Vanatex® HCT - złożony lek przeciwnadciśnieniowy

Vanatex® HCT to złożony produkt leczniczy stosowany w terapii nadciśnienia tętniczego u dorosłych pacjentów. Zawiera on dwie substancje czynne: walsartan (antagonista receptora angiotensyny II) oraz hydrochlorotiazyd (tiazydowy lek moczopędny). Preparat jest wskazany do stosowania u pacjentów, u których monoterapia walsartanem lub hydrochlorotiazydem nie zapewnia wystarczającej kontroli ciśnienia tętniczego.

Mechanizm działania

Walsartan działa jako selektywny antagonista receptora AT1 dla angiotensyny II, blokując jej niekorzystne działanie na układ sercowo-naczyniowy. Nie hamuje on kininazy II, dzięki czemu nie wywołuje typowych dla inhibitorów ACE działań niepożądanych, takich jak suchy kaszel czy obrzęk naczynioruchowy. Hydrochlorotiazyd z kolei jest tiazydowym lekiem moczopędnym, który hamuje wchłanianie zwrotne sodu i chloru w dystalnych kanalikach nerkowych, zwiększając diurezę. Połączenie obu substancji zapewnia synergistyczny efekt hipotensyjny.

Vanatex® HCT łączy dwa mechanizmy działania przeciwnadciśnieniowego, co pozwala na skuteczniejszą kontrolę ciśnienia tętniczego w porównaniu do monoterapii.

Dawkowanie i sposób podawania

Zalecana dawka to 1 tabletka raz na dobę, przyjmowana niezależnie od posiłków i popijana wodą. Dawkowanie powinno być dostosowane indywidualnie, rozpoczynając od najmniejszej dostępnej dawki i stopniowo ją zwiększając w celu minimalizacji ryzyka działań niepożądanych. Maksymalna dawka dobowa to 320 mg walsartanu i 25 mg hydrochlorotiazydu.

Tabela: Dostępne dawki preparatu Vanatex® HCT

Efekt przeciwnadciśnieniowy pojawia się zwykle w ciągu 2 tygodni, a maksymalne działanie osiągane jest po 4-8 tygodniach terapii. Jeśli po 8 tygodniach stosowania maksymalnej dawki nie uzyskano zadowalającej kontroli ciśnienia, należy rozważyć dodanie innego leku hipotensyjnego lub zmianę terapii.

Indywidualizacja dawkowania i cierpliwość w oczekiwaniu na pełny efekt terapeutyczny są kluczowe dla osiągnięcia optymalnej kontroli ciśnienia tętniczego przy minimalizacji ryzyka działań niepożądanych.

Szczególne grupy pacjentów

• Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: Nie ma konieczności dostosowania dawki przy łagodnych do umiarkowanych zaburzeniach (GFR ≥30 ml/min). Przeciwwskazane u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami (GFR <30 ml/min) i bezmoczem.
• Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby: Przy łagodnych do umiarkowanych zaburzeniach bez cholestazy dawka walsartanu nie powinna przekraczać 80 mg. Przeciwwskazane w ciężkich zaburzeniach i marskości z zastojem żółci.
• Pacjenci w podeszłym wieku: Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania.
• Dzieci i młodzież: Nie zaleca się stosowania u osób poniżej 18 roku życia ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności.

Stosowanie Vanatex® HCT wymaga szczególnej ostrożności u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i wątroby, a także jest przeciwwskazane w niektórych przypadkach.

Przeciwwskazania

Stosowanie preparatu Vanatex® HCT jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu
• Ciężkie zaburzenia czynności wątroby, marskość żółciowa, zastój żółci
• Bezmocz, ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min), dializoterapia
• Pierwotny hiperaldosteronizm
• Objawowa hiperurykemia
• Zespoły przebiegające z oporną hiponatremią, hipokaliemią i hiperkalcemią
• Ciąża i karmienie piersią

Przed rozpoczęciem terapii należy dokładnie ocenić stan pacjenta pod kątem występowania przeciwwskazań, zwracając szczególną uwagę na funkcję nerek i wątroby oraz gospodarkę elektrolitową.

Interakcje lekowe

Vanatex® HCT może wchodzić w interakcje z wieloma lekami, co wymaga szczególnej uwagi przy jego stosowaniu:

• Inne leki przeciwnadciśnieniowe: możliwe nasilenie efektu hipotensyjnego
• Preparaty potasu, leki moczopędne oszczędzające potas: ryzyko hiperkaliemii
• Lit: ryzyko zatrucia litem, konieczne monitorowanie stężenia litu w osoczu
• NLPZ: możliwe osłabienie działania moczopędnego i przeciwnadciśnieniowego hydrochlorotiazydu
• Insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe: może być konieczna modyfikacja dawkowania ze względu na działanie hiperglikemizujące hydrochlorotiazydu
• Leki cytotoksyczne: możliwe zmniejszenie wydalania nerkowego i nasilenie działania supresyjnego na szpik kostny
• Cyklosporyna: zwiększone ryzyko hiperurykemii i zaostrzenia dny

Przy stosowaniu Vanatex® HCT konieczne jest uwzględnienie potencjalnych interakcji lekowych i odpowiednie monitorowanie pacjenta, szczególnie w przypadku terapii wielolekowej.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane to:

• Bóle i zawroty głowy
• Uczucie zmęczenia
• Zapalenie gardła i zatok
• Zakażenia górnych dróg oddechowych
• Dolegliwości żołądkowo-jelitowe (biegunka, nudności, bóle brzucha)
• Bóle w klatce piersiowej, pleców i stawów

Rzadziej mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości (wysypka, świąd, obrzęk naczynioruchowy), zaburzenia elektrolitowe (hipokaliemia, hiponatremia), hiperurykemia oraz zmiany w parametrach laboratoryjnych (obniżenie stężenia hemoglobiny i wartości hematokrytu, wzrost poziomu kreatyniny, bilirubiny, transaminaz).

Większość działań niepożądanych ma charakter łagodny i przemijający, jednak należy monitorować pacjentów pod kątem potencjalnych zaburzeń elektrolitowych i zmian w parametrach laboratoryjnych.

Podsumowanie

Vanatex® HCT stanowi skuteczną opcję terapeutyczną w leczeniu nadciśnienia tętniczego u pacjentów, u których monoterapia walsartanem lub hydrochlorotiazydem nie zapewnia wystarczającej kontroli ciśnienia. Preparat charakteryzuje się korzystnym profilem bezpieczeństwa, jednak wymaga indywidualizacji dawkowania i uważnego monitorowania pacjenta, szczególnie w początkowym okresie leczenia oraz u osób z zaburzeniami czynności nerek i wątroby. Znajomość potencjalnych interakcji lekowych i działań niepożądanych jest kluczowa dla optymalizacji terapii i zapewnienia bezpieczeństwa pacjenta.

1) Refundacja we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach: Pokaż wskazania z ChPL

Co-Dipper

Wskazania pozarejestracyjne: Nadciśnienie tętnicze u osób dorosłych, w przypadkach innych niż określono w ChPL
2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.