Etomidate® Lipuro - 20 mg/10 ml inj. doż. [emulsja] 10 amp. 10 ml

Wyszukaj produkt

Etomidate^® Lipuro

Etomidate

inj. doż. [emulsja]

20 mg/10 ml

10 amp. 10 ml

Iniekcje

100%

Etomidate® Lipuro - charakterystyka produktu leczniczego dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Etomidate® Lipuro jest wskazany do wprowadzenia do znieczulenia ogólnego. Jest to krótko działający lek nasenny, który działa głównie poprzez hamowanie tworu siatkowatego w pniu mózgu. Należy podkreślić, że Etomidate® Lipuro nie wykazuje działania analgetycznego.

Dawkowanie i sposób podawania

Uwaga: Produkt leczniczy może być podawany wyłącznie przez lekarza posiadającego umiejętność wykonania intubacji dotchawiczej oraz mającego dostęp do sprzętu do resuscytacji. Dawkowanie musi być indywidualnie dostosowane do reakcji pacjenta i klinicznego efektu działania leku.

Grupa pacjentów	Dawkowanie
Ogólnie	0,15-0,3 mg etomidatu/kg mc. (0,075-0,15 ml produktu/kg mc.)
Dzieci >6 m.ż., młodzież do 15 r.ż., osoby starsze	0,15-0,2 mg etomidatu/kg mc. (0,075-0,1 ml produktu/kg mc.)
Pacjenci z marskością wątroby lub leczeni lekami neuroleptycznymi	Dawkę należy zmniejszyć
Pacjenci z padaczką lub skłonnością do drgawek	Szybkie wstrzyknięcie w ciągu kilku sekund
Stan padaczkowy lub seria napadów	0,3 mg/kg mc. (0,15 ml produktu) w ciągu 10 sekund, można powtórzyć

Tabela 1. Dawkowanie Etomidate® Lipuro w zależności od grupy pacjentów i wskazań.

Przed użyciem należy wstrząsnąć ampułką i chronić lek od światła. Etomidate® Lipuro można rozcieńczać wyłącznie 0,9% roztworem NaCl.

Przeciwwskazania

Stosowanie Etomidate® Lipuro jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

Nadwrażliwość na etomidat lub emulsje tłuszczowe
Dzieci poniżej 6 miesiąca życia
Zaburzenia biosyntezy hemu
Pacjenci ze zmniejszoną czynnością kory nadnerczy
Okres porodu (w tym znieczulenie do cięcia cesarskiego)
Okres karmienia piersią (jeśli konieczne podanie leku - przerwać karmienie na 24 h)

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z marskością wątroby oraz leczonych wcześniej lekami neuroleptycznymi, gdyż w tych przypadkach może być konieczne zmniejszenie dawki Etomidate® Lipuro.

Interakcje lekowe

Etomidate® Lipuro wchodzi w interakcje z następującymi substancjami:

Neuroleptyki, opioidy, leki uspokajające, alkohol - nasilają działanie nasenne etomidatu
Benzodiazepiny i opioidy w premedykacji - zmniejszają ryzyko wystąpienia skurczów mioklonicznych
Anestetyki wziewne - mogą wydłużać okres budzenia z anestezji

Uwaga: Nie należy mieszać ani podawać równocześnie Etomidate® Lipuro z innymi lekami i roztworami (poza 0,9% roztworem NaCl) przez tę samą kaniulę dożylną.

Działania niepożądane

Najważniejsze działania niepożądane Etomidate® Lipuro obejmują:

Odwracalne hamowanie syntezy steroidów kory nadnerczy (4-8 godzin)
Nudności, kaszel, czkawka, dreszcze
Zahamowanie czynności ośrodka oddechowego, bezdech
Skurcze miokloniczne (spowodowane odhamowaniem pobudzeń z międzymózgowia)
Rzadko: uwalnianie histaminy
Sporadycznie: reakcje alergiczne (skurcz oskrzeli, reakcje anafilaktyczne), skurcz krtani, zaburzenia akcji serca, drgawki, hipotensja

Uwaga: Podanie poza żyłę może powodować silny ból, a podanie dotętnicze może prowadzić do martwicy tkanek.

Właściwości farmakodynamiczne i farmakokinetyczne

Etomidate® Lipuro charakteryzuje się następującymi właściwościami:

Wywołuje sen trwający około 5 minut po pojedynczej dawce dożylnej, po czym następuje szybkie budzenie
Minimalnie wpływa na metabolizm mięśnia sercowego, pojemność minutową serca, krążenie obwodowe i płucne oraz oddychanie
Obniża metabolizm mózgowy i ciśnienie śródgałkowe
Nie powoduje uwalniania histaminy
Szybko przenika do tkanek i mózgu, osiągając maksymalne stężenie w tkance mózgowej po około 1 minucie
Jest metabolizowany w wątrobie, a metabolity są wydalane z moczem (około 75% dawki w ciągu 24 godzin)
Minimalne stężenie znieczulające (MAC) wynosi około 0,3 µg/ml w surowicy

Skład

Jedna ampułka Etomidate® Lipuro zawiera 20 mg etomidatu w 10 ml emulsji wodno-olejowej.

Warto zapamiętać

Etomidate® Lipuro jest krótko działającym lekiem nasennym bez działania przeciwbólowego, stosowanym do wprowadzenia do znieczulenia ogólnego.
Lek powoduje odwracalne hamowanie syntezy steroidów kory nadnerczy trwające 4-8 godzin, co wymaga szczególnej uwagi u pacjentów z zaburzeniami czynności nadnerczy.

Etomidate® Lipuro jest cennym narzędziem w rękach anestezjologa, pozwalającym na szybkie i bezpieczne wprowadzenie do znieczulenia ogólnego. Jego unikalne właściwości farmakologiczne, w tym minimalny wpływ na układ krążenia i oddechowy, czynią go szczególnie przydatnym u pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego. Jednakże, ze względu na potencjalne działania niepożądane, w tym supresję kory nadnerczy, stosowanie leku wymaga starannego monitorowania pacjenta i indywidualnego dostosowania dawki.

Wskazania

Wprowadzenie do znieczulenia ogólnego.

Dawkowanie

Produkt leczniczy może być podawany wyłącznie przez lekarza umiejącego wykonać intubację dotchawiczą i dysponującego sprzętem do resuscytacji. Dawki muszą być dostosowane odpowiednio do indywidualnych reakcji pacjenta i klinicznego efektu działania leku. Ogólnie: bezpieczna dawka nasenna mieści się w zakresie: od 0,15-0,3 mg etomidat /kg mc., co odpowiada 0,075-0,15 ml produktu leczniczego /kg mc. Dzieci powyżej 6 m-ca życia i młodzież w wieku do 15 roku życia oraz osoby starsze: otrzymują pojedynczą dawkę 0,15-0,2 mg etomidatu /kg mc., co odpowiada 0,075-0,1 ml produktu /kg mc. U pacjentów należących do wymienionych grup wiekowych dokładną dawkę należy dostosować do efektów klinicznych działania leku. U pacjentów z marskością wątroby oraz leczonych wcześniej lekami neuroleptycznymi: dawkę należy zmniejszyć. W celu uniknięcia zbyt wolnej dyfuzji produktu leczniczego w mózgu u pacjentów z jawną padaczką lub podwyższoną tendencją do drgawek: produkt leczniczy należy wstrzykiwać szybko, tj. w przeciągu kilku sekund. Dobra dostępność biologiczna i szybka dystrybucja etomidatu w mózgu zapobiegają występowaniu drgawek. W przypadku zastosowania produktu w celu przerwania stanu padaczkowego lub serii napadów padaczkowych: należy szybko, tj. w ciągu 10 sekund, wstrzyknąć odpowiednią dawkę etomidatu (0,3 mg/kg mc., odpowiadającą 0,15 ml produktu leczniczego). W razie potrzeby dawkę tą można podać kilka razy.

Uwagi

Przed użyciem wstrząsnąć, chronić od światła.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na etomidat lub emulsje tłuszczowe; dzieci poniżej 6 mż.; zaburzenia biosyntezy hemu; pacjenci ze zmniejszoną czynnością kory nadnerczy. Okres porodu (w tym znieczulenie do cięcia cesarskiego); okres karmienia piersią (jeśli zaistnieje konieczność podania leku - karmienie należy przerwać na 24 h).

Interakcje

Neuroleptyki, opioidy, leki uspokajające, alkohol - nasilają nasenne działanie etomidatu. Premedykacja benzodiazepinami lub opioidami zmniejsza ryzyko wystąpienia skurczów mioklonicznych. Z anestetykami wziewnymi może powodować wydłużenie okresu budzenia z anestezji. Nie łączyć i nie podawać równocześnie z innymi lekami i roztworami (poza 0,9% roztworem NaCl) przez tą samą kaniulę dożylną.

Działania niepożądane

Odwracalnie hamuje syntezę steroidów kory nadnerczy. Może powodować nudności, kaszel, czkawkę, dreszcze, zahamowanie czynności ośrodka oddechowego, bezdech, skurcze miokloniczne (spowodowane odhamowaniem pobudzeń z międzymózgowia). Rzadko - uwalnianie histaminy; sporadycznie - reakcje alergiczne (skurcz oskrzeli, reakcje anafilaktyczne), skurcz krtani, zaburzenia akcji serca, drgawki, hipotensję. Podany poza żyłę powoduje silny ból, podany dotętniczo może spowodować martwicę tkanek.

Działanie

Krótko działający lek nasenny (działa głównie przez hamowanie tworu siatkowatego w pniu mózgu); bez działania analgetycznego. Po pojedynczej dawce dożylnej wywołuje około 5 min. sen, po czym następuje szybkie budzenie. W minimalnym stopniu wpływa na metabolizm mięśnia sercowego, pojemność minutową serca, krążenie obwodowe i płucne, oddychanie. Obniża metabolizm mózgowy i ciśnienie śródgałkowe. Powoduje 4-8 h supresję kory nadnerczy (hamowanie β-hydroksylazy); nie powoduje uwalniania histaminy. Przenika do tkanek i mózgu, osiągając stężenie maks. w tkance mózgowej po około 1 min. Jest metabolizowany w wątrobie, metabolity są wydalane z moczem (po 24 h wydalane jest około 75% dawki). MAC = około 0,3 µg/ml w surowicy.