Euthyrox® N 25; -N 50; -N 75; -N 88 µg; -N 100; -N 112 µg; -N 125; -N 137 µg; -N 150; -N 175; -N 200
Levothyroxine sodium
Euthyrox® N - Charakterystyka leku dla lekarzy
Wskazania do stosowania
Euthyrox® N jest wskazany w następujących przypadkach:
- Leczenie wola obojętnego
- Zapobieganie nawrotom po chirurgicznym usunięciu wola obojętnego
- Terapia substytucyjna w niedoczynności tarczycy
- Terapia supresyjna w raku tarczycy
- Zastosowanie diagnostyczne w testach zahamowania czynności tarczycy
- Suplementacja skojarzona ze stosowaniem leków przeciwtarczycowych w trakcie leczenia nadczynności tarczycy (wybrane dawki)
Szczegółowe wskazania różnią się w zależności od dawki leku. Dawki 100 µg, 150 µg i 200 µg mają najszersze spektrum wskazań.
Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie Euthyroxu® N należy ustalać indywidualnie dla każdego pacjenta na podstawie badań laboratoryjnych i oceny klinicznej. Dostępne są tabletki zawierające od 25 µg do 200 µg lewotyroksyny sodowej, co umożliwia precyzyjne dostosowanie dawki.
| Wskazanie | Zalecana dawka |
|---|---|
| Leczenie wola obojętnego | 75-200 µg/dobę |
| Zapobieganie nawrotom po usunięciu wola | 75-200 µg/dobę |
| Terapia substytucyjna w niedoczynności tarczycy u dorosłych | Dawka początkowa: 25-50 µg/dobę Dawka podtrzymująca: 100-200 µg/dobę |
| Terapia supresyjna w raku tarczycy | 150-300 µg/dobę |
| Suplementacja w leczeniu nadczynności tarczycy | 50-100 µg/dobę |
Dawkowanie należy dostosować indywidualnie, rozpoczynając od małych dawek i stopniowo je zwiększając.
Lek należy przyjmować doustnie, rano na czczo, 30 minut przed śniadaniem, popijając niewielką ilością płynu. U niemowląt tabletkę należy rozpuścić w wodzie bezpośrednio przed podaniem.
Warto zapamiętać
- Dawkowanie Euthyroxu® N musi być ściśle indywidualizowane na podstawie badań laboratoryjnych i stanu klinicznego pacjenta.
- Lek należy przyjmować rano na czczo, co najmniej 30 minut przed posiłkiem, aby zapewnić optymalne wchłanianie.
Leczenie zazwyczaj prowadzone jest długotrwale lub przez całe życie w przypadku terapii substytucyjnej. Należy regularnie kontrolować parametry tarczycowe i dostosowywać dawkę.
Przeciwwskazania
Stosowanie Euthyroxu® N jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:
- Nadwrażliwość na lewotyroksynę sodową lub którąkolwiek substancję pomocniczą
- Nieleczona niedoczynność kory nadnerczy
- Nieleczona niedoczynność przysadki
- Nieleczona nadczynność tarczycy
- Świeżo przebyty zawał mięśnia sercowego
- Ostre zapalenie mięśnia sercowego
- Ostre zapalenie wszystkich warstw serca (pancarditis)
Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego, cukrzycą oraz u osób w podeszłym wieku.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem leczenia Euthyroxem® N należy wykluczyć lub rozpocząć leczenie następujących schorzeń:
- Choroba niedokrwienna serca
- Dławica piersiowa
- Miażdżyca naczyń
- Nadciśnienie tętnicze
- Niedoczynność przysadki i kory nadnerczy
- Autonomiczna czynność tarczycy
U pacjentów z ryzykiem zaburzeń psychotycznych należy rozpoczynać leczenie od małych dawek i stopniowo je zwiększać, ściśle monitorując stan pacjenta. Należy unikać nawet niewielkiej jatrogennej nadczynności tarczycy u pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego.
Szczególnej uwagi wymagają pacjenci w podeszłym wieku, z osteoporozą oraz cukrzycą. Konieczne jest regularne monitorowanie parametrów tarczycowych i dostosowywanie dawki leku.
Interakcje z innymi produktami leczniczymi
Euthyrox® N wchodzi w liczne interakcje z innymi lekami, które mogą wpływać na jego wchłanianie, wiązanie z białkami osocza lub metabolizm. Do najważniejszych należą:
- Leki przeciwcukrzycowe - możliwe osłabienie działania hipoglikemizującego
- Leki przeciwzakrzepowe - możliwe nasilenie działania antykoagulacyjnego
- Inhibitory proteazy, fenytoina - mogą wpływać na działanie lewotyroksyny
- Cholestyramina, kolestypol, leki zawierające glin, żelazo, wapń - zmniejszają wchłanianie lewotyroksyny
- Orlistat - może prowadzić do niedoczynności tarczycy
- Amiodaron, glikokortykosteroidy, beta-adrenolityki - hamują konwersję T4 do T3
Konieczne jest monitorowanie pacjentów i ewentualna modyfikacja dawkowania Euthyroxu® N przy jednoczesnym stosowaniu tych leków.
Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią
Leczenie lewotyroksyną należy kontynuować w czasie ciąży i karmienia piersią. W czasie ciąży zapotrzebowanie na lek może wzrosnąć. Nie wykazano działania teratogennego ani toksycznego na płód przy stosowaniu zalecanych dawek terapeutycznych. Nadmierne dawki mogą jednak negatywnie wpływać na rozwój płodu.
Lewotyroksyna przenika do mleka kobiecego w niewielkich ilościach, które nie powinny wpływać na dziecko przy stosowaniu zalecanych dawek. Nie należy przerywać karmienia piersią z powodu leczenia Euthyroxem® N.
Działania niepożądane
Przy prawidłowym stosowaniu i monitorowaniu leczenia działania niepożądane występują rzadko. Mogą pojawić się w przypadku przekroczenia indywidualnej tolerancji na lewotyroksynę lub przedawkowania. Najczęstsze objawy niepożądane to:
- Zaburzenia rytmu serca (tachykardia, migotanie przedsionków)
- Kołatanie serca, ból w klatce piersiowej
- Bóle głowy, osłabienie mięśni, drżenia
- Uderzenia gorąca, nadmierne pocenie się
- Biegunka, zmniejszenie masy ciała
- Niepokój, bezsenność
W przypadku wystąpienia objawów przedawkowania należy zmniejszyć dawkę lub czasowo odstawić lek. Rzadko mogą wystąpić reakcje alergiczne, w tym obrzęk naczynioruchowy.
Przedawkowanie
Przedawkowanie Euthyroxu® N może prowadzić do objawów nadczynności tarczycy. W ciężkich przypadkach może dojść do ostrej psychozy, zwłaszcza u pacjentów z predyspozycjami. Leczenie polega na przerwaniu podawania leku, monitorowaniu parametrów laboratoryjnych i leczeniu objawowym. W przypadku nasilonych objawów beta-adrenergicznych można zastosować beta-adrenolityki. W masywnym przedawkowaniu może być konieczna plazmafereza.
Właściwości farmakologiczne
Lewotyroksyna zawarta w Euthyroxie® N jest syntetycznym odpowiednikiem naturalnego hormonu tarczycy - tyroksyny (T4). Po podaniu ulega konwersji do trijodotyroniny (T3) w tkankach obwodowych. Działanie lewotyroksyny egzogennej jest identyczne z działaniem endogennego hormonu tarczycy. Wpływa ona na metabolizm, wzrost i rozwój organizmu.
Skład
Substancją czynną leku jest lewotyroksyna sodowa. Jedna tabletka zawiera 25 µg, 50 µg, 75 µg, 88 µg, 100 µg, 112 µg, 125 µg, 137 µg, 150 µg, 175 µg lub 200 µg lewotyroksyny sodowej, w zależności od mocy preparatu.
Precyzyjne dawkowanie umożliwia indywidualne dostosowanie terapii do potrzeb pacjenta.
2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.
3) Kobiety w ciąży
4) Pacjenci do ukończenia 18 roku życia
Ciąża - trymestr 1 - Kategoria A
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria A
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria A
Wykaz B
A