Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Coldrex® MaxGrip

Ascorbic acid + Paracetamol + Phenylephrine hydrochloride

prosz. do przyg. roztw. doust. [smak cytrynowy]
(1000 mg+ 40 mg+ 10 mg)/sasz.
5 sasz.
Doustnie
OTC
100%
9,75
Coldrex® MaxGrip
prosz. do przyg. roztw. doust. [smak cytrynowy]
(1000 mg+ 40 mg+ 10 mg)/sasz.
10 sasz.
Doustnie
OTC
100%
14,47

Coldrex® MaxGrip - Kompleksowe leczenie objawów grypy i przeziębienia

Coldrex® MaxGrip to preparat przeznaczony do krótkotrwałego, objawowego leczenia grypy lub przeziębienia. Skutecznie zwalcza objawy takie jak gorączka, dreszcze, ból głowy, ból gardła oraz nieżyt nosa (katar). Dzięki połączeniu trzech substancji czynnych - paracetamolu, fenylefryny i kwasu askorbowego - zapewnia kompleksowe działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa.

Skład i mechanizm działania

Jedna saszetka Coldrex® MaxGrip zawiera:

  • 1000 mg paracetamolu
  • 10 mg chlorowodorku fenylefryny
  • 40 mg kwasu askorbowego (witaminy C)

Paracetamol wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe poprzez hamowanie syntezy prostaglandyn w ośrodkowym układzie nerwowym. Fenylefryna jako amina sympatykomimetyczna działa głównie na receptory alfa-adrenergiczne, zmniejszając przekrwienie błony śluzowej nosa. Kwas askorbowy uzupełnia niedobory witaminy C, które mogą wystąpić na początku ostrych infekcji wirusowych.

Połączenie trzech substancji aktywnych zapewnia wielokierunkowe działanie, skutecznie łagodząc różnorodne objawy grypy i przeziębienia.

Wskazania do stosowania

Coldrex® MaxGrip jest wskazany do krótkotrwałego, objawowego leczenia grypy lub przeziębienia, przebiegających z następującymi objawami:

  • Gorączka
  • Dreszcze
  • Ból głowy
  • Ból gardła
  • Nieżyt nosa (katar)

Preparat jest skuteczny w łagodzeniu typowych objawów infekcji górnych dróg oddechowych, zapewniając pacjentom kompleksową ulgę.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa wiekowa Dawkowanie Częstotliwość
Dorośli i dzieci powyżej 12 lat 1 saszetka Co 4-6 godzin

Uwaga: Nie stosować częściej niż co 4 godziny ani nie więcej niż 4 saszetki na dobę. Nie zaleca się stosowania u dzieci poniżej 12 lat.

Sposób przygotowania:

  1. Wsypać zawartość 1 saszetki do szklanki
  2. Uzupełnić do połowy gorącą wodą
  3. Dobrze wymieszać
  4. Wypić
W razie potrzeby można dodać zimnej wody lub dosłodzić.

Dawkowanie jest proste i dostosowane do potrzeb pacjentów dorosłych oraz młodzieży powyżej 12 roku życia. Ważne jest przestrzeganie zalecanego schematu dawkowania i nieprzekraczanie maksymalnej dobowej dawki.

Przeciwwskazania

Stosowanie Coldrex® MaxGrip jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na paracetamol, fenylefrynę, kwas askorbowy lub którykolwiek ze składników preparatu
  • Niewydolność wątroby lub ciężka niewydolność nerek
  • Choroba alkoholowa
  • Przyjmowanie zydowudyny
  • Stosowanie inhibitorów MAO i okres 2 tygodni po ich ostatnim zastosowaniu

Przed zastosowaniem leku należy dokładnie przeanalizować historię medyczną pacjenta oraz stosowane przez niego leki, aby wykluczyć potencjalne przeciwwskazania.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z:

  • Nadciśnieniem tętniczym
  • Chorobami serca i naczyń
  • Cukrzycą
  • Nadczynnością tarczycy
  • Jaskrą zamykającego się kąta przesączania
  • Guzem chromochłonnym nadnerczy
  • Rozrostem gruczołu krokowego
  • Chorobami zakrzepowo-zatorowymi

Ostrożność zaleca się również u pacjentów stosujących:

  • Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne
  • Inne leki obniżające ciśnienie krwi
  • Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
  • Inne sympatykomimetyki

Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów z:

  • Niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
  • Niedoborem reduktazy methemoglobinowej
  • Niewydolnością wątroby lub nerek

Stosowanie Coldrex® MaxGrip wymaga indywidualnego podejścia do pacjenta, z uwzględnieniem jego stanu zdrowia i stosowanych leków. W przypadku wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem terapii.

Warto zapamiętać
  • Coldrex® MaxGrip nie powinien być stosowany dłużej niż 3 dni bez konsultacji z lekarzem.
  • Podczas stosowania leku nie należy spożywać alkoholu ze względu na zwiększone ryzyko uszkodzenia wątroby.

Interakcje z innymi lekami

Coldrex® MaxGrip może wchodzić w interakcje z wieloma lekami. Szczególną uwagę należy zwrócić na:

  • Inhibitory monoaminooksydazy (MAO) - ryzyko wzrostu ciśnienia krwi
  • Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne - możliwe zmniejszenie skuteczności
  • Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne - zwiększone ryzyko objawów niepożądanych ze strony układu sercowo-naczyniowego
  • Digoksyna i glikozydy nasercowe - ryzyko zaburzeń rytmu serca
  • Warfaryna i inne leki przeciwzakrzepowe - nasilenie działania przeciwzakrzepowego
  • Niesteroidowe leki przeciwzapalne - zwiększone ryzyko zaburzeń czynności nerek
  • Leki indukujące enzymy wątrobowe (np. fenobarbital, fenytoina, karbamazepina) - ryzyko uszkodzenia wątroby

Ze względu na liczne potencjalne interakcje, przed zastosowaniem Coldrex® MaxGrip należy dokładnie przeanalizować listę leków przyjmowanych przez pacjenta i w razie wątpliwości skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Stosowanie Coldrex® MaxGrip w ciąży i podczas karmienia piersią wymaga szczególnej ostrożności:

  • Ciąża: Nie należy stosować bez zalecenia lekarza. Paracetamol nie wykazuje szkodliwego działania, ale bezpieczeństwo fenylefryny nie zostało ustalone.
  • Karmienie piersią: Nie należy stosować bez zalecenia lekarza. Paracetamol przenika do mleka matki, fenylefryna może być wydzielana z mlekiem.

Decyzja o stosowaniu Coldrex® MaxGrip u kobiet w ciąży lub karmiących piersią powinna być podjęta po konsultacji z lekarzem, który oceni potencjalne korzyści i ryzyko.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane obejmują:

  • Zaburzenia krwi i układu chłonnego (bardzo rzadko): trombocytopenia
  • Zaburzenia układu immunologicznego (bardzo rzadko): reakcje anafilaktyczne, reakcje nadwrażliwości skórnej
  • Zaburzenia psychiczne: nerwowość
  • Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy, bezsenność
  • Zaburzenia serca: zwiększenie ciśnienia krwi, tachykardia, kołatanie serca
  • Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty

Mimo że działania niepożądane występują rzadko, pacjenci powinni być poinformowani o możliwości ich wystąpienia i konieczności zgłaszania wszelkich niepokojących objawów lekarzowi.

Przedawkowanie

Przedawkowanie Coldrex® MaxGrip może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, głównie ze względu na zawartość paracetamolu. Objawy przedawkowania mogą obejmować:

  • Bladość, nudności, wymioty, brak łaknienia, ból brzucha
  • Uszkodzenie wątroby (12-48 godzin po spożyciu)
  • Zaburzenia metabolizmu glukozy i kwasica metaboliczna
  • W ciężkich przypadkach: niewydolność wątroby, encefalopatia, krwotoki, hipoglikemia, obrzęk mózgu
  • Ostra niewydolność nerek

W przypadku podejrzenia przedawkowania konieczne jest natychmiastowe postępowanie medyczne:

  • Sprowokowanie wymiotów (jeśli od spożycia nie upłynęła więcej niż godzina)
  • Podanie węgla aktywowanego
  • Oznaczenie stężenia paracetamolu w osoczu
  • Zastosowanie N-acetylocysteiny jako antidotum

Przedawkowanie Coldrex® MaxGrip stanowi stan zagrożenia życia i wymaga natychmiastowej interwencji medycznej. Kluczowe znaczenie ma edukacja pacjentów w zakresie prawidłowego dawkowania i ryzyka związanego z przekroczeniem zalecanych dawek.

Podsumowanie

Coldrex® MaxGrip jest skutecznym preparatem do krótkotrwałego, objawowego leczenia grypy i przeziębienia. Jego złożony skład zapewnia kompleksowe działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa. Jednakże, ze względu na potencjalne działania niepożądane i interakcje z innymi lekami, stosowanie preparatu wymaga ostrożności i przestrzegania zaleceń dotyczących dawkowania. W przypadku utrzymywania się objawów lub wystąpienia niepokojących reakcji, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem.



Wskazania

Krótkotrwałe, objawowe leczenie grypy lub przeziębienia, przebiegających z gorączką, dreszczami, bólem głowy, bólem gardła, nieżytem nosa (katarem).

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 1 sasz. co 4-6 h. Nie stosować częściej niż co 4 h ani nie więcej niż 4 sasz./dobę. Dzieci. Nie zaleca się stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Nie stosować dawki większej niż zalecana. Nie stosować częściej, niż co 4 h. Należy stosować możliwie najniższą skuteczną dawkę leku. Jeżeli objawy choroby utrzymują się pacjent powinien zasięgnąć porady lekarza. Jeżeli lekarz nie zaleci inaczej, produktu leczniczego nie należy stosować dłużej niż 3 dni.

Przed podaniem proszek należy rozpuścić w gorącej wodzie. Wsypać zawartość 1 sasz. do szklanki, uzupełnić do połowy gorącą wodą, dobrze wymieszać i wypić. W razie konieczności dodać zimnej wody lub dosłodzić.

Stwierdzona nadwrażliwość na paracetamol, fenylefrynę, kwas askorbowy lub substancje pomocnicze wchodzące w skład produktu. Niewydolność wątroby lub ciężka niewydolność nerek, choroba alkoholowa. Przyjmowanie zydowudyny, stosowanie inhibitorów MAO i okres 2 tyg. po ich ostatnim zastosowaniu.

Należy stosować ostrożnie u pacjentów: z nadciśnieniem tętniczym, z chorobami serca i naczyń, z cukrzycą, z nadczynnością tarczycy, z jaskrą zamykającego się kąta przesączania, z guzem chromochłonnym nadnerczy, z rozrostem gruczołu krokowego, z chorobami zakrzepowo-zatorowymi (np. zespół Raynaude’a), stosujących leki blokujące receptory beta-adrenergiczne i inne leki obniżające ciśnienie krwi (debryzochina, guanetydyna, rezerpina, metyldopa), stosujących trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, stosujących inne sympatykomimetyki (takie jak leki zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa, środki hamujące łaknienie lub leki psychostymulujące o działaniu podobnym do amfetaminy), z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej i reduktazy methemoglobinowej, z niewydolnością wątroby lub nerek. Ogólne schorzenia wątroby nasilają ryzyko uszkodzenia wątroby przez paracetamol. U osób ze schorzeniami wątroby istnieje zwiększone ryzyko przedawkowania. W czasie przyjmowania leku nie należy pić alkoholu ze względu na zwiększone ryzyko uszkodzenia wątroby. Uszkodzenie wątroby jest możliwe u osób, które spożyły jednorazowo 10 g paracetamolu lub więcej. Spożycie 5 g paracetamolu może prowadzić do uszkodzenia wątroby u pacjentów z następującymi czynnikami ryzyka: pacjenci przyjmujący długotrwale karbamazepinę, fenobarbital, fenytoinę, prymidon ryfampicynę, ziele dziurawca lub inne leki indukujące enzymy wątrobowe; pacjenci regularnie nadużywający alkoholu; pacjenci, u których zachodzi możliwość niedoboru glutationu np. z zaburzeniami łaknienia. mukowiscydozą, zakażeniem wirusem HIV, głodzonych lub wyniszczonych. Ze względu na zawartość sacharozy ostrożnie stosować u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy 1 sasz. zawiera 3,7 g sacharozy. Osoby chore na cukrzycę powinny uwzględnić tę ilość sacharozy w swojej diecie Jeżeli objawy utrzymują się należy zasięgnąć porady lekarza. Przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. W razie wystąpienia zawrotów głowy po zastosowaniu leku nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Należy zasięgnąć porady lekarskiej przed zastosowaniem produktu wraz z następującymi lekami. Podczas jednoczesnego stosowania amin sympatykomimetycznych, takich jak fenylefryna, z inhibitorami monoaminooksydazy, może dojść do zwiększenia ciśnienia krwi. Jednoczesne stosowanie fenylefryny i innych amin sympatykomimetycznych może zwiększać ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych dotyczących serca i naczyń. Fenylefryna może zmniejszać skuteczność działania leków blokujących receptory beta-adrenergiczne i leków stosowanych w nadciśnieniu tętniczym. Może wzrosnąć ryzyko wystąpienia nadciśnienia i innych objawów niepożądanych dotyczących serca i naczyń. Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą zwiększać ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych dotyczących serca i naczyń, związanych z fenylefryną. Jednoczesne stosowanie digoksyny i glikozydów nasercowych zwiększa ryzyko zaburzeń rytmu serca lub zawału mięśnia sercowego. Regularne codzienne przyjmowanie paracetamolu może nasilać działanie przeciwzakrzepowe warfaryny lub innych leków z grupy kumaryny powodując ryzyko wystąpienia krwawień, okazjonalne przyjmowanie paracetamolu nie ma znaczenia klinicznego. Łączne podawanie paracetamolu i niesteroidowych leków przeciwzapalnych zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności nerek. Szybkość wchłaniania paracetamolu może zostać zwiększona przez metoklopramid lub domperidon, zmniejszona zaś przez cholestyraminę. Równoczesne stosowanie paracetamolu i leków zwiększających metabolizm wątrobowy, tj. niektóre leki nasenne lub przeciwpadaczkowe (np. fenobarbital, fenytoina, karbamazepina) oraz ryfampicyna może prowadzić do uszkodzenia wątroby nawet podczas stosowania zalecanych dawek paracetamolu. Salicylamid wydłuża czas wydalania paracetamolu. Kofeina nasila działanie przeciwbólowe paracetamolu. Stosowanie paracetamolu może być przyczyną fałszywych wyników niektórych badań laboratoryjnych (np. oznaczanie stężenia glukozy we krwi). Fenylefryna może nasilać podwyższające ciśnienie tętnicze działanie leków przyspieszających poród. Ryzyko zwiększenia ciśnienia tętniczego istnieje u pacjentów przyjmujących jednocześnie alkaloidy sporyszu i fenylefrynę. Kwas askorbowy zwiększa wchłanianie żelaza i zwiększa wchłanianie glinu z zawierających go preparatów zobojętniających.

Nie należy stosować leku podczas ciąży bez zalecenia lekarza. Badania przeprowadzone na ludziach i zwierzętach nie wykazały szkodliwego działania paracetamolu na przebieg ciąży i rozwój zarodkowy i płodowy. Bezpieczeństwo stosowania fenylefryny w okresie ciąży nie zostało ustalone. Z powodu zwężającego naczynia działania fenylefryny produkt należy stosować ostrożnie u pacjentek z wcześniej występującym stanem przedrzucawkowym. Fenylefryna może zmniejszać krążenie łożyskowe, dlatego też preparat może być stosowany w okresie ciąży jedynie w przypadku gdy korzyść dla matki przewyższa ryzyko dla płodu. Najwyższa tolerowana podczas ciąży ilość kwasu askorbowego to 2000 mg/dobę. Oznacza ona maks. poziom dziennego spożycia wit. C, który nie stwarza ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. Nie należy stosować leku podczas karmienia piersią bez zalecenia lekarza. Badania przeprowadzone na ludziach nie wykazały szkodliwego działania paracetamolu na przebieg karmienia piersią ani na niemowlę karmione piersią. Paracetamol przenika barierę łożyskową, jest też wydzielany z mlekiem matki. Fenylefryna może być wydzielana z mlekiem matki. Najwyższa tolerowana podczas karmienia piersią ilość kwasu askorbowego to 2000 mg/dobę. Oznacza ona maks. poziom dziennego spożycia wit. C, który nie stwarza ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.

Paracetamol. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo rzadko) trombocytopenia. Zaburzenia układu immunologicznego: (bardzo rzadko) reakcje anafilaktyczne, reakcje nadwrażliwości skórnej włącznie z wysypką skórną, obrzękiem naczynioruchowym i zespołem Stevens-Johnsona (pęcherzowy rumień wielopostaciowy). Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (bardzo rzadko) skurcz oskrzeli u pacjentów z nadwrażliwością na ASA i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (bardzo rzadko) zaburzenia czynności wątroby. Fenylefryna. Zaburzenia psychiczne: nerwowość. Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy, bezsenność. Zaburzenia serca: zwiększenie ciśnienia krwi. Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty. Poniżej przedstawiono działania niepożądane pochodzące z doświadczeń po wprowadzeniu leku do obrotu. Ich częstość nie jest znana, ale prawdopodobnie występują one rzadko. Zaburzenia oka: rozszerzenie źrenicy, jaskra ostra zamykającego się kąta, najbardziej prawdopodobne jest wystąpienie tych objawów u osób z jaskrą z zamkniętym kątem przesączania. Zaburzenia serca: tachykardia, kołatanie serca (palpitacje). Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: reakcje alergiczne (np. wysypka, alergiczne zapalenie skóry). Zaburzenia nerek i dróg moczowych: bolesne oddawanie moczu, zatrzymanie moczu. Zatrzymanie moczu jest najbardziej prawdopodobne u osób z niedrożnością ujścia pęcherza np. rozrostem gruczołu krokowego.

Paracetamol. Objawy przedawkowania paracetamolu w pierwszych 24 h to bladość, nudności, wymioty, brak łaknienia, ból brzucha. Uszkodzenie wątroby może ujawnić się w ciągu 12-48 h po spożyciu dając o sobie znać rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i żółtaczką. Mogą wystąpić nieprawidłowości w metabolizmie glukozy i kwasica metaboliczna. W ciężkim zatruciu niewydolność wątrobowa może prowadzić do encefalopatii, krwotoku, hipoglikemii, obrzęku mózgu i śmierci. Ostra niewydolność nerek z ostrą martwicą kanalików, objawiająca się bólem w okolicy lędźwiowej, krwiomocz i białkomocz mogą się rozwinąć nawet w przypadku braku ciężkiego uszkodzenia wątroby. Zgłaszano zaburzenia rytmu serca i zapalenie trzustki. W przypadku przedawkowania paracetamolu konieczne jest podjęcie natychmiastowego leczenia. Pomimo braku wczesnych objawów, pacjentów należy natychmiast skierować do szpitala. Objawy zatrucia mogą ograniczać się do nudności i wymiotów i mogą nie odzwierciedlać stopnia przedawkowania lub ryzyka uszkodzenia narządów. Postępowanie przy zatruciu powinno być prowadzone zgodnie z ustalonymi wytycznymi. W każdym przypadku przyjęcia jednorazowo paracetamolu w dawce 5 g lub więcej trzeba sprowokować wymioty, jeśli od spożycia nie upłynęło więcej czasu niż godzina i skontaktować się natychmiast z lekarzem. Warto podać 60-100 g węgla aktywowanego doustnie, najlepiej rozmieszanego z wodą. Należy oznaczyć stężenie paracetamolu w osoczu po 4 h od spożycia paracetamolu (lub później - wcześniejsze pomiary są niewiarygodne). Leczenie N-acetylocysteiną można zastosować do 24 h po spożyciu paracetamolu, jednakże jest ono najbardziej skuteczne do 8 h po spożyciu (skuteczność antidotum gwałtownie maleje po tym czasie). W razie konieczności pacjent powinien otrzymać N-acetylocysteinę dożylnie, zgodnie z ustalonym schematem dawkowania. Jeżeli nie występują wymioty, można zastosować doustnie metioninę jako dobry zamiennik w razie dużej odległości do szpitala. Postępowanie z pacjentami z ciężką niewydolnością wątroby po okresie 24 h od zatrucia powinno być uzgodnione ze specjalistą hepatologiem. Leczenie zatrucia paracetamolem musi odbywać się w szpitalu, w warunkach intensywnej terapii. Fenylefryna. Przedawkowanie fenylefryny może powodować efekty podobne do wymienionych działań niepożądanych. Dodatkowo mogą wystąpić rozdrażnienie, niepokój ruchowy, nadciśnienie i odruchowa bradykardia. W ciężkich przypadkach może wystąpić splątanie, halucynacje i arytmia. Jednakże ilość leku po której zażyciu wystąpiłyby ciężkie objawy przedawkowania fenylefryny, spowodowałaby ciężkie uszkodzenie wątroby przez paracetamol. Leczenie przedawkowania powinno zostać dostosowane do występujących objawów. Ciężkie nadciśnienie może wymagać zastosowania leków blokujących receptory alfa-adrenergiczne, takich jak fentolamina. Kwas askorbowy. Wysokie dawki kwasu askorbowego (powyżej 3000 mg) mogą powodować przejściową biegunkę osmotyczną i objawy żołądkowo-jelitowe takie jak nudności i dyskomfort w jamie brzusznej. Efekty przedawkowania kwasu askorbowego zawartego w preparacie byłyby połączone z ciężkim zatruciem wątroby wywołanym przedawkowaniem paracetamolu.

Paracetamol - działa przeciwbólowo i przeciwgorączkowo. Wpływ ten wywiera poprzez zahamowanie aktywności cyklooksygenazy kwasu arachidonowego, a przez to syntezy prostaglandyn w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN). Skutkiem tego jest spadek wrażliwości OUN na działanie kinin i serotoniny, co w konsekwencji powoduje zmniejszenie wrażliwości na ból. Ponadto zmniejszenie stężenia prostaglandyn w podwzgórzu wywołuje działanie przeciwgorączkowe. Paracetamol nie wpływa na agregację płytek krwi. Chlorowodorek fenylefryny - amina sympatykomimetyczna, głównie bezpośrednio oddziałująca na receptory adrenergiczne, z przewagą działania alfa-adrenergicznego zmniejszającego przekrwienie błony śluzowej nosa. Kwas askorbowy (wit. C) - wit. z grupy witamin podstawowych, której niedobory mogą wystąpić na początku ostrych zakażeń wirusowych. Nie stwierdzono aby substancje czynne produktu wykazywały działanie sedatywne.

1 sasz. zawiera 1000 mg paracetamolu, 10 mg chlorowodorku fenylefryny, 40 mg kwasu askorbowego.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Lek może wchodzić w interakcje z sokiem grejpfrutowym. Sok grejpfrutowy może nasilić wchłanianie leku z przewodu pokarmowego, a co za tym idzie zwiększyć jego stężenie w organizmie i nasilić działanie, nawet do wystąpienia działania toksycznego.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek należy zażywać bez pokarmu (co najmniej 1 h przed jedzeniem lub najwcześniej 2 h po posiłku).