Diuver® - (IR)
Torasemide
Diuver® (torasemid) - charakterystyka produktu leczniczego
Wskazania do stosowania
Diuver® jest wskazany w następujących przypadkach:
Dawka 5 mg:
- Nadciśnienie pierwotne
- Obrzęki spowodowane zastoinową niewydolnością serca
- Obrzęk płuc
- Obrzęki pochodzenia wątrobowego
- Obrzęki pochodzenia nerkowego
Dawka 10 mg:
- Obrzęki spowodowane zastoinową niewydolnością serca
- Obrzęk płuc
- Obrzęki pochodzenia wątrobowego
- Obrzęki pochodzenia nerkowego
Diuver® w dawce 10 mg jest przeznaczony do leczenia cięższych przypadków obrzęków, gdy niższa dawka może być niewystarczająca.
Dawkowanie i sposób podawania
| Wskazanie | Dawkowanie |
|---|---|
| Nadciśnienie pierwotne (dorośli) | Początkowo 2,5 mg doustnie raz na dobę. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 5 mg raz na dobę. |
| Obrzęki (dorośli) | Zwykle 5 mg doustnie raz na dobę. W razie konieczności dawkę można stopniowo zwiększać do 20 mg raz na dobę. W wyjątkowych przypadkach stosowano 40 mg na dobę. |
Maksymalny efekt terapeutyczny w leczeniu nadciśnienia osiągany jest po około 12 tygodniach leczenia. Dawki większe niż 5 mg na dobę nie prowadzą do dalszego obniżenia ciśnienia krwi.
Szczególne grupy pacjentów:
- Dzieci i młodzież: Brak doświadczeń klinicznych w tej grupie wiekowej.
- Pacjenci z niewydolnością wątroby: Wymagają szczególnej kontroli ze względu na ryzyko zwiększenia stężenia torasemidu we krwi.
Przeciwwskazania
Stosowanie leku Diuver® jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:
- Nadwrażliwość na torasemid, pochodne sulfonylomocznika lub którąkolwiek substancję pomocniczą
- Zaburzenia czynności nerek z bezmoczem
- Śpiączka wątrobowa i stany przedśpiączkowe
- Niedociśnienie tętnicze
- Laktacja
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem leczenia torasemidem należy:
- Przywrócić równowagę wodno-elektrolitową (hipokaliemia, hiponatremia, hipowolemia)
- Usunąć przyczynę zaburzenia w oddawaniu moczu
Podczas długotrwałego leczenia zaleca się regularną kontrolę:
- Gospodarki wodno-elektrolitowej (zwłaszcza u pacjentów jednocześnie leczonych glikozydami naparstnicy, glukokortykosteroidami, mineralokortykosteroidami lub lekami przeczyszczającymi)
- Stężenia glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny i lipidów we krwi
- Morfologii krwi (czerwone i białe krwinki oraz płytki krwi)
Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów:
- Ze skłonnością do hiperurykemii i skazy moczanowej
- Z utajoną lub jawną cukrzycą
- Z patologicznymi zmianami w równowadze kwasowej
- Leczonych jednocześnie litem, aminoglikozydami lub cefalosporynami
- Z niewydolnością nerek spowodowaną czynnikami nefrotoksycznymi
- Poniżej 12 roku życia
Uwaga: Stosowanie preparatu może prowadzić do dodatnich wyników kontroli antydopingowej i stanowić zagrożenie dla zdrowia.
Produkt zawiera laktozę jednowodną i nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Pacjenci, u których występują zawroty głowy lub podobne objawy, nie powinni prowadzić pojazdów i obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu.
Warto zapamiętać
- Diuver® (torasemid) jest diuretykiem pętlowym, który w małych dawkach działa podobnie do diuretyków tiazydowych.
- Podczas leczenia Diuverem® konieczna jest regularna kontrola gospodarki wodno-elektrolitowej, szczególnie u pacjentów z grupy ryzyka.
Wnioski: Diuver® jest skutecznym lekiem moczopędnym o szerokim spektrum zastosowań, jednak jego stosowanie wymaga ścisłego monitorowania pacjenta i dostosowania dawki do indywidualnych potrzeb.
Interakcje z innymi produktami leczniczymi
Torasemid może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:
- Glikozydy nasercowe: Może zwiększać wrażliwość mięśnia sercowego na te leki z powodu obniżenia stężenia potasu i/lub magnezu w osoczu.
- Mineralo- i glikokortykosteroidy oraz środki przeczyszczające: Mogą powodować zwiększenie wydalania potasu z moczem.
- Leki przeciwnadciśnieniowe: Może nasilać ich działanie obniżające ciśnienie krwi, zwłaszcza w przypadku inhibitorów ACE.
- Leki obkurczające naczynia: Może zmniejszać reaktywność tętnic na te leki.
- Leki przeciwcukrzycowe: Może osłabiać ich działanie.
- Antybiotyki aminoglikozydowe, cisplatyna, cefalosporyny: Może zwiększać ich toksyczność.
- Lit: Może zwiększać kardio- i neurotoksyczność litu.
- Leki zwiotczające mięśnie o działaniu kuraropodobnym i teofilina: Ich działanie może ulec nasileniu.
- Salicylany: Może zwiększać ich toksyczność u pacjentów otrzymujących duże dawki.
- NLPZ: Mogą zmniejszać działanie moczopędne i hipotensyjne torasemidu.
- Probenecid: Może zmniejszać skuteczność torasemidu.
- Cholestyramina: Może zmniejszać absorpcję torasemidu.
Wnioski: Ze względu na liczne interakcje, stosowanie Diuveru® wymaga szczególnej ostrożności u pacjentów przyjmujących inne leki. Konieczne jest monitorowanie stanu pacjenta i ewentualne dostosowanie dawkowania.
Wpływ na ciążę i laktację
Ciąża: Brak danych z badań klinicznych dotyczących działania torasemidu na zarodek i płód u ludzi. W badaniach na szczurach nie wykazano działania teratogennego, jednak u królików obserwowano wady rozwojowe płodów po podaniu dużych dawek.
Laktacja: Brak danych dotyczących przenikania leku do mleka matki. Torasemid jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.
Wnioski: Stosowanie Diuveru® w ciąży powinno być rozważane tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko dla płodu. Lek jest przeciwwskazany podczas karmienia piersią.
Działania niepożądane
Najczęstsze działania niepożądane obejmują:
- Zaburzenia metabolizmu i odżywiania (często): Zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, hipokaliemia
- Zaburzenia żołądka i jelit (często): Utrata apetytu, ból brzucha, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia
- Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych (często): Zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych
Rzadziej występujące, ale istotne działania niepożądane:
- Zaburzenia krwi i układu chłonnego (bardzo rzadko): Zmniejszenie liczby krwinek
- Zaburzenia układu nerwowego (rzadko): Parestezje kończyn
- Zaburzenia naczyniowe (bardzo rzadko): Powikłania zakrzepowe, zaburzenia krążenia sercowego i mózgowego
- Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej (bardzo rzadko): Reakcje alergiczne, ciężkie reakcje skórne
- Zaburzenia nerek i dróg moczowych (niezbyt często): Nagłe zatrzymanie moczu u pacjentów z zaburzeniami w odpływie moczu
Wnioski: Podczas stosowania Diuveru® należy zwracać szczególną uwagę na objawy zaburzeń elektrolitowych oraz monitorować funkcję nerek i wątroby. W przypadku wystąpienia poważnych działań niepożądanych należy rozważyć modyfikację leczenia.
Przedawkowanie
W przypadku przedawkowania może wystąpić:
- Znaczna diureza z ryzykiem utraty płynów i elektrolitów
- Senność, stany splątania
- Spadek ciśnienia krwi, zapaść krążenia
- Zaburzenia żołądkowo-jelitowe
Postępowanie: Brak specyficznej odtrutki. Leczenie objawowe - zmniejszenie dawki lub odstawienie leku, podanie płynów i elektrolitów.
Wnioski: Przedawkowanie Diuveru® może prowadzić do poważnych zaburzeń homeostazy organizmu. Kluczowe jest szybkie rozpoznanie objawów i wdrożenie odpowiedniego leczenia podtrzymującego.
Właściwości farmakodynamiczne i farmakokinetyczne
Torasemid należy do diuretyków pętlowych. W małych dawkach jego profil farmakodynamiczny podobny jest do diuretyków tiazydowych. W wyższych dawkach wywołuje szybką diurezę zależną od zastosowanej dawki, charakteryzując się dużą efektywnością działania.
Skład
1 tabletka zawiera:
- 5 mg lub 10 mg torasemidu (substancja czynna)
- Tabletki 5 mg zawierają 58,44 mg laktozy jednowodnej
- Tabletki 10 mg zawierają 116,88 mg laktozy jednowodnej
Wnioski: Diuver® jest dostępny w dwóch dawkach, co umożliwia dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta. Należy pamiętać o zawartości laktozy w preparacie, co może mieć znaczenie u pacjentów z nietolerancją tego cukru.
Laktacja
Ciąża - trymestr 1 - Kategoria C
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C
Wykaz B
Upośledza !