Eurefin - szczegółowe informacje dla lekarza

Wskazania do stosowania

Eurefin jest wskazany w leczeniu objawowym (kaszel i odkrztuszanie) w przebiegu chorób zapalnych oskrzeli i płuc. Należy podkreślić, że stosowanie tego leku nie może opóźniać rozpoczęcia antybiotykoterapii, jeśli jest ona konieczna.

Lek wykazuje działanie przeciwzapalne i rozkurczające oskrzela poprzez antagonistyczne działanie na receptory histaminowe H1 oraz efekt spazmolityczny typu papawerynowego. Dodatkowo, jego działanie przeciwzapalne może wynikać ze zmniejszonego wytwarzania mediatorów procesów zapalnych, takich jak cytokiny, TNF, pochodne kwasu arachidonowego i wolne rodniki.

Dawkowanie i sposób podawania

Produkt leczniczy należy stosować w 2 lub 3 dawkach podzielonych, bezpośrednio przed posiłkiem. Do opakowania dołączona jest miarka do precyzyjnego odmierzania dawki.

Ważne jest, aby pamiętać, że Eurefin nie powinien być stosowany u dzieci poniżej 2 roku życia.

Przeciwwskazania

Stosowanie Eurefinu jest przeciwwskazane w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną (fenspiryd) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ponadto, jak wspomniano wcześniej, lek nie powinien być stosowany u dzieci poniżej 2 lat.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy pamiętać, że terapia fenspirydem nie zastępuje leczenia antybiotykami. Produkt zawiera sacharozę, co jest istotne dla pacjentów z cukrzycą lub rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.

Eurefin zawiera również parahydroksybenzoesan metylu i parahydroksybenzoesan propylu, które mogą powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje typu późnego). Preparat może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów, obsługiwania maszyn i sprawność psychofizyczną, o czym należy poinformować pacjenta.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Chociaż nie są znane bezpośrednie interakcje fenspirydu z innymi produktami leczniczymi, należy zachować ostrożność ze względu na jego działanie przeciwhistaminowe. Potencjalne interakcje mogą wystąpić z:

• Barbituranami
• Innymi lekami przeciwhistaminowymi
• Lekami przeciwbólowymi (w tym opioidowymi)
• Lekami uspokajającymi
• Inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO)
• Alkoholem

Lekarz powinien rozważyć możliwość wystąpienia tych interakcji przy przepisywaniu Eurefinu pacjentom przyjmującym wymienione substancje.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania fenspirydu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach dotyczące wpływu na reprodukcję są niewystarczające. W związku z tym, Eurefin nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących skutecznej metody antykoncepcji.

Podobnie, ze względu na brak danych dotyczących przenikania fenspirydu i jego metabolitów do mleka ludzkiego, nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków/dzieci. Dlatego też produktu leczniczego nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Podczas stosowania Eurefinu mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Zaburzenia układu immunologicznego (bardzo rzadko): rumień, wysypka, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, rumień trwały
• Zaburzenia układu nerwowego (częstość nieznana): senność
• Zaburzenia serca (rzadko): umiarkowana tachykardia ustępująca po zmniejszeniu dawki
• Zaburzenia żołądka i jelit (często): zaburzenia czynności żołądka i jelit, nudności, bóle w nadbrzuszu

Lekarz powinien monitorować pacjentów pod kątem wystąpienia tych działań niepożądanych i odpowiednio dostosować leczenie w razie potrzeby.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Eurefinu mogą wystąpić następujące objawy: senność lub pobudzenie, nudności, wymioty, tachykardia. Postępowanie w przypadku przedawkowania obejmuje płukanie żołądka oraz monitorowanie czynności serca.

Skład

Substancją czynną Eurefinu jest fenspiryd. 1 ml syropu zawiera 2 mg fenspirydu chlorowodorku.

Podsumowując, Eurefin jest skutecznym lekiem w objawowym leczeniu chorób zapalnych oskrzeli i płuc, jednak jego stosowanie wymaga uwzględnienia potencjalnych interakcji, przeciwwskazań oraz monitorowania pod kątem działań niepożądanych. Lekarz powinien dokładnie rozważyć korzyści i ryzyko związane z zastosowaniem tego leku u każdego pacjenta indywidualnie.