/dobę 60 mg/dobę Wolniejsze zwiększanie dawki - o 5 mg co 7 dni
Pacjenci z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby 5 mg/dobę 60 mg/dobę Wolniejsze zwiększanie dawki - o 5 mg co 7 dni

Dawka pojedyncza nie powinna przekraczać 20 mg. W przypadku wystąpienia działań niepożądanych należy wstrzymać zwiększanie dawki. Lek nie jest zalecany u pacjentów poniżej 18 roku życia ze względu na brak danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa w tej grupie wiekowej.

Warto zapamiętać
  • Firdapse stosuje się wyłącznie w leczeniu LEMS u dorosłych, pod nadzorem doświadczonego specjalisty
  • Dawkowanie należy dostosować indywidualnie, rozpoczynając od niskich dawek i stopniowo je zwiększając

Indywidualizacja dawkowania jest kluczowa ze względu na różnice genetyczne wpływające na metabolizm leku i potencjalne ryzyko działań niepożądanych.

Przeciwwskazania

Stosowanie leku Firdapse jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na amifamprydynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Padaczka
  • Niewyrównana astma oskrzelowa
  • Jednoczesne stosowanie sultoprydu
  • Jednoczesne stosowanie leków o wąskim indeksie terapeutycznym
  • Jednoczesne stosowanie leków wydłużających odstęp QTc
  • Wrodzone zespoły długiego QT

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, ze względu na ryzyko zwiększonej ekspozycji na lek.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Napady drgawkowe: Stosowanie amifamprydyny wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia napadów drgawkowych, zależnym od dawki. Ryzyko to jest wyższe u pacjentów z czynnikami obniżającymi próg drgawkowy. W przypadku wystąpienia napadu należy przerwać leczenie.

Monitorowanie kardiologiczne: Na początku leczenia oraz corocznie zaleca się wykonywanie EKG. W przypadku objawów sugerujących zaburzenia rytmu serca, należy niezwłocznie przeprowadzić badanie EKG.

Choroby współistniejące: Pacjenci powinni informować lekarzy o stosowaniu Firdapse, szczególnie w przypadku astmy oskrzelowej wymagającej ścisłego monitorowania.

Zmienność genetyczna: Farmakokinetyka i ekspozycja ogólnoustrojowa na amifamprydynę zależą od aktywności enzymów N-acetylotransferaz (NAT) i genotypu NAT2. U osób o wolnym metabolizmie może występować więcej działań niepożądanych.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów: Ze względu na możliwe działania niepożądane, takie jak senność, zawroty głowy, napady drgawkowe i niewyraźne widzenie, lek może mieć niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Przy stosowaniu Firdapse należy uwzględnić następujące interakcje:

  • Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie sultoprydu ze względu na zwiększone ryzyko częstoskurczu komorowego typu torsade de pointes
  • Ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu leków obniżających próg drgawkowy (np. niektóre leki przeciwdepresyjne, neuroleptyki, meflochinę, bupropion, tramadol)
  • Możliwe osłabienie działania przy jednoczesnym stosowaniu leków o działaniu atropinowym
  • Potencjalne nasilenie działania przy jednoczesnym stosowaniu leków cholinergicznych
  • Możliwe osłabienie działania przy jednoczesnym stosowaniu niedepolaryzujących środków zwiotczających mięśnie
  • Potencjalne osłabienie działania przy jednoczesnym stosowaniu depolaryzujących środków zwiotczających mięśnie

Zaleca się ostrożność i monitorowanie pacjentów przy jednoczesnym stosowaniu silnych inhibitorów enzymów lub transporterów nerkowych.

Ciąża i karmienie piersią

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania amifamprydyny w czasie ciąży. Nie należy stosować leku Firdapse w okresie ciąży. Kobiety w wieku rozrodczym i mężczyźni podczas leczenia muszą stosować skuteczne metody antykoncepcji.

Nie wiadomo, czy amifamprydyna przenika do mleka kobiecego. Nie należy stosować leku Firdapse w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane to:

  • Parestezje (obwodowe i w okolicy ust)
  • Zaburzenia żołądka i jelit (bóle w nadbrzuszu, biegunka, nudności, bóle brzucha)
  • Zaburzenia psychiczne (zaburzenia snu, lęk)
  • Zaburzenia układu nerwowego (drgawki, senność, zawroty głowy, osłabienie, zmęczenie, bóle głowy)
  • Zaburzenia oka (niewyraźne widzenie)
  • Zaburzenia serca (zaburzenia rytmu, kołatanie serca)
  • Zaburzenia naczyniowe (zespół Raynauda, zimne kończyny)
  • Zaburzenia układu oddechowego (kaszel, nadmierne wydzielanie śluzu, napad astmy)
  • Zaburzenia wątroby (zwiększona aktywność enzymów wątrobowych)

Nasilenie i częstość występowania większości działań niepożądanych są zależne od dawki. Ze względu na rzadkość występowania LEMS, dokładne określenie częstości poszczególnych działań niepożądanych jest utrudnione.

Przedawkowanie

W przypadku ostrego przedawkowania mogą wystąpić: ogólne osłabienie, rozlane parestezje, nudności, wymioty, drgawki i zaburzenia rytmu serca. Leczenie przedawkowania polega na przerwaniu podawania leku, ścisłym monitorowaniu parametrów życiowych i stanu kardiologicznego oraz zastosowaniu leczenia objawowego. Nie jest znane specyficzne antidotum.

Właściwości farmakologiczne

Firdapse zawiera amifamprydyny fosforan, który w organizmie przekształca się w amifamprydynę - substancję czynną o działaniu blokującym kanały potasowe. Jedna tabletka zawiera ilość amifamprydyny fosforanu odpowiadającą 10 mg amifamprydyny.

Lek wpływa na przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe poprzez zwiększenie uwalniania acetylocholiny w synapsach, co prowadzi do poprawy siły mięśniowej u pacjentów z LEMS.


1) Program lekowy: leczenie amifamprydyną pacjentów z zespołem miastenicznym Lamberta-Eatona


Wskazania

Objawowe leczenie zespołu miastenicznego Lamberta-Eatona (ang. Lambert-Eaton myasthenic syndrome, LEMS) u osób dorosłych.

Leczenie należy rozpoczynać pod nadzorem lekarza mającego doświadczenie w leczeniu tej choroby. Produkt leczniczy stosuje się w dawkach podzielonych, 3-4x/dobę. Zalecana dawka początkowa wynosi 15 mg/dobę, a następnie można ją zwiększać o 5 mg co 4-5 dni do dawki maks. 60 mg/dobę. Dawka pojedyncza nie powinna być większa niż 20 mg. Dzieci i młodzież. Produkt nie jest zalecany do stosowania w grupie pacjentów w wieku poniżej 18 lat ze względu na brak danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. U pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby zalecana dawka początkowa produktu wynosi 5 mg/dobę. U pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby zalecana dawka początkowa produktu wynosi 10 mg/dobę. U tych pacjentów tempo zwiększania dawki powinno być wolniejsze niż u pacjentów z prawidłową czynnością nerek i wątroby, a mianowicie o 5 mg co 7 dni. W przypadku wystąpienia jakiegokolwiek działania niepożądanego należy zaprzestać zwiększania dawki.

Tabl. należy przyjmować podczas posiłku. Różnice genetyczne mogą odpowiadać za zmienność ekspozycji ogólnoustrojowej na produkt. Wyłącznie do stosowania doustnego.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Padaczka. Niewyrównana astma oskrzelowa. Jednoczesne stosowanie sultoprydu. Jednoczesne stosowanie produktów leczniczych o wąskim indeksie terapeutycznym. Jednoczesne stosowanie produktów leczniczych, o których wiadomo, że mogą wydłużać odstęp QTc. U pacjentów z wrodzonymi zespołami QT.

Nie przeprowadzono badań z udziałem pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Z uwagi na ryzyko znacznie zwiększonej ekspozycji na produkt leczniczy należy prowadzić ścisłą obserwację pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby dawkę amifamprydyny należy zwiększać w tempie wolniejszym niż u osób z prawidłową czynnością nerek i wątroby. W przypadku wystąpienia jakiegokolwiek działania niepożądanego należy zaprzestać zwiększania dawki leku. Stosowanie amifamprydyny wiąże się ze zwiększonym ryzykiem występowania napadów drgawkowych. Ryzyko wystąpienia napadów drgawkowych jest zależne od dawki i jest większe u pacjentów z czynnikami ryzyka, które wpływają na obniżenie progu drgawkowego, takimi jak jednoczesne stosowanie innych produktów leczniczych, o których wiadomo, że obniżają próg drgawkowy. W przypadku wystąpienia napadu drgawkowego leczenie należy przerwać. Nie przeprowadzono pełnych badań amifamprydyny w modelach eksperymentalnych do oceny wpływu rakotwórczego i nie określono związanego z leczeniem ryzyka działania rakotwórczego. Leczenie amifamprydyną u pacjentów z nieparanowotworową postacią LEMS może być rozpoczęte wyłącznie po dokładnej ocenie profilu korzyści do ryzyka u danego pacjenta. Na początku leczenia i następnie raz w roku wskazana jest ocena kliniczna i wykonywanie elektrokardiogramu (EKG). W przypadku wystąpienia objawów podmiotowych i przedmiotowych wskazujących na zaburzenia rytmu serca należy niezwłocznie wykonać badanie EKG. Pacjent powinien wiedzieć, że musi poinformować każdego lekarza, do którego zgłasza się po poradę, że przyjmuje ten produkt leczniczy, z uwagi na konieczność ścisłego monitorowania w niektórych przypadkach choroby współistniejącej, zwłaszcza astmy oskrzelowej. Farmakokinetyka i ogólnoustrojowa ekspozycja na amifamprydynę zależą w dużym stopniu od ogólnej metabolicznej aktywności acetylacyjnej enzymów n-acetylotransferaz (NAT) i genotypu NAT2, który podlega zmienności genetycznej, co wykazano w badaniu obejmującym zdrowych ochotników. W badaniu tym, u uczestników o powolnej acetylacji występowało więcej działań niepożądanych, niż u osób o powolnej acetylacji. Profil bezpieczeństwa obserwowany w tym badaniu był zgodny z działaniami niepożądanymi obserwowanymi u pacjentów przyjmujących produkt. Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak ze względu na objawy niepożądane, takie jak senność, zawroty głowy, napady drgawkowe i niewyraźne widzenie, produkt może wywierać niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Brak danych dotyczących wpływu amifamprydyny na metabolizm lub czynne wydzielanie innych produktów leczniczych. Dlatego też należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów stosujących jednocześnie leczenie z zastosowaniem produktów leczniczych wydalanych w wyniku przemian metabolicznych lub przez czynne wydzielanie. Jeśli to możliwe, zaleca się monitorowanie. W razie potrzeby należy dostosować dawkę jednocześnie stosowanego produktu leczniczego. Jednoczesne stosowanie produktów leczniczych o wąskim indeksie terapeutycznym jest przeciwwskazane. Mało prawdopodobne jest, aby silne inhibitory enzymów cytochromu P450 (CYP450), np. cymetydyna, ketokonazol, hamowały metabolizm amifamprydyny poprzez ludzkie N-acetylotransferazy (ang N-acetlytransferases - NATs) i przez to zwiększały ekspozycję na amifamprydynę. Wyniki badania in vitro dotyczącego hamowania CYP450 wskazują na małe prawdopodobieństwo udziału amifamprydyny w klinicznych interakcjach o podłożu metabolicznym między lekami, związanych z hamowaniem metabolizmu z udziałem CYP1A2, CYP2A6, CYP2B6, CYP2C8, CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6, CYP2E1 oraz CYP3A4 jednocześnie podawanych leków. Niemniej jednak podczas rozpoczynania leczenia silnym inhibitorem enzymów lub przenośników nerkowych, należy prowadzić ścisłą obserwację pacjentów, czy występują u nich działania niepożądane. Jeśli leczenie silnym inhibitorem zostanie przerwane, należy prowadzić obserwację pacjentów pod kątem skuteczności, ponieważ może być konieczne zwiększenie dawki amifamprydyny. Wyniki badań in vitro wskazują na małe prawdopodobieństwo interakcji między lekami w wyniku indukcji enzymatycznej enzymów CYP1A2, CYP2B6 oraz CYP3A4 przez amifamprydynę. Ze względu na właściwości farmakodynamiczne produktu przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie sultoprydu, ponieważ takie skojarzenie może prowadzić do zwiększonego ryzyka wystąpienia częstoskurczu komorowego, szczególnie typu „torsade de pointes”. Jednoczesne stosowanie produktu i substancji, o których wiadomo, że obniżają próg drgawkowy, może prowadzić do zwiększenia ryzyka napadów drgawkowych. Decyzję o jednoczesnym podaniu środka powodującego drgawki lub substancji obniżających próg drgawkowy należy podjąć ze szczególną rozwagą z uwzględnieniem powagi zagrożeń związanych z takim leczeniem. Do substancji tych zalicza się większość leków przeciwdepresyjnych (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny), neuroleptyki (fenotiazyny i butyrofenony), meflochinę, bupropion i tramadol. Należy wziąć pod uwagę, że jednoczesne stosowanie produktu i produktów leczniczych o działaniu atropinowym może osłabiać działanie obu substancji czynnych. Do produktów leczniczych o działaniu atropinowym zalicza się trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, większość leków przeciwhistaminowych blokujących receptory H1 z działaniem atropinowym, leki przeciwcholinergiczne, produkty lecznicze stosowane w leczeniu choroby Parkinsona, leki rozkurczowe o działaniu atropinowym, dyzopiramid, neuroleptyki fenotiazynowe i klozapinę. Należy wziąć pod uwagę, że jednoczesne stosowanie produktu i produktów leczniczych o działaniu cholinergicznym (np. bezpośrednie lub pośrednie inhibitory cholinoesterazy) może prowadzić do nasilenia działania obu produktów leczniczych. Należy wziąć pod uwagę, że jednoczesne stosowanie produktu i produktów leczniczych z grupy niedepolaryzujących środków zwiotczających mięśnie (np. miwakurium, piperkurium) może prowadzić do osłabienia działania obu produktów leczniczych. Należy wziąć pod uwagę, że jednoczesne stosowanie produktu i produktów leczniczych z grupy depolaryzujących środków zwiotczających mięśnie (np. suksametonium) może prowadzić do osłabienia działania obu produktów leczniczych.

Brak odpowiednich danych klinicznych dotyczących stosowania amifamprydyny w czasie ciąży. Brak danych nieklinicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania w odniesieniu do wpływu amifamprydyny na rozród. Produktu nie należy stosować w okresie ciąży. Kobiety w wieku rozrodczym i mężczyźni podczas leczenia produktem muszą stosować skuteczne metody zapobiegania ciąży. Nie wiadomo, czy amifamprydyna przenika do mleka kobiecego. Nie przeprowadzono badań dotyczących przenikania amifamprydyny do mleka zwierząt. Nie należy stosować produktu w okresie karmienia piersią.

Zespół miasteniczny Lamberta-Eatona jest bardzo rzadko występującą chorobą. Dlatego też z powodu małej liczby leczonych pacjentów dostępnych jest mało danych dotyczących działań niepożądanych związanych ze stosowaniem amifamprydyny. W opublikowanym piśmiennictwie najczęściej zgłaszane działania niepożądane to parestezje (takie jak parestezje obwodowe i w okolicy ust) oraz zaburzenia żołądka i jelit (takie jak bóle w nadbrzuszu, biegunka, nudności i bóle brzucha). Nasilenie i częstość występowania większości działań niepożądanych są zależne od dawki. Zaburzenia psychiczne: zaburzenia snu, lęk. Zaburzenia układu nerwowego: drgawki, senność, zawroty głowy, osłabienie, zmęczenie, bóle głowy, pląsawica, mioklonie. Zaburzenia oka: niewyraźne widzenie. Zaburzenia serca: zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca. Zaburzenia naczyniowe: zespół Raynauda, zimne kończyny. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: kaszel, nadmierne wydzielanie śluzu w drzewie oskrzelowym, napad astmy u pacjentów z astmą występującą obecnie lub w przeszłości. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: zwiększona aktywność enzymów wątrobowych (aminotransferaz). Ze względu na bardzo ograniczoną liczbę dostępnych danych nie można ustalić częstości występowania poszczególnych reakcji niepożądanych.

Doświadczenie dotyczące przedawkowania leku jest ograniczone. Ponieważ wpływ leku jest zależny od dawki, ostre przedawkowanie może objawiać się ogólnym osłabieniem z towarzyszącymi rozlanymi parestezjami, nudnościami, wymiotami, drgawkami i zaburzeniami rytmu serca. W przypadku przedawkowania leczenie należy przerwać. Nie jest znane specyficzne antidotum. Należy stosować leczenie wspomagające, zgodnie ze wskazaniami klinicznymi, i prowadzić ścisłą obserwację parametrów życiowych i kardiologicznego stanu pacjenta.

Amifamprydyna blokuje zależne od woltażu kanały potasowe, wydłużając w ten sposób depolaryzację błony presynaptycznej. Wydłużenie potencjału czynnościowego zwiększa transport wapnia do zakończeń nerwowych. W wyniku tego dochodzi do zwiększenia wewnątrzkomórkowego stężenia wapnia, co ułatwia egzocytozę pęcherzyków zawierających acetylocholinę i w ten sposób prowadzi do poprawy przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego. Poprawia to siłę mięśniową i amplitudy składowej spoczynkowej potencjału czynnościowego mięśni (CMAP) z całkowitą wyważoną średnią różnicą 1,69 mV (95% CI 0,60-2,77).

1 tabl. zawiera amifamprydyny fosforan w ilości odpowiadającej 10 mg amifamprydyny.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.

Pacjentów i pracowników opieki zdrowotnej szczególnie zachęca się do zgłaszania wszelkich działań niepożądanych leków oznaczonych symbolem czarnego trójkąta tak, by możliwa była efektywna analiza wszystkich nowych informacji.