Duosol nie zawierający potasu

Wyszukaj produkt

Dextrose + Electrolytes

roztw. do hemofiltracji

2 wor. 5 l

100%

Duosol - roztwór do hemofiltracji ciągłej bez potasu

Wskazania do stosowania

Duosol jest gotowym roztworem przeznaczonym do stosowania w hemofiltracji ciągłej u pacjentów z ostrą niewydolnością nerek o różnym pochodzeniu, przebywających na oddziałach intensywnej terapii. Preparat umożliwia prowadzenie terapii nerkozastępczej w celu usuwania toksyn mocznicowych i utrzymania homeostazy płynowo-elektrolitowej organizmu.

Zastosowanie hemofiltracji ciągłej z użyciem Duosolu pozwala na skuteczne oczyszczanie krwi i korektę zaburzeń metabolicznych u pacjentów w stanie krytycznym, u których konwencjonalna hemodializa może być przeciwwskazana lub niewystarczająca.

Dawkowanie i sposób podawania

Terapia z użyciem Duosolu powinna być prowadzona pod ścisłym nadzorem lekarza doświadczonego w stosowaniu technik ciągłego leczenia nerkozastępczego. Dawkowanie należy dostosować indywidualnie do stanu klinicznego i masy ciała pacjenta.

Parametr	Zalecana wartość
Szybkość filtracji	20-25 ml/kg mc./h
Objętość roztworu substytucyjnego	Zależna od intensywności leczenia i bilansu płynów

Tabela 1. Zalecane parametry dawkowania Duosolu w hemofiltracji ciągłej

Szybkość filtracji w zakresie 20-25 ml/kg mc./h zazwyczaj zapewnia odpowiednią eliminację produktów przemiany materii. Ostateczną decyzję o wielkości dawki podejmuje lekarz prowadzący, uwzględniając stan metaboliczny pacjenta i konieczność utrzymania równowagi płynów ustrojowych.

Powyższe zalecenia dotyczące dawkowania mają zastosowanie zarówno u dorosłych, jak i w populacji pediatrycznej.

Roztwór Duosol przeznaczony jest do podawania dożylnego. Przed użyciem należy otworzyć przegrodę między komorami worka i dokładnie wymieszać zawartość poprzez pięciokrotne obrócenie. Preparat wprowadza się do obiegu pozaustrojowego za pomocą pompy infuzyjnej, zastępując ultrafiltrat usuwany z krwi pacjenta.

Warto zapamiętać:

Duosol stosuje się w hemofiltracji ciągłej u pacjentów z ostrą niewydolnością nerek na OIT
Zalecana szybkość filtracji wynosi 20-25 ml/kg mc./h, ale ostateczną decyzję podejmuje lekarz

Przeciwwskazania

Stosowanie roztworu Duosol jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

Hipokaliemia
Zasadowica metaboliczna

Ponadto, sama procedura hemofiltracji jest przeciwwskazana w sytuacjach:

Ostrej niewydolności nerek z nasilonymi procesami katabolicznymi, gdy objawów mocznicy nie można opanować poprzez hemofiltrację
Niewystarczającego przepływu krwi z dostępu naczyniowego
Zwiększonego ryzyka krwawienia związanego z koniecznością stosowania antykoagulacji systemowej

Przed rozpoczęciem terapii należy dokładnie ocenić stan pacjenta i potencjalne ryzyko związane z procedurą hemofiltracji.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Duosolu w hemofiltracji ciągłej należy ściśle monitorować następujące parametry:

Dynamika krążenia
Bilans płynów i elektrolitów
Równowaga kwasowo-zasadowa
Stężenie glukozy we krwi
Stężenie potasu w surowicy (przed i w trakcie zabiegu)
Stężenie fosforanów nieorganicznych

W przypadku nadmiernej utraty potasu konieczne jest jego uzupełnienie. Hipofosfatemia wymaga suplementacji fosforanów nieorganicznych.

Uwaga: Przed każdym użyciem należy dokładnie sprawdzić integralność opakowania, zwracając szczególną uwagę na zamknięcie, zgrzewy, przegrodę między komorami i narożniki worka. Jakiekolwiek uszkodzenia mogą prowadzić do skażenia bakteryjnego lub rozwoju grzybów w roztworze.

Roztwór należy ogrzać do temperatury pokojowej przed podaniem, korzystając z zintegrowanego lub zewnętrznego podgrzewacza.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Stosowanie Duosolu może wpływać na stężenie we krwi leków podatnych na filtrację, szczególnie tych w małym stopniu wiązanych z białkami. W razie potrzeby należy dostosować dawkowanie tych leków.

Potencjalne interakcje obejmują:

Zwiększone ryzyko arytmii wywołanej przez glikozydy naparstnicy w przypadku hipokalemii
Ryzyko hiperkalcemii przy jednoczesnym stosowaniu witaminy D i preparatów wapnia (np. węglanu wapnia jako związku wiążącego fosforany)
Możliwość wystąpienia zasadowicy metabolicznej przy dodatkowej suplementacji wodorowęglanu sodu

Właściwe dawkowanie roztworu do hemofiltracji i staranna obserwacja pacjenta pozwalają zminimalizować ryzyko interakcji.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Brak jest wystarczających danych klinicznych dotyczących stosowania Duosolu u kobiet w ciąży. Decyzję o zastosowaniu preparatu należy podjąć po starannym rozważeniu potencjalnego ryzyka i korzyści dla matki i dziecka.

W okresie laktacji nie ma szczególnych ograniczeń dotyczących stosowania Duosolu.

Działania niepożądane

Dotychczas nie odnotowano działań niepożądanych bezpośrednio związanych ze stosowaniem roztworu Duosol. Jednak podczas hemofiltracji ciągłej mogą wystąpić następujące powikłania:

Zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej (przewodnienie, odwodnienie, hipokaliemia)
Hipofosfatemia
Hiperglikemia
Zasadowica metaboliczna
Nudności i wymioty
Skurcze mięśni
Niedociśnienie

Ścisłe monitorowanie parametrów klinicznych i biochemicznych pozwala na wczesne wykrycie i korektę potencjalnych zaburzeń.

Przedawkowanie

Przy prawidłowym stosowaniu Duosolu ryzyko przedawkowania jest minimalne. W przypadku nieprawidłowego bilansowania płynów może dojść do:

Przewodnienia - wymaga zwiększenia ultrafiltracji i zmniejszenia szybkości podawania roztworu
Odwodnienia - wymaga przerwania ultrafiltracji i zwiększenia podaży roztworu

Przedawkowanie wodorowęglanu może prowadzić do zasadowicy metabolicznej. W ciężkich przypadkach może wystąpić zastoinowa niewydolność serca i zaburzenia równowagi elektrolitowej.

Mechanizm działania

Duosol działa na zasadzie hemofiltracji, umożliwiając usuwanie z krwi wody i rozpuszczonych w niej substancji (toksyny mocznicowe, elektrolity, wodorowęglan) poprzez ultrafiltrację. Utracony ultrafiltrat jest zastępowany roztworem o zbilansowanym składzie elektrolitów i substancji buforującej.

Główne składniki Duosolu (Na+, Ca2+, Mg2+, Cl-, HCO3-) odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu i korygowaniu homeostazy płynowo-elektrolitowej oraz równowagi kwasowo-zasadowej organizmu. Roztwór wykazuje wysokie bezpieczeństwo i dobrą tolerancję.

Skład

1000 ml gotowego roztworu Duosol (po zmieszaniu) zawiera:

Sód (Na+): 140 mmol/l
Wapń (Ca2+): 1,5 mmol/l
Magnez (Mg2+): 0,5 mmol/l
Chlorki (Cl-): 109 mmol/l
Wodorowęglany (HCO3-): 35,0 mmol/l
Glukoza: 5,5 mmol/l (1,0 g/l)

Roztwór nie zawiera potasu, co umożliwia elastyczne dostosowanie jego suplementacji do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Duosol stanowi skuteczne narzędzie w leczeniu ostrej niewydolności nerek u pacjentów krytycznie chorych, umożliwiając precyzyjną kontrolę gospodarki wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej. Właściwe stosowanie preparatu, w połączeniu z dokładnym monitorowaniem stanu klinicznego pacjenta, pozwala na optymalizację terapii nerkozastępczej i minimalizację ryzyka powikłań.

Wskazania

Gotowy roztwór wskazany jest do stosowania w hemofiltracji ciągłej u pacjentów z ostrą niewydolnością nerek o równym pochodzeniu, przebywających na oddziałach intensywnej terapii.

Dawkowanie

Zastosowanie roztw. do hemofiltracji u pacjentów z ostrą niewydolnością nerek powinno odbywać się pod nadzorem lekarza mającego doświadczenie w stosowaniu takiego leczenia. Zalecona szybkość filtracji zależy od stanu klinicznego i mc. pacjenta. Jeżeli lekarz nie zaleci inaczej, zaleca się, w zależności od stanu metabolicznego pacjenta, szybkość filtracji 20-25 ml/kg mc./h, aby zapewnić eliminację zbędnych produktów przemiany materii, normalnie wydalanych w moczu. Decyzję o wielkości dawki musi podjąć lekarz, ponieważ objętość roztworu substytucyjnego uzależniona jest od intensywności prowadzonego leczenia oraz ilości płynu, jaki ma zostać zastąpiony w celu utrzymania równowagi płynów ustrojowych. Dzieci i młodzież. Wyżej wymienione zalecenia dotyczące dawkowania mają zastosowanie również dla dzieci i młodzieży.

Uwagi

Preparat przeznaczony do wlewu dożylnego. Aby przygotować roztwór, należy otworzyć przegrodę pomiędzy komorami. Zawartość należy wymieszać poprzez pięciokrotne obrócenie worka. Roztwór wprowadzany jest do obiegu pozaustrojowego przy pomocy pompy infuzyjnej. W trakcie hemofiltracji preparat zastępuje ultrafiltrat usunięty z krwi, utrzymując ogólny bilans płynów ustrojowych pacjenta. Leczenie ostrej niewydolności nerek prowadzone jest przez ograniczony czas i kończy się w momencie przywrócenia czynności nerek.

Przeciwwskazania

Związane z gotowym do użycia roztworem: hipokaliemia, zasadowica metaboliczna. Związane z hemofiltracją: ostra niewydolność nerek z intensywnymi procesami metabolicznymi (hiperkatabolizm), w przypadku gdy objawów mocznicy nie można dłużej opanować poprzez hemofiltrację, niewystarczający przepływ krwi z dostępu żylnego, wszelkie stany w których występuje podwyższone ryzyko krwotoku z powodu antykoagulacji systemowej.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności

W trakcie zabiegu należy ściśle monitorować dynamikę krążenia, bilans płynów i elektrolitów oraz równowagę kwasowo-zasadową. Należy również monitorować stężenie glukozy we krwi. Przed i w trakcie hemofiltracji należy regularnie oznaczać stężenie potasu w surowicy. Jeśli ubytek potasu jest zbyt duży, konieczne jest jego uzupełnienie. Konieczne jest również regularne oznaczanie stężenia fosforanów nieorganicznych w trakcie hemofiltracji. W przypadku stwierdzenia hipofosfatemii, ilość fosforanów nieorganicznych należy uzupełnić. Plastikowe opakowania mogą ulec uszkodzeniu w drodze od producenta do ośrodka dializ lub na terenie szpitala. Może to prowadzić do skażenia bakteryjnego lub rozwoju grzybów w roztworze do hemofiltracji. Dlatego też niezbędne jest uważne obejrzenie worka każdorazowo przed podłączeniem oraz przed podaniem roztworu. Należy zwrócić szczególną uwagę nawet na najmniejsze uszkodzenia zamknięcia, zgrzewu, przegrody między komorami oraz narożników opakowania, które mogą stanowić potencjalne źródło skażenia. W razie jakichkolwiek wątpliwości, decyzja dotycząca użycia roztworu powinna być podjęta przez lekarza odpowiedzialnego za leczenie. Płyn jest ogrzewany przy pomocy zintegrowanego lub zewnętrznego podgrzewacza. Przed użyciem należy upewnić się, że płyn ma temp. pokojową.

Interakcje

Stężenie we krwi produktów leczniczych podatnych na filtrację, np. produktów leczniczych w małym stopniu wiązanych z białkiem, może ulec obniżeniu. W razie konieczności należy zapewnić stosowne leczenie uzupełniające. Interakcji z innymi produktami leczniczymi można uniknąć poprzez właściwe dawkowanie roztworu do hemofiltracji i staranną obserwację. Istnieje jednak możliwość wystąpienia następujących interakcji: ryzyko wywołanej przez naparstnice arytmii serca zwiększa się w przypadku hipokalemii, wit. D i produkty lecznicze zawierające wapń, np. węglan wapnia jako substancja wiążąca fosforany, mogą zwiększać ryzyko hiperkalcemii, dodatkowe uzupełnianie wodorowęglanu sodu może zwiększać ryzyko wystąpienia zasadowicy metabolicznej.

Ciąża i laktacja

Brak jest obecnie doniesień o doświadczeniu klinicznym. Roztwór do hemofiltracji buforowany wodorowęglanem można podawać tylko po starannym rozważeniu potencjalnego ryzyka i korzyści dla matki i dziecka. Laktacja: brak szczególnych ograniczeń.

Działania niepożądane

Niepożądane działania mogą być spowodowane leczeniem lub roztworem do hemofiltracji. Nie odnotowano dotychczas żadnych negatywnych zdarzeń lub niepożądanych działań, które mogłyby być związane ze stosowaniem roztworu do hemofiltracji buforowanego wodorowęglanem. Istnieje jednak możliwość wystąpienia następujących działań niepożądanych: przewodnienie lub odwodnienie, zaburzenia równowagi elektrolitów (np. hipokaliemia), hipofosfatemia, hiperglikemia lub zasadowica metaboliczna. Następujące działania niepożądane mogą wystąpić w trakcie zabiegu: nudności, wymioty, skurcze mięśni i niedociśnienie.

Przedawkowanie

Nie odnotowano dotychczas żadnych poważnych przypadków wymagających natychmiastowej pomocy podczas stosowania w zalecany sposób i w zalecanej dawce, zwłaszcza że podawanie roztworu można w każdej chwili przerwać. W przypadku niedokładnego bilansowania może dojść do przewodnienia lub nadmiernego odwodnienia organizmu, z reakcjami ze strony układu krążenia. Przejawiają się one zmianami ciśnienia krwi, centralnego ciśnienia żylnego, szybkości tętna oraz płucnego ciśnienia tętniczego . W przypadku wystąpienia przewodnienia należy zwiększyć ultrafiltrację i zmniejszyć szybkość podawania roztworu do hemofiltracji. W przypadku ciężkiego odwodnienia, należy przerwać ultrafiltrację i stosownie zwiększyć podawanie roztworu. Do przedawkowania wodorowęglanu może dojść po podaniu zbyt dużej ilości roztworu. Może to prowadzić do zasadowicy metabolicznej. Przedawkowanie może powodować zastoinową niewydolność serca oraz zaburzenia równowagi elektrolitowej i kwasowo-zasadowej.

Działanie

Podstawowe zasady hemofiltracji. Woda i substancje w niej rozpuszczone, takie jak toksyny mocznicowe, elektrolity i wodorowęglan, są usuwane z krwi poprzez ultrafiltrację, w procesie ciągłej hemofiltracji. Ultrafiltrat jest zastępowany roztworem do hemofiltracji ze zbilansowaną zawartością elektrolitów i substancji buforującej. Roztwór gotowy do użycia, składający się z roztw. wodorowęglanu i roztw. elektrolitów, to mieszanina roztw. buforowana wodorowęglanem, przeznaczona do stosowania w leczeniu ostrej niewydolności nerek poprzez hemofiltrację ciągłą. Elektrolity (Na+, K+, Mg++, Ca++, Cl- ) oraz wodorowęglan mają zasadnicze znaczenie dla utrzymania i korygowania homeostazy płynów i elektrolitów (objętość krwi, równowaga osmotyczna, równowaga kwasowo-zasadowa). Wykazano, że roztw. takie są bezpieczne i dobrze tolerowane. Właściwości farmakologiczne dożylnie podawanych elektrolitów i wodorowęglanu są dobrze znane. Dystrybucja elektrolitów i wodorowęglanu uzależniona jest od zapotrzebowania, stanu metabolicznego i stopnia funkcjonowania nerek. Za wyjątkiem glukozy, składniki roztw. nie podlegają metabolizmowi. Wydalanie wody i elektrolitów uzależnione jest od zapotrzebowania komórkowego, stanu metabolicznego, stopnia funkcjonowania nerek oraz utraty płynów np. drogą jelitową, przez płuca i skórę.