Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Clarzole

Letrozole

tabl. powl.
2,5 mg
30 szt.
Doustnie
Rx
100%
56,82
B (1)
bezpł.
S (2)
bezpł.

Clarzole - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Clarzole jest wskazany w następujących przypadkach u kobiet po menopauzie:

  • Leczenie uzupełniające we wczesnym stadium inwazyjnego raka piersi z receptorami dla hormonów
  • Przedłużone leczenie uzupełniające hormonozależnego, inwazyjnego raka piersi po uprzednim 5-letnim standardowym leczeniu uzupełniającym tamoksyfenem
  • Leczenie pierwszego rzutu zaawansowanego hormonozależnego raka piersi
  • Leczenie zaawansowanego raka piersi z nawrotem lub progresją po wcześniejszym leczeniu antyestrogenowym
  • Leczenie neoadjuwantowe HER-2-ujemnego raka piersi z receptorami dla hormonów, gdy chemioterapia nie jest odpowiednia, a natychmiastowa operacja nie jest wskazana

Należy podkreślić, że nie wykazano skuteczności u pacjentek z rakiem piersi bez receptorów dla hormonów.

Clarzole ma szerokie zastosowanie w leczeniu hormonozależnego raka piersi u kobiet po menopauzie, zarówno we wczesnym stadium choroby, jak i w zaawansowanym stadium.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa pacjentów Dawkowanie Czas trwania leczenia
Pacjentki dorosłe i w podeszłym wieku 2,5 mg raz na dobę Zależnie od wskazania i odpowiedzi na leczenie
Zaawansowany rak piersi lub z przerzutami 2,5 mg raz na dobę Do progresji guza
Terapia uzupełniająca i przedłużone leczenie uzupełniające 2,5 mg raz na dobę 5 lat lub do nawrotu choroby
Terapia neoadjuwantowa 2,5 mg raz na dobę 4-8 miesięcy

Nie jest wymagane dostosowanie dawki u pacjentek w podeszłym wieku. W terapii uzupełniającej można rozważyć schemat sekwencyjny (letrozol przez 2 lata, następnie tamoksyfen przez 3 lata).

Standardowa dawka Clarzole to 2,5 mg raz na dobę, a czas trwania leczenia zależy od konkretnego wskazania i odpowiedzi pacjentki na terapię.

Przeciwwskazania

  • Nadwrażliwość na letrozol lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Stan przed menopauzą
  • Ciąża
  • Karmienie piersią

Clarzole jest przeznaczony wyłącznie dla kobiet po menopauzie i nie może być stosowany w ciąży ani podczas karmienia piersią.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem leczenia Clarzole należy potwierdzić stan pomenopauzalny pacjentki. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentek z:

  • Zaburzeniami czynności nerek (ClCr <10 ml/min)
  • Ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (stopień C wg Child-Pugh)
  • Osteoporozą lub zwiększonym ryzykiem jej wystąpienia

Clarzole może powodować zmniejszenie gęstości kości i zwiększać ryzyko złamań. Pacjentki powinny być monitorowane pod kątem rozwoju osteoporozy.

Należy unikać jednoczesnego stosowania Clarzole z tamoksyfenem, innymi lekami antyestrogenowymi lub produktami zawierającymi estrogen.

Stosowanie Clarzole wymaga monitorowania pacjentek, szczególnie pod kątem gęstości kości i funkcji wątroby. Konieczne jest potwierdzenie stanu pomenopauzalnego przed rozpoczęciem leczenia.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Letrozol jest metabolizowany częściowo przez CYP2A6 i CYP3A4. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu:

  • Silnych inhibitorów CYP450 (wpływ nieznany)
  • Leków metabolizowanych głównie przez CYP2A6 i CYP2C19 o wąskim indeksie terapeutycznym (np. fenytoina, klopidogrel)
  • Tamoksyfenu i innych leków antyestrogenowych lub zawierających estrogeny (mogą osłabiać działanie letrozolu)

Interakcje Clarzole z innymi lekami są związane głównie z jego metabolizmem przez enzymy CYP450. Szczególną uwagę należy zwrócić na jednoczesne stosowanie leków antyestrogenowych.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Clarzole jest przeciwwskazany w ciąży i podczas karmienia piersią. Może powodować wady wrodzone u płodu. U kobiet w wieku rozrodczym należy omówić odpowiednie metody antykoncepcji.

Clarzole nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży, karmiących piersią lub planujących ciążę. Konieczne jest stosowanie skutecznej antykoncepcji podczas leczenia.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane Clarzole to:

  • Uderzenia gorąca
  • Hipercholesterolemia
  • Bóle stawowe
  • Uczucie zmęczenia
  • Nasilone pocenie się
  • Nudności

Ważne działania niepożądane obejmują również:

  • Osteoporozę i złamania kości
  • Zdarzenia sercowo-naczyniowe (w tym zdarzenia mózgowo-naczyniowe i zakrzepowo-zatorowe)

Profil działań niepożądanych Clarzole jest związany głównie z jego działaniem antyestrogenowym. Szczególną uwagę należy zwrócić na ryzyko osteoporozy i zdarzeń sercowo-naczyniowych.

Warto zapamiętać
  • Clarzole jest wskazany wyłącznie u kobiet po menopauzie z hormonozależnym rakiem piersi
  • Standardowa dawka to 2,5 mg raz na dobę, a czas trwania leczenia zależy od wskazania i odpowiedzi na terapię

Mechanizm działania

Letrozol, substancja czynna Clarzole, jest niesteroidowym inhibitorem aromatazy. Działa poprzez selektywne hamowanie enzymu aromatazy, który odpowiada za konwersję androgenów do estrogenów. W rezultacie dochodzi do znaczącego zmniejszenia stężenia estrogenów we krwi i tkankach.

Mechanizm działania Clarzole polega na hamowaniu produkcji estrogenów, co jest kluczowe w leczeniu hormonozależnego raka piersi u kobiet po menopauzie.

Właściwości farmakokinetyczne

Letrozol jest szybko i całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego. Metabolizowany jest głównie w wątrobie przez enzymy CYP2A6 i CYP3A4. Głównym metabolitem jest farmakologicznie nieaktywny karbinol. Okres półtrwania letrozolu w osoczu wynosi około 2 dni.

Farmakokinetyka Clarzole charakteryzuje się dobrą biodostępnością po podaniu doustnym i stosunkowo długim okresem półtrwania, co umożliwia dawkowanie raz na dobę.


1) Rak piersi w II rzucie hormonoterapii
Hormonozależny i HER2-ujemny rak piersi w I rzucie hormonoterapii stosowanej z powodu zaawansowanego nowotworu (możliwe wcześniejsze stosowanie hormonoterapii uzupełniającej wczesnego raka piersi) w przypadkach innych niż w ChPL
Wczesny rak piersi w I rzucie hormonoterapii
Hormonozależny i HER2-ujemny rak piersi w I rzucie hormonoterapii stosowanej z powodu zaawansowanego nowotworu (możliwe wcześniejsze stosowanie hormonoterapii uzupełniającej wczesnego raka piersi) w przypadkach innych niż w ChPL
2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.


Wskazania

Leczenie uzupełniające u kobiet po menopauzie we wczesnym stadium inwazyjnego raka piersi z receptorami dla hormonów. Przedłużone leczenie uzupełniające horomonozależnego, inwazyjnego raka piersi u kobiet po menopauzie, po uprzednim standardowym leczeniu uzupełniającym tamoksyfenem trwającym 5 lat. Leczenie pierwszego rzutu zaawansowanego hormonozależnego raka piersi u kobiet po menopauzie. Leczenie zaawansowanego raka piersi u kobiet po menopauzie, występującej fizjologicznie lub wywołanej sztucznie, u których wystąpił nawrót lub progresja procesu nowotworowego, a które uprzednio były leczone lekami o działaniu antyestrogenowym. Leczenie neoadjuwantowe HER-2-ujemnego raka piersi z receptorami dla hormonów u kobiet po menopauzie, u których chemioterapia nie jest odpowiednim leczeniem, a natychmiastowa operacja nie jest wskazana. Nie wykazano skuteczności u pacjentek z rakiem piersi bez receptorów dla hormonów.

Pacjentki dorosłe oraz w podeszłym wieku. Zalecana dawka letrozolu wynosi 2,5 mg raz/dobę. Nie jest wymagane dostosowanie dawki u pacjentek w podeszłym wieku. U pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi lub rakiem piersi z przerzutami leczenie letrozolem należy kontynuować aż do czasu ewidentnej progresji guza. W terapii uzupełniającej i przedłużonym leczeniu uzupełniającym leczenie produktem leczniczym należy kontynuować przez 5 lat lub do momentu nawrotu choroby nowotworowej, w zależności od tego, które z tych zdarzeń nastąpi jako 1-sze. W terapii uzupełniającej można także rozważyć schemat leczenia sekwencyjnego (letrozol przez 2 lata, a następnie tamoksyfen przez 3 lata). W terapii neoadjuwantowej leczenie produktem leczniczym może być kontynuowane przez 4-8 m-cy w celu uzyskania optymalnego zmniejszenia nowotworu. Jeśli nie ma wystarczającej odpowiedzi, należy zaprzestać leczenia produktem leczniczym oraz wyznaczyć termin operacji i/lub omówić z pacjentką dalsze możliwości leczenia. Dzieci i młodzież. Produkt leczniczy nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego u dzieci i młodzieży do 17 lat. Dostępne są ograniczone dane i nie ma zaleceń dotyczących dawkowania. Zaburzenia czynności nerek. Nie ma konieczności dostosowywania dawkowania produktu leczniczego u pacjentek z zaburzeniami czynności nerek, u których ClCr wynosi ≥10 ml/min. Brak wystarczających danych dotyczących pacjentek z zaburzeniami czynności nerek, u których ClCr jest mniejszy niż 10 ml/min. Zaburzenia czynności wątroby. Nie ma konieczności dostosowywania dawki produktu leczniczego u pacjentek z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby (stopnia A lub B wg Child-Pugh). Brak wystarczających danych dotyczących pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Pacjentki z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (C wg Child-Pugh) wymagają ścisłej kontroli.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stan przed menopauzą. Ciąża. Karmienie piersią.

U pacjentek, u których nie wiadomo, czy znajdują się w okresie pomenopauzalnym, przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym należy zbadać stężenie hormonu luteinizującego (LH), hormonu folikulotropowego (FSH) i/lub estradiolu. Produkt leczniczy mogą otrzymywać wyłącznie kobiety po menopauzie. Nie wykonano badań letrozolu u wystarczającej liczby pacjentek z ClCr poniżej 10 ml/min. Przed zastosowaniem produktu leczniczego, u tych pacjentek należy dokładnie rozważyć potencjalny stosunek ryzyka do korzyści. U pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (stopnia C wg Child-Pugh), AUC i T0,5 w fazie końcowej były około 2x większe w porównaniu z wartościami u zdrowych ochotników. Takie pacjentki powinny, dlatego pozostawać pod ścisłym nadzorem. Produkt leczniczy jest lekiem silnie zmniejszającym stężenie estrogenu. Kobiety, u których stwierdzono w wywiadzie osteoporozę i/lub złamania lub, które są w grupie zwiększonego ryzyka osteoporozy powinny mieć ocenioną gęstość kości przed rozpoczęciem leczenia uzupełniającego lub przedłużonego leczenia uzupełniającego oraz powinny być monitorowane ze względu na rozwój osteoporozy podczas leczenia letrozolem i po nim. Jeśli jest to właściwe, należy wprowadzić leczenie lub profilaktykę osteoporozy i starannie je monitorować. W terapii uzupełniającej można również rozważyć schemat leczenia sekwencyjnego (2 lata leczenia letrozolem, a następnie 3 lata leczenia tamoksyfenem), w zależności od profilu bezpieczeństwa u danej pacjentki. Należy unikać jednoczesnego podawania produktu leczniczego z tamoksyfenem, innymi lekami antyestrogenowymi lub produktami zawierającymi estrogen, ponieważ substancje te mogą osłabiać działanie farmakologiczne letrozolu. Ponieważ lek zawiera laktozę, produkt leczniczy nie jest zalecany u pacjentek z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Lek wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn, ponieważ w czasie stosowania letrozolu obserwowano uczucie zmęczenia i zawroty głowy oraz niezbyt często zgłaszano występowanie senności.

Letrozol jest częściowo metabolizowany z udziałem CYP2A6 i CYP3A4. Cymetydyna, słaby, niespecyficzny inhibitor enzymów CYP450 nie miała wpływu na stężenia letrozolu w osoczu. Wpływ silnych inhibitorów CYP450 nie jest znany. Dotychczas nie ma doświadczenia klinicznego w stosowaniu letrozolu w skojarzeniu z estrogenami lub innymi lekami przeciwnowotworowymi, z wyjątkiem tamoksyfenu. Tamoksyfen, inne leki antyestrogenowe lub produkty zawierające estrogeny mogą osłabiać działanie farmakologiczne letrozolu. Wykazano ponadto, że jednoczesne stosowanie tamoksyfenu i letrozolu powoduje znaczne zmniejszenie stężenia letrozolu w osoczu. Należy unikać jednoczesnego stosowania letrozolu z tamoksyfenem, innymi lekami antyestrogenowymi lub estrogenami. W badaniach in vitro wykazano, że letrozol hamuje aktywność izoenzymów 2A6 i umiarkowanie, 2C19 cytochromu P450, ale znaczenie kliniczne tego wpływu jest nieznane. Dlatego należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania leków, które są metabolizowane głównie przez wyżej wymienione izoenzymy i które mają wąski indeks terapeutyczny (np. fenytoina, klopidogrel).

Produkt leczniczy powinien być stosowany wyłącznie u kobiet, u których wyraźnie potwierdzono, że są one po menopauzie. Z uwagi na doniesienia o wznowieniu czynności jajników u pacjentek podczas leczenia letrozolem mimo wyraźnie stwierdzonego wieku pomenopauzalnego w chwili rozpoczynania terapii, lekarz powinien omówić z pacjentką odpowiednie metody antykoncepcji, gdy jest to konieczne. Na podstawie danych dotyczących stosowania u ludzi, u których występowały pojedyncze przypadki wad wrodzonych (sklejenie warg sromowych, obojnacze narządy płciowe), letrozol może powodować wady wrodzone, gdy jest stosowany w okresie ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję. Produkt leczniczy jest przeciwwskazany do stosowania w okresie ciąży. Nie wiadomo, czy letrozol i/lub jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków i/lub niemowląt. Produkt leczniczy jest przeciwwskazany podczas karmienia piersią. Farmakologiczne działanie letrozolu polega na zmniejszaniu wytwarzania estrogenów poprzez hamowanie aktywności aromatazy. U kobiet przed menopauzą zahamowanie syntezy estrogenów skutkuje zwrotnym zwiększeniem stężenia gonadotropin (LH, FSH). Z kolei zwiększone stężenie FSH stymuluje wzrost pęcherzyka jajnika i może wywołać owulację.

Częstość występowania działań niepożądanych letrozolu została ustalona głównie na podstawie danych z badań klinicznych. Działania niepożądane wystąpiły maks. u około jednej 1/3 pacjentek otrzymujących letrozol w leczeniu nowotworu z przerzutami oraz u około 80% pacjentek otrzymujących leczenie uzupełniające i przedłużone leczenie uzupełniające. Większość działań niepożądanych wystąpiło w ciągu kilku 1-szych tyg. leczenia. Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi w badaniach klinicznych były uderzenia gorąca, hipercholesterolemia, bóle stawowe, uczucie zmęczenia, nasilone pocenie się i nudności. Ponadto, ważnymi działaniami niepożądanymi, które mogą wystąpić po zastosowaniu letrozolu są: zdarzenia w obrębie kośćca takie jak osteoporoza i/lub złamania kości oraz zdarzenia sercowonaczyniowe (w tym zdarzenia mózgowo-naczyniowe i zakrzepowo- zatorowe). Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (niezbyt często) zakażenia układu moczowego. Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy): (niezbyt często) ból nowotworowy. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (niezbyt często) leukopenia. Zaburzenia immunologiczne: (nieznana) obrzęk naczynioruchowy, reakcja anafilaktyczna. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (bardzo często) hipercholesterolemia; (niezbyt często) jadłowstręt, wzmożony apetyt. Zaburzenia psychiczne: (często) depresja; (niezbyt często) lęk (w tym nerwowość), drażliwość. Zaburzenia układu nerwowego: (często) bóle głowy, zawroty głowy; (niezbyt często) senność, bezsenność, zaburzenia pamięci, nieprawidłowe odczuwanie bodźców (w tym parestezja i niedoczulica), zaburzenia smaku, udar mózgowy, zespół cieśni nadgarstka. Zaburzenia oka: (niezbyt często) zaćma, podrażnoienie oka, niewyraźne widzenie. Zaburzenia serca: (często) kołatanie serca; (niezbyt często) tachykardia, incydenty niedokrwienia serca (w tym nowe przypadki lub nasilenie już istniejącej dusznicy, dusznica wymagająca leczenia chirurgicznego, zawał mięśnia sercowego i niedokrwienie serca). Zaburzenia naczyniowe: (bardzo często) uderzenia gorąca; (często) nadciśnienie tętnicze; (niezbyt często) zakrzepowe zapalenie żył (w tym zakrzepowe zapalenie żył powierzchniowych i głębokich); (rzadko) zator płuc, zakrzepica tętnic, udar niedokrwienny mózgu. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (niezbyt często) duszność, kaszel. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) nudności, niestrawność, zaparcie, ból brzucha, biegunka, wymioty; (niezbyt często) suchość jamy ustnej, zapalenie jamy ustnej. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (niezbyt często) zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych; (nieznana) zapalenie wątroby. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo często) zwiększona potliwość; (często) łysienie, wysypka (w tym wysypka rumieniowa, wysypka plamistogrudkowa, przypominająca zmiany łuszczycowe i pęcherzykowa), suchość skóry; (niezbyt często) świąd, pokrzywka; (nieznana) obrzęk naczynioruchowy, toksyczna nekroliza naskórka, rumień wielopostaciowy. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (bardzo często) bóle stawów; (często) bóle mięśni, bóle kości, osteoporoza, złamania kości, zapalenie stawów; (niezbyt często) zapalenie stawów; (nieznana) zakleszczające zapalenie ścięgna. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (niezbyt często) zwiększenie częstości oddawania moczu. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (często) krwawienia z dróg rodnych; (niezbyt często) wydzielina z dróg rodnych, suchość pochwy, bóle piersi. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) uczucie zmęczenia (w tym astenia, złe samopoczucie ogólne); (często) obrzęk obwodowy, ból w klatce piersiowej; (niezbyt często) obrzęk ogólny, suchość błon śluzowych, pragnienie, gorączka. Badania diagnostyczne: (często) zwiększenie mc.; (niezbyt często) zmniejszenie mc. Szczegóły dotyczące działań niepożądanych, patrz ChPL.

Odnotowano pojedyncze przypadki przedawkowania letrozolu. Brak specyficznego leczenia przedawkowania. Leczenie powinno być objawowe i podtrzymujące.

Zahamowanie stymulacji wzrostu guza przez estrogeny ma kluczowe znaczenie dla odpowiedzi ze strony nowotworu w przypadku, gdy rozrost tkanki nowotworowej zależy od obecności estrogenów i jest stosowane leczenie endokrynologiczne. U kobiet po menopauzie estrogeny powstają głównie w wyniku działania enzymu aromatazy, który przekształca androgeny nadnerczowe - głównie androstenedion i testosteron - w estron i estradiol. Dlatego zatrzymanie biosyntezy estrogenów w tkankach obwodowych i w samej tkance nowotworowej można osiągnąć przez wybiórcze zahamowanie aromatazy.

1 tabl. powl. zawiera 2,5 mg letrozolu.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną bardzo silnie działającą.