EpiPen Jr.

Wyszukaj produkt

Epinephrine

inj. [roztw.]

0,15 mg

1 wstrzyk. 2 ml

Iniekcje

100%

294,72

EpiPen Jr. - Automatyczny wstrzykiwacz epinefryny dla dzieci

Wskazania do stosowania

EpiPen Jr. jest wskazany w leczeniu nagłych przypadków ciężkich reakcji alergicznych (anafilaksji) u dzieci. Może być stosowany w przypadku reakcji na:

Użądlenia lub ukąszenia owadów
Pożywienie
Leki
Inne alergeny

Ponadto, EpiPen Jr. jest wskazany w anafilaksji idiopatycznej lub wywołanej wysiłkiem fizycznym.

Automatyczny wstrzykiwacz EpiPen Jr. zawiera epinefrynę (adrenalinę), która jest kluczowym lekiem w leczeniu anafilaksji. Szybkie podanie epinefryny może uratować życie pacjenta w przypadku ciężkiej reakcji alergicznej.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie EpiPen Jr. zależy od masy ciała dziecka. Poniżej przedstawiono zalecane dawkowanie:

Masa ciała dziecka	Zalecana dawka
15-30 kg	150 µg (0,15 mg) epinefryny domięśniowo
Poniżej 15 kg	Ocena indywidualna, zastosowanie niezalecane poniżej 7,5 kg
Powyżej 30 kg	300 µg (0,3 mg) epinefryny domięśniowo (preparat EpiPen)

Dawkowanie należy ustalić indywidualnie dla każdego pacjenta, biorąc pod uwagę ryzyko wystąpienia reakcji zagrażających życiu.

EpiPen Jr. należy wstrzykiwać domięśniowo w przednio-boczną część uda. Można podawać przez ubranie lub bezpośrednio na skórę. Nie wolno wstrzykiwać w pośladki.

W przypadku braku poprawy lub pogorszenia stanu pacjenta, można podać drugą dawkę z dodatkowego wstrzykiwacza po 5-15 minutach od pierwszej iniekcji.

Postępowanie po użyciu EpiPen Jr.

Po zastosowaniu automatycznego wstrzykiwacza EpiPen Jr. należy:

Natychmiast wezwać pomoc medyczną (zadzwonić pod numer 112)
Zgłosić wystąpienie reakcji anafilaktycznej
Ułożyć pacjenta w odpowiedniej pozycji (płasko z uniesionymi nogami lub siedząco przy trudnościach z oddychaniem)
Pacjenta nieprzytomnego ułożyć w pozycji bezpiecznej
Nie pozostawiać pacjenta samego do czasu przybycia pomocy medycznej

Lekarz powinien poinformować pacjenta i/lub opiekuna o możliwości wystąpienia dwufazowej reakcji anafilaktycznej, charakteryzującej się początkowym ustąpieniem objawów, a następnie ich nawrotem po kilku godzinach.

Przeciwwskazania

Nie są znane bezwzględne przeciwwskazania do stosowania EpiPen Jr. w nagłych reakcjach alergicznych. Korzyści z zastosowania leku w sytuacji zagrożenia życia przewyższają potencjalne ryzyko.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed przepisaniem EpiPen Jr. lekarz powinien dokładnie poinstruować pacjenta i jego opiekunów w zakresie:

Wskazań do stosowania
Właściwego sposobu podawania leku
Postępowania po użyciu wstrzykiwacza

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z:

Chorobami serca
Cukrzycą
Nadczynnością tarczycy
Nadciśnieniem tętniczym
Jaskrą
Ciężkimi zaburzeniami czynności nerek
Przerostem gruczołu krokowego
Hiperkalcemią i hipokaliemią
Chorobą Parkinsona

U pacjentów z astmą może występować zwiększone ryzyko ciężkiej reakcji anafilaktycznej.

EpiPen Jr. zawiera sodu pirosiarczyn, który może powodować reakcje nadwrażliwości, szczególnie u osób z astmą.

Interakcje z innymi lekami

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu EpiPen Jr. z:

Glikozydami naparstnicy
Chinidyną
Trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi
Inhibitorami MAO
Inhibitorami COMT
Hormonami tarczycy
Teofiliną
Oksytocyną
Lekami parasympatykolitycznymi
Niektórymi lekami przeciwhistaminowymi
Lewodopą
Alkoholem

Epinefryna może hamować wydzielanie insuliny, co może wymagać dostosowania dawki leków przeciwcukrzycowych. Działanie epinefryny może być osłabione przez jednoczesne stosowanie leków β-adrenolitycznych.

Ciąża i karmienie piersią

Doświadczenie kliniczne dotyczące stosowania EpiPen Jr. w ciąży jest ograniczone. Lek należy stosować tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko dla płodu. Epinefryna nie wpływa na dziecko karmione piersią ze względu na brak biodostępności po podaniu doustnym.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane związane ze stosowaniem EpiPen Jr. to:

Tachykardia
Nadciśnienie tętnicze
Niepokój
Ból głowy
Zawroty głowy
Drżenie
Nudności i wymioty
Nadmierna potliwość

Rzadko może wystąpić kardiomiopatia indukowana stresem (zespół tako-tsubo).

Przedawkowanie

Przedawkowanie lub przypadkowe donaczyniowe wstrzyknięcie epinefryny może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak:

Krwotok mózgowy
Obrzęk płuc
Zaburzenia rytmu serca

W przypadku przedawkowania może być konieczne zastosowanie leków α-adrenolitycznych (np. fentolaminy) lub β-adrenolitycznych.

Mechanizm działania

Epinefryna zawarta w EpiPen Jr. działa poprzez pobudzenie współczulnego układu nerwowego. Jej działanie obejmuje:

Zwiększenie częstości pracy serca
Zwiększenie rzutu serca
Poprawę krążenia wieńcowego
Rozkurcz mięśni gładkich oskrzeli

Efektem działania epinefryny jest zmniejszenie objawów anafilaksji, takich jak świsty i duszność.

Skład EpiPen Jr.

Jedna dawka (0,3 ml) EpiPen Jr. zawiera 150 µg (0,15 mg) epinefryny.

Warto zapamiętać

EpiPen Jr. jest przeznaczony do natychmiastowego podania w przypadku ciężkiej reakcji alergicznej u dzieci.
Po użyciu EpiPen Jr. zawsze należy wezwać pomoc medyczną, nawet jeśli objawy ustępują.

EpiPen Jr. jest kluczowym narzędziem w leczeniu anafilaksji u dzieci. Właściwe zastosowanie tego leku może uratować życie pacjenta w sytuacji zagrożenia. Konieczne jest dokładne przeszkolenie pacjentów i ich opiekunów w zakresie stosowania automatycznego wstrzykiwacza oraz postępowania po jego użyciu.

Wskazania

Wstrzykiwacze automatyczne (epinefryna) wskazane są w leczeniu nagłych przypadków ciężkich reakcji alergicznych (anafilaksji) na użądlenia lub ukąszenia owadów, pożywienie, leki lub inne alergeny, a także w anafilaksji idiopatycznej lub wywołanej wysiłkiem fizycznym.

Dawkowanie

Dzieci i młodzież. Dawka u dzieci wynosi zazwyczaj 0,01 mg/kg mc. Jednakże lekarz może zalecić większą lub mniejszą dawkę produktu, w oparciu o dokładną ocenę każdego pacjenta i rozpoznanie ryzyka wystąpienia reakcji zagrażających życiu, które są wskazaniem do podania produktu. Przy użyciu wstrzykiwacza automatycznego nie można podać dawki mniejszej niż 150 µg. Lekarz powinien rozważyć zastosowanie innych postaci farmaceutycznych epinefryny do wstrzykiwań u małych dzieci, jeśli konieczne będzie podawanie mniejszych dawek. Dzieci i młodzież o mc. powyżej 30 kg: (dla tych pacjentów dostępny jest preparat zawierający 300 µg epinefryny w jednej dawce). Zazwyczaj dawka podawana domięśniowo wynosi 300 µg. Dzieci o mc.15-30 kg. Zazwyczaj dawka podawana domięśniowo wynosi 150 µg. Dzieci o mc. poniżej 15 kg. To czy lek jest odpowiedni, należy ocenić indywidualnie dla każdego pacjenta. Zastosowanie produktu u dzieci o mc. mniejszej niż 7,5 kg nie jest zalecane, chyba że w stanach zagrożenia życia i na wyraźne zalecenie lekarza. Dorośli. Zazwyczaj dawka podawana domięśniowo wynosi 300 µg. Pierwszą dawkę należy podać możliwie najszybciej po rozpoznaniu objawów anafilaksji. W przypadku braku poprawy stanu klinicznego lub jego pogorszenia, może być podane drugie wstrzyknięcie dodatkowym wstrzykiwaczem automatycznym, 5-15 minut po pierwszej iniekcji. Zaleca się przepisywanie pacjentom dwóch wstrzykiwaczy, które powinni mieć zawsze przy sobie. Lekarz przepisujący preparat powinien upewnić się, że pacjent zna wskazania do stosowania i wie, jak należy prawidłowo podawać lek. Dlatego lekarz powinien dokładnie omówić z pacjentem treść ulotki informacyjnej, sposób obchodzenia się ze wstrzykiwaczem automatycznym oraz możliwe objawy wstrząsu anafilaktycznego.

Uwagi

Wstrzykiwacze automatyczne przeznaczone są do natychmiastowego podania epinefryny pacjentom ze stwierdzonym zwiększonym ryzykiem wystąpienia anafilaksji, w tym osobom z reakcjami anafilaktycznymi w wywiadzie. Lek ten należy wstrzykiwać domięśniowo w przednio-boczną część uda, a nie w pośladki. Może być podawany przez ubranie lub bezpośrednio przez skórę. Lekarz powinien poinformować pacjenta i/lub opiekuna, że po każdym użyciu automatycznego wstrzykiwacza: należy natychmiast zadzwonić po pomoc medyczną, wezwać karetkę i zgłosić wystąpienie reakcji anafilaktycznej, nawet jeśli objawy ustępują; przytomnych pacjentów należy ułożyć płasko z uniesionymi nogami albo w pozycji siedzącej, jeśli mają trudności z oddychaniem. Pacjentów nieprzytomnych należy położyć na boku w bezpiecznej pozycji; jeśli to możliwe, pacjent powinien pozostać z inną osobą aż do nadejścia pomocy medycznej.

Przeciwwskazania

Nie są znane bezwzględne przeciwwskazania do stosowania produktu leczniczego w nagłych reakcjach alergicznych.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności

Wszystkich pacjentów, którzy mają przepisywany wstrzykiwacz automatyczny, lekarz powinien dokładnie poinstruować w zakresie wskazań do stosowania oraz właściwego sposobu podawania. Usilnie zaleca się przeszkolenie osób z najbliższego otoczenia pacjenta (np. rodziców, opiekunów, nauczycieli) w zakresie poprawnego stosowania wstrzykiwacza w przypadku konieczności udzielenia pomocy w nagłej sytuacji. Należy poinstruować pacjenta, żeby niezwłocznie po podaniu 1-szej dawki zadzwonił pod numer alarmowy 112, poprosił o przysłanie karetki i zgłosił reakcję anafilaktyczną wymagającą natychmiastowej pomocy medycznej w celu umożliwienia dokładnej obserwacji, i w razie konieczności, dalszego leczenia pacjenta. Wstrzykiwacze automatyczne należy wstrzykiwać w przednio-boczną stronę uda. Należy poinformować pacjenta, że nie należy wstrzykiwać produktu leczniczego w pośladek. Szczególną ostrożność należy zachować podczas podawania epinefryny pacjentom z chorobami serca. Tym pacjentom, jak również pacjentom chorym na cukrzycę, nadczynność tarczycy, nadciśnienie oraz osobom w podeszłym wieku, epinefrynę należy przepisywać tylko wówczas, gdy potencjalna korzyść uzasadnia możliwe ryzyko. U pacjentów ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym, ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, gruczolakiem prostaty, powodującym zaleganie moczu w pęcherzu, hiperkalcemią i hipokaliemią, istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych po podaniu epinefryny. U pacjentów z chorobą Parkinsona epinefryna może spowodować przemijające nasilenie objawów choroby, tj.: sztywność i drżenie. Lekarz powinien poinformować pacjenta i/lub opiekuna o możliwości wystąpienia dwufazowej reakcji anafilaktycznej, która charakteryzuje się początkowym ustąpieniem objawów a następnie ich nawrotem kilka godzin później. U pacjentów z astmą, może występować zwiększone ryzyko ciężkiej reakcji anafilaktycznej. Zgłoszono przypadkowe wstrzyknięcia produktu w ręce lub stopy, które powodowały niedokrwienie obwodowe. Po przypadkowym wstrzyknięciu produktu pacjenci mogą wymagać leczenia. W przypadku pacjentów z grubą warstwą podskórnej tkanki tłuszczowej epinefryna może nie zostać wstrzyknięta domięśniowo i w związku z tym działanie leku nie będzie optymalne. Lek zawiera sodu pirosiarczyn, który rzadko u podatnych osób, szczególnie u osób z astmą w wywiadzie, może powodować ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym objawy anafilaktyczne oraz skurcz oskrzeli. Pacjenci z tymi stanami powinni zostać dokładnie poinformowani, w jakich okolicznościach należy stosować produkt. Należy ostrzec pacjentów o czynnikach wywołujących alergię oraz o konieczności wykonywania badań, kiedy jest to możliwe, w celu określenia specyficznych alergenów. Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg)/dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn: nie ma zastosowania.

Interakcje

Należy zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących leki mogące uwrażliwiać serce na zaburzenia rytmu, w tym glikozydy naparstnicy i chinidynę. Działanie epinefryny może być nasilane przez trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, inhibitory MAO i inhibitory COMT, hormony tarczycy, teofilinę, oksytocynę, parasympatykolityki, pewne leki przeciwhistaminowe (difenhydraminę, chlorfenaminę), lewodopę i alkohol. Epinefryna hamuje wydzielanie insuliny, zwiększając stężenie glukozy we krwi. U pacjentów z cukrzycą otrzymujących epinefrynę może być konieczne zwiększenie dawki insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych. Uwaga: działanie pobudzające receptory β-adrenergiczne może być hamowane przez jednoczesne leczenie lekami β -adrenolitycznymi.

Ciąża i laktacja

Doświadczenie kliniczne dotyczące leczenia podczas ciąży jest ograniczone. Epinefrynę należy stosować podczas ciąży tylko wówczas, jeżeli potencjalna korzyść z leczenia jest większa niż potencjalne ryzyko dla płodu. Epinefryna nie jest biodostępna po podaniu doustnym; epinefryna w ilości wydzielanej do pokarmu kobiecego przypuszczalnie nie będzie miała żadnego wpływu na niemowlę karmione piersią.

Działania niepożądane

Działania niepożądane związane z aktywacją receptorów α- i β-adrenergicznych mogą obejmować objawy tj.: tachykardia i nadciśnienie oraz działania niepożądane z OUN. Zaburzenia psychiczne: (nieznana) zaburzenia lękowe (niepokój). Zaburzenia układu nerwowego: (nieznana) ból głowy, zawroty głowy, drżenie. Zaburzenia serca: (rzadko) kardiomiopatia indukowana stresem (zespół tako-tsubo); (nieznana) tachykardia, zaburzenia rytmu serca. Zaburzenia naczyniowe: (nieznana) nadciśnienie, niedokrwienie obwodowe po przypadkowym wstrzyknięciu leku w rękę lub stopę. Zaburzenia żołądka i jelit: (nieznana) nudności, wymioty. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (nieznana) nadmierna potliwość. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (nieznana) osłabienie psychofizyczne.

Przedawkowanie

Przedawkowanie lub przypadkowe donaczyniowe wstrzyknięcie epinefryny może spowodować krwotok mózgowy wskutek gwałtownego wzrostu ciśnienia tętniczego krwi. Może również dojść do zgonu z powodu obrzęku płuc wskutek skurczu naczyń obwodowych i jednoczesnego pobudzenia pracy serca. Obrzęk płuc może być leczony α-adrenolitykami takimi jak fentolamina. W przypadku zaburzeń rytmu serca można stosować β-adrenolityki.

Działanie

Epinefryna jest katecholaminą, która działa pobudzająco na współczulny układ nerwowy (zarówno na receptory α, jak i β), wskutek czego dochodzi do zwiększenia częstości pracy serca, rzutu serca oraz krążenia wieńcowego. Przez działanie na receptory β w mięśniach gładkich oskrzeli epinefryna powoduje rozkurcz mięśni gładkich oskrzeli, co zmniejsza świsty i duszność. Epinefryna jest szybko inaktywowana, duża część dawki jest wydalana w postaci metabolitów z moczem.