Extavia® - Interferon beta-1b w leczeniu stwardnienia rozsianego

Wskazania do stosowania

Extavia® (interferon beta-1b) jest wskazany w leczeniu następujących grup pacjentów:

• Pacjenci z pojedynczym ogniskiem demielinizacji z aktywnym procesem zapalnym, wymagającym dożylnego podania kortykosteroidów, przy wykluczeniu alternatywnych rozpoznań i wysokim ryzyku rozwoju jawnego klinicznie stwardnienia rozsianego (SM).
• Pacjenci z ustępująco-nawracającą postacią SM, u których w ciągu ostatnich 2 lat wystąpiły co najmniej dwa rzuty choroby.
• Pacjenci z wtórnie postępującą postacią SM w aktywnym stadium choroby, potwierdzonym rzutami.

Zastosowanie interferonu beta-1b w tych grupach pacjentów ma na celu modyfikację przebiegu choroby poprzez zmniejszenie częstości i nasilenia rzutów oraz spowolnienie postępu niepełnosprawności.

Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie produktem Extavia® powinno być inicjowane i nadzorowane przez lekarza specjalistę doświadczonego w leczeniu stwardnienia rozsianego. Lek podaje się w iniekcjach podskórnych.

Tabela 1. Standardowe dawkowanie produktu Extavia®

Na początku terapii zaleca się stopniowe zwiększanie dawki według następującego schematu:

• Dzień 1-3: 62,5 µg (0,25 ml) co drugi dzień
• Dzień 4-6: 125 µg (0,5 ml) co drugi dzień
• Dzień 7-9: 187,5 µg (0,75 ml) co drugi dzień
• Od dnia 10: 250 µg (1,0 ml) co drugi dzień

Okres zwiększania dawki można dostosować w przypadku wystąpienia istotnych działań niepożądanych. Dla uzyskania optymalnej skuteczności należy dążyć do osiągnięcia dawki 250 µg co drugi dzień.

Dotychczas nie ustalono optymalnego czasu trwania leczenia. Dostępne dane z badań klinicznych obejmują okres do 5 lat terapii w ustępująco-nawracającej postaci SM i do 3 lat w wtórnie postępującej postaci SM. W przypadku postaci ustępująco-nawracającej wykazano skuteczność leczenia przez pierwsze 2 lata, a dane z kolejnych 3 lat potwierdzają utrzymującą się skuteczność.

U pacjentów z pojedynczym epizodem klinicznym sugerującym SM, skuteczność została potwierdzona w okresie trzech lat.

Nie zaleca się leczenia pacjentów z ustępująco-nawracającą postacią SM, u których w ciągu ostatnich 2 lat wystąpiły mniej niż 2 rzuty choroby, lub pacjentów z wtórnie postępującą postacią SM bez aktywnego stadium choroby w ostatnich 2 latach.

Leczenie należy przerwać, jeśli pacjent nie reaguje na terapię, co objawia się zwiększeniem stopnia niesprawności w skali EDSS o co najmniej 1 punkt w ciągu 6 miesięcy lub koniecznością zastosowania co najmniej 3 cykli leczenia ACTH lub kortykosteroidami w ciągu roku mimo stosowania Extavii®.

Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania produktu u dzieci poniżej 12 roku życia, dlatego w tej grupie wiekowej nie należy stosować Extavii®.

Przeciwwskazania

Stosowanie produktu Extavia® jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Rozpoczęcie leczenia w ciąży
• Nadwrażliwość na naturalny lub rekombinowany interferon beta, ludzką albuminę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Ciężka depresja i/lub myśli samobójcze
• Niewyrównana choroba wątroby

Przeciwwskazania te wynikają z potencjalnego ryzyka dla płodu, możliwości wystąpienia ciężkich reakcji alergicznych, pogorszenia stanu psychicznego oraz hepatotoksyczności u pacjentów z istniejącymi zaburzeniami czynności wątroby.

Interakcje lekowe

Nie przeprowadzono formalnych badań interakcji dla produktu Extavia®. Jednakże, na podstawie dostępnych danych i właściwości farmakologicznych interferonu beta-1b, należy uwzględnić następujące potencjalne interakcje:

• Kortykosteroidy i ACTH: Podawane do 28 dni w okresach rzutów choroby były dobrze tolerowane u pacjentów przyjmujących Extavię®.
• Leki immunomodulujące: Nie zaleca się jednoczesnego stosowania z Extavią®, z wyjątkiem kortykosteroidów i ACTH.
• Leki metabolizowane przez cytochrom P450: Interferony mogą zmniejszać aktywność enzymów wątrobowych zależnych od cytochromu P450. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu leków o wąskim indeksie terapeutycznym metabolizowanych głównie przez ten układ enzymatyczny.
• Leki przeciwpadaczkowe: Brak badań dotyczących interakcji, ale zaleca się ostrożność ze względu na potencjalny wpływ na metabolizm tych leków.
• Leki wpływające na układ krwiotwórczy: Zaleca się ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu ze względu na potencjalne działanie mielosupresyjne interferonu beta-1b.

Kluczowe znaczenie ma monitorowanie pacjentów przyjmujących jednocześnie Extavię® i inne leki, szczególnie w początkowym okresie terapii lub przy zmianie dawkowania któregokolwiek z leków.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Ciąża: Rozpoczęcie leczenia produktem Extavia® w ciąży jest przeciwwskazane. Dostępne dane wskazują na możliwe zwiększone ryzyko samoistnego poronienia. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną antykoncepcję. W przypadku zajścia w ciążę lub planowania ciąży podczas terapii, pacjentka powinna zostać poinformowana o potencjalnym ryzyku i należy rozważyć przerwanie leczenia.

Karmienie piersią: Nie wiadomo, czy interferon beta-1b przenika do mleka kobiecego. Ze względu na potencjalne ryzyko wystąpienia poważnych działań niepożądanych u karmionego dziecka, lekarz powinien podjąć decyzję o zaprzestaniu karmienia piersią lub przerwaniu leczenia Extavią®.

Decyzja o kontynuacji lub przerwaniu leczenia u pacjentek w ciąży lub karmiących piersią powinna być podejmowana indywidualnie, biorąc pod uwagę korzyści terapeutyczne dla matki i potencjalne ryzyko dla płodu lub dziecka.

Przedawkowanie

Dożylne podawanie interferonu beta-1b w dawkach do 5500 µg (22 mln j.m.) trzy razy w tygodniu nie powodowało ciężkich działań niepożądanych zagrażających życiu u dorosłych pacjentów z chorobami nowotworowymi. Jednakże, należy pamiętać, że przedawkowanie może prowadzić do nasilenia działań niepożądanych charakterystycznych dla interferonu beta-1b.

W przypadku przedawkowania zaleca się ścisłe monitorowanie pacjenta i wdrożenie odpowiedniego leczenia objawowego. Nie istnieje specyficzne antidotum dla interferonu beta-1b.

Mechanizm działania

Extavia® zawiera rekombinowany interferon beta-1b, należący do rodziny cytokin. Interferony są naturalnie występującymi białkami o masie cząsteczkowej od 15 000 do 21 000 daltonów. Wyróżnia się trzy główne klasy interferonów: alfa, beta i gamma.

Interferon beta-1b wykazuje działanie:

• Przeciwwirusowe
• Immunomodulujące
• Antyproliferacyjne

Dokładny mechanizm działania interferonu beta-1b w stwardnieniu rozsianym nie jest w pełni poznany, ale uważa się, że obejmuje:

• Zmniejszenie aktywacji i proliferacji limfocytów T
• Modulację produkcji cytokin prozapalnych i przeciwzapalnych
• Zmniejszenie przenikania komórek immunologicznych przez barierę krew-mózg
• Potencjalne działanie neuroprotekcyjne

Należy podkreślić, że aktywności biologiczne interferonu beta-1b są swoiste gatunkowo, dlatego najistotniejsze dane farmakologiczne pochodzą z badań na komórkach ludzkich lub badań in vivo u ludzi.

Skład produktu

Substancją czynną produktu Extavia® jest rekombinowany interferon beta-1b, wytwarzany techniką inżynierii genetycznej z wykorzystaniem szczepu Escherichia coli. Każdy mililitr przygotowanego roztworu zawiera 250 µg (8 milionów j.m.) interferonu beta-1b.

Precyzyjne dawkowanie i odpowiednie przygotowanie roztworu są kluczowe dla zapewnienia skuteczności i bezpieczeństwa terapii produktem Extavia®.

Extavia® stanowi ważną opcję terapeutyczną w leczeniu stwardnienia rozsianego, oferując możliwość modyfikacji przebiegu choroby i poprawy jakości życia pacjentów. Jednakże, ze względu na złożony profil działania i potencjalne działania niepożądane, terapia wymaga ścisłego monitorowania i indywidualnego podejścia do każdego pacjenta.