Leczenie objawowe spastyczności ogniskowej kończyn dolnych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku 2 lat lub starszych. Dawkowanie na pierwszej sesji terapeutycznej i każdej kolejnej powinno być dostosowane indywidualnie na podstawie wielkości, liczby i położenia mięśni objętych spastycznością, nasilenia spastyczności, obecności osłabienia siły mięśniowej w zakresie poszczególnych mięśni, odpowiedzi pacjenta na wcześniejsze leczenie i/lub historii działań niepożądanych związanych z leczeniem toksyną botulinową. Maks. całkowita dawka produktu leczniczego podawana podczas jednej sesji terapeutycznej nie może przekraczać 15 jednostek na kg mc. w przypadku podania w 1 kończynę dolną lub 30 jednostek na kg mc. w przypadku podania w obie kończyny. Całkowita dawka produktu leczniczego na 1 sesję terapeutyczną nie może przekraczać 1000 jednostek lub 30 jednostek na kg mc., przy czym należy wybrać mniejszą z tych dawek. Całkowitą dawkę leku należy podzielić między spastyczne mięśnie kończyn dolnych. Jeśli to możliwe dawka leku na mięsień powinna zostać podzielona na więcej niż jedno miejsce podania. Maks. objętość leku w iniekcji domięśniowej podana w jedno miejsce nie może przekraczać 0,5 ml. Zalecane dawkowanie, szczegóły patrz ChPL. Chociaż miejsca iniekcji można określić palpacyjnie, zaleca się stosowanie jednej z technik lokalizacji mięśni: np. EMG, elektrostymulacji lub USG. Powtórne podanie produktu leczniczego powinno nastąpić gdy efekt osiągnięty po poprzednim podaniu leku osłabnie, jednak nie wcześniej niż 12 tyg. po poprzedniej iniekcji. U większości pacjentów w badaniach klinicznych powtórne iniekcje wykonywano po 16-22 tyg.; jednak u części pacjentów odpowiedź na leczenie trwała 28 tyg. Stopnień i wzorzec spastyczności w czasie kolejnej iniekcji może wymagać zmiany dawki produktu leczniczego a także miejsca jego podania (inny mięsień). Kurczowy kręcz szyi. Dawki zalecane w leczeniu kręczu szyi dotyczą dorosłych w każdym wieku, o ile są to osoby o prawidłowej mc., u których nie stwierdza się obniżonej masy mięśniowej mięśni szyi. U osób ze zmniejszoną masą mięśni szyi, np. na skutek znacznej niedowagi, lub u osób starszych można zmniejszyć dawkę. Dawką początkową zalecaną w leczeniu kurczowego kręczu szyi jest 500 jednostek na osobę, podane w dawkach podzielonych, do 2-3 najaktywniejszych mięśni szyi. W przypadku kontynuacji leczenia dawki mogą być odpowiednio dostosowywane do skutków leczenia i zaobserwowanych działań niepożądanych. Zaleca się podawanie 250-1000 jednostek, chociaż stosowaniu większych dawek z tego zakresu może towarzyszyć wzrost częstości i nasilenia działań niepożądanych, w szczególności utrudnienia połykania. Maks. podawana dawka nie może przekraczać 1000 jednostek. Złagodzenie objawów kręczu szyi powinno być odczuwalne w ciągu tyg. od pierwszego wstrzyk. Wstrzyk. należy powtarzać mniej więcej co 16 tyg. lub zależnie od potrzeby podtrzymania leczenia, lecz nie częściej niż co 12 tyg. W przypadku kręczu szyi z rotacją należy stosować łączną dawkę 500 jednostek, podając 350 jednostek do mięśnia płatowatego głowy po stronie, w którą skręcony jest podbródek/ głowa, oraz 150 jednostek do mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego po stronie przeciwnej do skręcenia. W przypadku kręczu szyi z przechyleniem głowy na bok zaleca się łączną dawkę 500 jednostek, podając 350 jednostek do mięśnia płatowatego głowy po stronie, w którą głowa jest pochylona, oraz 150 jednostek do mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego po tej samej stronie. W przypadkach, gdy dodatkowo występuje uniesienie ramion, może być także wymagane leczenie mięśnia czworobocznego i dźwigacza łopatki po tej stronie, jeśli w badaniu elektromiograficznym (EMG) występują zauważalne oznaki przerostu tych mięśni. Gdy potrzebne jest wstrzyknięcie do 3 mięśni, 500 jednostek produktu należy rozdzielić w następujący sposób: 300 jednostek podać do mięśnia płatowatego głowy, 100 jednostek do mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego i 100 jednostek do 3 mięśnia. W przypadku kręczu szyi z pochyleniem głowy w tył stosować łącznie 500 jednostek, podając 250 jednostek do każdego z mięśni płatowatych głowy. Wstrzyk. w oba mięśnie płatowate głowy mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia osłabienia mięśni szyi. We wszystkich innych postaciach kręczu szyi identyfikacja i leczenie najbardziej aktywnych mięśni zależy od wiedzy specjalistycznej lekarzy i wyników badania EMG. EMG należy stosować w diagnostyce wszystkich złożonych postaciach kręczu szyi, w celu ponownej oceny po nieskutecznych iniekcjach w nieskomplikowanych przypadkach oraz w celu ukierunkowania iniekcji do głęboko położonych mięśni lub u pacjentów z nadwagą, u których palpacyjne badanie mięśni szyi jest trudne. Dzieci: nie wykazano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania tego produktu leczniczego w leczeniu kurczowego kręczu szyi u dzieci. Obustronny kurcz powiek i połowiczy kurcz twarzy. W badaniu klinicznym ustalającym zakres dawek produktu leczniczego w leczeniu samoistnego łagodnego kurczu powiek (BEB benign essential blepharospasm) wykazano znaczącą skuteczność dawki wynoszącej 40 jednostek na 1 oko. Po podaniu dawki 80 jednostek na 1 oko, działanie produktu utrzymywało się dłużej. Jednakże występowanie miejscowych działań niepożądanych, szczególnie opadania powiek, było związane z dawką leku. W leczeniu obustronnego kurczu powiek i połowiczego kurczu twarzy maks. stosowana dawka nie może przekraczać całkowitej dawki 120 jednostek na oko. Należy wstrzyk. 10 jednostek (0,05 ml) produktu leczniczego przyśrodkowo i 10 jednostek (0,05 ml) produktu bocznie w stosunku do połączenia części powiekowej i oczodołowej zarówno w górną (3 i 4) jak i dolną część mięśnia okrężnego (5 i 6) każdego oka. Aby ograniczyć ryzyko wystąpienia opadania powieki, należy unikać wstrzyknięć w pobliżu dźwigacza powieki górnej. W przypadku wstrzykiwania produktu w górną powiekę, igłę należy odsunąć od środka powieki, żeby uniknąć podania produktu w mięsień dźwigacz powieki górnej. Umieszczony powyżej schemat ma pomóc w odpowiednim rozmieszczeniu podania produktu. Początku ustępowania objawów chorobowych można się spodziewać w ciągu 2-4 dni od wstrzyknięcia produktu, ale maks. skutek występuje zazwyczaj po 2 tyg. Iniekcje należy powtarzać co około 12 tyg. lub z taką częstością, jaka będzie niezbędna do zapobiegania nawrotom objawów, ale nie częściej niż co 12 tyg. Jeżeli odpowiedź na leczenie początkowe zostanie uznana za niewystarczającą, to podczas kolejnych wizyt może być konieczne zwiększenie dawki do 60 jednostek w następujący sposób: 10 jednostek (0,05 ml) przyśrodkowo i 20 jednostek (0,1 ml) bocznie, 80 jednostek: 20 jednostek (0,1 ml) przyśrodkowo i 20 jednostek (0,1 ml) bocznie lub aż do 120 jednostek: 20 jednostek (0,1 ml) przyśrodkowo i 40 jednostek (0,2 ml) bocznie powyżej i poniżej każdego oka, stosując opisaną wyżej technikę wstrzyk. Można także dodatkowo wstrzyk. produkt leczniczy w mięsień czołowy powyżej brwi (1 i 2), jeżeli kurcz w tej okolicy powoduje zaburzenia wzroku. W przypadkach jednostronnego kurczu powiek wstrzyk. powinny być ograniczone do oka chorego. Pacjentów z połowiczym kurczem mięśni twarzy powinno się leczyć w taki sam sposób, jak w przypadku jednostronnego kurczu powiek. Zalecane dawki stosuje się u osób dorosłych w każdym wieku, także w wieku podeszłym. Dzieci: nie wykazano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania tego produktu leczniczego w leczeniu kurczu powiek i połowiczego kurczu mięśni twarzy u dzieci. Spastyczność ogniskowa kończyn górnych u dorosłych. Kończyna górna. Dawkowanie w pierwszej sesji i w kolejnych sesjach leczenia należy indywidualnie dostosować do pacjenta w zależności od wielkości, liczby i położenia objętych chorobą mięśni, nasilenia spastyczności, miejscowego osłabienia mięśni, odpowiedzi pacjenta na wcześniejsze leczenie i/lub wcześniejszego wystąpienia działań niepożądanych związanych z podaniem kompleksu neurotoksyny Clostridium botulinum typ A. W badaniach klinicznych dawki po 500 i 1000 jednostek podzielono pomiędzy wybrane mięśnie, w określonych sesjach leczenia zgodnie ze schematem przedstawionym poniżej. W 1 miejsce nie należy wstrzyk. więcej niż 1 ml roztw., szczegóły patrz ChPL. Pomimo, iż dokładne miejsca wstrzyk. można ustalać palpacyjnie, zalecane jest stosowanie technik wspomagających wstrzyk., np. elektromiografię, stymulację elektryczną lub obrazowanie metodą USG, pozwalających na precyzyjne określenie miejsca wstrzyk. Leczenie produktem leczniczym należy powtórzyć, gdy dochodzi do zmniejszenia działania poprzedniego wstrzyknięcia, ale nie wcześniej niż po upływie 12 tyg. U większości pacjentów uczestniczących w badaniach klinicznych powtórzono leczenie pomiędzy 12-16 tyg., jednak u niektórych pacjentów odpowiedź na leczenie utrzymywała się dłużej, tj. 20 tyg. Stopień i forma spastyczności mięśni w momencie wykonywania ponownego wstrzyk. mogą wymagać zmiany dawki produktu leczniczego oraz miejsca wstrzyk. Poprawy klinicznej należy spodziewać się tydz. po podaniu produktu. Kończyna dolna. W trakcie pojedynczej sesji leczenia można podawać lek domięśniowo w dawkach do 1500 jednostek. Dawkowanie w pierwszej sesji i w kolejnych sesjach leczenia należy indywidualnie dostosować do pacjenta w zależności od wielkości, liczby objętych chorobą mięśni, nasilenia spastyczności, miejscowego osłabienia mięśni i odpowiedzi pacjenta na wcześniejsze leczenie. Dawka całkowita produktu leczniczego nie może jednak przekraczać 1500 jednostek. Generalnie w 1 miejsce nie należy wstrzyk. więcej niż 1 ml roztw., szczegóły patrz ChPL. Stopień i forma spastyczności mięśni w momencie wykonywania ponownego wstrzyk. mogą wymagać zmiany dawki produktu leczniczego oraz miejsca wstrzyk. Pomimo, iż dokładne miejsca wstrzyk. można ustalać palpacyjnie, zalecane jest stosowanie technik wspomagających wstrzyk., np. elektromiografię, stymulację elektryczną lub obrazowanie metodą USG, pozwalających na precyzyjne określenie miejsca wstrzyk. Leczenie produktem leczniczym należy powtarzać co 12-16 tyg. lub rzadziej, zależnie od czasu, gdy dochodzi do zmniejszenia działania poprzedniego wstrzyknięcia, jednak nie wcześniej niż po upływie 12 tyg. Kończyna górna i dolna. Jeśli w trakcie jednej sesji leczenia istnieje potrzeba podania produktu zarówno w mięśnie kończyny górnej jak i dolnej, dawkę produktu leczniczego należy odpowiednio dostosować do potrzeb pacjenta, pamiętając o tym, że dawka całkowita nie powinna przekraczać 1 500 jednostek. Dzieci: nie wykazano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania tego produktu leczniczego w leczeniu spastyczności kończyn górnych u dzieci. Osoby w podeszłym wieku (≥5453 lat): doświadczenie kliniczne nie wykazało różnic pomiędzy odpowiedzią na leczenie pacjentów w podeszłym wieku a dorosłymi pacjentami w młodszym wieku. Ze względu na większą częstość występowania chorób współistniejących i przyjmowania innych leków, tolerancja produktu przez osoby w podeszłym wieku powinna być obserwowana. Nadmierna potliwość pach. Zalecana dawka początkowa w leczeniu nadmiernej potliwości pach wynosi 100 jednostek na 1 dół pachowy. Jeśli żądany skutek nie jest osiągnięty, dawkę tą można powiększyć do 200 jednostek na dół pachowy w kolejnym podaniu. Maks. podawana dawka nie może przekraczać 200 jednostek na 1 dół pachowy. Obszar, na którym mają być wykonane wstrzyk. musi być uprzednio przebadany testem jodowoskrobiowym. Oba doły pachowe muszą być dokładnie oczyszczone i zdezynfekowane. Śródskórnie należy wykonać wstrzyk. w 10 miejsc. W każde miejsce należy podać po 10 jednostek, czyli 100 jednostek na każdą pachę. Maks. skutek powinien być widoczny w około drugim tyg. po ostrzyknięciu. W większości przypadków zalecana dawka powoduje supresję wydzielania potu na 48 tyg. Następne podanie produktu musi być ustalone indywidualnie, po normalizacji czynności wydzielania potu u każdego z pacjentów, jednak nie częściej niż co 12 tyg. Istnieją pewne dowody na kumulacyjne działanie produktu w przypadku powtarzanych wstrzyk. u niektórych pacjentów, stąd leczenie powinno być indywidualnie dostosowane do reakcji każdego pacjenta. Dzieci: nie wykazano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania tego produktu leczniczego w leczeniu nadmiernej potliwości pach u dzieci.

Jednostki produktu leczniczego są swoiste dla tego produktu i nie są tożsame z jednostkami innych produktów zawierających toksynę botulinową. Lek powinien być stosowany przez odpowiednio przeszkolonych lekarzy. Nieosłonięty środek korka gumowego należy przetrzeć alkoholem bezpośrednio przed przekłuciem igłą. Stosować sterylne igły o rozmiarze 23 lub 25. Sposób przygotowania produktu do wstrzyk. - patrz ChPL. Dynamiczna stopa końska spowodowana spastycznością u chodzących dzieci w wieku dwóch lat i starszych z porażeniem mózgowym dziecięcym. W leczeniu spastyczności w przebiegu mózgowego porażenia dziecięcego stosuje się roztw. zawierający 500 jednostek produktu leczniczego w 1 ml, który uzyskuje się po rekonstytucji proszku do sporządzania roztw. do wstrzyk. w 0,6 ml lub 1 ml 0,9% (w/v) roztworu chlorku sodu do wstrzyk. Preparat podaje się domięśniowo do mięśni podudzia. Kurczowy kręcz szyi. W leczeniu kurczowego kręczu szyi stosuje się roztw. zawierający 500 jednostek produktu leczniczego w 1 ml, który uzyskuje się po rekonstytucji proszku do sporządzania roztw. do wstrzyk. w 0,6 ml lub 1 ml 0,9% (w/v) roztw. chlorku sodu do wstrzyk. Preparat podaje się domięśniowo. Obustronny kurcz powiek i połowiczy kurcz twarzy. W leczeniu kurczu powiek i połowiczego kurczu twarzy stosuje się roztw. zawierający 200 jednostek produktu leczniczego w 1 ml, który uzyskuje się po rekonstytucji proszku do sporządzania roztw. do wstrzyk. w 1,5 ml lub 2,5 ml 0,9% (w/v) roztw. chlorku sodu do wstrzyk. Preparat podaje się w podskórnych wstrzyk. przyśrodkowo i bocznie, w stosunku do połączenia części powiekowej i oczodołowej zarówno w górną jak i dolną część mięśnia okrężnego każdego oka. Spastyczność ogniskowa kończyn górnych i dolnych u dorosłych. W leczeniu spastyczności ogniskowej kończyn górnych i dolnych stosuje się roztw. zawierający 100, 200 lub 500 jednostek produktu leczniczego w 1 ml, który otrzymuje się po rekonstytucji proszku do sporządzania roztw. do wstrzyk. w 0,9% (w/v) chlorku sodu do wstrzyk., preparat podaje się we wstrzyk. domięśniowych do określonych mięśni. Nadmierna potliwość pach. W leczeniu nadmiernej potliwości pach stosuje się roztw. zawierający 200 jednostek produktu leczniczego w 1 ml, który otrzymuje się po rekonstytucji proszku do sporządzania roztw. do wstrzyk. w 1,5 ml lub 2,5 ml 0,9% (w/v) chlorku sodu do wstrzyk., preparat podaje się we wstrzyk. śródskórnych.

Produkt leczniczy jest przeciwwskazany u osób ze znaną nadwrażliwością na którykolwiek ze składników tego produktu leczniczego.

Donoszono o występowaniu objawów niepożądanych związanych z działaniem toksyny w miejscach odległych od miejsca jej podania. U pacjentów leczonych dawkami terapeutycznymi może wystąpić nadmierne osłabienie mięśniowe. Ryzyko wystąpienia takich objawów niepożądanych może zostać zredukowane poprzez używanie możliwie najniższej skutecznej dawki oraz nie przekraczanie maks. zalecanej dawki. Po leczeniu toksyną botulinową typu A lub B odnotowano bardzo rzadkie przypadki śmierci, sporadycznie w przebiegu zaburzenia przełykania, zaburzenia czynności płuc (w tym, lecz nie wyłącznie, dusznością, niewydolnością oddechową, zatrzymaniem oddechu) i/lub u pacjentów z istotnym osłabieniem mięśniowym. Na większe ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych narażeni są pacjenci z zaburzeniami przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego, problemami z przełykaniem oraz zaburzeniami oddychania. W tej grupie pacjentów leczenie musi być prowadzone pod nadzorem specjalisty i tylko w przypadku, kiedy korzyści z leczenia przewyższają ryzyko. Preparat należy stosować ostrożnie u pacjentów z wcześniej stwierdzonymi zaburzeniami przełykania lub oddychania, ponieważ zaburzenia te mogą nasilać się po zadziałaniu toksyny na istotne grupy mięśni. W rzadkich przypadkach występuje zachłyśnięcie, a jego ryzyko wzrasta u pacjentów cierpiących na przewlekłe zaburzenia układu oddechowego. Preparat może być stosowany jedynie zachowaniem ostrożności i pod ścisłą kontrolą lekarską u pacjentów z pełnoobjawowymi lub subklinicznymi zaburzeniami transmisji nerwowo-mięśniowej (np. u pacjentów z miastenią). U takich pacjentów może wystąpić zwiększona wrażliwość na substancje takie jak preparat, która może prowadzić do nadmiernego osłabienia mięśni. Zalecane dawkowanie produktu leczniczego i częstość podawania nie mogą zostać przekroczone. Pacjenci oraz osoby opiekujące się nimi muszą zostać poinformowani o konieczności szukania natychmiastowego specjalistycznego medycznego leczenia w przypadku wystąpienia problemów z przełykaniem, mową lub w przypadku zaburzeń oddychania. Produktu leczniczego nie należy stosować w leczeniu spastyczności u pacjentów z utrwalonym przykurczem. W przypadku leczenia porażenia mózgowego u dzieci produkt leczniczy należy stosować u dzieci powyżej 2 rż. W przypadku pacjentów z wydłużonym czasem krwawienia, zakażeniem lub stanem zapalnym w proponowanym miejscu wstrzyknięcia, produkt leczniczy należy stosować jedynie w przypadku ścisłej konieczności. Produkt leczniczy powinien być stosowany wyłącznie do leczenia jednego pacjenta podczas jednej sesji. Pozostały i niewykorzystany produkt powinien być usunięty zgodnie z zasadami opisanymi w punkcie Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania. Należy podjąć szczególne środki ostrożności podczas przygotowywania i podawania produktu leczniczego oraz podczas inaktywacji oraz usuwania niewykorzystanego przygotowanego roztw. Produkt ten zawiera niewielką ilość ludzkiej albuminy. Po zastosowaniu ludzkiej krwi lub produktów krwiopochodnych nie można całkowicie wykluczyć ryzyka przeniesienia infekcji wirusowej. U niewielkiej liczby pacjentów leczonych produktem leczniczym stwierdzono tworzenie się przeciwciał przeciwko toksynie botulinowej. Klinicznie, obecność przeciwciał neutralizujących podejrzewa się w oparciu o istotne osłabienie odpowiedzi na leczenie i/lub konieczność stałego stosowania zwiększonych dawek. Istnieje potencjalne ryzyko miejscowego osłabienia mięśni lub zaburzenia widzenia związane ze stosowaniem tego preparatu, które może czasowo ograniczyć zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.

Skutki działania toksyny botulinowej mogą być wzmocnione przez leki wpływające bezpośrednio bądź pośrednio na funkcjonowanie złącza nerwowo-mięśniowego. Leki tego typu należy stosować ostrożnie u pacjentów leczonych toksyną botulinową.

Istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania kompleksu neurotoksyny Clostridium botulinum typu A u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego bądź pośredniego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka/płodu, poród lub rozwój po urodzeniu, z wyjątkiem zatrucia organizmu matki wywołanego podaniem dużych dawek. Preparat może być stosowany w okresie ciąży, jeśli korzyść dla matki przewyższa ryzyko dla płodu. Należy zachować środki ostrożności w przypadku stosowania u kobiet w okresie ciąży. Nie wiadomo czy kompleks neurotoksyny Clostridium botulinum typu A przenika do mleka matki. Nie prowadzono badań przenika kompleksu neurotoksyny Clostridium botulinum typu A do mleka matki na zwierzętach. Nie zaleca się stosowania kompleksu neurotoksyny Clostridium botulinum typu A w okresie karmienia piersią.

U ok. 25% pacjentów leczonych produktem w badaniach klinicznych z powodu wskazań tj.: kurcz powiek, połowiczy kurcz twarzy, kurczowy kręcz szyi, spastyczność związana z porażeniem mózgowym lub udarem oraz nadmierna potliwość pach wystąpiło zdarzenie niepożądane. Ogólne. Zaburzenia układu nerwowego: (rzadko) nerwoból z zanikiem mięśni. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (niezbyt często) świąd; (rzadko) wysypka. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) astenia, zmęczenie, objawy grypopodobne, ból/siniak w miejscu wstrzyknięcia. Następujące działania niepożądane obserwowano u pacjentów leczonych produktem w spastyczności w przebiegu mózgowego porażenia dziecięcego. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) biegunka. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (często) osłabienie mięśni kończyn dolnych, ból mięśni. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (często) nietrzymanie moczu. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) zaburzenia chodzenia. Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach: (często) przypadkowe zranienie/upadek. Przypadkowe urazy związane z upadkiem lub nieprawidłowością chodzenia mogą być skutkiem nadmiernego osłabienia docelowego mięśnia i/lub miejscowego rozprzestrzeniania się produktu leczniczego do innych mięśni biorących udział w procesie chodzenia i utrzymywania równowagi. Następujące działania niepożądane obserwowano u pacjentów leczonych produktem w kurczowym kręczu szyi. Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy, zawroty głowy, niedowład mięśni twarzy. Zaburzenia oka: (często) niewyraźne widzenie, pogorszenie ostrości widzenia; (niezbyt często) podwójne widzenie, opadanie powiek. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (często) dysfonia, duszność; (rzadko) aspiracja. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) dysfagia, suchość w ustach; (niezbyt często) nudności. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (bardzo często) osłabienie mięśniowe; (często) ból szyi, ból kostno-mięśniowy, ból mięśni, ból w kończynie, sztywność układu kostno-mięśniowego; (niezbyt często) atrofia mięśni, osłabienie mięśni żuchwy. Dysfagia wydaje się być zależna od podanej dawki i dochodzi do niej najczęściej po wstrzyknięciu produktu leczniczego do mięśnia mostkowo-obojczykowego-sutkowego. Do czasu ustąpienia objawów może być wymagane podawanie pacjentowi tylko miękkich (łatwych w przełykaniu) pokarmów. Następujące działania niepożądane obserwowano u pacjentów leczonych produktem w kurczu powiek i połowiczym kurczu twarzy. Zaburzenia układu nerwowego: (często) niedowład mięśni twarzy; (niezbyt często) porażenie nerwu VII. Zaburzenia oka: (bardzo często) opadanie powiek; (często) podwójne widzenie, suchość oczu, zwiększone łzawienie; (rzadko) porażenie mięśni oka. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) obrzęk powieki; (rzadko) podwinięcie powieki. Produkt leczniczy może wykazywać działania niepożądane, gdy zostanie podany zbyt głęboko lub w niewłaściwe miejsce, powodując czasowe porażenie grup mięśniowych znajdujących się w pobliżu miejsc wstrzyknięcia. Następujące działania niepożądane obserwowano u pacjentów leczonych produktem w czasie leczenia spastyczności ogniskowej kończyn górnych u dorosłych. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) reakcje w miejscu podania (w tym ból, rumień oraz obrzęk), astenia, zmęczenie, choroby grypopodobne. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (często) osłabienie mięśni, ból mięśniowo-szkieletowy; (niezbyt często) ból kończyny. Zaburzenia żołądka i jelit: (niezbyt często) dysfagia (częstość występowania dysfagii na podstawie zbiorczych danych z otwartych badań klinicznych. Dysfagii nie obserwowano w podwójnie ślepych badaniach klinicznych we wskazaniu spastyczności kończyn górnych). Następujące działania niepożądane obserwowano u pacjentów dorosłych leczonych produktem z powodu spastyczności ogniskowej kończyny dolnej u dorosłych. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) osłabienie, zmęczenie, choroby grypopodobne, reakcje w miejscu podania (ból, zasinienie, wysypka, świąd). Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach: (często) upadek. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (często) osłabienie mięśni, ból mięśni. Zaburzenia układu pokarmowego: (często) dysfagia. Następujące działania niepożądane obserwowano u pacjentów leczonych produktem w nadmiernej potliwości pach. Zaburzenia układu nerwowego: (niezbyt często) zawroty głowy, ból głowy, parestezje, mimowolne skurcze mięśni powiek. Zaburzenia naczyniowe: (niezbyt często) zaczerwienienie twarzy. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (często) duszność; (niezbyt często) krwawienie z nosa. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) wyrównawcze pocenie się. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (często) ból pleców, ramion i szyi, ból mięśni pleców i łydek. Profil działań niepożądanych zgłaszanych podmiotowi odpowiedzialnemu podczas stosowania po wprowadzeniu do obrotu stanowi odzwierciedlenie farmakologii produktu i działań niepożądanych obserwowanych w czasie badań klinicznych. Istnieją sporadyczne doniesienia o nadwrażliwości. Bardzo rzadko donoszono o występowaniu objawów niepożądanych związanych z działaniem toksyny w miejscach odległych od miejsca jej podania (wzmożone osłabienie mięśniowe, zaburzenia przełykania, zachłystowe zapalenie płuc, które może prowadzić do śmierci).

Podanie zbyt dużych dawek może spowodować wystąpienie głębokiego porażenia nerwowo-mięśniowego odległych grup mięśniowych. Przedawkowanie może prowadzić do zwiększenia ryzyka przeniknięcia neurotoksyny do krwiobiegu i może spowodować powikłania takie jak doustne zatrucie (np. zaburzenie połykania i dysfonia). W przypadku podania nadmiernych dawek powodujących wystąpienie zaburzeń mięśni oddechowych, może być wymagane zastosowanie oddechu wspomaganego. Nie ma żadnej swoistej odtrutki; pewne korzyści może przynieść podanie antytoksyny, zalecane jest też zastosowanie ogólnego leczenia podtrzymującego. W przypadku przedawkowania pacjent powinien pozostawać pod obserwacją lekarza w zakresie wszelkich objawów nadmiernego osłabienia mięśni i/lub paraliżu mięśni. W razie potrzeby należy włączyć leczenie objawowe. Objawy przedawkowania mogą wystąpić z opóźnieniem. W sytuacji przypadkowego zakłucia lub połknięcia, pacjent powinien pozostawać pod kilkutygodniową obserwacją lekarza pod kątem wystąpienia wszelkich objawów przedmiotowych i/lub podmiotowych osłabienia lub porażenia mięśni.

Kompleks toksyny Clostridium botulinum typu A z hemaglutyniną blokuje obwodową transmisję cholinergiczną przez płytkę nerwowo-mięśniową działając presynaptycznie na miejsce położone proksymalnie w stosunku do uwalniania acetylocholiny. Toksyna działa w obrębie zakończenia nerwowego, antagonizując reakcje wyzwalane przez jony wapnia prowadzące w efekcie do uwolnienia acetylocholiny. Toksyna nie wpływa na cholinergiczne, zazwojowe przewodzenie impulsów ani na zazwojowe przewodzenie impulsów w układzie współczulnym. Wczesnym etapem działania toksyny jest szybkie i mocne jej związanie się z presynaptyczną błoną komórki nerwowej. Drugi etap to internalizacja, podczas której toksyna przechodzi przez błonę presynaptyczną nie powodując porażenia mięśni. W ostatnim etapie toksyna hamuje uwalnianie acetylocholiny, przez przerwanie mechanizmu jej uwalniania, którego mediatorem są jony wapnia, zmniejszając w ten sposób potencjał na płytce ruchowej i powodując porażenie mięśni. Do powrotu przekazywania impulsów dochodzi stopniowo, wraz z tworzeniem się nowych zakończeń nerwowych i nawiązaniem przez nie kontaktu z postsynaptyczną płytką ruchową, przy czym u zwierząt doświadczalnych proces ten trwa 6-8 tyg.

1 fiolka zawiera: 300 j. kompleksu neurotoksyny Clostridium botulinum typ A 300. 1 fiolka zawiera: 500 j. kompleksu neurotoksyny Clostridium botulinum typ A 500 (1 j. = 1 LD₅₀ toksyny dla myszy).