Fasenra - benralizumab w leczeniu ciężkiej astmy eozynofilowej

Wskazania do stosowania

Fasenra (benralizumab) jest wskazana do stosowania w podtrzymującym leczeniu uzupełniającym u dorosłych pacjentów z nieodpowiednio kontrolowaną ciężką astmą eozynofilową, pomimo stosowania dużych dawek kortykosteroidów wziewnych w skojarzeniu z długo działającymi β-mimetykami.

Lek ten stanowi opcję terapeutyczną dla pacjentów, u których standardowe leczenie nie przynosi zadowalającej kontroli objawów astmy eozynofilowej. Dzięki swojemu unikalnemu mechanizmowi działania, Fasenra może pomóc w redukcji liczby zaostrzeń astmy i poprawie czynności płuc u tej grupy chorych.

Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie produktem Fasenra powinno być rozpoczynane przez lekarza specjalistę, posiadającego doświadczenie w diagnozowaniu i leczeniu ciężkiej astmy. Schemat dawkowania przedstawia się następująco:

Tabela 1. Schemat dawkowania leku Fasenra

Fasenra podawana jest we wstrzyknięciu podskórnym. Miejsca podania obejmują udo lub brzuch. W przypadku podawania przez fachowy personel medyczny lub opiekuna, możliwe jest również wstrzyknięcie w górną część ramienia.

Po odpowiednim przeszkoleniu i przy braku anafilaksji w wywiadzie, pacjenci lub ich opiekunowie mogą samodzielnie podawać lek, jeśli lza właściwe. Samodzielne podanie należy rozważyć jedynie u pacjentów wcześniej leczonych produktem Fasenra.

W przypadku pominięcia wstrzyknięcia, należy jak najszybciej wznowić podawanie leku według ustalonego schematu. Nie wolno podawać podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Mechanizm działania

Benralizumab jest humanizowanym, defukozylowanym przeciwciałem monoklonalnym klasy IgG1, skierowanym przeciwko eozynofilom. Jego unikatowy mechanizm działania polega na:

• Wysokim powinowactwie i swoistości wiązania do podjednostki α ludzkiego receptora dla interleukiny-5 (IL-5Rα)
• Zwiększonym powinowactwie do receptorów FcγRIII na komórkach efektorowych układu immunologicznego (np. komórkach NK) dzięki brakowi fukozy w domenie Fc
• Indukcji apoptozy eozynofilów i bazofilów poprzez wzmożoną cytotoksyczność komórkową zależną od przeciwciał

Efektem działania benralizumabu jest znaczące zmniejszenie liczby eozynofilów we krwi i tkankach, co prowadzi do złagodzenia zapalenia eozynofilowego w drogach oddechowych pacjentów z astmą.

Przeciwwskazania

Jedynym bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania leku Fasenra jest nadwrażliwość na substancję czynną (benralizumab) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w preparacie.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosując Fasenrę należy pamiętać o następujących ostrzeżeniach:

• Lek nie jest przeznaczony do leczenia nagłych zaostrzeń astmy
• Nie należy nagle przerywać podawania kortykosteroidów po rozpoczęciu leczenia Fasenrą
• Istnieje ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji ogólnoustrojowych, w tym reakcji anafilaktycznych
• U pacjentów z zakażeniami pasożytniczymi należy zastosować leczenie przeciwpasożytnicze przed rozpoczęciem terapii Fasenrą

Pacjentów należy poinformować o konieczności zgłoszenia się do lekarza w przypadku braku kontroli objawów astmy lub ich nasilenia po rozpoczęciu leczenia. Konieczne jest również monitorowanie pacjentów po podaniu leku w celu wczesnego wykrycia ewentualnych reakcji nadwrażliwości.

Interakcje z innymi lekami

Nie przewiduje się istotnych interakcji farmakokinetycznych między benralizumabem a innymi jednocześnie stosowanymi lekami. Badania wykazały, że benralizumab nie zaburza odpowiedzi humoralnej wywołanej szczepieniem przeciw wirusowi grypy sezonowej.

Enzymy cytochromu P450, pompy efluksowe i mechanizmy wiązania z białkami nie biorą udziału w eliminacji benralizumabu, co minimalizuje ryzyko interakcji na tym poziomie.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Dane dotyczące stosowania benralizumabu u kobiet w ciąży są ograniczone. Zaleca się unikanie stosowania leku w okresie ciąży, chyba że oczekiwane korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. Należy pamiętać, że ekspozycja płodu na lek może być większa w II i III trymestrze ciąży ze względu na liniowe przenikanie przeciwciał przez łożysko.

Nie wiadomo, czy benralizumab przenika do mleka ludzkiego. Decyzję o kontynuacji lub przerwaniu karmienia piersią lub leczenia Fasenrą należy podjąć po rozważeniu korzyści dla dziecka i matki.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane podczas stosowania Fasenry to:

• Ból głowy (8% pacjentów)
• Zapalenie gardła (3% pacjentów)
• Reakcje w miejscu wstrzyknięcia (2,2% pacjentów)
• Gorączka

Rzadziej obserwowano reakcje nadwrażliwości, w tym reakcje anafilaktyczne. Profil bezpieczeństwa u młodzieży był podobny do obserwowanego u dorosłych.

Podsumowanie

Fasenra (benralizumab) stanowi istotną opcję terapeutyczną dla pacjentów z ciężką, niekontrolowaną astmą eozynofilową. Jej unikatowy mechanizm działania, polegający na redukcji liczby eozynofilów, może przynieść znaczącą poprawę kontroli choroby u pacjentów, u których standardowe leczenie okazało się niewystarczające. Należy jednak pamiętać o konieczności ścisłego monitorowania pacjentów pod kątem potencjalnych działań niepożądanych, szczególnie reakcji nadwrażliwości. Decyzja o włączeniu leku powinna być podejmowana indywidualnie, z uwzględnieniem potencjalnych korzyści i ryzyka dla każdego pacjenta.