Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Encopirin Cardio 81

Acetylsalicylic acid

tabl. dojelitowe
81 mg
100 szt.
Doustnie
OTC
100%
21,35
Encopirin Cardio 81
tabl. dojelitowe
81 mg
30 szt.
Doustnie
OTC
100%
9,29

Encopirin Cardio 81 - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Encopirin Cardio 81 jest wskazany w następujących przypadkach li>Zapobieganie zawałowi serca u pacjentów z chorobą wieńcową serca, po przebytym zawale lub ze świeżym zawałem serca

  • Profilaktyka udaru mózgu
  • Zapobieganie powikłaniom zatorowo-zakrzepowym po zabiegach chirurgicznych

    • Lek zawiera kwas acetylosalicylowy (ASA) w dawce 81 mg, który wykazuje działanie antyagregacyjne co stanowi podstawę jego zastosowania w wymienionych wskazaniach kardiologicznych i neurologicznych.

    Dawkowanie i sposób podawania

    Wskazanie Dawkowanie
    Standardowe dawkowanie 1-2 tabletki 1-2 razy na dobę

    Tabletki należy przyjmować najlepiej po posiłkach, popijając dużą ilością płynu.

    Dawkowanie może zostać zmodyfikowane przez lekarza w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta i ryzyka powikłań krwotocznych.

    Przeciwwskazania

    Stosowanie leku Encopirin Cardio 81 jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

    • Nadwrażliwość na substancję czynną (ASA), inne salicylany lub którąkolwiek substancję pomocniczą
    • Skazy krwotoczne
    • Czynna choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy
    • III trymestr ciąży
    • Ciężka niewydolność serca, wątroby lub nerek
    • Napady astmy oskrzelowej w wywiadzie, wywołane podaniem salicylanów lub substancji o podobnym działaniu, szczególnie NLPZ
    • Dzieci do 12 roku życia w przebiegu infekcji wirusowych ze względu na ryzyko zespołu Reye'a
    • Jednoczesne stosowanie metotreksatu w dawkach 15 mg na tydzień lub większych

    Szczególną uwagę należy zwrócić na przeciwwskazania związane z ryzykiem krwawień oraz stosowaniem u dzieci i młodzieży z uwagi na potencjalne ryzyko wystąpienia zespołu Reye'a.

    Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

    Stosowanie leku Encopirin Cardio 81 wymaga zachowania szczególnej ostrożności w następujących przypadkach:

    • I i II trymestr ciąży oraz karmienie piersią
    • Nadwrażliwość na NLPZ, leki przeciwreumatyczne lub substancje alergizujące
    • Jednoczesne leczenie środkami przeciwzakrzepowymi (np. pochodne kumaryny, heparyna)
    • Jednoczesne stosowanie ibuprofenu
    • Zaburzona czynność wątroby lub nerek
    • Przebyta choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy lub krwawienia z przewodu pokarmowego w wywiadzie
    • Dieta bezsolna
    • Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
    • Świeży zawał serca (tabletki należy rozgryźć w celu lepszego wchłonięcia ASA)
    • Astma oskrzelowa, przewlekłe schorzenia układu oddechowego, gorączka sienna, katar sienny, obrzęk błony śluzowej nosa lub polipy nosa

    Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów ze zwiększoną tendencją do krwawień, chorobą wrzodową w wywiadzie oraz w przypadku jednoczesnego stosowania leków przeciwzakrzepowych. Lek może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych, w tym aktywność enzymów wątrobowych, stężenie mocznika i kreatyniny we krwi oraz czas krzepnięcia.

    Warto zapamiętać
    • Encopirin Cardio 81 zawiera 81 mg kwasu acetylosalicylowego, co zapewnia działanie antyagregacyjne przy minimalnym ryzyku działań niepożądanych.
    • Lek jest przeciwwskazany u dzieci do 12 roku życia w przebiegu infekcji wirusowych ze względu na ryzyko zespołu Reye'a.

    Interakcje z innymi produktami leczniczymi

    Encopirin Cardio 81 wchodzi w liczne interakcje z innymi lekami, które mogą mieć istotne znaczenie kliniczne:

    • Przeciwwskazane jednoczesne stosowanie: metotreksat w dawkach ≥15 mg/tydzień (nasilenie toksyczności na szpik)
    • Wymagające szczególnej ostrożności:
      • Metotreksat w dawkach <15 mg/tydzień
      • Ibuprofen (antagonizowanie działania kardioprotekcyjnego ASA)
      • Leki przeciwzakrzepowe (zwiększone ryzyko krwawień)
      • NLPZ (zwiększone ryzyko choroby wrzodowej i krwawień z przewodu pokarmowego)
      • Leki przeciwdnawe (osłabienie działania)
      • Digoksyna (zwiększenie stężenia w osoczu)
      • Insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe (nasilenie działania hipoglikemizującego)
      • Leki trombolityczne i inne hamujące agregację płytek
      • Leki moczopędne (osłabienie działania)
      • Glikokortykosteroidy systemowe
      • Inhibitory ACE
      • Kwas walproinowy
      • Alkohol

    Interakcje te mogą prowadzić do zwiększonego ryzyka krwawień, zaburzeń czynności nerek, zmian w skuteczności działania poszczególnych leków oraz nasilenia działań niepożądanych. Konieczne jest dokładne monitorowanie pacjentów i ewentualna modyfikacja dawkowania w przypadku jednoczesnego stosowania wymienionych leków.

    Wpływ na ciążę i laktację

    Stosowanie Encopirin Cardio 81 w ciąży i podczas karmienia piersią wymaga szczególnej ostrożności:

    • W I i II trymestrze ciąży lek może być stosowany tylko po starannym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka
    • Stosowanie w III trymestrze ciąży jest przeciwwskazane
    • ASA przenika do mleka kobiet karmiących piersią; regularne przyjmowanie leku, szczególnie w dużych dawkach (>300 mg/dobę), nie jest zalecane u kobiet karmiących

    Lek może powodować uszkodzenia płodu, zwiększać ryzyko powikłań okołoporodowych oraz wywoływać reakcje alergiczne u niemowląt karmionych piersią. Decyzja o stosowaniu leku u kobiet w ciąży i karmiących piersią powinna być podjęta po konsultacji z lekarzem.

    Działania niepożądane

    Najczęstsze działania niepożądane związane ze stosowaniem leku Encopirin Cardio 81 obejmują:

    • Zaburzenia żołądka i jelit: niestrawność, zgaga, nudności, wymioty, bóle brzucha
    • Zwiększone ryzyko krwawień i wydłużenie czasu krwawienia
    • Zawroty głowy i szumy uszne (objawy przedawkowania)
    • Reakcje nadwrażliwości: astma, odczyny skórne, wysypka, pokrzywka, obrzęk, świąd

    Rzadziej mogą wystąpić poważniejsze działania niepożądane, takie jak krwotoki z przewodu pokarmowego, krwotok mózgowy, zaburzenia czynności wątroby i nerek. Długotrwałe stosowanie leku może prowadzić do przewlekłych bólów głowy i zaburzeń czynności nerek.

    Przedawkowanie

    Przedawkowanie ASA może prowadzić do zatrucia salicylanami, którego objawy zależą od przyjętej dawki i czasu stosowania. Objawy zatrucia obejmują:

    • Lekkie zatrucie: zawroty głowy, szumy uszne, głuchota, nadmierne pocenie się, nudności, wymioty, ból głowy, splątanie
    • Ciężkie zatrucie: poważne zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej, zaburzenia świadomości, drgawki, niewydolność oddechowa

    W przypadku przedawkowania należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala. Leczenie zatrucia obejmuje standardowe procedury, w tym zwiększenie wydalania substancji czynnej oraz przywrócenie równowagi elektrolitowej i kwasowo-zasadowej.

    Mechanizm działania

    Kwas acetylosalicylowy (ASA) zawarty w leku Encopirin Cardio 81 działa poprzez nieodwracalne hamowanie cyklooksygenazy płytkowej, co prowadzi do zmniejszenia produkcji tromboksanu A2 i zahamowania agregacji płytek krwi. Efekt ten jest osiągany już przy niskich dawkach ASA, co stanowi podstawę działania kardioprotekcyjnego leku. Wyższe dawki ASA wykazują dodatkowo działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne poprzez hamowanie cyklooksygenaz tkankowych i zmniejszenie produkcji prostaglandyn.

    Właściwości farmakokinetyczne

    Encopirin Cardio 81 zawiera tabletki dojelitowe, co wpływa na profil farmakokinetyczny leku:

    • Wchłanianie ASA następuje głównie w jelicie cienkim
    • Maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest po 3-4 godzinach od przyjęcia
    • Biodostępność wynosi około 60%
    • ASA wiąże się z białkami osocza w 80-90%
    • Metabolizm zachodzi głównie w wątrobie
    • Wydalanie następuje głównie przez nerki w postaci metabolitów

    Forma dojelitowa zapewnia opóźnione uwalnianie substancji czynnej, co może zmniejszać ryzyko podrażnienia błony śluzowej żołądka.

    Podsumowanie

    Encopirin Cardio 81 jest lekiem zawierającym małą dawkę kwasu acetylosalicylowego, przeznaczonym głównie do profilaktyki powikłań sercowo-naczyniowych. Jego stosowanie wymaga starannego rozważenia potencjalnych korzyści i ryzyka, szczególnie u pacjentów z zwiększonym ryzykiem krwawień. Kluczowe jest przestrzeganie zaleceń dotyczących dawkowania oraz regularne monitorowanie pacjenta pod kątem ewentualnych działań niepożądanych i interakcji z innymi lekami.



    Wskazania

    Najważniejsze zastosowanie produktu leczniczego to: zapobieganie zawałowi serca u chorych z chorobą wieńcową serca lub po przebytym zawale lub ze świeżym zawałem serca; zapobieganie udarowi mózgu; a ponadto: zapobieganie powikłaniom zatorowo-zakrzepowym po zabiegach chirurgicznych.

    Jeśli lekarz nie przepisze inaczej stosuje się 1-2 tabl. 1-2x/dobę.

    Tabl. należy przyjmować, najlepiej po posiłkach popijając dużą ilością płynu.

    Nadwrażliwość na substancję czynną - ASA, inne salicylany lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Skazy krwotoczne. Czynna choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy. III trymestr ciąży. Ciężka niewydolność serca, wątroby i nerek. Nie stosować u pacjentów z napadami astmy oskrzelowej w wywiadzie, wywołanymi podaniem salicylanów lub substancji o podobnym działaniu, szczególnie NLPZ· Nie stosować u dzieci do 12 lat w przebiegu infekcji wirusowych ze względu na zagrożenie wystąpieniem zespołu Reye’a, rzadkiej, ale ciężkiej choroby powodującej uszkodzenie wątroby i mózgu. Nie stosować jednocześnie z metotreksatem w dawkach 15 mg na tydzień lub większych.

    Produkt leczniczy może być stosowany tylko po starannym rozważeniu spodziewanych korzyści z leczenia w stosunku do ryzyka, w następujących przypadkach: I i II trymestr ciąży; karmienie piersią; nadwrażliwość na NLPZ i przeciwreumatyczne lub substancje alergizujące; podczas jednoczesnego leczenia środkami przeciwzakrzepowymi (np. pochodne kumaryny lub heparyna); podczas jednoczesnego stosowania ibuprofenu; u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby lub nerek; u pacjentów z przebytą chorobą wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy lub krwawieniami z przewodu pokarmowego w wywiadzie; w przypadku, kiedy osoba stosująca produkt leczniczy pozostaje na diecie bezsolnej; u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej; u pacjentów ze świeżym zawałem serca tabl. należy rozgryźć, w celu lepszego wchłonięcia ASA. W związku z możliwością wystąpienia zespołu Reye’a - rzadkiej, ale ciężkiej choroby - leki zawierające ASA stosuje się w czasie chorób gorączkowych u dzieci i młodzieży poniżej12 lat wyłącznie na zlecenie lekarza. Zachować ostrożność podczas stosowania u pacjentów z astmą oskrzelową, przewlekłymi schorzeniami układu oddechowego, gorączką sienna, katarem siennym lub obrzękiem błony śluzowej nosa lub polipami nosa, gdyż częściej niż inni pacjenci mogą reagować na NLPZ w tym na ASA napadami astmy, obrzękiem naczynioruchowym lub pokrzywką. Nie stosować co najmniej 5 dni przed planowanym zabiegiem chirurgicznym ze względu na możliwość nasilenia krwawień. Preparat powinien być stosowany ostrożnie u pacjentów ze zwiększoną tendencją do krwawień (hemofilia, niedobór witaminy K) u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy w wywiadzie (zagrożenie krwawieniem z przewodu pokarmowego), w niedoborze dehydrogenazy glukozo-6-fosforanu (G-6-PD) z uwagi na ryzyko hemolizy. ASA może być stosowany w I i II trymestrze ciąży, jedynie po rozważeniu stosunku ryzyka do korzyści, z uwagi na potencjalną możliwość wystąpienia uszkodzenia płodu. ASA może powodować zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, mocznika i kreatyniny we krwi, hiperkaliemię, białkomocz oraz przedłużać czas krzepnięcia. Szczególną ostrożność należy zachować podczas jednoczesnego leczenia środkami przeciwzakrzepowymi (np. pochodne kumaryny, heparyna). ASA nawet w małych dawkach zmniejsza wydalanie kwasu moczowego. U pacjentów ze zmniejszonym wydalaniem kwasu moczowego produkt leczniczy może wywołać napad dny moczanowej. Preparat nie wpływa na zdolności do prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

    Leki przeciwwskazane do jednoczesnego stosowania z ASA. Metotreksat w dawkach ≥15 mg/tydz. Nasilenie toksycznego wpływu metotreksatu na szpik (zmniejszony klirens nerkowy metotreksatu podczas jednoczesnego stosowania z lekami przeciwzapalnymi - w tym z ASA - oraz wypieranie przez salicylany metotreksatu z połączeń z białkami osocza. Interakcje wymagające zachowania szczególnej ostrożności. Metotreksat w dawkach <15 mg/tydz. Nasilenie toksycznego wpływu metotreksatu na szpik (zmniejszony klirens nerkowy metotreksatu podczas jednoczesnego stosowania z lekami przeciwzapalnymi - w tym z ASA - oraz wypieranie przez salicylany metotreksatu z połączeń z białkami osocza). Jednoczesne stosowanie ibuprofenu antagonizuje nieodwracalne hamowanie agregacji płytek krwi przez ASA. U pacjentów ze zwiększonym ryzykiem incydentów sercowo-naczyniowych leczenie ibuprofenem może zmniejszać działanie kardioprotekcyjne ASA. Jednoczesne stosowanie ASA z lekami przeciwzakrzepowymi może powodować nasilenie działania przeciwzakrzepowego, zwiększone ryzyko wydłużenia czasu krwawienia i krwotoków, wynikające z wypierania leków przeciwzakrzepowych z ich połączeń z białkami osocza oraz właściwości antyagregacyjne ASA. Jednoczesne stosowanie NLPZ z ASA zwiększa ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawień z przewodu pokarmowego oraz uszkodzenia nerek na skutek synergistycznego działania tych leków. ASA z lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego powoduje osłabienie działania leków przeciwdnawych (konkurencja w procesie wydalania kwasu moczowego przez kanaliki nerkowe). Jednoczesne stosowanie ASA z digoksyną powoduje zwiększenie stężenia digoksyny w osoczu, wynikające ze zmniejszonego wydalania digoksyny przez nerki. Ze względu na właściwości hipoglokemizujące oraz wypieranie pochodnych sulfonylomocznika z połączeń z białkami osocza, w dużych dawkach salicylany nasilają działanie insuliny i doustnych leków przeciwcukrzycowych. Leki trombolityczne lub inne leki hamujące agregację płytek krwi np. tyklopidyna, stosowane jednocześnie z ASA mogą powodować zwiększone ryzyko wydłużenia czasu krwawień i krwotoków. Leki moczopędne stosowane jednocześnie z ASA w dawkach ≥3 g/dobę - osłabienie działania moczopędnego poprzez zatrzymanie sodu i wody w organizmie na skutek zmniejszonej filtracji kłębuszkowej, spowodowanej zmniejszoną syntezą prostaglandyn w nerkach. ASA może nasilać działanie ototoksyczne furosemidu. Glikokortykosteroidy systemowe, z wyjątkiem hydrokortyzonu stosowane jako terapia zastępcza w chorobie Addisona, stosowane jednocześnie z ASA - powodują zwiększone ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawienia z przewodu pokarmowego oraz zmniejszenie stężenia salicylanów w osoczu w trakcie kortykoterapii i zwiększone ryzyko przedawkowania salicylanów po zakończeniu stosowania glikokortykosteroidów. Inhibitory ACE stosowne jednocześnie z ASA w dawkach ≥3 g/dobę - zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego poprzez zmniejszenie filtracji kłębuszkowej, wynikające z hamowania produkcji prostaglandyn działających rozszerzająco na naczynia krwionośne. ASA zwiększa stężenie w osoczu kwasu walproinowego i wywołuje jego działanie toksyczne poprzez wypieranie go z połączeń z białkami osocza. Kwas walproinowy nasila działanie antyagregacyjne ASA ze względu na synergistyczne działanie antyagregacyjne obu leków. Jednoczesne stosowanie z alkoholem, może nasilać działania niepożądane, w tym ryzyko owrzodzenia błony śluzowej oraz krwawień z przewodu pokarmowego i poza przewodem pokarmowym. Środki alkalizujące mocz i zobojętniające kwas żołądkowy zwiększają wydzielanie salicylanów z moczem. ASA osłabia działanie spirolaktonu.

    Stosowanie produktu w ciąży jest dopuszczalne jedynie w sytuacji, gdy jego zastosowanie jest bezwzględnie konieczne, a stosowanie bezpieczniejszego leku alternatywnego jest niemożliwe lub przeciwwskazane. ASA może powodować uszkodzenia płodu. Stwierdzono wywoływanie dystrofii wewnątrzmacicznej i zwiększenie ryzyka urodzenia martwego dziecka. W I i II trymestrze ciąży ASA może być stosowany, jeśli w opinii lekarza korzyści z leczenia przeważają nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Nie stosować w III trymestrze ciąży i w okresie okołoporodowym, ponieważ ASA może powodować wady płodu i komplikacje okołoporodowe zarówno u matki jak i u dziecka. ASA może powodować przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego i wydłużyć czas akcji porodowej. ASA zwiększa tendencję do krwawień u noworodków oraz wylewów śródczaszkowych u wcześniaków. ASA przenika do mleka kobiet karmiących piersią; stężenie w mleku sięga 9-21% stężenia w surowicy matki. ASA zażywany przez kobietę karmiąca piersią był przyczyną reakcji alergicznych u niemowląt karmionych piersią. Kobiety karmiące piersią nie powinny przyjmować ASA regularnie, szczególnie w dużych dawkach (>300 mg/dobę).

    Zaburzenia żołądka i jelit: (często) objawy niestrawności, (zgaga, nudności, wymioty), i bóle brzucha; (rzadko) stany zapalne żołądka i jelit, choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy; (bardzo rzadko) prowadzące do krwotoków i perforacji charakteryzujące się odpowiednimi objawami klinicznymi i wynikami badań laboratoryjnych. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (rzadko) opisano przemijające zaburzenia czynności wątroby ze zwiększeniem aktywności aminotransferaz. Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy i szumy uszne, będące zazwyczaj objawami przedawkowania. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: zwiększone ryzyko krwawień, wydłużenie czasu krwawienia. Obserwowano krwawienia takie jak: krwotok okołooperacyjny, krwiaki, krwawienie z nosa, krwawienie z dróg moczowo-płciowych, krwawienie dziąseł. Rzadko lub bardzo rzadko raportowano poważne krwawienia takie jak: krwotok z przewodu pokarmowego, krwotok mózgowy (szczególnie u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym i/lub współistnieniu przypadku równoczesnego podawania leków hemostatycznych), które w pojedynczych przypadkach mogą potencjalnie zagrażać życiu. Krwotok może prowadzić do ostrej lub przewlekłej niedokrwistości w wyniku krwotoku i/lub niedokrwistości z niedoboru żelaza (na przykład w wyniku utajonych mikrokrwawień) z odpowiednimi objawami laboratoryjnymi i klinicznymi takimi jak osłabienie, bladość, hypoperfuzja. Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości z odpowiednimi objawami laboratoryjnymi i klinicznymi w tym - astma, odczyny skórne, wysypka, pokrzywka, obrzęk, świąd, zaburzenia serca i układu oddechowego; (bardzo rzadko) ciężkie reakcje alergiczne włączając wstrząs anafilaktyczny. Zaburzenia nerek: (bardzo rzadko) zaburzenia czynności nerek. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (bardzo rzadko) hipoglikemia. Długotrwałe przyjmowanie preparatów zawierających ASA może być przyczyną bólu głowy, który nasila się podczas przyjmowania kolejnych dawek. Długotrwałe przyjmowanie preparatów przeciwbólowych, szczególnie zawierających kilka substancji czynnych może prowadzić do ciężkiego zaburzenia czynności nerek i niewydolności nerek.

    Zatrucie salicylanami może wystąpić w przypadku przyjmowania dawki >100 mg/kg mc./dobę przez więcej niż 2 dni. Może być również spowodowane długotrwałym przyjmowaniem dawek terapeutycznych lub zatruciem ostrym potencjalnie zagrażającym życiu, np. po przypadkowym przyjęciu leki przez dzieci. Objawy zatrucia w wyniku długotrwałego przyjmowania produktu są niespecyficzne, przez co łatwe do zbagatelizowania. Lekkie zatrucie lub salicylizm występuje zwykle po wielokrotnym przyjęciu zbyt dużych dawek. Objawy zatrucia obejmują: zawroty głowy, w tym pochodzenia błędnikowego, szumy uszne, głuchotę, nadmierne pocenie się, nudności i wymioty, ból głowy, splątanie i mogą ustąpić po zmniejszeniu dawki przyjmowanego leku. Szumy uszne mogą wystąpić przy stężeniu leku we krwi 150-300 µg/ml. Poważniejsze działania niepożądane występują przy stężeniu ASA we krwi >300 µg/ml. Ciężkie zatrucie charakteryzuje się poważnymi zaburzeniami równowagi kwasowej, a objawy różnią się w zależności od wieku i ciężkości zatrucia. U dzieci objawia się najczęściej kwasicą metaboliczną. Stężenie ASA we krwi nie pozwala oszacować stopnia zatrucia. Wchłanianie ASA może być zmniejszone w wyniku opóźnionego opróżniania żołądka, tworzenia się złogów w żołądku lub w wyniku przyjęcia leku w postaci tabl. powl. Leczenie ciężkiego zatrucia zależy od przyjętej dawki, stadium i objawów klinicznych. Należy zastosować standardowe techniki postępowania w przypadku zatrucia. Podstawowe działania, które należy podjąć to zwiększenie wydalania substancji czynnej oraz przywrócenie równowagi elektrolitycznej i równowagi kwasowo-zasadowej. Szczegóły dotyczące przedawkowania - patrz ChPL.

    ASA należy do grupy salicylanów. W zależności od dawki działa antyagregacyjnie, przeciwbólowo, przeciwgorączkowo i przeciwzapalnie. ASA już w małych dawkach hamuje agregację płytek krwi, zmniejszając możliwość powstawania wewnątrznaczyniowych zakrzepów i zatorów. Mechanizm działania polega na nieodwracalnym hamowaniu cyklooksygenazy płytek i przerwaniu produkcji tromboksanu A2. Większe dawki ASA, 2-3g/dobę, działają przeciwbólowo, przeciwgorączkowo, a dawki rzędu 4-6g/dobę - przeciwzapalnie poprzez mechanizm hamowania cyklooksygenaz tkankowych i zmniejszenie produkcji prostaglandyn.

    1 tabl. dojelitowa zawiera 81 mg kwasu acetylosalicylowego (ASA).

    Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

    Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

    Lek może wchodzić w interakcje z sokiem grejpfrutowym. Sok grejpfrutowy może nasilić wchłanianie leku z przewodu pokarmowego, a co za tym idzie zwiększyć jego stężenie w organizmie i nasilić działanie, nawet do wystąpienia działania toksycznego.

    Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

    Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

    Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

    Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

    Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

    Lek powinien być zażywany w czasie jedzenia lub tuż po posiłku.