Wyszukaj produkt

Copaxone®

Glatiramer acetate

inj. podsk. [roztw.]
40 mg/ml
12 amp.-strzyk. 1 ml
Iniekcje
Rx
CHB
3090,96
(1)
bezpł.
Copaxone®
inj. podsk. [roztw.]
20 mg/ml
28 amp.-strzyk.
Iniekcje
Rx
CHB
3090,96
(1)
bezpł.

Copaxone® - charakterystyka produktu leczniczego dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Copaxone® jest wskazany w leczeniu pacjentów z postaciami rzutowymi stwardnienia rozsianego (SM). Należy podkreślić, że produkt nie jest przeznaczony dla pacjentów z pierwotnie lub wtórnie postępującą postacią SM.

eku została potwierdzona w określonej grupie pacjentów - szczegółowe informacje na ten temat znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego.

Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie produktem Copaxone® powinno odbywać się pod nadzorem lekarza neurologa lub specjalisty z doświadczeniem w leczeniu stwardnienia rozsianego.

Dawka Schemat dawkowania
20 mg 20 mg octanu glatirameru (1 ampułko-strzykawka) podskórnie raz na dobę
40 mg 40 mg octanu glatirameru (1 ampułko-strzykawka) podskórnie 3 razy w tygodniu w odstępach co najmniej 48 godzin

Tabela 1. Schematy dawkowania produktu Copaxone®

Optymalny czas trwania terapii nie został określony. Decyzję o długotrwałym stosowaniu produktu lekarz prowadzący powinien podejmować indywidualnie dla każdego pacjenta.

Szczególne grupy pacjentów:
  • Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: brak badań
  • Pacjenci w podeszłym wieku: brak badań
  • Dzieci i młodzież:
    • Dawka 20 mg: ograniczone dane dla młodzieży 12-18 lat, brak zaleceń dla dzieci <12 lat
    • Dawka 40 mg: brak zaleceń dla pacjentów <18 lat

Copaxone® wymaga indywidualnego dostosowania schematu dawkowania w zależności od postaci leku i charakterystyki pacjenta. Kluczowe jest monitorowanie terapii przez doświadczonego specjalistę.

Sposób podawania

Copaxone® należy podawać wyłącznie podskórnie. Nie wolno podawać leku dożylnie ani domięśniowo.

Pacjenci powinni zostać przeszkoleni w zakresie technik samodzielnego wstrzykiwania. Pierwsze samodzielne wstrzyknięcie powinno odbyć się pod nadzorem personelu medycznego, z 30-minutową obserwacją po podaniu.

W celu zminimalizowania ryzyka miejscowego podrażnienia, zaleca się codzienną zmianę miejsca wstrzyknięcia (brzuch, ramiona, biodra, uda).

Prawidłowa technika podawania i rotacja miejsc wstrzyknięć są kluczowe dla skuteczności i bezpieczeństwa terapii Copaxone®.

Przeciwwskazania

Stosowanie produktu Copaxone® jest przeciwwskazane w przypadku:

  • Nadwrażliwości na octan glatirameru
  • Nadwrażliwości na mannitol

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Reakcje po wstrzyknięciu: W ciągu kilku minut po podaniu leku mogą wystąpić: rozszerzenie naczyń, ból w klatce piersiowej, duszność, kołatania serca lub częstoskurcz. Objawy te zwykle ustępują samoistnie bez następstw.

Ciężkie działania niepożądane: W przypadku wystąpienia ciężkich działań niepożądanych, pacjent powinien natychmiast przerwać leczenie i skontaktować się z lekarzem.

Pacjenci kardiologiczni: Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z wcześniejszymi zaburzeniami serca i regularnie ich monitorować.

Rzadkie powikłania: Odnotowano rzadkie przypadki drgawek oraz reakcji anafilaktoidalnych lub alergicznych, w tym poważnych reakcji nadwrażliwości (np. skurcz oskrzeli, reakcja anafilaktyczna, pokrzywka).

Przeciwciała: U pacjentów długotrwale stosujących Copaxone® wykryto przeciwciała reagujące z octanem glatirameru. Maksymalne stężenie obserwowano po 3-4 miesiącach leczenia. Brak dowodów na wpływ tych przeciwciał na skuteczność leku.

Monitorowanie czynności nerek: Zaleca się kontrolę czynności nerek u pacjentów długotrwale stosujących lek.

Stosowanie Copaxone® wymaga ścisłego monitorowania pacjenta, szczególnie pod kątem reakcji poszczepiennych i potencjalnych powikłań kardiologicznych oraz nefrologicznych.

Warto zapamiętać
  • Copaxone® jest wskazany wyłącznie w leczeniu rzutowych postaci stwardnienia rozsianego.
  • Lek należy podawać tylko podskórnie, zmieniając codziennie miejsce wstrzyknięcia.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Nie przeprowadzono szczegółowych badań interakcji dla produktu Copaxone®. Dotychczasowe obserwacje kliniczne nie wskazują na istotne interakcje z lekami powszechnie stosowanymi u pacjentów z SM, w tym z kortykosteroidami (do 28 dni).

Badania in vitro wykazały, że octan glatirameru silnie wiąże się z białkami osocza. Teoretycznie może to wpływać na dystrybucję innych leków wiążących się z białkami, jednak nie zaobserwowano wypierania fenytoiny lub karbamazepiny.

Mimo braku udokumentowanych istotnych interakcji, zaleca się ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu Copaxone® z innymi lekami, szczególnie tymi silnie wiążącymi się z białkami osocza.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża: Badania na zwierzętach nie wykazały toksycznego wpływu na reprodukcję. Aktualne dane dotyczące stosowania u kobiet w ciąży nie wskazują na działanie teratogenne ani toksyczne dla płodu/noworodka. Jednak ze względu na ograniczone dane epidemiologiczne, jako środek ostrożności zaleca się unikanie stosowania produktu Copaxone® w czasie ciąży, chyba że korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu.

Karmienie piersią: Brak danych dotyczących przenikania octanu glatirameru do mleka kobiecego. Należy zachować ostrożność przy stosowaniu leku u kobiet karmiących, rozważając stosunek korzyści do ryzyka dla matki i dziecka.

Decyzja o stosowaniu Copaxone® u kobiet w ciąży i karmiących piersią powinna być podejmowana indywidualnie, po dokładnej analizie potencjalnych korzyści i ryzyka.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane obejmują:

  • Zakażenia i zarażenia pasożytnicze (bardzo często): zakażenie, grypa
  • Zaburzenia układu nerwowego (bardzo często): bóle głowy
  • Zaburzenia naczyniowe (bardzo często): rozszerzenie naczyń
  • Zaburzenia układu oddechowego (bardzo często): duszność
  • Zaburzenia żołądka i jelit (bardzo często): nudności
  • Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej (bardzo często): wysypka
  • Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe (bardzo często): ból stawów, ból pleców
  • Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania (bardzo często): astenia, ból w klatce piersiowej, reakcje w miejscu wstrzyknięcia, ból

Rzadko obserwowano reakcje anafilaktoidalne. Pełna lista działań niepożądanych znajduje się w Charakterystyce Produktu Leczniczego.

Profil bezpieczeństwa Copaxone® jest stosunkowo korzystny, jednak wymaga regularnego monitorowania pacjenta, szczególnie pod kątem reakcji miejscowych i ogólnoustrojowych.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania należy obserwować pacjenta i zastosować odpowiednie leczenie objawowe i podtrzymujące.

Mechanizm działania

Dokładny mechanizm działania octanu glatirameru w SM nie jest w pełni wyjaśniony. Uważa się, że lek modyfikuje procesy odpornościowe odpowiedzialne za patogenezę SM. Badania na modelach zwierzęcych (EAE) oraz u pacjentów z SM wskazują, że octan glatirameru pobudza swoiste supresorowe komórki T w tkankach obwodowych.

Copaxone® działa immunomodulująco, wpływając na procesy odpornościowe leżące u podłoża SM, co przekłada się na jego skuteczność kliniczną.

Skład

1 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera:

  • 20 mg octanu glatirameru (odpowiada 18 mg glatirameru w postaci zasady) lub
  • 40 mg octanu glatirameru (odpowiada 36 mg glatirameru w postaci zasady)

Copaxone® jest dostępny w dwóch stężeniach, co umożliwia dostosowanie schematu dawkowania do indywidualnych potrzeb pacjenta.



Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.
Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.
Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.
Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.
Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.