Eucreas - złożony lek przeciwcukrzycowy

Eucreas to zaawansowany produkt leczniczy stosowany w terapii cukrzycy typu 2. Zawiera on dwie substancje czynne o komplementarnych mechanizmach działania: wildagliptynę oraz metforminę. Połączenie tych składników pozwala na skuteczniejszą kontrolę glikemii u pacjentów, u których monoterapia metforminą nie przyniosła zadowalających efektów.

Skład i mechanizm działania

Każda tabletka powlekana Eucreasu zawiera: - 50 mg wildagliptyny - należącej do grupy leków poprawiających czynność wysepek Langerhansa - 850 mg chlorowodorku metforminy (co odpowiada 660 mg metforminy) - leku z grupy biguanidów

Dzięki połączeniu tych dwóch substancji o uzupełniających się mechanizmach hipoglikemizujących, Eucreas zapewnia kompleksowe działanie obniżające poziom glukozy we krwi.

Wildagliptyna poprawia funkcjonowanie komórek beta trzustki, zwiększając ich wrażliwość na glukozę. Metformina natomiast zmniejsza wątrobową produkcję glukozy oraz zwiększa wrażliwość tkanek obwodowych na insulinę. Synergistyczne działanie obu składników prowadzi do lepszej kontroli glikemii.

Wskazania do stosowania

Eucreas jest wskazany w leczeniu cukrzycy typu 2 u pacjentów dorosłych w następujących przypadkach:

• U pacjentów, u których nie uzyskano wystarczającej kontroli glikemii pomimo stosowania maksymalnych tolerowanych dawek metforminy w monoterapii
• U pacjentów już leczonych wildagliptyną w skojarzeniu z metforminą w postaci oddzielnych tabletek

Lek ten stanowi wygodną alternatywę dla pacjentów przyjmujących dotychczas wildagliptynę i metforminę w osobnych preparatach, umożliwiając uproszczenie schematu leczenia.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Eucreasu należy ustalać indywidualnie dla każdego pacjenta, biorąc pod uwagę aktualny schemat leczenia, skuteczność i tolerancję terapii. Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 100 mg wildagliptyny.

Eucreas należy przyjmować dwa razy na dobę, jedną tabletkę rano i jedną wieczorem, podczas lub bezpośrednio po posiłku. Pozwala to na zminimalizowanie działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego związanych z metforminą.

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku (≥65 lat): Ze względu na wydalanie metforminy przez nerki i tendencję do pogarszania się czynności nerek u osób starszych, należy regularnie monitorować funkcję nerek u pacjentów w podeszłym wieku stosujących Eucreas.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: Przed rozpoczęciem leczenia oraz co najmniej raz w roku należy ocenić wartość GFR. U pacjentów ze zwiększonym ryzykiem pogorszenia czynności nerek oraz u osób starszych, czynność nerek powinna być kontrolowana częściej (co 3-6 miesięcy). Szczegółowe zalecenia dotyczące dawkowania w zależności od wartości GFR znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby: Eucreas jest przeciwwskazany u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, w tym u osób z aktywnością AlAT lub AspAT przekraczającą 3-krotnie górną granicę normy przed rozpoczęciem leczenia.

Dzieci i młodzież: Eucreas nie jest zalecany do stosowania u pacjentów poniżej 18 roku życia ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności w tej grupie wiekowej.

Przeciwwskazania

Stosowanie Eucreasu jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na wildagliptynę, metforminę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Cukrzycowa kwasica ketonowa lub stan przedśpiączkowy
• Niewydolność nerek lub zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny <60 ml/min)
• Stany ostre mogące zaburzać czynność nerek (odwodnienie, ciężkie zakażenie, wstrząs)
• Choroby mogące powodować niedotlenienie tkanek (niewydolność serca lub układu oddechowego, niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego, wstrząs)
• Zaburzenia czynności wątroby
• Ostre zatrucie alkoholem, alkoholizm
• Okres karmienia piersią

Szczególną ostrożność należy zachować przy donaczyniowym podawaniu środków kontrastowych zawierających jod, gdyż może to prowadzić do pogorszenia czynności nerek.

Ciąża i karmienie piersią

Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania Eucreasu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały potencjalne działanie toksyczne na płód przy stosowaniu dawek toksycznych dla matki. Ze względu na brak jednoznacznych danych dotyczących bezpieczeństwa, Eucreasu nie należy stosować w okresie ciąży.

Eucreas jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią. Metformina przenika do mleka kobiecego w niewielkich ilościach, natomiast brak danych dotyczących przenikania wildagliptyny. Ze względu na potencjalne ryzyko wystąpienia hipoglikemii u noworodka, stosowanie Eucreasu w okresie laktacji jest niedozwolone.

Przedawkowanie

Brak szczegółowych danych dotyczących przedawkowania Eucreasu jako produktu złożonego. W przypadku podejrzenia przedawkowania należy zastosować leczenie podtrzymujące i objawowe.

Przedawkowanie wildagliptyny może prowadzić do wystąpienia bólu mięśni, łagodnych i przemijających parestezji, gorączki, obrzęków oraz zwiększenia aktywności niektórych enzymów (lipaza, CPK, AspAT). Objawy te zwykle ustępują po odstawieniu leku.

Znaczne przedawkowanie metforminy lub współistniejące czynniki ryzyka mogą prowadzić do kwasicy mleczanowej, która jest stanem zagrożenia życia wymagającym natychmiastowej hospitalizacji. Najskuteczniejszą metodą usunięcia metforminy z organizmu jest hemodializa.

Należy pamiętać, że wildagliptyny nie można usunąć z organizmu za pomocą hemodializy, natomiast jej główny metabolit (LAY 151) może być eliminowany podczas tego zabiegu.

Wnioski

Eucreas stanowi skuteczną opcję terapeutyczną dla pacjentów z cukrzycą typu 2, u których monoterapia metforminą nie przyniosła zadowalających efektów. Połączenie wildagliptyny i metforminy w jednym preparacie umożliwia lepszą kontrolę glikemii przy jednoczesnym uproszczeniu schematu leczenia. Kluczowe znaczenie ma indywidualne dostosowanie dawki oraz regularne monitorowanie czynności nerek, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku i osób z grupy ryzyka. Stosowanie Eucreasu wymaga ścisłego przestrzegania przeciwwskazań oraz zachowania ostrożności w określonych grupach pacjentów.