Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Fervex Junior

Ascorbic acid + Paracetamol + Pheniramine

granulat do przyg. syropu
(280 mg+ 100 mg+ 10 mg)/sasz.
8 sasz.
Doustnie
OTC
100%
X

Fervex Junior - grypy i przeziębienia u dzieci

Fervex Junior to preparat złożony, przeznaczony do doraźnego leczenia objawów grypy, przeziębienia i stanów grypopodobnych u dzieci powyżej 6 roku życia. Jego unikalna formuła łączy w sobie trzy substancje aktywne o komplementarnym działaniu, co pozwala na skuteczne zwalczanie różnorodnych dolegliwości towarzyszących infekcjom górnych dróg oddechowych.

Skład i mechanizm działania

Każda saszetka preparatu Fervex Junior zawiera:

  • 280 mg paracetamolu - substancji o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym
  • 100 mg kwasu askorbowego (witaminy C) - wspierającego układ odpornościowy
  • 10 mg maleinianu feniraminy - leku przeciwhistaminowego I generacji

Dzięki takiemu połączeniu substancji czynnych, Fervex Junior wykazuje potrójne działanie farmakologiczne:

  • Zmniejsza przekrwienie i obrzęk błon śluzowych oraz łzawienie oczu, a także hamuje odruch kichania (działanie przeciwhistaminowe)
  • Łagodzi bóle głowy i mięśni oraz obniża gorączkę (działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe)
  • Uzupełnia niedobory witaminy C, wspomagając odporność organizmu

Taka kompleksowa formuła pozwala na skuteczne zwalczanie wielu uciążliwych objawów towarzyszących przeziębieniu i grypie u dzieci.

Wskazania

Fervex Junior jest wskazany do doraźnego leczenia objawów grypy, przeziębienia i stanów grypopodobnych u dzieci powyżej 6 roku życia. Preparat skutecznie łagodzi takie dolegliwości jak:

  • Ból głowy
  • Gorączka
  • Zapalenie błony śluzowej nosa i gardła

Lek przeznaczony jest do krótkotrwałego stosowania, nie dłużej niż przez 3 dni bez konsultacji z lekarzem.

Dawkowanie

Dawkowanie preparatu Fervex Junior zależy od wieku dziecka:

Wiek dziecka Dawkowanie
6-10 lat 1 saszetka 2 razy na dobę
10-12 lat 1 saszetka 3 razy na dobę
12-15 lat 1 saszetka 4 razy na dobę

Należy zachować co najmniej 4-godzinne odstępy między kolejnymi dawkami.

Maksymalne zalecane dawki paracetamolu:

  • Dzieci i młodzież o masie ciała do 50owa paracetamolu wynosi 60 mg/kg masy ciała/dobę, łącznie nie większa niż 3 g/dobę, podawana w dawkach podzielonych po 10-15 mg/kg masy ciała.
  • Dorośli i młodzież o masie ciała powyżej 50 kg: maksymalna dawka dobowa paracetamolu wynosi 4 g/dobę.

U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny poniżej 10 ml/min) odstępy między dawkami powinny wynosić co najmniej 8 godzin.

Warto zapamiętać
  • Fervex Junior jest przeznaczony dla dzieci powyżej 6 roku życia
  • Nie należy stosować leku dłużej niż 3 dni bez konsultacji z lekarzem

Przeciwwskazania

Stosowanie preparatu Fervex Junior jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na substancje czynne lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Ciężka niewydolność wątroby lub nerek
  • Jaskra z wąskim kątem przesączania
  • Rozrost gruczołu krokowego z towarzyszącą retencją moczu
  • Dzieci w wieku poniżej 6 lat
  • Fenyloketonuria (ze względu na zawartość aspartamu)
  • Nietolerancja fruktozy, zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedobór sacharazy-izomaltazy (ze względu na zawartość sacharozy)

Należy dokładnie zapoznać się z przeciwwskazaniami przed zastosowaniem leku, aby uniknąć potencjalnych zagrożeń dla zdrowia dziecka.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosując Fervex Junior, należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:

  • Jeśli objawy utrzymują się dłużej niż 3 dni, należy ponownie rozważyć zasadność leczenia
  • Istnieje ryzyko uzależnienia, głównie psychicznego, przy stosowaniu dawek większych niż zalecane lub w przypadku długotrwałego leczenia
  • Należy unikać jednoczesnego stosowania innych leków zawierających paracetamol, aby nie przekroczyć maksymalnej dobowej dawki
  • Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby istnieje u pacjentów głodzonych i regularnie spożywających alkohol
  • Ostrożność należy zachować u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G-6-PD)
  • Lek może powodować senność, co może stanowić zagrożenie dla osób prowadzących pojazdy mechaniczne i obsługujących urządzenia mechaniczne

Przestrzeganie tych środków ostrożności pozwoli na bezpieczne stosowanie leku i zminimalizowanie ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.

Interakcje z innymi lekami

Fervex Junior może wchodzić w interakcje z wieloma lekami, dlatego ważne jest, aby poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych preparatach. Szczególną uwagę należy zwrócić na:

  • Alkohol - nasila działanie uspokajające feniraminy
  • Inne leki o działaniu uspokajającym (np. pochodne morfiny, neuroleptyki, barbiturany, benzodiazepiny)
  • Leki o działaniu atropinowym
  • Salicylamid - wydłuża czas wydalania paracetamolu
  • Ryfampicyna, leki przeciwpadaczkowe, barbiturany - zwiększają ryzyko uszkodzenia wątroby przy jednoczesnym stosowaniu z paracetamolem
  • Doustne leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny - paracetamol nasila ich działanie
  • Inhibitory MAO - mogą wywołać stan pobudzenia i wysoką gorączkę przy jednoczesnym stosowaniu z paracetamolem

Znajomość potencjalnych interakcji pozwoli na uniknięcie niepożądanych efektów i zapewni bezpieczne stosowanie leku.

Ciąża i karmienie piersią

Ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania Fervex Junior w okresie ciąży i karmienia piersią, zaleca się unikanie stosowania tego leku u kobiet w ciąży oraz karmiących piersią. W przypadku konieczności zastosowania leku, należy skonsultować się z lekarzem, który oceni potencjalne korzyści i ryzyko.

Działania niepożądane

Podczas stosowania preparatu Fervex Junior mogą wystąpić działania niepożądane związane z poszczególnymi składnikami leku:

Związane z feniraminą:

  • Uspokojenie lub senność
  • Objawy antycholinergiczne (suchość błon śluzowych, zaparcia, zaburzenia akomodacji, rozszerzenie źrenic, kołatanie serca, ryzyko zatrzymania moczu)
  • Niedociśnienie ortostatyczne, zaburzenia równowagi, zawroty głowy
  • Zaburzenia pamięci lub koncentracji uwagi
  • Reakcje nadwrażliwości (rzadko)

Związane z paracetamolem:

  • Reakcje nadwrażliwości (rzadko): wstrząs anafilaktyczny, obrzęk Quinckego, rumień, pokrzywka, wysypka skórna
  • Bardzo rzadko: małopłytkowość, leukocytopenia, neutropenia

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Przedawkowanie

Przedawkowanie Fervex Junior może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, szczególnie ze względu na zawartość paracetamolu. Objawy przedawkowania mogą obejmować:

  • Nudności, wymioty, nadmierne pocenie, senność i ogólne osłabienie
  • Uszkodzenie wątroby (w ciągu 12-48 godzin po zażyciu)
  • W ciężkich przypadkach: niewydolność wątroby, kwasica metaboliczna, encefalopatia, śpiączka

W przypadku podejrzenia przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitala. Leczenie zatrucia paracetamolem musi odbywać się w warunkach szpitalnych, najlepiej na oddziale intensywnej terapii.

Podsumowanie

Fervex Junior jest skutecznym preparatem do leczenia objawowego grypy i przeziębienia u dzieci powyżej 6 roku życia. Jego unikalna formuła pozwala na kompleksowe zwalczanie różnorodnych dolegliwości związanych z infekcjami górnych dróg oddechowych. Jednak, jak w przypadku każdego leku, należy stosować go zgodnie z zaleceniami i zachować ostrożność, szczególnie w odniesieniu do dawkowania i potencjalnych interakcji z innymi lekami. W razie wątpliwości lub utrzymywania się objawów, zawsze należy skonsultować się z lekarzem.



Wskazania

Doraźne leczenie objawów grypy, przeziębienia i stanów grypopodobnych (ból głowy, gorączka, zapalenie błony śluzowej nosa i gardła) u dzieci powyżej 6 lat.

Dzieci i młodzież. Dzieci 6-10 lat: 1 sasz. 2x/dobę. Dzieci 10-12 lat: 1 sasz. 3x/dobę. Młodzież 12-15 lat: 1 sasz. 4x/dobę. Maks. zalecane dawki paracetamolu. Dzieci i młodzież o mc. do 50 kg: maks. dawka dobowa paracetamolu wynosi 60 mg/kg mc./dobę, łącznie nie większa niż 3 g/dobę, podawana w dawkach podzielonych po 10-15 mg/kg mc. Dorośli i młodzież o masie ciała powyżej 50 kg: maks. dawka dobowa paracetamolu wynosi 4 g/dobę. Pomiędzy podaniem kolejnych dawek zachować przynajmniej 4-h odstępy. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. W przypadku ciężkiej niewydolności nerek (ClCr poniżej 10 ml/min) przerwy pomiędzy podaniem kolejnych dawek powinny wynosić przynajmniej 8 h. Nie należy stosować dłużej niż 3 dni bez porozumienia z lekarzem.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub którąkolwiek z substancji pomocniczych. Ciężka niewydolność wątroby lub nerek. Jaskra z wąskim kątem. Rozrost gruczołu krokowego z towarzyszącą retencją moczu. Dzieci w wieku poniżej 6 lat. Fenyloketonuria, ze względu na zawartość aspartamu. Nie należy stosować u pacjentów z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, ze względu na zawartość sacharozy w preparacie.

Należy powtórnie rozważyć celowość leczenia w przypadku, gdy objawy utrzymują się po trzech dniach leczenia. Ryzyko wystąpienia uzależnienia, głównie psychicznego, obserwowane jest głównie w przypadku stosowania dawek większych niż zalecane oraz w przypadku długotrwałego leczenia. Aby uniknąć ryzyka przedawkowania, należy sprawdzić czy inne przyjmowane leki nie zawierają paracetamolu. Maksymalne zalecane dawki paracetamolu. Dzieci o mc. mniejszej niż 37 kg: całkowita doustna dawka paracetamolu nie może być większa niż 80 mg/kg mc./dobę. Dzieci o mc. 38-50 kg: całkowita dawka paracetamolu nie może być większa niż 3 g/dobę. Dorośli i dzieci o mc. większej niż 50 kg: CAŁKOWITA DAWKA PARACETAMOLU NIE MOŻE BYĆ WIĘKSZA NIŻ 4 GRAMY NA DOBĘ. Picie napojów alkoholowych lub przyjmowanie środków uspokajających (zwłaszcza barbituranów) nasila działanie uspokajające leków przeciwhistaminowych, dlatego należy unikać jednoczesnego ich przyjmowania. Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby istnieje u pacjentów głodzonych i regularnie pijących alkohol. Paracetamoł należy stosować ostrożnie u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G-6-PD). Każda saszetka zawiera 2,4 g sacharozy. Należy zwrócić uwagę na możliwość wystąpienia uczucia senności podczas przyjmowania leku, co może stanowić zagrożenie u osób prowadzących pojazdy mechaniczne i obsługujących urządzenia mechaniczne.

Niezalecane połączenia. Alkohol (ze względu na zawartość feniraminy): alkohol nasila działanie uspokajające większości leków przeciwhistaminowych - antagonistów receptora H1. Zmiany w zdolności skupienia uwagi mogą zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych w ruchu. Należy unikać przyjmowania napojów alkoholowych lub leków zawierających alkohol. Połączenia, które należy stosować ostrożnie. Inne leki o działaniu uspokajającym (z uwagi na zawartość feniraminy): pochodne morfiny (leki przeciwbólowe, przeciwkaszlowe) neuroleptyki, barbiturany, benzodiazepiny, leki przedwiekowe inne niż benzodiazepiny (np. meprobamat), leki nasenne, leki przeciwdepresyjne o działaniu uspokajającym (amitryptylina, doksepina, mianseryna, mirtazapina, trimipramina), leki przeciwhistaminowe blokujące receptor H1 o działaniu uspokajającym, leki przeciwnadciśnieniowe o działaniu ośrodkowym, baklofen i talidomid. Zwiększone hamowanie OUN. Zmiany w zdolności skupienia uwagi mogą zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych w ruchu. Inne leki o działaniu atropinowym (z uwagi na zawartość feniraminy): leki przeciwdepresyjne o budowie podobnej do imipraminy, większość leków przeciwhistaminowych blokujących receptor H1, antycholinergiczne leki przeciwparkinsonowskie, leki atropinopodobne o działaniu przeciwskurczowym, dizopiramid, neuroleptyki z grupy pochodnych fenotiazyny, klozapina. Sumowanie się działań niepożądanych atropinopodobnych, takich jak zatrzymanie moczu, zaparcia i suchość w jamie ustnej. Ze względu na zawartość paracetamolu: salicylamid wydłuża czas wydalania paracetamolu; ryfampicyna, leki przeciwpadaczkowe, leki nasenne z grupy barbituranów i inne leki indukujące enzymy mikrosomalne stosowane łącznie z paracetamolem zwiększają ryzyko uszkodzenia wątroby; kofeina nasila działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe paracetamolu. Jednoczesne stosowanie dużych dawek paracetamolu i NLPZ może zwiększać ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności nerek. Paracetamol nasila działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych z grupy kumaryny. Paracetamol stosowany z inhibitorami MAO może wywołać stan pobudzenia i wysoką gorączkę. Wpływ na wykonywane badania laboratoryjne: podawanie paracetamolu może mieć wpływ na wyniki badania poziomu kwasu moczowego we krwi wykonywanego metodą obejmującą zastosowanie kwasu fosforo-wolframowego; jak również na badanie poziomu glukozy metodą oksydazowo-peroksydazową. Kwas askorbowy: może zmniejszać skuteczność warfaryny i stężenie flufenazyny w osoczu; zmniejsza pH moczu, co może mieć wpływ na wydalanie innych, równocześnie stosowanych leków.

Z uwagi na brak przeprowadzonych badań na zwierzętach i danych z badań klinicznych u łudzi ryzyko nie jest znane. Dla zachowania ostrożności, należy unikać stosowania tego leku podczas ciąży i karmienia piersią.

Związane z feniraminą. Mogą wystąpić objawy niepożądane o różnym nasileniu, zależne od dawki oraz niezależne od dawki. Działania neurowegetatywne: uspokojenie lub senność, bardziej nasilone w początkowym okresie leczenia; objawy antycholinergiczne, takie jak suchość błon śluzowych, zaparcia, zaburzenia akomodacji, rozszerzenie źrenic, kołatanie serca, ryzyko zatrzymania moczu; niedociśnienie ortostatyczne, zaburzenia równowagi, zawroty głowy, zaburzenia pamięci lub koncentiacji uwagi, częściej u osób w wieku podeszłym; zaburzenia koordynacji ruchowej, drżenia; splątanie, omamy; rzadziej objawy o typie pobudzenia: niepokój ruchowy, nerwowość, bezsenność. Reakcje nadwrażliwości (rzadkie): rumień, świąd, wyprysk, plamica, pokrzywka, obrzęk, rzadziej obrzęk Quinckego, wstrząs anafilaktyczny. Objawy ze strony układu krwiotwórczego: leukocytopenia, neutropenia, małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna. Związane z paracetamolem. Opisywano nieliczne przypadki reakcji nadwrażliwości, takich jak: wstrząs anafilaktyczny, obrzęk Quinckego, rumień, pokrzywka i wysypka skórna. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów, należy natychmiast zaprzestać podawania tego leku i leków o podobnym składzie. Obserwowano wyjątkowo rzadkie przypadki małopłytkowości, leukocytopenii i neutropenii.

Związane z feniraminą. Przedawkowanie feniraminy może spowodować: drgawki (szczególnie u dzieci), zaburzenia świadomości, śpiączkę. Związane z paracetamolem. Szczególne ryzyko wystąpienia zatrucia paracetamolem występuje u osób w wieku podeszłym oraz u małych dzieci (najczęstszymi przyczynami są zażywanie dawek większych niż zalecane oraz przypadkowe zatrucia); zatrucia te mogą prowadzić do zgonu. Przypadkowe lub zamierzone przedawkowanie preparatu może spowodować w ciągu kilku do kilkunastu godzin objawy takie, jak nudności, wymioty, nadmierne pocenie, senność i ogólne osłabienie. Objawy te mogą ustąpić następnego dnia, pomimo że zaczyna się rozwijać uszkodzenie wątroby, które następnie daje znać o sobie rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i żółtaczką. Zażycie ponad 10 g paracetamolu u osób dorosłych lub 150 mg/kg masy dala w dawce jednorazowej u dzieci, powoduje całkowitą i nieodwracalną martwicę komórek wątrobowych, powodującą niewydolność wątroby, kwasicę metaboliczną, encefalopatię, co może prowadzić do śpiączki i zgonu. Jednocześnie obserwuje się zwiększenie aktywności aminotransferaz, dehydrogenazy mleczanowej oraz zwiększone stężenie bilirubiny wraz ze zmniejszeniem stężenia protrombiny, które może wystąpić 12-48 h po zażyciu paracetamolu. W każdym przypadku przyjęcia jednorazowo paracetamolu w dawce 5 g lub większej, należy sprowokować wymioty, jeżeli od zażycia nie upłynęło więcej czasu niż godzina. Należy podać doustnie 60-100 g węgla aktywowanego, najlepiej rozmieszanego z wodą. Wiarygodnej oceny ciężkości zatrucia dostarcza oznaczenie stężenia paracetamolu we krwi. Wartość tego stężenia w stosunku do czasu, jaki upłynął od zażycia paracetamolu jest wartościową wskazówką, czy i jak intensywne leczenie odtrutkami będzie konieczne. Jeżeli oznaczenie stężenia paracetamolu we krwi nie jest możliwe, a prawdopodobna, przyjęta dawka paracetamolu była duża, należy wdrożyć bardziej intensywne leczenie odtrutkami: należy podać 2,5 g metioniny i kontynuować (już w szpitalu) leczenie N-acetylocysteiną i/lub metioniną, które są bardzo skuteczne w pierwszych 10-12 h od zatrucia, ale prawdopodobnie są także skuteczne po 24 h. Leczenie zatrucia paracetamolem musi odbywać się w szpitalu, w warunkach oddziału intensywnej terapii.

Preparat wykazuje potrójne działanie farmakologiczne: działanie przeciwhistaminowe, które zmniejsza przekrwienie i obrzęk błon śluzowych i łzawienie oczu, a także hamuje odruch kichania; działanie przeciwbólowe (bóle głowy, bóle mięśni) i przeciwgorączkowe; działanie uzupełniające niedobory kwasu askorbowego.

Granulat do sporządzania roztworu doustnego zawiera 280 mg paracetamolu, 100 mg kwasu askorbowego i 10 mg maleinianu feniraminy.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Lek może wchodzić w interakcje z sokiem grejpfrutowym. Sok grejpfrutowy może nasilić wchłanianie leku z przewodu pokarmowego, a co za tym idzie zwiększyć jego stężenie w organizmie i nasilić działanie, nawet do wystąpienia działania toksycznego.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek należy zażywać bez pokarmu (co najmniej 1 h przed jedzeniem lub najwcześniej 2 h po posiłku).