Defur
Tolterodine tartrate
Defur - lek w leczeniu zespołu pęcherza nadreaktywnego
Wskazania
Defur jest wskazany w objawowym leczeniu nietrzymania moczu z parcia naglącego oraz/lub częstego oddawania moczu i parcia naglącego, które mogą występować u pacjentów z zespołem pęcherza nadreaktywnego.
Lek jest skuteczny w leczeniu objawów zespołu pęcherza nadreaktywnego, takich jak nietrzymanie moczu, częstomocz i parcia naglące.
Dawkowanie
| Grupa pacjentów | Zalecana dawka |
|---|---|
| Dorośli (w tym osoby w podeszłym wieku) | 4 mg raz na dobę |
| Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR ≤30 ml/min) | 2 mg raz na dobę |
W przypadku wystąpienia dokuczliwych działań niepożądanych dawkę można zmniejszyć z 4 mg do 2 mg raz na dobę. Efekt leczenia należy oceniać po 2-3 miesiącach od rozpoczęcia terapii.
Dawkowanie leku jest dostosowane do stanu pacjenta, a efekty terapii powinny być ocenione po kilku miesiącach stosowania.
Sposób podawania
Kapsułki o przedłużonym uwalnianiu należy przyjmować niezależnie od posiłków i połykać w całości.
Przeciwwskazania
Stosowanie leku Defur jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek z substancji pomocniczych
- Zatrzymanie moczu
- Oporna na leczenie jaskra z wąskim kątem przesączania
- Miastenia
- Ciężka postać wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
- Toksyczne rozszerzenie okrężnicy
Przed zastosowaniem leku należy wykluczyć powyższe przeciwwskazania, aby uniknąć potencjalnych zagrożeń dla zdrowia pacjenta.
Ostrzeżenia specjalne i środki ostrożności
Należy zachować szczególną ostrożność stosując tolterodynę u pacjentów z:
- Istotnym klinicznie zablokowaniem odpływu z pęcherza moczowego zagrażającym zatrzymaniem moczu
- Chorobami układu pokarmowego przebiegającymi ze zwężeniem światła (np. zwężenie odźwiernika)
- Zaburzeniami czynności nerek
- Chorobami wątroby
- Neuropatią autonomiczną
- Przepukliną rozworu przełykowego
- Spowolnioną perystaltyką układu pokarmowego
Wykazano, że tolterodyna może powodować wydłużenie odstępu QTc. Należy zachować ostrożność u pacjentów z czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT, takimi jak:
- Wrodzone lub nabyte wydłużenie odstępu QT
- Zaburzenia elektrolitowe (hipokaliemia, hipomagnezemia, hipokalcemia)
- Bradykardia
- Istotne, nabyte wcześniej choroby serca (kardiomiopatia, choroba niedokrwienna serca, arytmia, zastoinowa niewydolność serca)
- Jednoczesne stosowanie leków powodujących wydłużenie odstępu QT
Przed rozpoczęciem leczenia należy rozważyć organiczne przyczyny parcia i częstomoczu.
Stosowanie leku wymaga szczególnej ostrożności u pacjentów z określonymi schorzeniami, zwłaszcza dotyczącymi układu moczowego, pokarmowego i sercowo-naczyniowego.
Interakcje
Należy unikać jednoczesnego stosowania silnych inhibitorów CYP3A4 (np. antybiotyki makrolidowe, leki przeciwgrzybicze, antyproteazy) ze względu na ryzyko przedawkowania. Jednoczesne podawanie innych leków o właściwościach antymuskarynowych może nasilać działania terapeutyczne i niepożądane tolterodyny.
Tolterodyna może obniżać skuteczność leków prokinetycznych. Nie stwierdzono istotnych klinicznie interakcji z fluoksetyną, warfaryną czy doustnymi środkami antykoncepcyjnymi.
Kluczowe jest unikanie jednoczesnego stosowania silnych inhibitorów CYP3A4 oraz monitorowanie potencjalnych interakcji z innymi lekami o działaniu antymuskarynowym.
Ciąża i laktacja
Stosowanie tolterodyny w czasie ciąży nie jest zalecane ze względu na brak wystarczających danych. Należy unikać stosowania leku w okresie karmienia piersią.
Działania niepożądane
Najczęstsze działania niepożądane to:
- Suchość w jamie ustnej (35% pacjentów)
- Bóle głowy (10,1% pacjentów)
Inne częste działania niepożądane obejmują:
- Zaburzenia widzenia
- Niestrawność
- Zaparcia
- Bóle brzucha
- Zawroty głowy
- Zmęczenie
Pacjenci powinni być świadomi możliwych działań niepożądanych, szczególnie suchości w jamie ustnej i bólów głowy, oraz zgłaszać je lekarzowi w przypadku ich wystąpienia.
Przedawkowanie
W przypadku przedawkowania tolterodyny mogą wystąpić ciężkie działania antycholinergiczne. Leczenie obejmuje płukanie żołądka, podanie węgla aktywowanego oraz leczenie objawowe. W przypadku wydłużenia odstępu QT zaleca się wdrożenie standardowych działań medycznych.
Mechanizm działania
Tolterodyna jest specyficznym, kompetycyjnym antagonistą receptorów muskarynowych, selektywnie wpływającym na receptory w gruczole moczowym i gruczołach ślinowych. Jeden z metabolitów tolterodyny (pochodna 5-hydroksymetylo) wykazuje identyczny profil farmakologiczny i przyczynia się do efektu terapeutycznego.
Selektywne działanie tolterodyny na receptory muskarynowe w układzie moczowym pozwala na skuteczne leczenie objawów zespołu pęcherza nadreaktywnego.
Warto zapamiętać
- Defur jest skuteczny w leczeniu objawów zespołu pęcherza nadreaktywnego, takich jak nietrzymanie moczu i częstomocz.
- Efekty leczenia należy oceniać po 2-3 miesiącach od rozpoczęcia terapii, a dawkowanie może być dostosowane w zależności od reakcji pacjenta i występowania działań niepożądanych.
2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.
Laktacja
Ciąża - trymestr 1 - Kategoria C
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C
Wykaz B
Upośledza !