Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Efferalgan

Paracetamol

czopki doodbytnicze
80 mg
4 szt.
Doodbytniczo
OTC
100%
8,53
Efferalgan
czopki doodbytnicze
300 mg
10 szt.
Doodbytniczo
OTC
100%
8,42
Efferalgan
czopki doodbytnicze
150 mg
10 szt.
Doodbytniczo
OTC
100%
9,07

Efferalgan - charakterystyka produktu leczniczego dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Efferalgan jest wskazany w następujących przypadkach:

  • Gorączka
  • Leczenie objawowe stanów grypopodobnych i przeziębienia
  • Bóle różnego pochodzenia

Lek wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe poprzez hamowanie syntezy prostaglandyn w ośrodkowym układzie nerwowym. Skutkuje to podwyższeniem progu bólowego oraz zmniejszeniem stężenia prostaglandyn w podwzgórzu, co odpowiada za efekt przeciwgorączkowy.

Dawkowanie i sposób podawania

Efferalgan podaje się doodbytniczo w postaci czopków. Dawkowanie należy dostosować do masy ciała pacjenta, przestrzegając poniższych zasad:

Masa ciała Wiek Dawka jednorazowa Maksymalna dawka dobowa
5-10 kg 2-24 miesiące 1 czopek 80 mg 4 czopki (320 mg)
10-15 kg 2-3 lata 1 czopek 150 mg 4 czopki (600 mg)
15-30 kg 3-9 lat 1 czopek 300 mg 4 czopki (1200 mg)

Dawkę można powtarzać co 6 godzin, nie przekraczając 4 dawek na dobę. U dzieci zalecana dawka jednorazowa paracetamolu wynosi około 15 mg/kg masy ciała.

Okres stosowania czopków powinien być możliwie krótki. Nie zaleca się stosowania czopków w przypadku biegunki. U dzieci poniżej 2. roku życia lek można stosować wyłącznie na zlecenie lekarza.

U dorosłych i dzieci o masie ciała powyżej 50 kg całkowita dawka paracetamolu nie może przekraczać 4 g/dobę, uwzględniając wszystkie produkty zawierające paracetamol.

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku: Zazwyczaj nie ma konieczności modyfikacji dawki.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek należy wydłużyć odstępy między dawkami zgodnie ze schematem: CrCl ≥10 ml/min - co 6 h, CrCl <10 ml/min - co 8 h.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby: Należy zmniejszyć dawkę lub wydłużyć odstępy między dawkami. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 60 mg/kg mc./dobę (nie więcej niż 2 g/dobę) w przypadku: dorosłych o masie ciała poniżej 50 kg, przewlekłej lub wyrównanej czynnej choroby wątroby, zespołu Gilberta, przewlekłej choroby alkoholowej, długotrwałego niedożywienia, odwodnienia.

Warto zapamiętać
  • Maksymalna dawka dobowa paracetamolu nie może przekraczać 4 g u dorosłych, uwzględniając wszystkie produkty zawierające tę substancję
  • U dzieci dawkowanie należy dostosować do masy ciała, stosując około 15 mg/kg masy ciała na dawkę, nie częściej niż co 6 godzin

Przeciwwskazania

Stosowanie Efferalganu jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na paracetamol lub chlorowodorek propacetamolu
  • Ciężka niewydolność wątroby lub czynna niewyrównana choroba wątroby
  • Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G6PD)
  • Leczenie inhibitorami MAO oraz okres do 14 dni po zakończeniu takiego leczenia
  • Jednoczesne stosowanie z lekami przeciwbólowymi o działaniu agonistyczno-antagonistycznym (buprenorfina, nalbufina, pentazocyna)
  • Przebyte ostatnio zapalenie odbytu, odbytnicy lub krwawienie z odbytu

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, chorobą alkoholową, długotrwałym niedożywieniem oraz odwodnieniem.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed zastosowaniem Efferalganu należy wziąć pod uwagę następujące kwestie:

  • Ryzyko przedawkowania - należy sprawdzić, czy inne przyjmowane leki nie zawierają paracetamolu
  • Możliwość miejscowego podrażnienia przy stosowaniu czopków
  • Ryzyko ciężkiego uszkodzenia wątroby przy przedawkowaniu
  • Możliwość wystąpienia ciężkich reakcji skórnych (np. zespół Stevensa-Johnsona)
  • Unikanie spożywania alkoholu podczas leczenia
  • Zachowanie ostrożności u pacjentów z niewydolnością wątroby, zespołem Gilberta, ciężką niewydolnością nerek, chorobą alkoholową

Szczególną uwagę należy zwrócić na ryzyko uszkodzenia wątroby u pacjentów długotrwale niedożywionych, regularnie pijących alkohol oraz z małymi rezerwami glutationu w wątrobie.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Efferalgan może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

  • Inhibitory MAO - przeciwwskazane jednoczesne stosowanie
  • Alkohol - zwiększone ryzyko uszkodzenia wątroby
  • Leki indukujące enzymy wątrobowe (np. ziele dziurawca, leki przeciwpadaczkowe, ryfampicyna) - zwiększone ryzyko hepatotoksyczności
  • Niesteroidowe leki przeciwzapalne - zwiększone ryzyko zaburzeń czynności nerek
  • Leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny - możliwe zmiany wartości INR
  • Fenytoina - zmniejszenie skuteczności paracetamolu
  • Probenecyd - zmniejszenie klirensu paracetamolu

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu paracetamolu z wymienionymi lekami i w razie potrzeby dostosować dawkowanie.

Wpływ na ciążę i laktację

Paracetamol może być stosowany w ciąży, jeżeli jest to klinicznie uzasadnione. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas. Lek przenika do mleka kobiecego w małych ilościach i może być stosowany podczas karmienia piersią za zgodą lekarza.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane to:

  • Zaburzenia ogólne: złe samopoczucie, reakcje nadwrażliwości
  • Zaburzenia żołądka i jelit: biegunka, bóle brzucha, nudności, wymioty
  • Zaburzenia wątroby: zwiększona aktywność enzymów wątrobowych
  • Zaburzenia skóry: wysypka, rumień, pokrzywka
  • Zaburzenia krwi: trombocytopenia, leukopenia, neutropenia

W rzadkich przypadkach mogą wystąpić ciężkie reakcje skórne, takie jak zespół Stevensa-Johnsona czy toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka.

Przedawkowanie

Przedawkowanie paracetamolu może prowadzić do ciężkiego uszkodzenia wątroby. Objawy przedawkowania mogą pojawić się w ciągu kilku-kilkunastu godzin i obejmują: nudności, wymioty, bladość, nadmierną potliwość, senność. W przypadku podejrzenia przedawkowania należy natychmiast wdrożyć odpowiednie leczenie, w tym podanie antidotum (N-acetylocysteiny).

Właściwości farmakologiczne

Paracetamol hamuje syntezę prostaglandyn w ośrodkowym układzie nerwowym, co prowadzi do działania przeciwbólowego i przeciwgorączkowego. Lek nie hamuje agregacji płytek krwi.

Skład

Substancją czynną leku jest paracetamol. Dostępne są czopki o następujących dawkach:

  • 80 mg w czopku o masie 1 g
  • 150 mg w czopku o masie 1 g
  • 300 mg w czopku o masie 1,3 g

Efferalgan w postaci czopków jest skutecznym i bezpiecznym lekiem przeciwbólowym i przeciwgorączkowym, pod warunkiem przestrzegania zalecanego dawkowania i środków ostrożności. Szczególną uwagę należy zwrócić na ryzyko uszkodzenia wątroby w przypadku przedawkowania oraz na potencjalne interakcje z innymi lekami.



Wskazania

Gorączka. Leczenie objawowe stanów grypopodobnych i przeziębienia. Bóle różnego pochodzenia.

U dzieci należy przestrzegać dawkowania w odniesieniu do mc, w związku z tym należy wybrać lek, czopki doodbytnicze o odpowiedniej mocy. Przybliżony wiek odpowiadający określonej mc. został podany jedynie jako ogólna wskazówka. Aby uniknąć ryzyka przedawkowania, należy sprawdzić, czy inne przyjmowane produkty lecznicze (w tym wydawane na receptę i bez recepty) nie zawierają paracetamolu. Przedawkowanie może prowadzić do ciężkiego uszkodzenia wątroby i śmierci. U dzieci zalecana dawka jednorazowa paracetamolu wynosi około 15 mg/kg mc. W razie konieczności można ją podać do 4 razy/dobę, nie częściej niż co 6 h. Zalecana maks. dawka dobowa paracetamolu wynosi około 60 mg/kg mc. Czopki 80 mg. Ten produkt leczniczy jest przeznaczony dla niemowląt i dzieci o mc. 5-10 kg (w wieku 2-24 m-cy) jedynie na zlecenie lekarza. Zalecana dawka jednorazowa to 1 czopek zawierający 80 mg paracetamolu. W razie konieczności dawkę można powtarzać, nie częściej niż co 6 h. Nie należy stosować więcej niż 4 czopki/dobę (maks. dawka dobowa paracetamolu wynosi 320 mg). Ze względu na możliwość miejscowego działania drażniącego nie zaleca się stosowania czopków częściej niż 4 x/dobę. Okres stosowania czopków powinien być możliwie krótki. Nie zaleca się stosowania czopków w przypadku biegunki. Nie stosować dawek większych niż zalecane. Czopki 150 mg. Ten produkt leczniczy jest przeznaczony dla dzieci o mc. 10-15 kg (w wieku ok. 24 m-cy do 3 lat). Zalecana dawka jednorazowa to 1 czopek zawierający 150 mg paracetamolu. W razie konieczności dawkę można powtarzać, nie częściej niż co 6 h. Nie należy stosować więcej niż 4 czopki/dobę (maks. dawka dobowa paracetamolu wynosi 600 mg). Ze względu na możliwość miejscowego działania drażniącego nie zaleca się stosowania czopków częściej niż 4 x/na dobę. Okres stosowania czopków powinien być możliwie krótki. Nie zaleca się stosowania czopków w przypadku biegunki. Nie stosować dawek większych niż zalecane. Czopki 300 mg. Ten produkt leczniczy jest przeznaczony dla dzieci o mc. 15-30 kg (w wieku ok. 3-9 lat). Zalecana dawka jednorazowa to 1 czopek zawierający 300 mg paracetamolu. W razie konieczności dawkę można powtarzać, nie częściej niż co 6 h. Nie należy stosować więcej niż 4 czopki/dobę (maks. dawka dobowa paracetamolu wynosi 1200 mg). Ze względu na możliwość miejscowego działania drażniącego nie zaleca się stosowania czopków częściej niż 4 x/dobę. Okres stosowania czopków powinien być możliwie krótki. Nie zaleca się stosowania czopków w przypadku biegunki. Nie stosować dawek większych niż zalecane. Częstość i okres stosowania produktów. Regularne stosowanie produktu pozwala zapobiec okresowym nasileniom bólu lub gorączki. U dzieci należy zachować równe 6-godzinne odstępy pomiędzy kolejnymi dawkami zarówno w dzień, jak i w nocy. Nie stosować dłużej niż 3 dni. Dorośli i dzieci o mc. powyżej 50 kg. Całkowita dawka paracetamolu nie może być większa niż 4 g/dobę - uwzględniając wszystkie produkty zawierające paracetamol. Pacjenci w podeszłym wieku. Zazwyczaj nie ma konieczności modyfikacji dawki w tej grupie pacjentów. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek minimalny odstęp pomiędzy dawkami powinien być zgodny z następującym schematem: CrCl ≥10 ml/min: odstęp pomiędzy dawkami 6 h; CrCl<10 ml/min: odstęp pomiędzy dawkami 8 h. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy zmniejszyć dawkę produktu lub wydłużyć odstępy pomiędzy kolejnymi dawkami. W następujących sytuacjach maks. dawka dobowa nie powinna przekroczyć 60 mg/kg mc./dobę (nie powinna przekroczyć 2 g/dobę): u dorosłych o mc poniżej niż 50 kg, przewlekła lub wyrównana czynna choroba wątroby, łagodna do umiarkowanej niewydolność wątroby, zespół Gilberta (rodzinna hiperbilirubinemia niehemolityczna), przewlekła choroba alkoholowa, długotrwałe niedożywienie (małe rezerwy glutationu w wątrobie), odwodnienie.

Sposób podawania: doodbytniczo.

Nadwrażliwość na paracetamol lub chlorowodorek propacetamolu (prekursor paracetamolu) lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność wątroby lub czynna niewyrównana choroba wątroby. Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G6PD, może prowadzić do anemii hemolitycznej). Leczenie inhibitorami MAO oraz w okresie do 14 dni po zakończeniu leczenia. Jednoczesne stosowanie z lekami przeciwbólowymi o działaniu agonistyczno-antagonistycznym: buprenorfiną, nalbufiną, pentazocyną. Przebyte ostatnio zapalenie odbytu, odbytnicy lub krwawienie z odbytu.

Ten produkt leczniczy zawiera paracetamol. Aby uniknąć ryzyka przedawkowania, należy sprawdzić, czy inne produkty lecznicze (w tym wydawane na receptę i bez recepty) przyjmowane przez pacjenta, nie zawierają paracetamolu. Produkt leczniczy można stosować u dzieci poniżej 2 roku życia jedynie na zlecenie lekarza. W przypadku stosowania czopków istnieje ryzyko miejscowego podrażnienia, którego częstość i nasilenie wzrasta wraz z czasem leczenia, częstością stosowania i dawką produktu leczniczego. Jeśli u dziecka stosowana jest dawka paracetamolu 60 mg/kg mc./dobę, można rozważyć stosowanie innych leków przeciwgorączkowych jedynie w przypadku niewystarczającego działania. Czopków nie należy stosować u dzieci z biegunką. Nie stosować dawek większych niż zalecane. Podawanie dawek paracetamolu większych niż zalecane niesie ze sobą ryzyko bardzo ciężkiego uszkodzenia wątroby. Kliniczne, podmiotowe i przedmiotowe objawy uszkodzenia wątroby (obejmujące nagłe ostre zapalenie wątroby, niewydolność wątroby, zastoinowe zapalenie wątroby, cytolityczne zapalenie wątroby) pojawiają się zazwyczaj po 1-2 dni od przedawkowania paracetamolu, z maksymalnym nasileniem występującym zazwyczaj po 3-4 dniach. Leczenie z zastosowaniem antidotum powinno zostać wdrożone tak szybko, jak to możliwe. Paracetamol może powodować ciężkie reakcje skórne, takie jak ostra uogólniona osutka krostkowa, zespół Stevensa-Johnsona oraz toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, które mogą być śmiertelne. Należy poinformować pacjentów o objawach ciężkich reakcji skórnych i zaprzestaniu stosowania produktu w przypadku wystąpienia wysypki skórnej lub jakiegokolwiek innego objawu nadwrażliwości. Podczas stosowania produktu nie należy pić alkoholu ani przyjmować leków zawierających alkohol, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia toksycznego uszkodzenia wątroby. Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby istnieje u osób głodzonych i regularnie pijących alkohol. Należy zachować ostrożność przy stosowaniu paracetamolu w niewydolności wątroby, w tym zespole Gilberta (rodzinna hiperbilirubinemia), w ciężkiej niewydolności nerek, w chorobie alkoholowej, przy nadmiernym spożywaniu alkoholu (przyjmowanie 3 lub więcej napojów alkoholowych codziennie), w przypadku anoreksji, bulimii lub kacheksji, u pacjentów długotrwale niedożywionych, u pacjentów z małymi rezerwami glutationu w wątrobie np. z zaburzeniami łaknienia, mukowiscydozą, zakażonych wirusem HIV, głodzonych lub wyniszczonych, z posocznicą, w odwodnieniu organizmu, w przypadku hipowolemii.

Przeciwwskazane jest stosowanie produktu równocześnie z inhibitorami MAO oraz w ciągu 2 tyg. po zakończeniu leczenia tymi lekami ze względu na możliwość wystąpienia stanu pobudzenia i wysokiej gorączki. Podczas stosowania paracetamolu nie należy pić alkoholu, ze względu na ryzyko wystąpienia toksycznego uszkodzenia wątroby. Salicylamid wydłuża czas eliminacji paracetamolu. Równoczesne stosowanie paracetamolu i leków zwiększających metabolizm wątrobowy, takich jak: ziele dziurawca, leki przeciwpadaczkowe, barbiturany, ryfampicyna, może prowadzić do uszkodzenia wątroby, nawet podczas stosowania zalecanych dawek paracetamolu. Należy zachować ostrożność podczas równoczesnego stosowania izoniazydu i zydowudyny. Jednoczesne podawanie paracetamolu i niesteroidowych leków przeciwzapalnych zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności nerek. Leki przeciwzakrzepowe: jednoczesne stosowanie paracetamolu z lekami przeciwzakrzepowymi z grupy kumaryny, w tym warfaryną, może prowadzić to wystąpienia nieznacznych zmian w wartościach współczynnika INR. W takim przypadku należy zwiększyć częstość monitorowania wartości współczynnika INR w trakcie jednoczesnego stosowania, jak również przez tydzień po odstawieniu paracetamolu. Jednocześnie podana fenytoina może spowodować zmniejszenie skuteczności paracetamolu i zwiększenie ryzyka toksyczności dla wątroby. Pacjenci leczeni fenytoiną powinni unikać dużych i/lub długotrwale stosowanych dawek paracetamolu. Tych pacjentów należy monitorować pod kątem wystąpienia objawów hepatotoksyczności. Probenecyd powoduje prawie dwukrotne zmniejszenie klirensu paracetamolu poprzez hamowanie jego wiązania z kwasem glukuronowym. Podczas jednoczesnego stosowania produktu z probenecydem należy rozważyć zmniejszenie dawki paracetamolu. Substancje indukujące enzymy: należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania paracetamolu i substancji indukujących enzymy. Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych: podawanie paracetamolu może mieć wpływ na oznaczanie stężenia kwasu moczowego we krwi metodą fosforowolframową oraz oznaczanie stężenia glukozy we krwi metodą oksydazowo-peroksydazową.

Nie ma dostępnych wystarczających danych, aby wskazać czy paracetamol ma wpływ na płodność. Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego ani działania toksycznego paracetamolu na płód. W praktyce klinicznej, badania epidemiologiczne nie wykazały żadnego działania teratogennego ani toksycznego na płód związanego ze stosowaniem paracetamolu w zwykle stosowanych dawkach. Duża liczba danych dotyczących kobiet w ciąży wskazuje na to, że stosowanie paracetamolu w dawkach terapeutycznych nie powoduje wad rozwojowych ani toksycznego działania na płód i noworodka. Paracetamol można stosować podczas ciąży, jeżeli jest to klinicznie uzasadnione. Należy wówczas podawać najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie jak najkrótszy czas i jak najrzadziej. Należy ściśle monitorować zalecane dawki oraz czas trwania leczenia u kobiet w ciąży. Dane prospektywne dotyczące kobiet w ciąży narażonych na przedawkowanie paracetamolu nie wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia wad rozwojowych. Po podaniu paracetamol przenika do mleka ludzkiego w małych ilościach. Obserwowano występowanie wysypki u niemowląt, które są karmione piersią. Paracetamol może być stosowany w okresie karmienia piersią za zgodą lekarza i w indywidualnych przypadkach. Należy zachować ostrożność w czasie stosowania leku w okresie laktacji.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (rzadko) złe samopoczucie; (bardzo rzadko) reakcje nadwrażliwości. Zaburzenia serca: (bardzo rzadko) częstoskurcz. Zaburzenia naczyniowe: (rzadko) obniżenie ciśnienia krwi. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo rzadko) biegunka, bóle brzucha, nudności, wymioty. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (rzadko) zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (bardzo rzadko) kolka nerkowa, martwica brodawek nerkowych, ostra niewydolność nerek. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo rzadko) trombocytopenia, leukopenia, neutropenia. Badania diagnostyczne: (bardzo rzadko) spadek wartości INR, wzrost wartości INR. Zgłaszane były bardzo rzadkie, wymagające odstawienia leczenia, przypadki reakcji nadwrażliwości: zaczerwienienie skóry, wysypka, rumień lub pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, duszność, skurcz oskrzeli, nadmierne pocenie, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi aż do objawów wstrząsu anafilaktycznego oraz obrzęk Quinckego, ciężkie reakcje skórne: ostra uogólniona osutka krostkowa, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona. Związane z postacią farmaceutyczną: podrażnienie odbytu lub odbytnicy.

Zwiększone ryzyko uszkodzenia wątroby (obejmującego nagłe ostre zapalenie wątroby, niewydolność wątroby, zastoinowe zapalenie wątroby, cytolityczne zapalenie wątroby) dotyczy szczególnie pacjentów w wieku podeszłym, małych dzieci, pacjentów długotrwale niedożywionych, z chorobą alkoholową, z chorobami wątroby oraz pacjentów przyjmujących leki indukujące enzymy wątrobowe (równie często występuje przypadkowe zatrucie, jak i przedawkowanie). W tych przypadkach przedawkowanie może mieć nawet skutek śmiertelny. Przedawkowanie produktu może spowodować wystąpienie w ciągu kilku- kilkunastu h objawów takich jak: nudności, wymioty, jadłowstręt, bladość, nadmierna potliwość, senność i ogólne osłabienie. Objawy te mogą ustąpić następnego dnia, pomimo że zaczyna się rozwijać uszkodzenie wątroby, które następnie daje o sobie znać rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i żółtaczką. Przedawkowanie po przyjęciu paracetamolu w dawce 7,5 g lub więcej w przypadku osób dorosłych lub 140 mg/kg masy ciała u dzieci, powoduje cytolityczne zapalenie wątroby, mogące spowodować pełną i nieodwracalną martwicę, objawiającą się niewydolnością wątroby, kwasicą metaboliczną i encefalopatią wątrobową, która może doprowadzić do śpiączki lub śmierci. Jednocześnie w ciągu 12-48 h po przyjęciu, obserwuje się zwiększoną aktywność enzymów wątrobowych (transaminaz AspAT i AlAT), dehydrogenazy mleczanowej oraz bilirubiny, przy zmniejszonych stężeniach protrombiny. Kliniczne objawy uszkodzenia wątroby pojawiają się zazwyczaj po 1-2 dniach od podania produktu, z maksymalnym nasileniem występującym zazwyczaj po 3-4 dniach.

Paracetamol wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. W wyniku hamowania cyklooksygenazy kwasu arachidonowego, paracetamol hamuje syntezę prostaglandyn w ośrodkowym układzie nerwowym. Skutkiem tego oddziaływania jest zmniejszenie wrażliwości na działanie takich mediatorów jak kininy i serotonina, co zaznacza się podwyższeniem progu bólowego. Zmniejszenie stężenia prostaglandyn w podwzgórzu odpowiedzialne jest za działanie przeciwgorączkowe paracetamolu. Paracetamol nie hamuje agregacji płytek krwi.

1 czopek zawiera substancję czynną paracetamol w dawce 80 mg w jednym czopku o masie 1 g, w dawce 150 mg w jednym czopku o masie 1 g oraz w dawce 300 mg w jednym czopku o masie 1,3 g.

Migrena G43
Naczyniowe bóle głowy niesklasyfikowane gdzie indziej G44.1
Nerwoból nerwu trójdzielnego G50.0
Nerwoból po przebytym półpaścu (B02.2†) G53.0
Zaburzenia korzeni nerwów rdzeniowych szyjnych niesklasyfikowane gdzie indziej G54.2
Ból ucha H92.0
Ostre zapalenie nosa i gardła (przeziębienie) J00
Ostre zapalenie zatoki szczękowej J01.0
Ostre zapalenie zatoki czołowej J01.1
Grypa z innymi objawami wywołana przez inny zidentyfikowany wirus grypy J10.8
Grypa, wirus niezidentyfikowany J11
Grypa z innymi objawami ze strony układu oddechowego wywołana przez niezidentyfikowany wirus J11.1
Grypa z innymi objawami wywołana przez niezidentyfikowany wirus J11.8
Zespół ząbkowania K00.7
Choroby miazgi i tkanek okołowierzchołkowych K04
Zapalenie zębodołu szczęki i żuchwy K10.3
Zespół jelita drażliwego K58
Serododatnie reumatoidalne zapalenie stawów M05
Inne reumatoidalne zapalenia stawów M06
Artropatie łuszczycowe i towarzyszące chorobom jelit M07
Młodzieńcze zapalenie stawów M08
Młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów M08.0
Młodzieńcze zapalenie stawów w przebiegu chorób sklasyfikowanych gdzie indziej M09
Zwyrodnienie wielostawowe M15
Koksartroza [choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego] M16
Gonartroza [choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego] M17
Choroba zwyrodnieniowa pierwszego stawu nadgarstkowo-śródręcznego M18
Inne zwyrodnienia stawów M19
Staw cepowaty M25.2
Ból stawu M25.5
Bóle grzbietu M54
Bóle karku M54.2
Ból okolicy lędźwiowo-krzyżowej M54.5
Ból kręgosłupa piersiowego M54.6
Inne bóle grzbietu M54.8
Ból grzbietu, nieokreślony M54.9
Bóle mięśni M79.1
Nerwoból i zapalenie nerwów, nieokreślone M79.2
Bóle kończyn M79.6
Nieokreślona kolka nerkowa N23
Pierwotne bolesne miesiączkowanie N94.4
Wtórne bolesne miesiączkowanie N94.5
Bolesne miesiączkowanie, nieokreślone N94.6
Kaszel R05
Ból gardła i w klatce piersiowej R07
Ból gardła R07.0
Gorączka o innej lub nieznanej przyczynie R50
Gorączka z dreszczami R50.0
Gorączka, nieokreślona R50.9
Ból głowy R51
Ból niesklasyfikowany gdzie indziej R52
Ból ostry R52.0
Przewlekły ból nieustępujący R52.1
Inny ból przewlekły R52.2
Ból, nieokreślony R52.9

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek należy zażywać bez pokarmu (co najmniej 1 h przed jedzeniem lub najwcześniej 2 h po posiłku).