Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Fervex o smaku malinowym

Ascorbic acid + Paracetamol + Pheniramine

granulat do przyg. roztw. doust.
(500 mg+ 200 mg+ 25 mg)/sasz.
12 sasz.
Doustnie
OTC
100%
22,00
Fervex o smaku malinowym
granulat do przyg. roztw. doust.
(500 mg+ 200 mg+ 25 mg)/sasz.
8 sasz.
Doustnie
OTC
100%
17,74

Fervex o smaku malinowym - kompleksowe leczenie objawów grypy i przeziębienia

Wskazania do stosowania

Fervex o smaku malinowym jest wskazany do doraźnego leczenia objawów grypy, przeziębienia i stanów grypopodobnych u dorosłych i młodzieży powyżej 15 roku życia. Preparat skutecznie łagodzi takie objawy jak:

  • Ból głowy
  • Gorączka
  • Zapalenie błony śluzowej nosa
  • Zapalenie gardła

Należy pamiętać, że w przypadku wystąpienia zakażenia bakteryjnego może być konieczne wdrożenie leczenia antybiotykami. Fervex nie zastępuje antybiotykoterapii w takich sytuacjach.

Preparat wykazuje potrójne działanie farmakologiczne:

  • Działanie przeciwhistaminowe - zmniejsza przekrwienie i obrzęk błon śluzowych, łzawienie oczu oraz hamuje odruch kichania
  • Działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe - łagodzi bóle głowy, bóle mięśni i obniża gorączkę
  • Działanie uzupełniające niedobory witaminy C

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa wiekowa Dawkowanie Częstotliwość
Dorośli i młodzież powyżej 15 lat 1 saszetka 2-3 razy na dobę

Przerwy pomiędzy kolejnymi dawkami powinny wynosić co najmniej 4 godziny. W przypadku zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny poniżej 10 ml/min), należy zachować co najmniej 8-godzinne przerwy pomiędzy dawkami.

Zawartość saszetki należy rozpuścić w szklance gorącej lub zimnej wody. W leczeniu stanów grypopodobnych zaleca się przyjmowanie leku rozpuszczonego w gorącej wodzie, wieczorem, jak najszybciej od wystąpienia objawów.

Produktu nie należy stosować dłużej niż 5 dni bez konsultacji z lekarzem.

Prawidłowe dawkowanie i sposób podawania Fervexu o smaku malinowym są kluczowe dla osiągnięcia optymalnego efektu terapeutycznego przy jednoczesnym zachowaniu bezpieczeństwa stosowania.

Przeciwwskazania

Fervex o smaku malinowym jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na substancje czynne lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Ciężka niewydolność wątroby lub nerek
  • Jaskra z wąskim kątem przesączania
  • Rozrost gruczołu krokowego z towarzyszącą retencją moczu
  • Wiek poniżej 15 lat

Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.

Znajomość przeciwwskazań jest niezbędna do bezpiecznego stosowania leku i uniknięcia potencjalnych powikłań.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Ryzyko uzależnienia: Istnieje ryzyko wystąpienia uzależnienia, głównie psychicznego, obserwowane przy stosowaniu dawek większych niż zalecane oraz w przypadku długotrwałego leczenia.

Ryzyko przedawkowania paracetamolu: Należy poinformować pacjenta, aby nie przyjmował preparatu jednocześnie z innymi lekami zawierającymi paracetamol. U osób dorosłych o masie ciała większej niż 50 kg, całkowita dawka dobowa paracetamolu nie może przekraczać 4 g.

Interakcje z alkoholem: Spożywanie napojów alkoholowych lub przyjmowanie środków uspokajających (zwłaszcza barbituranów) nasila działanie uspokajające leków przeciwhistaminowych. Należy unikać jednoczesnego ich przyjmowania.

Ryzyko uszkodzenia wątroby: Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby istnieje u pacjentów głodzonych i regularnie spożywających alkohol.

Ostrożność u pacjentów z niedoborem enzymów: Paracetamol należy stosować ostrożnie u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G-6-PD) i reduktazy methemoglobinowej.

Zawartość sacharozy: Jedna saszetka zawiera 11,555 g sacharozy. Należy to uwzględnić u pacjentów z cukrzycą.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów: Należy zwrócić uwagę na możliwość wystąpienia senności podczas przyjmowania leku, co może stanowić zagrożenie u osób prowadzących pojazdy i obsługujących maszyny.

Stosowanie Fervexu o smaku malinowym wymaga uwzględnienia licznych środków ostrożności, szczególnie w kontekście ryzyka uzależnienia, przedawkowania i interakcji z innymi substancjami.

Warto zapamiętać

1. Fervex o smaku malinowym zawiera paracetamol - nie należy go łączyć z innymi lekami zawierającymi tę substancję.

2. Lek może powodować senność, co wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Interakcje związane z feniraminą:

  • Niezalecane połączenia: Alkohol - nasila działanie uspokajające leków przeciwhistaminowych.
  • Połączenia wymagające ostrożności:
    • Inne leki o działaniu uspokajającym (np. pochodne morfiny, neuroleptyki, barbiturany, benzodiazepiny)
    • Leki o działaniu atropinowym (np. leki przeciwdepresyjne, przeciwhistaminowe, przeciwparkinsonowskie)

Interakcje związane z paracetamolem:

  • Salicylamid wydłuża czas wydalania paracetamolu
  • Ryfampicyna, leki przeciwpadaczkowe, barbiturany zwiększają ryzyko uszkodzenia wątroby
  • Kofeina nasila działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe paracetamolu
  • Jednoczesne stosowanie z NLPZ może zwiększać ryzyko zaburzeń czynności nerek
  • Paracetamol nasila działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych z grupy kumaryny
  • Paracetamol z inhibitorami MAO może wywołać stan pobudzenia i wysoką gorączkę

Interakcje związane z kwasem askorbowym:

  • Może zmniejszać skuteczność warfaryny i stężenie flufenazyny w osoczu
  • Zmniejsza pH moczu, co może wpływać na wydalanie innych, równocześnie stosowanych leków

Znajomość interakcji Fervexu o smaku malinowym z innymi lekami jest kluczowa dla bezpiecznej farmakoterapii, szczególnie u pacjentów przyjmujących wiele leków jednocześnie.

Wpływ na ciążę i laktację

Ze względu na brak przeprowadzonych badań na zwierzętach i danych z badań klinicznych u ludzi, ryzyko stosowania Fervexu o smaku malinowym w ciąży i podczas karmienia piersią nie jest znane. Dla zachowania ostrożności, należy unikać stosowania tego leku w tych okresach.

W przypadku ciąży i karmienia piersią, decyzję o stosowaniu Fervexu o smaku malinowym należy zawsze skonsultować z lekarzem, który oceni potencjalne korzyści i ryzyko.

Działania niepożądane

Związane z feniraminą:

  • Objawy neurowegetatywne: senność, suchość błon śluzowych, zaparcia, zaburzenia akomodacji, rozszerzenie źrenic, kołatanie serca, ryzyko zatrzymania moczu
  • Reakcje nadwrażliwości: rumień, świąd, wyprysk, plamica, pokrzywka, obrzęk
  • Objawy ze strony układu krwiotwórczego: leukocytopenia, neutropenia, małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna

Związane z paracetamolem:

  • Reakcje nadwrażliwości: wstrząs anafilaktyczny, obrzęk Quinckego, rumień, pokrzywka, wysypka skórna
  • Rzadko: małopłytkowość, leukocytopenia, neutropenia

Monitorowanie pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa terapii Fervexem o smaku malinowym.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania feniraminy: drgawki (szczególnie u dzieci), zaburzenia świadomości, śpiączka.

Objawy przedawkowania paracetamolu: nudności, wymioty, nadmierne pocenie, senność, ogólne osłabienie. W ciężkich przypadkach może rozwinąć się uszkodzenie wątroby, prowadzące do niewydolności wątroby, kwasicy metabolicznej, encefalopatii, śpiączki i zgonu.

Postępowanie w przypadku przedawkowania:

  • Sprowokowanie wymiotów (jeśli od przyjęcia leku nie upłynęła więcej niż godzina)
  • Podanie 60-100 g węgla aktywowanego
  • Oznaczenie stężenia paracetamolu we krwi
  • W ciężkich przypadkach: podanie 2,5 g metioniny i kontynuacja leczenia N-acetylocysteiną i/lub metioniną w warunkach szpitalnych

Przedawkowanie Fervexu o smaku malinowym może mieć poważne konsekwencje zdrowotne. Kluczowe jest szybkie rozpoznanie objawów i wdrożenie odpowiedniego postępowania medycznego.

Skład preparatu

Jedna saszetka Fervexu o smaku malinowym zawiera:

  • 500 mg paracetamolu
  • 200 mg kwasu askorbowego (witamina C)
  • 25 mg maleinianu feniraminy

Znajomość składu preparatu jest istotna dla zrozumienia jego działania farmakologicznego oraz potencjalnych interakcji z innymi lekami.



Wskazania

Doraźne leczenie objawów grypy, przeziębienia i stanów grypopodobnych (ból głowy, gorączka, zapalenie błony śluzowej nosa i gardła) u dorosłych i dzieci powyżej 15 lat. W przypadku wystąpienia zakażenia bakteryjnego może być konieczne wdrożenie leczenia antybiotykami.

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 15 lat: 1 sasz. 2-3x/dobę. Przerwy pomiędzy podaniem kolejnych dawek powinny wynosić co najmniej 4 h. W przypadku zaburzenia czynności nerek (ClCr poniżej 10 ml/min), należy zachować co najmniej 8-h przerwy pomiędzy dawkami. Zawartość sasz. należy rozpuścić w szklance gorącej lub zimnej wody. Produktu nie należy stosować dłużej niż 5 dni bez porozumienia z lekarzem. W leczeniu stanów grypopodobnych lepiej jest przyjmować lek rozpuszczony w gorącej wodzie, wieczorem, jak najszybciej od wystąpienia objawów.

Zawartość saszetki należy rozpuścić w szklance gorącej lub zimnej wody. W leczeniu stanów grypopodobnych lepiej jest przyjmować lek rozpuszczony w gorącej wodzie, wieczorem, jak najszybciej od wystąpienia objawów.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, ciężka niewydolność wątroby lub nerek, jaskra z wąskim kątem, rozrost gruczołu krokowego z towarzyszącą retencją moczu, dzieci w wieku poniżej 15 lat. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować produktu leczniczego o smaku malinowym.

Ryzyko wystąpienia uzależnienia, głównie psychicznego, obserwowane jest głównie w przypadku stosowania dawek większych niż zalecane oraz w przypadku długotrwałego leczenia. Aby uniknąć ryzyka przedawkowania, należy poinformować pacjenta, aby nie przyjmował produktu jednocześnie z innymi lekami zawierającymi paracetamol. U osób dorosłych o mc. większej niż 50 kg, całkowita dawka dobowa paracetamolu nie może być większa niż 4 g. Picie napojów alkoholowych lub przyjmowanie środków uspokajających (zwłaszcza barbituranów) nasila działanie uspokajające leków przeciwhistaminowych, dlatego należy unikać jednoczesnego ich przyjmowania. Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby istnieje u pacjentów głodzonych i regularnie pijących alkohol. Paracetamol należy stosować ostrożnie u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G-6-PD) i reduktazy methemoglobinowej. 1 saszetka zawiera 11,555 g sacharozy. Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą. Należy zwrócić uwagę na możliwość wystąpienia uczucia senności podczas przyjmowania leku, co może stanowić zagrożenie u osób prowadzących pojazdy i obsługujących maszyny.

Ze względu na zawartość feniraminy: Niezalecane połączenia: alkohol (ze względu na zawartość feniraminy). Alkohol nasila działanie uspokajające większości leków przeciwhistaminowych – antagonistów receptora H1. Zmiany w zdolności skupienia uwagi mogą zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należy unikać przyjmowania napojów alkoholowych lub leków zawierających alkohol. Połączenia, które należy stosować ostrożnie: inne leki o działaniu uspokajającym (ze względu na zawartość feniraminy) pochodne morfiny (leki przeciwbólowe, przeciwkaszlowe oraz leki zastępcze), neuroleptyki, barbiturany, benzodiazepiny, leki przeciwlękowe inne niż benzodiazepiny (np. meprobamat), leki nasenne, leki przeciwdepresyjne o działaniu uspokajającym (amitryptylina, doksepina, mianseryna, mirtazapina, trimipramina), leki przeciwhistaminowe blokujące receptor H1 o działaniu uspokajającym, leki przeciwnadciśnieniowe o działaniu ośrodkowym, baklofen i talidomid. Nasilona depresja, zwiększone hamowanie OUN. Zmiany w zdolności skupienia uwagi mogą zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Inne leki o działaniu atropinowym (ze względu na zawartość feniraminy) leki przeciwdepresyjne o budowie podobnej do imipraminy, większość leków przeciwhistaminowych blokujących receptor H1, antycholinergiczne leki przeciwparkinsonowskie, leki atropinopodobne o działaniu przeciwskurczowym, dyzopyramid, neuroleptyki z grupy pochodnych fenotiazyny, klozapina. Sumowanie się działań niepożądanych atropinopodobnych takich, jak: zatrzymanie moczu, zaparcia i suchość w jamie ustnej. Ze względu na zawartość paracetamolu: Salicylamid wydłuża czas wydalania paracetamolu. Ryfampicyna, leki przeciwpadaczkowe, leki nasenne z grupy barbituranów i inne leki indukujące enzymy mikrosomalne stosowane jednocześnie z paracetamolem zwiększają ryzyko uszkodzenia wątroby. Kofeina nasila działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe paracetamolu. Jednoczesne stosowanie dużych dawek paracetamolu i niesteroidowych leków przeciwzapalnych może zwiększać ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności nerek. Paracetamol nasila działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych z grupy kumaryny. Paracetamol stosowany z inhibitorami MAO może wywołać stan pobudzenia i wysoką gorączkę. Wpływ na wykonywane badania laboratoryjne: podawanie paracetamolu może mieć wpływ na wyniki badania stężenia kwasu moczowego we krwi wykonywanego metodą obejmującą zastosowanie kwasu fosforo-wolframowego, jak również na badanie stężenia glukozy metodą oksydazowo - peroksydazową. Ze względu na zawartość kwasu askorbowego: Kwas askorbowy może zmniejszać skuteczność warfaryny i stężenie flufenazyny w osoczu, zmniejsza pH moczu, co może mieć wpływ na wydalanie innych, równocześnie stosowanych leków.

Ze względu na brak przeprowadzonych badań na zwierzętach i danych z badań klinicznych u ludzi ryzyko nie jest znane. Dla zachowania ostrożności, należy unikać stosowania tego leku podczas ciąży i karmienia piersią.

Związane z feniraminą: Mogą wystąpić objawy niepożądane o różnym nasileniu, zależne od dawki oraz niezależne od dawki. Działania neurowegetatywne: uspokojenie lub senność, bardziej nasilone w początkowym okresie leczenia, objawy antycholinergiczne takie, jak suchość błon śluzowych, zaparcia, zaburzenia akomodacji, rozszerzenie źrenic, kołatanie serca, ryzyko zatrzymania moczu, niedociśnienie ortostatyczne, zaburzenia równowagi, zawroty głowy, zaburzenia pamięci lub koncentracji uwagi, częściej u osób w wieku podeszłym, zaburzenia koordynacji ruchowej, drżenia, splątanie, omamy, rzadziej objawy o typie pobudzenia: niepokój ruchowy, nerwowość, bezsenność. Reakcje nadwrażliwości (rzadkie): rumień, świąd, wyprysk, plamica, pokrzywka, obrzęk, rzadziej obrzęk Quinckego, wstrząs anafilaktyczny. Objawy ze strony układu krwiotwórczego: leukocytopenia, neutropenia, małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna. Związane z paracetamolem. Opisywano nieliczne przypadki reakcji nadwrażliwości takich, jak: wstrząs anafilaktyczny, obrzęk Quinckego, rumień, pokrzywka i wysypka skórna. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów należy natychmiast zaprzestać podawania tego leku i leków o podobnym składzie. Obserwowano wyjątkowo rzadkie przypadki małopłytkowości, leukocytopenii i neutropenii.

Przedawkowanie feniraminy może spowodować: drgawki (szczególnie u dzieci), zaburzenia świadomości, śpiączkę. Szczególne ryzyko wystąpienia zatrucia paracetamolem występuje u osób w wieku podeszłym oraz u małych dzieci (najczęstsze przyczyny to przyjmowanie dawek większych niż zalecaneoraz przypadkowe zatrucia); zatrucia te mogą prowadzić do zgonu. Przypadkowe lub zamierzone przedawkowanie produktu może spowodować w ciągu kilku do kilkunastu godzin objawy takie, jak: nudności, wymioty, nadmierne pocenie, senność i ogólne osłabienie. Objawy te mogą ustąpić następnego dnia, pomimo że zaczyna się rozwijać uszkodzenie wątroby, które następnie daje znać o sobie rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i żółtaczką. Przyjęcie ponad 10 g paracetamolu u osób dorosłych lub 150 mg/kg mc. w dawce jednorazowej u dzieci, powoduje całkowitą i nieodwracalną martwicę komórek wątrobowych, powodującą niewydolność wątroby, kwasicę metaboliczną, encefalopatię, co może prowadzić do śpiączki i zgonu. Jednocześnie obserwuje się zwiększenie aktywności aminotransferaz, dehydrogenazy mleczanowej oraz zwiększone stężenie bilirubiny wraz ze zmniejszeniem stężenia protrombiny, które może wystąpić 12 do 48 h po zażyciu paracetamolu. W każdym przypadku przyjęcia jednorazowo paracetamolu w dawce 5 g lub większej, należy sprowokować wymioty, jeżeli od przyjęcia nie upłynęło więcej czasu niż godzina. Należy podać doustnie 60-100 g węgla aktywowanego, najlepiej rozmieszanego z wodą. Wiarygodnej oceny ciężkości zatrucia dostarcza oznaczenie stężenia paracetamolu we krwi. Wartość tego stężenia w stosunku do czasu, jaki upłynął od przyjęcia paracetamolu jest wartościową wskazówką, czy i jak intensywne leczenie odtrutkami będzie konieczne. Jeżeli oznaczenie stężenia paracetamolu we krwi nie jest możliwe, a prawdopodobna, przyjęta dawka paracetamolu była duża, należy wdrożyć bardziej intensywne leczenie odtrutkami: należy podać 2,5 g metioniny i kontynuować (już w szpitalu) leczenie N-acetylocysteiną i/lub metioniną, które są bardzo skuteczne w pierwszych 10-12 h od zatrucia, ale prawdopodobnie są także skuteczne po 24 h. Leczenie zatrucia paracetamolem musi odbywać się w szpitalu, w warunkach oddziału intensywnej terapii.

Produkt leczniczy, wykazuje potrójne działanie farmakologiczne: działanie przeciwhistaminowe, które zmniejsza przekrwienie i obrzęk błon śluzowych i łzawienie oczu, a także hamuje odruch kichania; działanie przeciwbólowe (bóle głowy, bóle mięśni) i przeciwgorączkowe; działanie uzupełniające niedobory kwasu askorbowego.

1 saszetka zawiera: 500 mg paracetamolu, 200 mg kwasu askorbowego, 25 mg maleinianu feniraminy.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Lek może wchodzić w interakcje z sokiem grejpfrutowym. Sok grejpfrutowy może nasilić wchłanianie leku z przewodu pokarmowego, a co za tym idzie zwiększyć jego stężenie w organizmie i nasilić działanie, nawet do wystąpienia działania toksycznego.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek należy zażywać bez pokarmu (co najmniej 1 h przed jedzeniem lub najwcześniej 2 h po posiłku).