Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Etopiryna®

Acetylsalicylic acid + Caffeine + Ethenzamide

tabl.
300 mg+ 100 mg+ 50 mg
10 szt.
Doustnie
OTC
100%
5,24
Etopiryna®
tabl.
300 mg+ 100 mg+ 50 mg
50 szt.
Doustnie
OTC
100%
18,67
Etopiryna®
tabl.
300 mg+ 100 mg+ 50 mg
30 szt.
Doustnie
OTC
100%
11,95

Etopiryna® - profesjonalna charakterystyka produktu leczniczego

Etopiryna jest wskazana w leczeniu bólów głowy oraz innych bólów o umiarkowanym nasileniu, szczególnie tych o podłożu zapalnym. Lek łączy w sobie działanie przeciwbólowe kwasu acetylosalicylowego (ASA) i etenzamidu oraz wzmacniające efekt przeciwbólowy działanie kofeiny.

Mechanizm działania przeciwbólowego opiera się głównie na hamowaniu enzymu cyklooksygenazy na obwodzie, co prowadzi do blokady syntezy prostaglandyn. W efekcie zmniejsza się wrażliwość receptorów bólowych (nocyceptorów) na bodźce wywołujące ból, takie jak stan zapalny czy uraz. Kofeina nasila działanie przeciwbólowe salicylanów poprzez wpływ na gospodarkę wapniową w komórce, kumulację cyklicznych nukleotydów oraz blokadę receptorów adenozynowych.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa wiekowa Dawkowanie Maksymalna dawka dobowa
Dorośli i młodzież powyżej 16 lat 1-2 tabletki jednorazowo lub w razie potrzeby co 8 godzin 6 tabletek

Tabela: Schemat dawkowania leku Etopiryna

Lek należy przyjmować doustnie po posiłku, popijając dużą ilością wody. Nie należy stosować preparatu dłużej niż przez kilka dni bez konsultacji z lekarzem.

Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy okres, aby zminimalizować ryzyko działań niepożądanych. U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się stosowanie mniejszych dawek w większych odstępach czasowych ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych w tej grupie.

Przeciwwskazania

Stosowanie leku Etopiryna jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na substancje czynne lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Nadwrażliwość na ASA (występuje u 0,3% populacji, w tym u 20% chorych na astmę oskrzelową lub przewlekłą pokrzywkę)
  • Nadwrażliwość na inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)
  • Astma oskrzelowa, przewlekłe schorzenia układu oddechowego, gorączka sienna lub obrzęk błony śluzowej nosa
  • Czynna choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy oraz stany zapalne lub krwawienia z przewodu pokarmowego
  • Ciężka niewydolność wątroby, nerek lub serca
  • Zaburzenia krzepnięcia krwi
  • Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
  • Jednoczesne stosowanie z metotreksatem w dawkach 15 mg/tydzień lub większych
  • Wiek poniżej 16 lat, zwłaszcza w przebiegu infekcji wirusowych (ryzyko zespołu Reye'a)
  • Ostatni trymestr ciąży i okres karmienia piersią

Przeciwwskazane jest również stosowanie leku u pacjentów przyjmujących doustne leki przeciwcukrzycowe z grupy sulfonylomocznika oraz u chorych przyjmujących leki przeciw dnie.

Warto zapamiętać
  • Etopiryna zawiera kwas acetylosalicylowy, etenzamid i kofeinę, działając przeciwbólowo i przeciwzapalnie
  • Lek jest przeciwwskazany u osób poniżej 16 roku życia oraz w ostatnim trymestrze ciąży

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność stosując Etopirynę u pacjentów:

  • Z zaburzeniami czynności nerek lub przewlekłą niewydolnością nerek
  • Z młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniem stawów i/lub toczniem rumieniowatym układowym
  • Z niewydolnością wątroby
  • Przed planowanymi zabiegami chirurgicznymi (lek należy odstawić na 5-7 dni przed zabiegiem)
  • Stosujących metotreksat w dawkach mniejszych niż 15 mg/tydzień
  • Z krwotokami macicznymi, nadmiernym krwawieniem miesiączkowym lub stosujących wewnątrzmaciczną wkładkę antykoncepcyjną
  • Z nadciśnieniem tętniczym lub niewydolnością serca

Podczas leczenia nie należy spożywać alkoholu ze względu na zwiększone ryzyko uszkodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego. Lek może powodować zaburzenia płodności u kobiet, które są przemijające i ustępują po zakończeniu terapii.

Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego preparatu ze względu na zawartość laktozy.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Etopiryna może wchodzić w interakcje z wieloma lekami, w tym:

  • Inhibitory ACE - osłabienie działania przeciwnadciśnieniowego
  • Leki przeciwzakrzepowe (np. heparyna, warfaryna) - nasilenie działania przeciwzakrzepowego
  • Leki przeciwpadaczkowe - nasilenie toksyczności kwasu walproinowego
  • Leki moczopędne - zmniejszenie skuteczności i nasilenie ototoksyczności furosemidu
  • Metotreksat - nasilenie toksycznego działania na szpik kostny
  • Inne NLPZ - zwiększone ryzyko działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego
  • Glikokortykosteroidy stosowane układowo - zwiększone ryzyko choroby wrzodowej i krwawień z przewodu pokarmowego
  • Leki przeciwcukrzycowe - nasilenie działania hipoglikemizującego
  • Leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego - osłabienie ich działania

Należy zachować szczególną ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu Etopiryny z wymienionymi lekami i w razie wątpliwości skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Wpływ na ciążę i laktację

Stosowanie Etopiryny w ciąży, szczególnie w pierwszym i drugim trymestrze, powinno być ograniczone do przypadków bezwzględnej konieczności ze względu na potencjalne ryzyko dla płodu. W trzecim trymestrze ciąży stosowanie leku jest przeciwwskazane. Etopiryna jest również przeciwwskazana w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Do najczęstszych działań niepożądanych Etopiryny należą:

  • Zaburzenia żołądka i jelit: niestrawność, zgaga, nudności, wymioty, bóle brzucha, krwawienia z przewodu pokarmowego
  • Zaburzenia krwi: małopłytkowość, niedokrwistość, leukopenia
  • Reakcje nadwrażliwości: wysypka, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy
  • Zaburzenia układu nerwowego: szumy uszne, zaburzenia słuchu, zawroty głowy
  • Zaburzenia wątroby: przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
  • Zaburzenia nerek: białkomocz, obecność leukocytów i erytrocytów w moczu

W przypadku wystąpienia poważnych działań niepożądanych należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania Etopiryny mogą obejmować: nudności, wymioty, szumy uszne, przyspieszenie oddechu, zaburzenia słuchu i widzenia, bóle głowy, pobudzenie ruchowe, senność, śpiączkę, drgawki, hipertermię oraz zaburzenia gospodarki kwasowo-zasadowej i wodno-elektrolitowej.

W przypadku przedawkowania należy niezwłocznie przewieźć pacjenta do szpitala. Leczenie obejmuje płukanie żołądka, podanie węgla aktywowanego, kontrolę i wyrównywanie zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej oraz w ciężkich przypadkach zastosowanie hemodializy lub dializy otrzewnowej.

Skład

1 tabletka Etopiryny zawiera:

  • 300 mg kwasu acetylosalicylowego
  • 100 mg etenzamidu
  • 50 mg kofeiny

Etopiryna to złożony lek przeciwbólowy, łączący działanie salicylanów i kofeiny. Jego stosowanie wymaga przestrzegania zaleceń dotyczących dawkowania oraz uwzględnienia przeciwwskazań i potencjalnych interakcji z innymi lekami. W przypadku wątpliwości lub wystąpienia działań niepożądanych należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.



Wskazania

Bóle głowy oraz inne bóle o umiarkowanym nasileniu, zwłaszcza pochodzenia zapalnego.

Dorośli i młodzież powyżej 16 lat: 1-2 tabl. jednorazowo lub w razie potrzeby tę samą dawkę co 8 h. Nie stosować więcej niż 6 tabl./dobę. Nie stosować dłużej niż kilka dni.

Tabl. należy przyjmować po posiłku, popijając dużą ilością wody.

Produktu leczniczego nie należy stosować w następujących przypadkach: nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadwrażliwość na ASA występuje u 0,3% populacji, w tym u 20% chorych na astmę oskrzelową lub przewlekłą pokrzywkę. Objawy nadwrażliwości: pokrzywka, a nawet wstrząs, mogą wystąpić w ciągu 3 h od przyjęcia ASA; nadwrażliwość na inne NLPZ, przebiegająca z objawami takimi jak: skurcz oskrzeli, katar sienny, wstrząs; astma oskrzelowa, przewlekłe schorzenia układu oddechowego, gorączka sienna lub obrzęk błony śluzowej nosa, gdyż pacjenci z tymi schorzeniami mogą reagować na NLPZ napadami astmy, ograniczonym obrzękiem skóry i błony śluzowej (obrzęk naczynioruchowy) lub pokrzywką częściej niż inni pacjenci; czynna choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy oraz stany zapalne lub krwawienia z przewodu pokarmowego (może dojść do wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego lub uczynnienia choroby wrzodowej); ciężka niewydolność wątroby lub nerek; ciężka niewydolność serca; zaburzenia krzepnięcia krwi (np. hemofilia, małopłytkowość) oraz jednoczesne leczenie środkami przeciwzakrzepowymi (np. pochodne kumaryny, heparyna); niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej; jednoczesne stosowanie z metotreksatem w dawkach 15 mg tyg. lub większych, ze względu na mielotoksyczność; u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 16 lat, zwłaszcza w przebiegu infekcji wirusowych, ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye’a; ostatni trymestr ciąży i okres karmienia piersią.

Produktu leczniczego nie należy stosować u pacjentów przyjmujących doustne leki przeciwcukrzycowe z grupy sulfonylomocznika, ze względu na ryzyko nasilenia działania hipoglikemizującego, oraz u chorych przyjmujących leki przeciw dnie. Należy zachować ostrożność stosując preparat u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz z przewlekłą niewydolnością nerek. U pacjentów z młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniem stawów i/lub toczniem rumieniowatym układowym oraz niewydolnością wątroby preparat należy stosować ostrożnie, gdyż zwiększa się toksyczność salicylanów; u tych pacjentów należy kontrolować czynność wątroby. Przyjmowanie w najmniejszej skutecznej dawce przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych. Preparat należy odstawić na 5-7 dni przed planowanym zabiegiem chirurgicznym, ze względu na ryzyko wydłużonego czasu krwawienia zarówno w czasie jak i po zabiegu. Zachować ostrożność podczas stosowania z metotreksatem w dawkach mniejszych niż 15 mg/tydz., ze względu na nasilenie toksycznego działania metotreksatu na szpik kostny. Jednoczesne stosowanie z metotreksatem w dawkach większych niż 15 mg/tydz. jest przeciwwskazane. Ostrożnie stosować w przypadku: krwotoków macicznych, nadmiernego krwawienia miesiączkowego, stosowania wewnątrzmacicznej wkładki antykoncepcyjnej, nadciśnienia tętniczego oraz niewydolności serca. Podczas leczenia nie należy pić alkoholu, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia uszkodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego. U pacjentów w podeszłym wieku preparat należy stosować w mniejszych dawkach i w większych odstępach czasowych, ze względu na zwiększone ryzyko występowania objawów niepożądanych w tej grupie pacjentów. Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania u pacjentów pobudzonych psychoruchowo i cierpiących na bezsenność. Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę (enzym uczestniczący w syntezie prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii. Preparat zawiera laktozę jednowodną. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego preparatu. Brak wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Inhibitory ACE: produkt może zmniejszać działanie przeciwnadciśnieniowe inhibitorów konwertazy angiotensyny. Acetazolamid: ASA może w znacznym stopniu zwiększać stężenie, a tym samym toksyczność acetazolamidu. Leki przeciwzakrzepowe (np. heparyna, warfaryna): jednoczesne stosowanie z lekami przeciwzakrzepowymi może spowodować nasilenie działania przeciwzakrzepowego. ASA może wypierać warfarynę z połączeń białkowych, prowadząc do wydłużenia czasu protrombinowego i czasu krwawienia. Produkt może nasilać działanie przeciwzakrzepowe heparyny, zwiększając tym samym ryzyko krwawienia. Leki przeciwpadaczkowe: ASA nasila działanie toksyczne kwasu walproinowego, zaś kwas walproinowy nasila działanie antyagregacyjne ASA. Leki moczopędne: produkt może zmniejszyć skuteczność leków moczopędnych oraz nasilać ototoksyczność furosemidu. Metotreksat: ASA nasila toksyczne działanie metotreksatu na szpik kostny. Stosowanie produktu jednocześnie z metotreksatem w dawkach 15 mg/tydz. lub większych jest przeciwwskazane. NLPZ: jednoczesne stosowanie salicylanów i innych NLPZ nie jest zalecane, ze względu na zwiększone ryzyko występowania działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego. Glikokortykosteroidy stosowane układowo: z wyjątkiem hydrokortyzonu jako terapii zastępczej w chorobie Addisona, podawane jednocześnie z salicylanami zwiększają ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawienia z przewodu pokarmowego oraz zmniejszają stężenie salicylanów w osoczu w trakcie terapii; po jej zakończeniu zwiększa się ryzyko przedawkowania salicylanów. Leki przeciwcukrzycowe: produkt może nasilać działanie hipoglikemizujące leków przeciwcukrzycowych. Produktu nie należy stosować jednocześnie z pochodnymi sulfonylomocznika. Leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego (np. probenecyd, sulfinpirazon): salicylany osłabiają działanie leków zwiększających wydalanie kwasu moczowego. Produktu nie należy stosować jednocześnie z lekami przeciw dnie. Produkt może nasilać działanie digoksyny. Produkt może nasilać działanie leków trombolitycznych, takich jak streptokinaza i alteplaza. Alkohol: zwiększa częstość i nasilenie krwawień z przewodu pokarmowego spowodowanych przez ASA. W trakcie leczenia nie należy pić alkoholu. Omeprazol i kwas askorbowy nie wpływają na wchłanianie ASA. Doustne środki antykoncepcyjne, cymetydyna i disulfiram: spowalniają metabolizm kofeiny. Barbiturany: przyspieszają metabolizm kofeiny. Analeptyki i ergotamina: produkt może nasilać działanie innych analeptyków i ergotaminy.

Hamowanie syntezy prostaglandyn może niekorzystnie wpływać na przebieg ciąży i/lub rozwój zarodka oraz płodu. Dane pochodzące z badań epidemiologicznych wskazują na zwiększone ryzyko poronienia oraz występowania wad serca oraz wad przewodu pokarmowego, związane ze stosowaniem inhibitorów syntezy prostaglandyn we wczesnych tyg. ciąży. Bezwzględne ryzyko występowania wad układu sercowo-naczyniowego zwiększało się w tych badaniach z wartości <1% do prawie 1,5%. Prawdopodobnie ryzyko występowania powyższych wad wrodzonych zwiększa się wraz ze stosowaniem większych dawek leku a także z wydłużaniem okresu terapii. U noworodków, których matki stosowały ASA przed porodem, obserwowano krwawienia, takie jak wylewy podspojówkowe, krwiomocz, wybroczyny, krwiak podokostnowy czaszki. W innym badaniu obserwowano częstsze występowanie krwawień wewnątrzczaszkowych u wcześniaków urodzonych przez matki, które stosowały ASA na tydzień przed porodem. U zwierząt dawka śmiertelna dla płodu była większa niż dawki stosowane klinicznie. U zwierząt, którym podawano inhibitory syntezy prostaglandyn w okresie organogenezy obserwowano zwiększoną częstość występowania różnych wad wrodzonych, w tym wad układu sercowo-naczyniowego. ASA bardzo łatwo przenika przez barierę łożyskową. W 1-szych 6 m-cach ciąży produkt leczniczy może być stosowany jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Jeśli zachodzi potrzeba zastosowania ASA u kobiet, które właśnie zaszły w ciążę, bądź podczas I lub II trymestru ciąży, należy podawać najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy okres. W końcowych 3 m-cach ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą wpływać u płodu uszkadzająco: na układ krążenia (nadciśnienie płucne z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego Botalla); na nerki (może wystąpić niewydolność nerek z małowodziem). Wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn podawane kobietom w III trymestrze ciąży mogą: powodować wydłużenie czasu krwawienia zarówno u matek jak i u noworodków oraz działanie antyagregacyjne, nawet podczas stosowania bardzo małych dawek; hamować kurczliwość macicy; taki wpływ na macicę związany był ze zwiększoną częstością występowania dystocji i opóźnionego porodu u zwierząt. W związku z tym produkt jest przeciwwskazany w ostatnim trymestrze ciąży. Produkt jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią. Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę (enzym uczestniczący w syntezie prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego: małopłytkowość, niedokrwistość wskutek mikrokrwawień z przewodu pokarmowego, niedokrwistość hemolityczna u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, leukopenia, agranulocytoza, eozynopenia, zwiększone ryzyko krwawień, wydłużenie czasu krwawienia, wydłużenie czasu protrombinowego. Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości: wysypka, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli, wstrząs. Zaburzenia układu nerwowego: szumy uszne (zazwyczaj jako objaw przedawkowania), zaburzenia słuchu, zawroty głowy. Zaburzenia serca: niewydolność serca. Zaburzenia naczyniowe: nadciśnienie. Zaburzenia żołądka i jelit: niestrawność, zgaga, uczucie pełności w nadbrzuszu, nudności, wymioty, brak łaknienia, bóle brzucha, krwawienia z przewodu pokarmowego, uszkodzenie błony śluzowej żołądka, uczynnienie choroby wrzodowej, perforacje. Owrzodzenie żołądka występuje u 15% pacjentów długotrwale przyjmujących ASA. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: ogniskowa martwica komórek wątrobowych, tkliwość i powiększenie wątroby, szczególnie u pacjentów z młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniem stawów, układowym toczniem rumieniowatym, gorączką reumatyczną lub chorobą wątroby w wywiadzie, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy, fosfatazy alkalicznej i stężenia bilirubiny. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: białkomocz, obecność leukocytów i erytrocytów w moczu, martwica brodawek nerkowych, śródmiąższowe zapalenie nerek.

Po przedawkowaniu salicylanów mogą wystąpić: nudności, wymioty, szumy uszne i przyspieszenie oddechu. Obserwowano również inne objawy, takie jak: utrata słuchu, zaburzenia widzenia, bóle głowy, pobudzenie ruchowe, senność i śpiączkę, drgawki, hipertermię. W ciężkich zatruciach występują zaburzenia gospodarki kwasowo-zasadowej i wodno-elektrolitowej (kwasica metaboliczna i odwodnienie). Objawami przedawkowania kofeiny są: bezsenność, zmęczenie, drżenie mięśni, majaczenie, tachykardia, skurcze dodatkowe, drgawki. Łagodne lub średnio ciężkie objawy toksyczności występują po zastosowaniu ASA w dawce 150-300 mg/kg mc. Ciężkie objawy zatrucia występują po zażyciu dawki 300-500 mg/kg mc. Potencjalnie śmiertelna dawka ASA jest większa niż 500 mg/kg mc. Zgon w przebiegu zatrucia ASA obserwowano po przyjęciu przez osoby dorosłe jednorazowej dawki 10-30 g. Postępowanie po przedawkowaniu: pacjenta należy przewieźć do szpitala. Brak jest specyficznej odtrutki. Leczenie przedawkowania: sprowokowanie wymiotów lub wykonanie płukania żołądka (w celu zmniejszenia wchłaniania). Takie postępowanie jest skuteczne w czasie 3-4 h po zażyciu ASA, a w przypadku dużej dawki nawet do 10 h. Podanie węgla aktywnego w postaci zawiesiny wodnej (50-100 g u dorosłych lub 30-60 g u dzieci). Obniżanie temperatury ciała (w przypadku hipertermii) poprzez utrzymywanie niskiej temperatury otoczenia oraz zastosowanie chłodnych okładów. Stałe kontrolowanie gospodarki wodno-elektrolitowej i wyrównywanie zaburzeń. W celu przyspieszenia wydalania ASA przez nerki oraz w leczeniu kwasicy należy podać dożylnie wodorowęglan sodu. U pacjentów z prawidłową czynnością nerek można zastosować diurezę alkaliczną aż do pH moczu w granicach 7,5 - 8. W ciężkich zatruciach można zastosować hemodializę lub dializę otrzewnową. Dializa skutecznie usuwa ASA z organizmu oraz ułatwia wyrównanie zaburzeń gospodarki kwasowo-zasadowej i wodno-elektrolitowej. W przypadkach wydłużenia czasu protrombinowego podaje się witaminę K. Nie należy stosować leków działających hamująco na OUN, np. barbituranów, ze względu na ryzyko zahamowania ośrodka oddechowego. Pacjentom z zaburzeniami oddychania należy podać tlen. Jeśli to konieczne, wykonać intubację dotchawiczą i zastosować oddech zastępczy. W przypadku występowania wstrząsu zastosować typowe postępowanie przeciwwstrząsowe. Należy uzupełniać płyny oraz prowadzić ogólne leczenie objawowe.

Preparat łączy w sobie działanie salicylanów (ASA i etenzamidu) oraz kofeiny. 2 pierwsze składniki wywierają działanie przeciwbólowe, głównie w bólach spowodowanych stanem zapalnym. Działają przede wszystkim obwodowo, hamując enzym cyklooksygenazę, a tym samym blokują syntezę prostaglandyn. W ten sposób zmniejsza się wrażliwość receptorów bólu (nocyceptorów) na bodźce wywołujące uczucie bólu (stany zapalne, urazy). Kofeina nasila działanie przeciwbólowe salicylanów. Mechanizm jej działania polega na przemieszczaniu Ca2+ w komórce, nagromadzeniu się cyklicznych nukleotydów i blokowaniu receptorów adenozynowych.

1 tabl. zawiera 300 mg kwasu acetylosalicylowego, 100 mg etenzamidu i 50 mg kofeiny.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Lek może wchodzić w interakcje z sokiem grejpfrutowym. Sok grejpfrutowy może nasilić wchłanianie leku z przewodu pokarmowego, a co za tym idzie zwiększyć jego stężenie w organizmie i nasilić działanie, nawet do wystąpienia działania toksycznego.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Lek u palaczy (także biernych) może wchodzić w interakcje z nikotyną.

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek powinien być zażywany w czasie jedzenia lub tuż po posiłku.