Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Donectil; -ODT

Donepezil hydrochloride

tabl. powl.
10 mg
28 szt.
Doustnie
Rx
100%
X
Donectil
tabl. powl.
5 mg
28 szt.
Doustnie
Rx
100%
X
Donectil ODT
tabl. uleg. rozp. w j. ustnej
10 mg
30 szt.
Doustnie
Rx
100%
40,63
30% (1)
12,38
S (2)
bezpł.

Donectil-ODT: Lek w leczeniu otępienia w chorobie Alzheimera

Wskazania do stosowania

Donectil-ODT jest produktem leczniczym stosowanym w objawowym leczeniu łagodnej i średnio ciężkiej postaci otępienia w przebiegu choroby Alzheimera. Lek ten zawiera substancję czynną donepezyl w postaci chlorowodorku, który jest specyficznym i odwracalnym inhibitorem acetylocholinesterazy.

Donepezyl działa poprzez hamowanie rozkładu acetylocholiny w zakończeniach nerwowych ośrodkowego układu nerwowego. In vitro wykazuje ponad 1000 razy silniejsze działanie hamujące na acetylocholinesterazę niż na butyrylocholinesterazę występującą głównie poza OUN.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa pacjentów Dawkowanie początkowe Dawkowanie docelowe
Dorośli/osoby w podeszłym wieku 5 mg/dobę przez min. 1 miesiąc Do 10 mg/dobę

Tabela 1. Schemat dawkowania Donectil-ODT

Leczenie należy rozpocząć od dawki 5 mg/dobę (raz dziennie) i kontynuować przez co najmniej miesiąc. Po tym okresie, w zależności od oceny klinicznej, dawkę można zwiększyć do 10 mg/dobę (raz dziennie). Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 10 mg. Dawki wyższe niż 10 mg/dobę nie były badane w próbach klinicznych.

Tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej należy umieścić na języku i poczekać aż się rozpuszczą. Następnie można je połknąć, popijając wodą lub bez popijania, zgodnie z preferencją pacjenta. Lek powinien być przyjmowany doustnie, wieczorem, bezpośrednio przed snem.

Dawkowanie Donectil-ODT jest stopniowe, rozpoczynając od niższej dawki, z możliwością zwiększenia po miesiącu terapii. Sposób podania leku w postaci tabletek rozpadających się w jamie ustnej ułatwia przyjmowanie, szczególnie u pacjentów mających trudności z połykaniem.

Szczególne grupy pacjentów

Zaburzenia czynności nerek: Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, ponieważ wydalanie donepezylu nie zależy od sprawności nerek.

Zaburzenia czynności wątroby: U pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym upośledzeniem czynności wątroby należy zachować ostrożność przy zwiększaniu dawki, dostosowując ją do indywidualnej tolerancji leku. Brak danych dotyczących stosowania u pacjentów z ciężkim upośledzeniem czynności wątroby.

Dzieci i młodzież: Stosowanie Donectil-ODT nie jest zalecane u dzieci i młodzieży ze względu na brak wskazań w tej grupie wiekowej.

Donepezyl wymaga ostrożnego stosowania u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, natomiast nie wymaga dostosowania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Lek nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci i młodzieży.

Przeciwwskazania

Stosowanie Donectil-ODT jest przeciwwskazane u pacjentów z nadwrażliwością na:

  • donepezyl (substancję czynną)
  • pochodne piperydyny
  • którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Donectil-ODT należy zachować szczególną ostrożność w następujących przypadkach:

  • Pacjenci z ciężką postacią otępienia w chorobie Alzheimera, innymi rodzajami otępienia lub zaburzeniami pamięci związanymi z procesami starzenia (brak badań)
  • Pacjenci poddawani znieczuleniu ogólnemu (możliwe wzmożenie działania leków zwiotczających mięśnie)
  • Pacjenci z zaburzeniami rytmu serca, szczególnie z zespołem chorego węzła zatokowego lub zaburzeniami przewodnictwa nadkomorowego
  • Pacjenci z chorobą wrzodową w wywiadzie lub przyjmujący NLPZ
  • Pacjenci z astmą lub obturacyjną chorobą płuc
  • Pacjenci z ryzykiem wystąpienia zatrzymania moczu

Stosowanie Donectil-ODT wymaga szczególnej uwagi u pacjentów z określonymi schorzeniami współistniejącymi, zwłaszcza dotyczącymi układu sercowo-naczyniowego, oddechowego i pokarmowego. Konieczne jest indywidualne dostosowanie terapii i ścisłe monitorowanie pacjenta.

Warto zapamiętać
  • Donectil-ODT jest stosowany w leczeniu objawowym łagodnej i średnio ciężkiej postaci otępienia w chorobie Alzheimera.
  • Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 10 mg, a leczenie powinno być rozpoczynane od 5 mg/dobę przez co najmniej miesiąc.

Interakcje lekowe

Donepezyl może wchodzić w interakcje z następującymi grupami leków:

  • Inhibitory CYP3A4 (np. ketokonazol, itrakonazol, erytromycyna) - mogą hamować metabolizm donepezylu
  • Inhibitory CYP2D6 (np. fluoksetyna, chinidyna) - mogą hamować metabolizm donepezylu
  • Induktory enzymów (np. ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina, alkohol) - mogą obniżać stężenie donepezylu
  • Leki o działaniu antycholinergicznym - możliwe interakcje
  • Leki cholinomimetyczne i β-blokery wpływające na przewodzenie w sercu - możliwe działanie synergiczne

Stosowanie Donectil-ODT wymaga ostrożności przy jednoczesnym podawaniu leków wpływających na układ enzymatyczny CYP3A4 i CYP2D6 oraz leków o działaniu cholinergicznym i antycholinergicznym. Konieczne jest monitorowanie pacjenta pod kątem potencjalnych interakcji.

Ciąża i laktacja

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania donepezylu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na przebieg porodu i rozwój pourodzeniowy. Donectil-ODT nie powinien być stosowany w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne.

Nie wiadomo, czy donepezyl przenika do mleka ludzkiego. Kobiety przyjmujące Donectil-ODT nie powinny karmić piersią.

Stosowanie Donectil-ODT u kobiet w ciąży i karmiących piersią powinno być ograniczone do sytuacji, gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko dla płodu lub dziecka.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane związane ze stosowaniem Donectil-ODT obejmują:

  • Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: biegunka, nudności, wymioty
  • Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy, bezsenność
  • Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe: kurcze mięśni
  • Zaburzenia psychiczne: omamy, pobudzenie, zachowanie agresywne
  • Zaburzenia ogólne: zmęczenie, ból

Rzadziej występują poważniejsze działania niepożądane, takie jak bradykardia, blok serca, krwawienie z przewodu pokarmowego czy napady drgawkowe.

Większość działań niepożądanych Donectil-ODT ma charakter łagodny do umiarkowanego, jednak pacjenci powinni być monitorowani pod kątem potencjalnie poważnych efektów ubocznych, szczególnie ze strony układu sercowo-naczyniowego i pokarmowego.

Przedawkowanie

Przedawkowanie Donectil-ODT może prowadzić do przełomu cholinergicznego, charakteryzującego się:

  • Silnymi nudnościami i wymiotami
  • Wzmożonym ślinieniem i potliwością
  • Bradykardią i niedociśnieniem
  • Depresją oddechową
  • Drgawkami i osłabieniem mięśni (mogącym prowadzić do niewydolności oddechowej)

W przypadku przedawkowania należy zastosować leczenie objawowe i podtrzymujące. Jako antidotum można stosować atropinę, zwiększając dawkę w zależności od odpowiedzi klinicznej.

Przedawkowanie Donectil-ODT stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta. Wymaga natychmiastowej interwencji medycznej i zastosowania odpowiedniego leczenia, w tym podania antidotum w postaci atropiny.


1) Choroba Alzheimera
Otępienie z ciałami Lewy'ego; otępienie w przebiegu choroby Parkinsona
2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.


Wskazania

Produkt leczniczy stosuje się w leczeniu objawowym łagodnej i średnio ciężkiej postaci otępienia w chorobie Alzheimera.

Osoby dorosłe/osoby w podeszłym wieku. Leczenie rozpoczyna się od dawki 5 mg/dobę (dawkowanie raz/dobę). Przyjmowanie dawki 5 mg/dobę należy kontynuować przez okres co najmniej 1 m-ca w celu oceny wczesnej odpowiedzi klinicznej oraz w celu osiągnięcia stężenia stacjonarnego chlorowodorku donepezylu. Po jednomiesięcznej ocenie klinicznej leczenia dawką 5 mg/dobę można zwiększyć dawkę produktu do 10 mg/dobę (dawkowanie raz/dobę). Maks. zalecana dawka wynosi 10 mg. W badaniach klinicznych nie badano dawek wyższych niż 10 mg/dobę. Leczenie powinno być rozpoczęte i nadzorowane przez lekarza z doświadczeniem w diagnozowaniu i leczeniu otępienia w przebiegu choroby Alzheimera. Rozpoznanie powinno być przeprowadzone zgodnie z uznanymi wytycznymi (np. DSM IV, ICD 10). Leczenie donepezylem można rozpocząć tylko przy zapewnionej regularnej kontroli przyjmowania leku przez pacjenta. Leczenie podtrzymujące można kontynuować tak długo, jak długo będzie z niego wynikała korzyść terapeutyczna dla pacjenta. Dlatego wymagana jest regularna ocena korzyści klinicznej ze stosowania donepezylu. W przypadku braku oznak działania terapeutycznego należy rozważyć zaprzestanie podawania produktu. Nie można przewidzieć indywidualnej reakcji na donepezyl. Po zaprzestaniu przyjmowania, obserwuje się stopniowe cofanie się korzystnych efektów działania produktu leczniczego. Zaburzenia czynności nerek i wątroby. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek, gdyż wydalanie donepezylu chlorowodorku nie zależy od sprawności nerek. Z uwagi na możliwość zwiększonej ekspozycji na działanie donepezylu u pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym upośledzeniem czynności wątroby, zwiększanie dawki powinno być uzależnione od indywidualnej tolerancji leku. Brak danych dotyczących stosowania produktu u pacjentów z ciężkim upośledzeniem czynności wątroby. Dzieci i młodzież. Nie zaleca się i nie ma wskazania do stosowania produktu leczniczego u dzieci.

Tabl. w postaci tabl. uleg. rozp. w j. ustnej należy umieścić na języku i odczekać aż rozpuści się w ustach. Następnie należy ją połknąć popijając wodą lub bez popijania, w zależności od preferencji pacjenta. Lek należy przyjmować doustnie, wieczorem, bezpośrednio przed snem. Jeśli uzyskanie pożądanej dawki przy użyciu produktu o tej mocy nie jest możliwe lub nie jest praktyczne, można zastosować produkt o innej mocy.

Nadwrażliwość na substancję czynną, pochodne piperydyny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania chlorowodorku donepezylu u pacjentów z ciężką postacią otępienia w chorobie Alzheimera, z innymi rodzajami otępienia lub z innymi rodzajami zaburzeń pamięci (np. związanymi z procesami starzenia). Chlorowodorek donepezylu, który jest inhibitorem cholinesterazy, może wzmagać działanie leków pochodnych sukcynylocholiny, stosowanych w trakcie znieczulenia ogólnego do zwiotczenia mięśni. Działanie farmakologiczne inhibitorów cholinesterazy może zwiększać napięcie nerwu błędnego i wpływać na częstość akcji serca (np. powodować bradykardię). Może być to szczególnie istotne w przypadku pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego lub z zaburzeniami przewodnictwa nadkomorowego, na przykład z blokiem zatokowo-przedsionkowym lub przedsionkowo-komorowym. Zgłaszano przypadki omdleń i napadów drgawek. U tych pacjentów należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia bloku serca lub długich zahamowań zatokowych. U pacjentów zagrożonych wystąpieniem owrzodzeń przewodu pokarmowego, np. z chorobą wrzodową w wywiadzie lub przyjmujących jednocześnie NLPZ należy zebrać dokładny wywiad dotyczący dolegliwości ze strony układu pokarmowego. W badaniach klinicznych donepezylu nie stwierdzono jednak wzrostu częstości występowania choroby wrzodowej lub krwawienia z przewodu pokarmowego w porównaniu z placebo. Chociaż cholinomimetyki mogą powodować utrudnienie odpływu moczu z pęcherza moczowego, w badaniach klinicznych donepezylu takiego działania nie zaobserwowano. ZZN jest potencjalnie zagrażającym życiu powikłaniem, charakteryzującym się hipertermią, sztywnością mięśni, niestabilnością układu autonomicznego, zmianami stanu świadomości i zwiększeniem stężenia fosfokinazy kreatyniny w osoczu. Bardzo rzadko zgłaszano przypadki ZZN związane ze stosowaniem donepezylu, szczególnie u pacjentów stosujących jednocześnie leki przeciwpsychotyczne. Dodatkowe objawy mogą obejmować mioglobinurię (rabdomioliza) i ostrą niewydolność nerek. Jeśli u pacjenta pojawią się objawy charakterystyczne dla ZZN lub niewyjaśniona, wysoka gorączka bez dodatkowych objawów klinicznych ZZN, należy przerwać leczenie. Napady drgawek: uważa się, że cholinomimetyki mogą w pewnym stopniu być przyczyną uogólnionych napadów drgawkowych, jednak występowanie drgawek może być również objawem choroby Alzheimera. Cholinomimetyki mogą nasilać lub wywoływać objawy pozapiramidowe. Z uwagi na działanie cholinomimetyczne inhibitorów cholinesterazy należy zachować ostrożność przy stosowaniu ich u pacjentów z astmą lub obturacyjną chorobą płuc w wywiadzie. Należy unikać równoczesnego podawania chlorowodorku donepezylu z innymi inhibitorami acetylocholinesterazy, agonistami lub antagonistami układu cholinergicznego. Brak danych dotyczących pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Produkt leczniczy zawiera laktozę. Nie powinni go przyjmować pacjenci cierpiący na rzadkie dziedziczne schorzenia nietolerancji galaktozy, niedobór laktazy typu Lapp lub zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Śmiertelność w badaniach klinicznych nad otępieniem naczyniowym. Przeprowadzono trzy badania kliniczne, które trwały 6 m-cy, z udziałem osób spełniających kryteria NINDS-AIREN dotyczące występowania otępienia naczyniowego (ON): prawdopodobne ON oraz możliwe ON. Kryteria NINDS-AIREN zostały opracowane w celu selekcji pacjentów, których otępienie jest związane wyłącznie z podłożem naczyniowym i wykluczenia pacjentów z chorobą Alzheimera. W pierwszym badaniu wskaźnik śmiertelności wyniósł 2/198 (1,0%) dla chlorowodorku donepezylu 5 mg, 5/206 (2,4%) dla chlorowodorku donepezylu 10 mg i 7/199 (3,5%) dla placebo. W drugim badaniu wskaźniki śmiertelności wynosiły 4/208 (1,9%) dla chlorowodorku donepezylu 5 mg, 3/215 (1,4%) dla chlorowodorku donepezylu 10 mg i 1/193 (0,5%) dla placebo. W trzecim badaniu wskaźniki śmiertelności wyniosły 11/648 (1,7%) dla chlorowodorku donepezylu 5 mg i 0/326 (0%) dla placebo. Średni wskaźnik śmiertelności dla wszystkich trzech badań ON w grupie przyjmującej chlorowodorek donepezylu (1,7%) był liczbowo wyższy niż w grupie przyjmującej placebo (1,1%), jednak różnica ta nie była istotna statystycznie. Większość zgonów pacjentów przyjmujących zarówno chlorowodorek donepezylu, jak i placebo, spowodowana była przyczynami o charakterze naczyniowym, spodziewanymi w badanej populacji (pacjenci w podeszłym wieku z chorobą naczyniową). Analiza wszystkich ciężkich zdarzeń naczyniowych ze skutkiem śmiertelnym lub bez skutku śmiertelnego nie wykazała różnicy w częstości występowania tych zdarzeń w grupie przyjmującej chlorowodorek donepezylu w porównaniu z grupą przyjmującą placebo. Zbiorcze wyniki badań nad chorobą Alzheimera (n=4146) oraz badań nad chorobą Alzheimera i innych badań nad otępieniem, w tym badań nad otępieniem naczyniowym (sumarycznie n=6888), wskazują, że wskaźnik śmiertelności w grupach placebo liczbowo przewyższał wskaźnik w grupach przyjmujących chlorowodorek donepezylu. Donepezyl wywiera niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Otępienie może powodować zaburzenie zdolności prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Ponadto, donepezyl może wywoływać odczucie zmęczenia, zawroty głowy i kurcze mięśni, głównie na początku leczenia lub przy zwiększaniu dawki. Lekarz prowadzący powinien regularnie oceniać zdolność pacjentów z chorobą Alzheimera przyjmujących donepezyl do prowadzenia pojazdów lub obsługiwania skomplikowanych urządzeń mechanicznych.

Chlorowodorek donepezylu ani żaden z jego metabolitów nie hamuje metabolizmu teofiliny, warfaryny, cymetydyny lub digoksyny u ludzi. Jednoczesne podawanie digoksyny lub cymetydyny z chlorowodorkiem donepezylu nie ma wpływu na jego metabolizm. W badaniach in vitro stwierdzono, że w metabolizmie donepezylu uczestniczą izoenzymy cytochromu P450-3A4 i, w mniejszym stopniu, 2D6. W badaniach interakcji pomiędzy lekami przeprowadzonych in vitro wykazano, że ketokonazol i chinidyna, będące inhibitorami odpowiednio CYP3A4 i 2D6, hamują metabolizm donepezylu. Dlatego te i inne inhibitory CYP3A4, takie jak itrakonazol i erytromycyna, oraz inhibitory CYP2D6, takie jak fluoksetyna, mogą hamować metabolizm donepezylu. W badaniu prowadzonym z udziałem zdrowych ochotników podanie ketokonazolu zwiększało średnie stężenie donepezylu o ok. 30%. Induktory enzymów, jak np. ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina czy alkohol mogą obniżać stężenie donepezylu. Ponieważ nie jest znana wielkość działania hamującego lub indukującego, należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu tych leków z donepezylem. Chlorowodorek donepezylu może wchodzić w interakcje z lekami o działaniu antycholinergicznym. Istnieje również możliwość działania synergicznego przy jednoczesnym stosowaniu takich leków, jak sukcynylocholina, inne środki blokujące połączenia nerwowo-mięśniowe lub inne leki o działaniu antycholinergicznym lub β-blokery mające wpływ na przewodzenie pobudzeń w sercu.

Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania donepezylu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego natomiast stwierdzono szkodliwy wpływ na przebieg porodu i rozwój pourodzeniowy. Potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane. Donepezylu nie wolno stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Donepezyl jest wydzielany z mlekiem szczurów. Nie wiadomo, czy chlorowodorek donepezylu jest wydzielany z mlekiem ludzkim. Brak jest wyników badań z udziałem kobiet w okresie laktacji. Dlatego kobiety przyjmujące donepezyl nie powinny karmić piersią.

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (często) przeziębienie. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (często) jadłowstręt. Zaburzenia psychiczne: (często) omamy, pobudzenie, zachowanie agresywne, niezwykłe sny i koszmary senne. Zaburzenia układu nerwowego: (często) omdlenie, zawroty głowy, bezsenność; (niezbyt często) napady drgawek; (rzadko) objawy pozapiramidowe; (bardzo rzadko) złośliwy zespół neuroleptyczny. Zaburzenia serca: (niezbyt często) bradykardia; (rzadko) blok zatokowo-przedsionkowy, blok przedsionkowo-komorowy. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) biegunka, nudności; (często) wymioty, dolegliwości brzuszne; (niezbyt często) krwawienie z przewodu pokarmowego, wrzody żołądka i dwunastnicy. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (rzadko) zaburzenia czynności wątroby, w tym zapalenie wątroby. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) wysypka, świąd. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (często) kurcze mięśni; (bardzo rzadko) rabdomioliza. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (często) nietrzymanie moczu. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) ból głowy; (często) zmęczenie, ból. Badania diagnostyczne: (niezbyt często) nieznaczny wzrost stężenia kinazy kreatynowej w surowicy. Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach: (często) wypadki. Szczegóły dotyczące działań niepożądanych - patrz ChPL.

Szacunkowa mediana dawki śmiertelnej chlorowodorku donepezylu po podaniu pojedynczej dawki doustnej u myszy i szczurów wynosi odpowiednio 45 i 32 mg/kg mc., czyli w przybliżeniu odpowiednio 225 i 160 razy więcej niż najwyższa zalecana u ludzi dawka 10 mg/dobę. U zwierząt obserwowano zależne od dawki objawy stymulacji cholinergicznej, tj.: zmniejszenie ruchów samoistnych, przyjmowanie pozycji leżącej na brzuchu, chwiejny chód, łzawienie, drgawki kloniczne, depresja oddechowa, ślinotok, zwężenie źrenic, pęczkowe drżenie mięśni i obniżona temperatura powierzchni ciała. Przedawkowanie inhibitorów cholinesterazy może spowodować przełom cholinergiczny, charakteryzujący się silnymi nudnościami, wymiotami, wzmożonym ślinieniem i potliwością, bradykardią, niedociśnieniem tętniczym, depresją oddechową, zapaścią i drgawkami. Możliwe jest narastające osłabienie mięśni, mogące doprowadzić do zgonu jeśli obejmuje mięśnie oddechowe. Jak w każdym przypadku przedawkowania, należy podjąć ogólne leczenie objawowe podtrzymujące czynności życiowe. Trzeciorzędowe leki przeciwcholinergiczne, jak np. atropina, mogą być stosowane jako antidotum w przypadkach przedawkowania donepezylu. Zaleca się stopniowe podawanie dożylne siarczanu atropiny w stopniowo zwiększanych dawkach: dawka początkowa 1-2 mg dożylnie, kolejne dawki w zależności od odpowiedzi klinicznej. Opisywano atypowe reakcje w postaci zmiany ciśnienia krwi i częstości pracy serca przy stosowaniu innych środków cholinomimetycznych podawanych jednocześnie z czwartorzędowymi lekami antycholinergicznymi, jak np. glikopirolan. Nie wiadomo, czy możliwe jest usunięcie z organizmu chlorowodorku donepezylu i/lub jego metabolitów poprzez zastosowanie dializy (hemodializy, dializy otrzewnowej lub hemofiltracji).

Chlorowodorek donepezylu jest specyficznym i odwracalnym inhibitorem acetylocholinesterazy, głównego enzymu biorącego udział w rozkładzie acetylocholiny w zakończeniach nerwowych w OUN. Chlorowodorek donepezylu jest in vitro ponad 1000 razy silniejszym inhibitorem acetylocholinesterazy niż butyrylocholinesterazy, enzymu występującego głównie poza OUN.

1 tabl. powl. zawiera 5 mg lub 10 mg donepezylu chlorowodorku, co odpowiada 4,56 mg lub 9,12 mg donepezylu w postaci wolnej zasady. 1 tabl. ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 5 mg lub 10 mg donepezylu chlorowodorku.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.