Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Efferalgan Forte

Paracetamol

tabl. mus.
1 g
8 szt.
Doustnie
OTC
100%
10,17

Efferalgan Forte - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Efferalgan Forte jest wskazany w leczeniu bólu o różnym pochodzeniu, w tym:

  • Bóle głowy
  • Bóle zębów
  • Bóle stawów i mięśni
  • Bóle miesiączkowe
  • Nerwobóle

Produkt jest również stosowany w celu obniżenia gorączki.

Efferalgan Forte, dzięki zawartości 1 g paracetamolu w jednej tabletce musującej, zapewnia silne działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Mechanizm działania paracetamolu polega na hamowaniu syntezy prostaglandyn w ośrodkowym układzie nerwowym poprzez blokowanie cyklooksygenazy kwasu arachidonowego. Skutkuje to podwyższeniem progu bólowego oraz obniżeniem gorączki. Co istotne, paracetamol w mniejszym stopniu niż salicylany podrażnia błonę śluzową żołądka.

Dawkowanie i sposób podawania

Efferalgan Forte przeznaczony jest do stosowania u osób dorosłych i młodzieży powyżej 15 roku życia, o masie ciała przekraczającej 50 kg. Dawkowanie ustala się indywidualnie w oparciu o masę ciała pacjenta.

Grupa pacjentów Dawka jednorazowa Maksymalna dawka dobowa
Dorośli i młodzież >50 kg 1 g paracetamolu (1 tabletka) co 4-6 godzin 3 g paracetamolu (3 tabletki)
W przypadku nasilonego bólu 1 g paracetamolu (1 tabletka) co 4-6 godzin 4 g paracetamolu (4 tabletki)

Należy zachować minimum 4-godzinny odstęp między dawkami. Regularne stosowanie leku pozwala zapobiec okresowym nasileniom bólu lub gorączki.

U pacjentów w podeszłym wieku nie ma konieczności modyfikacji dawkowania. Natomiast u osób z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby konieczne jest dostosowanie dawki i/lub wydłużenie odstępów między kolejnymi dawkami.

Przed podaniem tabletkę należy całkowicie rozpuścić w szklance wody. Nie wolno żuć ani połykać nierozpuszczonej tabletki.

Precyzyjne dawkowanie Efferalganu Forte, dostosowane do masy ciała i stanu klinicznego pacjenta, jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnego efektu terapeutycznego przy minimalizacji ryzyka działań niepożądanych.

Przeciwwskazania

Stosowanie Efferalganu Forte jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na paracetamol, chlorowodorek propacetamolu lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Masa ciała poniżej 50 kg
  • I trymestr ciąży
  • Ciężka niewydolność wątroby lub czynna niewyrównana choroba wątroby
  • Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G6PD)
  • Leczenie inhibitorami MAO oraz w okresie do 14 dni po jego zakończeniu
  • Jednoczesne stosowanie z lekami przeciwbólowymi o działaniu agonistyczno-antagonistycznym (buprenorfina, nalbufina, pentazocyna)

Znajomość przeciwwskazań do stosowania Efferalganu Forte jest niezbędna dla zapewnienia bezpieczeństwa terapii. Szczególną uwagę należy zwrócić na stan wątroby pacjenta oraz potencjalne interakcje lekowe.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosując Efferalgan Forte należy zachować szczególną ostrożność:

  • Nie przekraczać zalecanych dawek ze względu na ryzyko ciężkiego uszkodzenia wątroby
  • Unikać jednoczesnego stosowania innych leków zawierających paracetamol
  • Monitorować pacjentów pod kątem wystąpienia ciężkich reakcji skórnych (np. zespół Stevensa-Johnsona)
  • Nie spożywać alkoholu podczas terapii
  • Uwzględnić zawartość sodu (567 mg/tabletka) u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub na diecie niskosodowej
  • Nie stosować u pacjentów z dziedziczną nietolerancją fruktozy (produkt zawiera sorbitol)

Stosowanie Efferalganu Forte wymaga ścisłego przestrzegania zaleceń dotyczących dawkowania oraz monitorowania pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych, szczególnie w kontekście funkcji wątroby i reakcji skórnych.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Efferalgan Forte wchodzi w istotne interakcje z wieloma lekami, co wymaga szczególnej uwagi przy jego stosowaniu:

  • Inhibitory MAO - przeciwwskazane jednoczesne stosowanie
  • Alkohol - zwiększone ryzyko uszkodzenia wątroby
  • Leki indukujące enzymy wątrobowe (np. ziele dziurawca, leki przeciwpadaczkowe, ryfampicyna) - zwiększone ryzyko hepatotoksyczności
  • Niesteroidowe leki przeciwzapalne - zwiększone ryzyko zaburzeń czynności nerek
  • Leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny - możliwe zmiany wartości INR
  • Fenytoina - zmniejszona skuteczność paracetamolu i zwiększone ryzyko hepatotoksyczności
  • Probenecyd - zmniejszony klirens paracetamolu

Znajomość interakcji lekowych Efferalganu Forte jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania leku. Szczególną uwagę należy zwrócić na jednoczesne stosowanie leków wpływających na metabolizm wątrobowy oraz funkcję nerek.

Wpływ na ciążę i laktację

Stosowanie Efferalganu Forte w ciąży i podczas karmienia piersią wymaga ostrożności:

  • Ciąża: Paracetamol można stosować w ciąży, jeśli jest to klinicznie uzasadnione. Należy podawać najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas.
  • Karmienie piersią: Paracetamol przenika do mleka matki w małych ilościach. Stosowanie podczas laktacji możliwe tylko za zgodą lekarza.

Decyzja o stosowaniu Efferalganu Forte u kobiet w ciąży i karmiących piersią powinna być podjęta po dokładnej analizie potencjalnych korzyści i ryzyka, z uwzględnieniem indywidualnej sytuacji pacjentki.

Działania niepożądane

Podczas stosowania Efferalganu Forte mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

  • Zaburzenia ogólne: złe samopoczucie, reakcje nadwrażliwości
  • Zaburzenia sercowo-naczyniowe: częstoskurcz, obniżenie ciśnienia krwi
  • Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: biegunka, bóle brzucha, nudności, wymioty
  • Zaburzenia wątrobowe: zwiększona aktywność enzymów wątrobowych
  • Zaburzenia nerkowe: kolka nerkowa, martwica brodawek nerkowych, ostra niewydolność nerek
  • Zaburzenia hematologiczne: trombocytopenia, leukopenia, neutropenia
  • Reakcje skórne: wysypka, rumień, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy

Szczególną uwagę należy zwrócić na możliwość wystąpienia ciężkich reakcji skórnych, takich jak zespół Stevensa-Johnsona czy toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka.

Monitorowanie pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych, zwłaszcza dotyczących funkcji wątroby i reakcji skórnych, jest kluczowe dla bezpiecznego stosowania Efferalganu Forte.

Warto zapamiętać

1. Efferalgan Forte zawiera 1 g paracetamolu w jednej tabletce musującej, co zapewnia silne działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe.

2. Maksymalna dobowa dawka paracetamolu nie powinna przekraczać 4 g, a przekroczenie zalecanych dawek niesie ryzyko poważnego uszkodzenia wątroby.

Przedawkowanie

Przedawkowanie Efferalganu Forte stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta:

  • Zwiększone ryzyko uszkodzenia wątroby, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku, niedożywionych, z chorobą alkoholową lub przyjmujących leki indukujące enzymy wątrobowe
  • Objawy przedawkowania mogą pojawić się w ciągu kilku-kilkunastu godzin: nudności, wymioty, bladość, nadmierna potliwość, senność
  • Przyjęcie dawki 7,5 g lub więcej u dorosłych (lub 140 mg/kg mc. u dzieci) może prowadzić do cytolitycznego zapalenia wątroby, niewydolności wątroby, kwasicy metabolicznej i encefalopatii wątrobowej
  • Kliniczne objawy uszkodzenia wątroby zazwyczaj pojawiają się po 1-2 dniach, z maksymalnym nasileniem po 3-4 dniach

W przypadku podejrzenia przedawkowania Efferalganu Forte konieczne jest natychmiastowe wdrożenie odpowiedniego postępowania medycznego, w tym podanie antidotum (N-acetylocysteiny) oraz monitorowanie funkcji wątroby.

Właściwości farmakologiczne

Efferalgan Forte zawiera paracetamol, który wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe poprzez:

  • Hamowanie cyklooksygenazy kwasu arachidonowego w ośrodkowym układzie nerwowym
  • Zmniejszenie syntezy prostaglandyn w OUN
  • Podwyższenie progu bólowego
  • Obniżenie stężenia prostaglandyn w podwzgórzu, co odpowiada za działanie przeciwgorączkowe

Paracetamol nie hamuje agregacji płytek krwi i w mniejszym stopniu niż salicylany podrażnia błonę śluzową żołądka.

Mechanizm działania paracetamolu zawartego w Efferalganie Forte zapewnia skuteczne działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe przy stosunkowo dobrym profilu bezpieczeństwa w zakresie wpływu na przewód pokarmowy.

Skład produktu

Jedna tabletka musująca Efferalganu Forte zawiera:

  • Substancja czynna: 1 g paracetamolu
  • Substancje pomocnicze: m.in. sód (567 mg/tabletka) i sorbitol

Znajomość składu Efferalganu Forte jest istotna ze względu na możliwe przeciwwskazania (np. nietolerancja fruktozy) oraz konieczność uwzględnienia zawartości sodu u pacjentów z określonymi schorzeniami lub na diecie niskosodowej.



Wskazania

Ból różnego pochodzenia (bóle głowy, zębów, stawów, mięśni, bóle miesiączkowe, nerwobóle i inne). Gorączka.

Produkt leczniczy stosuje się u osób dorosłych i młodzieży o mc. większej niż 50 kg (w wieku powyżej 15 lat). Dawkę ustala się na podstawie mc. pacjenta. Dorośli i młodzież o mc. większej niż 50 kg (w wieku powyżej 15 lat): zalecana dawka jednorazowa paracetamolu wynosi 10-15 mg/kg mc. co 4-6 h, maks. dawka dobowa paracetamolu wynosi 75 mg/kg mc./dobę, łącznie nie większa niż 4 g paracetamolu na dobę. Zalecana dawka jednorazowa produktu leczniczego wynosi 1 g paracetamolu (1 tabl.musująca), co 4-6 h do 3x/dobę, w sumie nie więcej niż 3 g paracetamolu. Jednak w przypadku nasilonego bólu dawkę dobową można zwiększyć do maks. dawki dobowej wynoszącej 4 g paracetamolu, czyli 4 tabl. musujących na dobę. Należy zawsze zachować przynajmniej 4 godzinny odstęp pomiędzy dawkami. Częstość i okres stosowania produktu. Regularne stosowanie produktu pozwala zapobiec okresowym nasileniom bólu lub gorączki. Odstęp pomiędzy dawkami powinien wynosić 6 h i w żadnym wypadku nie może być krótszy niż 4 h. Pacjenci w podeszłym wieku. Nie ma konieczności modyfikacji dawki. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek zalecana dawka jednorazowa to 500 mg, a min. odstęp pomiędzy dawkami powinien być zgodny z następującym schematem: CrCl ≥50 ml/min: odstęp pomiędzy dawkami 4 h; CrCl10-50 ml/min: odstęp pomiędzy dawkami 6 h; CrCl<10 ml/min: odstęp pomiędzy dawkami 8 h. Produktu leczniczego nie należy stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, ponieważ u tych pacjentów stosuje się zmniejszone dawki. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy zmniejszyć dawkę leku lub wydłużyć odstępy pomiędzy kolejnymi dawkami. W następujących sytuacjach maks. dawka dobowa nie powinna przekroczyć 60 mg/kg mc./dobę (nie powinna przekroczyć 2 g/dobę): u dorosłych o mc. poniżej 50 kg, przewlekła lub wyrównana czynna choroba wątroby, zwłaszcza łagodna do umiarkowanej niewydolność wątroby, zespół Gilberta (rodzinna hiperbilirubinemia niehemolityczna), przewlekła choroba alkoholowa, długotrwałe niedożywienie (małe rezerwy glutationu w wątrobie), odwodnienie. Okres stosowania produktu. U dorosłych nie stosować produktu bez zalecenia lekarza dłużej niż 5 dni, a w przypadku gorączki - dłużej niż 3 dni. U młodzieży nigdy nie stosować produktu dłużej niż 3 dni.

Przed podaniem tabl. należy rozpuścić w szklance wody. Nie żuć ani połykać nierozpuszczonej tabletki.

Nadwrażliwość na paracetamol, chlorowodorek propacetamolu (prekursor paracetamolu) lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Nie stosować u osób o masie ciała mniejszej niż 50 kg. I trymestr ciąży, ciężka niewydolność wątroby lub czynna niewyrównana choroba wątroby. Przy niedoborze dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G6PD, może prowadzić do anemii hemolitycznej). Leczenie inhibitorami MAO oraz w okresie do 14 dni po zakończeniu leczenia. Jednoczesne stosowanie z lekami przeciwbólowymi o działaniu agonistyczno-antagonistycznym: buprenorfiną, nalbufiną, pentazocyną

Ze względu na zawartość 1 g paracetamolu w 1 tabl. nie stosuje się u dzieci i młodzieży poniżej 15 lat. Aby uniknąć ryzyka przedawkowania należy sprawdzić czy inne produkty lecznicze (w tym wydawane na receptę i bez recepty), przyjmowane przez pacjenta, nie zawierają paracetamolu. Nie stosować dawek większych niż zalecane. Podawanie dawek paracetamolu większych niż zalecane niesie ze sobą ryzyko bardzo ciężkiego uszkodzenia wątroby. Kliniczne, podmiotowe i 2 przedmiotowe objawy uszkodzenia wątroby (obejmujące nagłe ostre zapalenie wątroby, niewydolność wątroby, zastoinowe zapalenie wątroby, cytolityczne zapalenie wątroby) pojawiają się zazwyczaj po 1-2 dni od przedawkowania paracetamolu, z maks. nasileniem występującym zazwyczaj po 3-4 dniach. Leczenie z zastosowaniem antidotum powinno zostać wdrożone tak szybko, jak to możliwe. Paracetamol może powodować ciężkie reakcje skórne, takie jak ostra uogólniona osutka krostkowa, zespół Stevensa-Johnsona oraz toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, które mogą być śmiertelne. Należy poinformować pacjentów o objawach ciężkich reakcji skórnych i zaprzestaniu stosowania produktu w przypadku wystąpienia wysypki skórnej lub jakiegokolwiek innego objawu nadwrażliwości. Podczas stosowania produktu nie należy pić alkoholu ani przyjmować leków zawierających alkohol, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia toksycznego uszkodzenia wątroby. Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby istnieje u osób głodzonych i regularnie pijących alkohol. Produkt zawiera 567 mg sodu (24,6 mEq) w tabl., należy wziąć to pod uwagę u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek i u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie. Produkt zawiera sorbitol. Nie stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy.

Przeciwwskazane jest stosowanie produktu równocześnie z inhibitorami MAO oraz w ciągu 2 tyg. po zakończeniu leczenia tymi lekami ze względu na możliwość wystąpienia stanu pobudzenia i wysokiej gorączki. Podczas stosowania paracetamolu nie należy pić alkoholu, ze względu na ryzyko wystąpienia toksycznego uszkodzenia wątroby. Salicylamid wydłuża czas wydalania paracetamolu. Równoczesne stosowanie paracetamolu i leków zwiększających metabolizm wątrobowy, takich jak: ziele dziurawca, leki przeciwpadaczkowe, barbiturany, ryfampicyna, może prowadzić do uszkodzenia wątroby, nawet podczas stosowania zalecanych dawek paracetamolu. Należy zachować ostrożność podczas równoczesnego stosowania izoniazydu i zydowudyny. Jednoczesne podawanie paracetamolu i niesteroidowych leków przeciwzapalnych zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności nerek. Leki przeciwzakrzepowe: jednoczesne stosowanie paracetamolu z lekami przeciwzakrzepowymi z grupy kumaryny, w tym warfaryną, może prowadzić to wystąpienia nieznacznych zmian w wartościach współczynnika INR. W takim przypadku należy zwiększyć częstość monitorowani wartości współczynnika INR w trakcie jednoczesnego stosowania, jak również przez tydzień po odstawieniu paracetamolu. Jednocześnie podana fenytoina może spowodować zmniejszenie skuteczności paracetamolu i zwiększenie ryzyka toksyczności dla wątroby. Pacjenci leczeni fenytoiną powinni unikać dużych i/lub przewlekle stosowanych dawek paracetamolu. Tych pacjentów należy monitorować pod kątem wystąpienia objawów hepatotoksyczności. Probenecyd powoduje prawie dwukrotne zmniejszenie klirensu paracetamolu poprzez hamowanie jego wiązania z kwasem glukuronowym. Podczas jednoczesnego stosowania produktu z probenecydem należy rozważyć zmniejszenie dawki paracetamolu. Substancje indukujące enzymy: należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania paracetamolu i substancji indukujących enzymy. Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych: podawanie paracetamolu może mieć wpływ na oznaczenie stężenia kwasu moczowego we krwi metodą fosforowolframową oraz oznaczenie stężenia glukozy we krwi metodą oksydazowo-peroksydazową.

Nie ma dostępnych wystarczających danych, aby wskazać czy paracetamol ma wpływ na płodność. Duża liczba danych dotyczących kobiet w ciąży wskazuje na to, że stosowanie paracetamolu w dawkach terapeutycznych nie powoduje wad rozwojowych ani nie jest toksyczny dla płodów i noworodków. Paracetamol można stosować podczas ciąży, jeżeli jest to klinicznie uzasadnione. Należy wówczas podawać najmniejszą skuteczną zalecaną dawkę przez możliwie jak najkrótszy czas i jak najrzadziej. Należy ściśle monitorować zalecane dawki oraz czas trwania leczenia u kobiet w ciąży. Dane prospektywne dotyczące kobiet w ciąży narażonych na przedawkowanie paracetamolu nie wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia wad rozwojowych. Po podaniu doustnym paracetamol przenika do mleka ludzkiego w małych ilościach. Obserwowano występowanie wysypki u noworodków, które są karmione piersią. Paracetamol może być stosowany w okresie karmienia piersią tylko za zgodą lekarza i w indywidualnych przypadkach. Należy zachować ostrożność w czasie stosowania leku w okresie laktacji.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (rzadko) złe samopoczucie; (bardzo rzadko) reakcje nadwrażliwości. Zaburzenia serca: (bardzo rzadko) częstoskurcz. Zaburzenia naczyniowe: (rzadko) obniżenie ciśnienia krwi. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo rzadko) biegunka, bóle brzucha, nudności, wymioty. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (rzadko) zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (bardzo rzadko) kolka nerkowa, martwica brodawek nerkowych, ostra niewydolność nerek. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo rzadko) trombocytopenia, leukopenia, neutropenia. Badania diagnostyczne: (bardzo rzadko) spadek wartości INR, wzrost wartości INR. Zgłaszane były bardzo rzadkie, wymagające odstawienia leczenia, przypadki reakcji nadwrażliwości (zaczerwienienie skóry, wysypka, rumień lub pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, duszność, skurcz oskrzeli, nadmierne pocenie, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi aż do objawów wstrząsu anafilaktycznego oraz obrzęku Quinckego), ciężkie reakcje skórne: ostra uogólniona osutka krostkowa, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona.

Zwiększone ryzyko uszkodzenia wątroby (obejmującego nagłe ostre zapalenie wątroby, niewydolność wątroby, zastoinowe zapalenie wątroby, cytolityczne zapalenie wątroby) dotyczy szczególnie pacjentów w wieku podeszłym, małych dzieci, pacjentów długotrwale niedożywionych, z chorobą alkoholową, z chorobami wątroby oraz pacjentów przyjmujących leki indukujące enzymy wątrobowe (równie często występuje przypadkowe zatrucie, jak i przedawkowanie). W tych przypadkach przedawkowanie może mieć nawet skutek śmiertelny. Przedawkowanie produktu może spowodować w ciągu kilku-kilkunastu h objawy takie, jak: nudności, wymioty, jadłowstręt, bladość, nadmierną potliwość, senność i ogólne osłabienie. Objawy te mogą ustąpić następnego dnia pomimo, że zaczyna się rozwijać uszkodzenie wątroby, które następnie daje o sobie znać rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i żółtaczką. Przedawkowanie po przyjęciu paracetamolu w dawce 7,5 g lub więcej w przypadku osób dorosłych lub 140 mg/kg mc. u dzieci, powoduje cytolityczne zapalenie wątroby, mogące spowodować pełną i nieodwracalną martwicę, objawiającą się niewydolnością wątroby, kwasicą metaboliczną i encefalopatią wątrobową, która może doprowadzić do śpiączki lub śmierci. Jednocześnie w ciągu 12-48 h po przyjęciu, obserwuje się zwiększone poziomy enzymów wątrobowych (transaminaz AspAT i AlAT), dehydrogenazy mleczanowej oraz bilirubiny, przy zmniejszonych poziomach protrombiny. Kliniczne objawy uszkodzenia wątroby pojawiają się zazwyczaj po 1-2 dniach od podania produktu, z maks. nasileniem występującym zazwyczaj po 3-4 dniach.

Paracetamol wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. W wyniku hamowania cyklooksygenazy kwasu arachidonowego, paracetamol hamuje syntezę prostaglandyn w OUN. Skutkiem tego oddziaływania jest zmniejszenie wrażliwości na działanie takich mediatorów jak kininy i serotonina, co zaznacza się podwyższeniem progu bólowego. Zmniejszenie stężenia prostaglandyn w podwzgórzu odpowiedzialne jest za działanie przeciwgorączkowe paracetamolu. Paracetamol nie hamuje agregacji płytek krwi. Paracetamol w mniejszym stopniu niż salicylany podrażnia błonę śluzową żołądka.

1 tabl. musująca zawiera 1 g paracetamolu.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek należy zażywać bez pokarmu (co najmniej 1 h przed jedzeniem lub najwcześniej 2 h po posiłku).

Lek powinien być zażywany w czasie jedzenia lub tuż po posiłku.