Epirubicin-Ebewe
Epirubicin hydrochloride
Epirubicin-Ebewe - charakterystyka produktu leczniczego dla lekarzy
Wskazania do stosowania
Epirubicyna znajduje zastosowanie w leczeniu szerokiego spektrum nowotworów złośliwych, w tym:
- Rak piersi
- Rak jajnika
- Rak żołądka
- Rak płuca
- Nowotwory głowy i szyi
- Rak jelita grubego i odbytnicy
- Szpiczak mnogi
- Chłoniaki nieziarnicze
- Ostre białaczki
Ponadto, epirubicyna wykazuje skuteczność w leczeniu nowotworów pęcherza moczowego przy podaniu dopęcherzowym:
- Rak pęcherza moczowego z komórek nabłonka przejściowego
- Rak in situ pęcherza moczowego
Warto zaznaczyć, że dopęcherzowe podanie epirubicyny po przezcewkowej resekcji guza pęcherza moczowego stanowi element terapii adjuwantowej, mającej na celu zapobieganie wznowie procesu nowotworowego.
Epirubicyna wykazuje szerokie spektrum działania przeciwnowotworowego, co czyni ją cennym narzędziem w arsenale onkologicznym. Jej skuteczność w leczeniu różnorodnych typów nowotworów podkreśla jej uniwersalność i znaczenie w praktyce klinicznej.
Warto zapamiętać
- Epirubicyna jest skuteczna w leczeniu szerokiego spektrum nowotworów, w tym raka piersi, jajnika, żołądka i płuc.
- Podanie dopęcherzowe epirubicyny jest efektywne w leczeniu i zapobieganiu wznowie raka pęcherza moczowego.
Dawkowanie i sposób podawania
Epirubicyna przeznaczona jest wyłącznie do podawania dożylnego lub dopęcherzowego. Należy zachować szczególną ostrożność, aby uniknąć wynaczynienia leku.
Dawkowanie dożylne:
| Schemat dawkowania | Dawka | Częstotliwość podawania |
|---|---|---|
| Dawka konwencjonalna (monoterapia) | 60-90 mg/m² pc. | Co 21 dni |
| Dawka duża (rak drobnokomórkowy płuca) | 120 mg/m² pc. | Co 3 tygodnie |
| Rak piersi (leczenie adjuwantowe) | 100-120 mg/m² pc. | Co 3-4 tygodnie |
pc. - powierzchnia ciała
W przypadku zaburzeń czynności szpiku kostnego, podeszłego wieku lub nacieku nowotworowego szpiku kostnego, zaleca się redukcję dawki do 60-75 mg/m² pc. w dawkowaniu konwencjonalnym oraz 105-120 mg/m² pc. w dawkowaniu wysokim.
Dawkowanie w terapii skojarzonej:
| Wskazanie | Dawka |
|---|---|
| Zaawansowany rak jajnika | 50-100 mg/m² pc. |
| Rak żołądka | 50 mg/m² pc. |
| Rak drobnokomórkowy płuca (SCLC) | 120 mg/m² pc. |
Dawkowanie dopęcherzowe:
| Wskazanie | Dawka | Schemat podawania |
|---|---|---|
| Rak pęcherza moczowego / rak in situ | 50 mg/50 ml lub 80 mg/50 ml | Jednorazowo |
| Leczenie zapobiegawcze | 50 mg/50 ml | Co tydzień przez 4 tygodnie, następnie co miesiąc przez 11 miesięcy |
Dawkowanie epirubicyny powinno być dostosowane do indywidualnego stanu pacjenta, uwzględniając parametry hematologiczne oraz czynność szpiku kostnego. W przypadku wystąpienia objawów toksyczności, takich jak neutropenia, gorączka neutropeniczna czy małopłytkowość, może być konieczna modyfikacja dawki lub odroczenie kolejnego cyklu leczenia.
Przeciwwskazania
Stosowanie epirubicyny jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:
- Nadwrażliwość na epirubicynę lub inne składniki preparatu
- Nadwrażliwość na inne antracykliny lub antracenediony
- Okres karmienia piersią
Przeciwwskazania do podania dożylnego:
- Długotrwałe zahamowanie czynności szpiku kostnego
- Ciężkie zaburzenia czynności wątroby
- Ciężka niewydolność mięśnia sercowego
- Świeży zawał mięśnia sercowego
- Ciężkie zaburzenia rytmu serca
- Wcześniejsze leczenie maksymalnymi dawkami skumulowanymi epirubicyny i/lub innych antracyklin czy antracenedionów
- Ostre zakażenia ogólnoustrojowe
- Niestabilna dławica piersiowa
- Kardiomiopatia
Przeciwwskazania do podania dopęcherzowego:
- Zakażenie układu moczowego
- Zapalenie pęcherza moczowego
- Krwiomocz
- Nowotwory inwazyjne penetrujące ścianę pęcherza moczowego
- Trudności z cewnikowaniem
Znajomość przeciwwskazań jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania epirubicyny. Szczególną uwagę należy zwrócić na stan układu sercowo-naczyniowego pacjenta oraz wcześniejsze leczenie antracyklinami.
Ciąża i laktacja
Epirubicyna może powodować uszkodzenia chromosomów w plemnikach. Mężczyźni poddawani terapii powinni stosować skuteczną antykoncepcję. W razie potrzeby należy rozważyć kriokonserwację nasienia ze względu na ryzyko nieodwracalnej bezpłodności.
U kobiet w wieku przedmenopauzalnym epirubicyna może wywołać brak miesiączki lub przedwczesną menopauzę. Dane z badań na zwierzętach wskazują na potencjalne ryzyko uszkodzenia płodu. Stosowanie epirubicyny w ciąży powinno być rozważane tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko dla płodu.
Nie wiadomo, czy epirubicyna przenika do mleka matki. Ze względu na potencjalne ryzyko poważnych działań niepożądanych u dziecka, karmienie piersią powinno być przerwane przed rozpoczęciem leczenia epirubicyną.
Decyzja o stosowaniu epirubicyny u kobiet w ciąży lub karmiących piersią powinna być podejmowana indywidualnie, po dokładnej analizie potencjalnych korzyści i ryzyka. Konieczne jest szczegółowe omówienie z pacjentką potencjalnych zagrożeń oraz dostępnych opcji.
Przedawkowanie
Ostre przedawkowanie epirubicyny może prowadzić do:
- Ciężkiego zahamowania czynności szpiku kostnego (głównie leukopenia i trombocytopenia)
- Zaburzeń żołądkowo-jelitowych (przede wszystkim zapalenie błony śluzowej)
- Ostrych powikłań kardiologicznych
Należy pamiętać o możliwości wystąpienia opóźnionej niewydolności serca, która może ujawnić się w okresie od kilku miesięcy do kilku lat po zakończeniu leczenia. Pacjenci powinni być uważnie monitorowani, a w przypadku wystąpienia objawów niewydolności serca leczeni zgodnie z aktualnymi wytycznymi.
Leczenie przedawkowania epirubicyny jest objawowe. Należy podkreślić, że epirubicyna nie może być usuwana z organizmu za pomocą dializy.
W przypadku przedawkowania epirubicyny kluczowe jest intensywne monitorowanie pacjenta, ze szczególnym uwzględnieniem parametrów hematologicznych, funkcji przewodu pokarmowego oraz układu sercowo-naczyniowego. Wczesne rozpoznanie i leczenie powikłań może znacząco wpłynąć na rokowanie pacjenta.
Mechanizm działania
Epirubicyna należy do grupy antracyklin i wykazuje działanie przeciwnowotworowe poprzez kilka mechanizmów:
- Wiązanie z DNA i hamowanie syntezy kwasów nukleinowych
- Inhibicja topoizomerazy II, prowadząca do pęknięć nici DNA
- Generowanie wolnych rodników tlenowych, powodujących uszkodzenia DNA i błon komórkowych
- Indukcja apoptozy w komórkach nowotworowych
Badania in vitro wykazały, że epirubicyna szybko przenika do komórek i akumuluje się w jądrze komórkowym, gdzie hamuje syntezę kwasów nukleinowych i mitozę. Skuteczność epirubicyny potwierdzono w szerokim spektrum nowotworów eksperymentalnych, w tym białaczkach L1210 i P388, mięsakach SA180, czerniaku B16, raku sutka, raku płuc Lewisa i guzach okrężnicy 38.
Ponadto, wykazano aktywność epirubicyny wobec ludzkich guzów przeszczepionych myszom atymicznym, obejmujących czerniaka oraz raki sutka, płuc, prostaty i jajnika.
Zrozumienie mechanizmu działania epirubicyny pozwala na lepsze przewidywanie jej skuteczności w różnych typach nowotworów oraz potencjalnych interakcji z innymi lekami przeciwnowotworowymi. Jest to szczególnie istotne przy planowaniu terapii skojarzonej.
Skład
Substancją czynną preparatu Epirubicin-Ebewe jest chlorowodorek epirubicyny. Każdy mililitr roztworu zawiera 2 mg chlorowodorku epirubicyny.
Znajomość stężenia substancji czynnej jest kluczowa dla prawidłowego dawkowania i przygotowania roztworów do podania.
Laktacja
Ciąża - trymestr 1 - Kategoria D
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria D
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria D
Wykaz A
Upośledza !