Fabrazyme - enzymatyczna terapia zastępcza w chorobie Fabry'ego

Fabrazyme to preparat stosowany w długotrwałej enzymatycznej terapii zastępczej u pacjentów z potwierdzonym rozpoznaniem choroby Fabry'ego, spowodowanej niedoborem α-galaktozydazy A. Lek jest wskazany do stosowania u dorosłych oraz dzieci i młodzieży w wieku 8 lat i starszych.

Mechanizm działania

Choroba Fabry'ego to dziedziczna, heterogenna, wieloukładowa choroba progresywna, występująca zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Charakteryzuje się niedoborem enzymu α-galaktozydazy A, co prowadzi do spichrzania glikosfingolipidu GL-3 w lizosomach wielu typów komórek, w tym w komórkach śródbłonkowych i miąższowych. Prowadzi to do poważnych powikłań nerkowych, sercowych i mózgowo-naczyniowych.

Fabrazyme zawiera agalzydazę beta - rekombinowaną ludzką α-galaktozydazę A. Podanie tego enzymu ma na celu przywrócenie jego aktywności do poziomu wystarczającego do usunięcia nagromadzonego GL-3 w tkankach narządów. Dzięki temu można zapobiec, ustabilizować lub odwrócić postępujące pogarszanie się czynności narządów przed wystąpieniem nieodwracalnych uszkodzeń.

Po podaniu dożylnym agalzydaza beta jest szybko usuwana z układu krążenia i wychwytywana przez lizosomy komórek śródbłonka naczyń oraz komórek miąższowych, najprawdopodobniej z udziałem receptorów mannozo-6-fosforanowych, mannozowych i receptorów asialoglikoproteinowych.

Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie Fabrazyme powinno być prowadzone pod nadzorem lekarza doświadczonego w leczeniu pacjentów z chorobą Fabry'ego lub innymi dziedzicznymi chorobami metabolicznymi.

Tabela 1. Standardowy schemat dawkowania Fabrazyme

Infuzję dożylną należy rozpoczynać z szybkością nie większą niż 0,25 mg/min (15 mg/h). Jeżeli pacjent dobrze toleruje lek, szybkość podawania można stopniowo zwiększać podczas kolejnych infuzji.

U niektórych dorosłych pacjentów płci męskiej, po 6 miesiącach stosowania dawki 1 mg/kg mc. co 2 tygodnie, dawka 0,3 mg/kg mc. co 2 tygodnie może być wystarczająca do podtrzymania zmniejszania złogów GL-3 w pewnych typach komórek. Długofalowe znaczenie kliniczne tych obserwacji nie zostało jednak ustalone.

Infuzje domowe

U pacjentów dobrze tolerujących lek można rozważyć infuzje Fabrazyme w warunkach domowych. Decyzja o przeprowadzaniu infuzji w domu powinna zostać podjęta zgodnie z oceną i zaleceniem lekarza prowadzącego. Pacjenci, u których podczas infuzji domowych występują reakcje niepożądane, muszą natychmiast przerwać infuzję i skorzystać z pomocy fachowego personelu medycznego. Dawka i szybkość infuzji w domu powinny być stałe i nie należy ich zmieniać bez nadzoru fachowego personelu medycznego.

Przeciwwskazania

Jedynym bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania Fabrazyme jest zagrażająca życiu nadwrażliwość (reakcja anafilaktyczna) na substancję czynną lub inne składniki leku.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosowanie Fabrazyme wymaga zachowania szczególnej ostrożności ze względu na możliwość wystąpienia reakcji immunologicznych i reakcji związanych z infuzją:

• U większości pacjentów pojawiają się przeciwciała IgG przeciwko agalzydazie beta, najczęściej w ciągu 3 miesięcy po pierwszym podaniu preparatu.
• U pacjentów z przeciwciałami przeciwko agalzydazie beta istnieje większe ryzyko wystąpienia reakcji związanych z infuzją (IAR).
• Należy monitorować poziom przeciwciał u pacjentów.
• W przypadku wystąpienia reakcji związanych z infuzją można rozważyć zmniejszenie szybkości podawania infuzji (~0,15 mg/min.; 10 mg/h) i/lub zastosowanie premedykacji lekami przeciwhistaminowymi, paracetamolem, ibuprofenem i/lub kortykosteroidami.

Wpływ leczenia Fabrazyme na nerki może być ograniczony u pacjentów z zaawansowaną chorobą nerek. Nie przeprowadzono badań oceniających potencjalny wpływ preparatu na płodność.

Interakcje lekowe

Nie przeprowadzono szczegółowych badań dotyczących interakcji Fabrazyme z innymi lekami. Biorąc pod uwagę metabolizm agalzydazy beta, nie wydaje się, aby uczestniczyła ona w interakcjach międzylekowych, w których pośredniczy cytochrom P450.

Należy jednak zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu Fabrazyme z następującymi lekami:

• Chlorochina
• Amiodaron
• Monobenzon
• Gentamycyna

Wymienione leki mogą teoretycznie hamować aktywność wewnątrzkomórkowej α-galaktozydazy, co może wpływać na skuteczność terapii Fabrazyme.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania agalzydazy beta u kobiet w ciąży. Fabrazyme nie powinien być stosowany w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne.

Agalzydaza beta może przenikać do mleka matki. Ze względu na brak danych dotyczących wpływu leku na niemowlęta karmione piersią, zaleca się przerwanie karmienia piersią w trakcie leczenia Fabrazyme.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane związane ze stosowaniem Fabrazyme obejmują:

• Reakcje związane z infuzją (IAR): gorączka, dreszcze, uczucie duszności, ucisk w gardle, dyskomfort w klatce piersiowej, napady gorąca, świąd, pokrzywka, obrzęk twarzy
• Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, parestezje, zawroty głowy
• Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty, ból brzucha
• Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe: ból w kończynach, ból mięśni, ból stawów
• Zaburzenia serca: tachykardia, bradykardia, kołatanie serca

Większość reakcji związanych z infuzją ma nasilenie łagodne do umiarkowanego. W przypadku wystąpienia ciężkich reakcji alergicznych lub anafilaktycznych należy natychmiast przerwać podawanie Fabrazyme i rozpocząć odpowiednie leczenie.

Wnioski

Fabrazyme stanowi ważną opcję terapeutyczną dla pacjentów z chorobą Fabry'ego, oferując możliwość enzymatycznej terapii zastępczej. Lek wymaga starannego monitorowania pacjenta, szczególnie pod kątem reakcji immunologicznych i reakcji związanych z infuzją. Indywidualizacja terapii, w tym możliwość infuzji domowych u wybranych pacjentów, może poprawić komfort i skuteczność leczenia. Kluczowe jest ścisłe przestrzeganie zaleceń dotyczących dawkowania i monitorowanie pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych.