Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Claritine Allergy

Loratadine

tabl.
10 mg
7 szt.
Doustnie
OTC
100%
13,50
Claritine Allergy
syrop
1 mg/ml
1 but. 60 ml
Doustnie
OTC
100%
17,38

Claritine Allergy - szczegółowe informacje dla lekarza

Wskazania do stosowania

Claritine Allergy jest wskazany w objawowym leczeniu dwóch głównych schorzeń alergicznych:

  • Alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa
  • Przewlekła pokrzywka idiopatyczna

Lek wykazuje skuteczność w łagodzeniu objawów tych dolegliwości, zapewniając pacjentom ulgę i poprawę jakości życia.

Dawkowanie i sposób podawania

Claritine Allergy dostępny jest w dwóch postaciach: syrop oraz tabletki. Dawkowanie zależy od wieku pacjenta, masy ciała oraz funkcji wątroby.

Grupa pacjentów Dawkowanie syropu Dawkowanie tabletek
Dorośli i dzieci >12 lat 10 mg (10 ml) raz/dobę 10 mg (1 tabl.) raz/dobę
Dzieci 6-12 lat, >30 kg 10 mg (10 ml) raz/dobę 10 mg (1 tabl.) raz/dobę
Dzieci 6-12 lat, ≤30 kg Nie zalecane Nie zalecane
Pacjenci z ciężką niewydolnością wątroby 10 mg co drugi dzień 10 mg co drugi dzień

Uwaga: Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu u dzieci poniżej 2 lat.

Claritine Allergy można przyjmować niezależnie od posiłków, co zwiększa wygodę stosowania dla pacjenta.

Wnioski: Dawkowanie Claritine Allergy jest dostosowane do wieku i masy ciała pacjenta, z uwzględnieniem specjalnych grup pacjentów. Lek charakteryzuje się wygodnym schematem dawkowania - raz na dobę, co może pozytywnie wpływać na compliance.

Przeciwwskazania

Stosowanie Claritine Allergy jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na loratadynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Ciąża

Wnioski: Przeciwwskazania do stosowania Claritine Allergy są stosunkowo ograniczone, co pozwala na jego szerokie zastosowanie w populacji pacjentów z alergiami. Szczególną uwagę należy zwrócić na bezwzględny zakaz stosowania w ciąży.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Claritine Allergy należy zachować szczególną ostrożność w następujących przypadkach:

  • Pacjenci z ciężką niewydolnością wątroby - konieczne dostosowanie dawki
  • Pacjenci z cukrzycą stosujący syrop - 1 ml zawiera 0,6 g sacharozy
  • Pacjenci z dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy - nie powinni przyjmować syropu
  • Przerwanie stosowania leku na około 48h przed planowanymi alergicznymi testami skórnymi

Należy poinformować pacjentów, że u niektórych osób może wystąpić senność, która może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, choć w badaniach klinicznych loratadyna nie powodowała istotnego upośledzenia tych zdolności.

Wnioski: Stosowanie Claritine Allergy wymaga uwzględnienia specyficznych grup pacjentów, szczególnie tych z zaburzeniami wątroby i cukrzycą. Ważne jest również odpowiednie planowanie odstawienia leku przed testami alergicznymi.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Claritine Allergy może wchodzić w interakcje z następującymi substancjami:

  • Alkohol - brak nasilenia działania w stopniu istotnym klinicznie
  • Inhibitory CYP3A4 lub CYP2D6 - potencjalne zwiększenie stężenia loratadyny w osoczu
  • Ketokonazol, erytromycyna, cymetydyna - zwiększenie stężenia loratadyny w osoczu, ale bez istotnych klinicznie zmian

Wnioski: Profil interakcji Claritine Allergy jest stosunkowo korzystny. Mimo potencjalnych interakcji z inhibitorami enzymów cytochromu P450, nie zaobserwowano istotnych klinicznie zmian. Niemniej jednak, należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu tych leków.

Wpływ na ciążę i laktację

Stosowanie Claritine Allergy w okresie ciąży jest przeciwwskazane. Mimo braku dowodów na działanie teratogenne w badaniach na zwierzętach, bezpieczeństwo stosowania u kobiet w ciąży nie zostało ustalone.

Loratadyna przenika do mleka matki, dlatego nie zaleca się jej stosowania w okresie karmienia piersią.

Wnioski: Claritine Allergy nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży i karmiących piersią. W przypadku konieczności leczenia przeciwhistaminowego u tych grup pacjentek, należy rozważyć alternatywne, bezpieczniejsze opcje terapeutyczne.

Działania niepożądane

Najczęściej obserwowane działania niepożądane Claritine Allergy to:

  • U dzieci 2-12 lat: ból głowy (2,7%), nerwowość (2,3%), zmęczenie (1%)
  • U dorosłych i młodzieży: senność (1,2%), ból głowy (0,6%), zwiększenie apetytu (0,5%), bezsenność (0,1%)

Rzadziej obserwowano: zmęczenie, suchość w jamie ustnej, nudności, zapalenie błony śluzowej żołądka i wysypkę.

Bardzo rzadko raportowano: anafilaksję, zawroty głowy, tachykardię, kołatanie serca, nieprawidłową czynność wątroby, łysienie.

Wnioski: Profil działań niepożądanych Claritine Allergy jest korzystny, z niewielkim odsetkiem pacjentów doświadczających objawów ubocznych. Większość działań niepożądanych ma charakter łagodny i przemijający.

Warto zapamiętać
  • Claritine Allergy jest skuteczny w leczeniu alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i przewlekłej pokrzywki idiopatycznej
  • Lek charakteryzuje się wygodnym schematem dawkowania - raz na dobę, co może pozytywnie wpływać na compliance pacjenta

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Claritine Allergy obserwuje się nasilenie objawów cholinolitycznych, w tym:

  • Senność
  • Przyspieszenie czynności serca
  • Ból głowy

Postępowanie w przypadku przedawkowania obejmuje:

  • Natychmiastowe wdrożenie leczenia objawowego i podtrzymującego
  • Podanie węgla aktywowanego w postaci wodnej zawiesiny
  • Rozważenie płukania żołądka
  • Monitorowanie pacjenta

Należy pamiętać, że loratadyny nie można eliminować z organizmu poprzez hemodializę. Nie wiadomo, czy można ją eliminować poprzez dializę otrzewnową.

Wnioski: W przypadku przedawkowania Claritine Allergy kluczowe jest szybkie wdrożenie leczenia objawowego i podtrzymującego. Mimo że objawy przedawkowania są zazwyczaj niegroźne, pacjent wymaga ścisłego monitorowania.

Mechanizm działania

Loratadyna, substancja czynna Claritine Allergy, jest trójpierścieniowym lekiem przeciwhistaminowym, działającym jako selektywny antagonista obwodowych receptorów histaminowych H1. Kluczowe cechy farmakodynamiczne loratadyny to:

  • Brak istotnego ośrodkowego działania sedatywnego i przeciwcholinergicznego u większości populacji w zalecanych dawkach
  • Brak znaczącego wpływu na receptory H2
  • Brak wpływu na wychwyt norepinefryny
  • Minimalny wpływ na czynność układu sercowo-naczyniowego i aktywność układu bodźcotwórczego serca

Wnioski: Claritine Allergy, dzięki selektywnemu działaniu na obwodowe receptory H1 i minimalnemu wpływowi na ośrodkowy układ nerwowy, zapewnia skuteczne działanie przeciwhistaminowe przy jednoczesnym zachowaniu korzystnego profilu bezpieczeństwa.

Skład

Substancją czynną Claritine Allergy jest loratadyna. W przypadku syropu, 1 ml zawiera 1 mg loratadyny.

Wnioski: Znajomość stężenia substancji czynnej w syropie (1 mg/ml) ułatwia precyzyjne dawkowanie, szczególnie u dzieci i pacjentów wymagających modyfikacji dawki.



Wskazania

Produkt leczniczy jest wskazany w objawowym leczeniu alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i przewlekłej pokrzywki idiopatycznej.

Syrop. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 10 mg (10 ml syropu). Dzieci i młodzież. Dzieci w wieku 6-12 lat: mc. większa niż 30 kg: 10 mg (10 ml syropu) raz/dobę; mc. 30 kg lub mniejsza: nie jest wskazane stosowanie produktu leczniczego. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego u dzieci w wieku poniżej 2 lat. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby należy zastosować mniejszą dawkę początkową, ponieważ klirens loratadyny u tych osób może być zmniejszony. W takich przypadkach, dorosłym i dzieciom o mc. większej niż 30 kg należy podawać 10 mg loratadyny (w postaci tabl. lub syropu) co drugi dzień. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów z niewydolnością nerek. Pacjenci w podeszłym wieku. Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów w podeszłym wieku. Tabl. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 10 mg (1 tabl.) raz/dobę. Dzieci i młodzież. Dzieci w wieku 6-12 lat: mc. większa niż 30 kg: 10 mg (1 tabl.) raz/dobę. Nie jest wskazane stosowanie tabl. (10 mg) u dzieci, których mc. jest mniejsza niż 30 kg. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby należy zastosować mniejszą dawkę początkową, ponieważ klirens loratadyny u tych osób może być zmniejszony. W takich przypadkach, dorosłym i dzieciom o mc. większej niż 30 kg należy podawać 10 mg loratadyny, co drugi dzień. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów z niewydolnością nerek. Pacjenci w podeszłym wieku. Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów w podeszłym wieku.

Produkt leczniczy można przyjmować niezależnie od posiłków.

Nadwrażliwość na substancję czynną (loratadynę) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nie stosować produktu leczniczego w okresie ciąży.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Podczas stosowania produktu leczniczego w postaci syropu u pacjentów chorych na cukrzycę należy wziąć pod uwagę fakt, że 1 ml produktu zawiera 0,6 g sacharozy. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego. Należy przerwać stosowanie produktu leczniczego na ok. 48 h przed planowanym wykonaniem alergicznych testów skórnych, gdyż leki przeciwhistaminowe mogą powodować fałszywie ujemne wyniki tych testów (mogą zmniejszyć lub całkowicie zahamować reakcję skórną, która w normalnych warunkach byłaby dodatnia). W badaniach klinicznych, których celem była ocena zdolności do prowadzenia pojazdów, loratadyna nie powodowała upośledzenia. Należy jednak poinformować pacjentów, że u niektórych osób, bardzo rzadko występowała senność, która mogła zaburzać zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Produkt leczniczy podawany jednocześnie z alkoholem nie nasila jego działania w stopniu dającym się ocenić testami psychomotorycznymi. Potencjalne interakcje mogą wystąpić z wszystkimi znanymi inhibitorami CYP3A4 lub CYP2D6 wskutek zwiększenia stężenia loratadyny w osoczu krwi, co może powodować nasilenie działań niepożądanych. W kontrolowanych badaniach klinicznych wykazano, że równoczesne stosowanie loratadyny z ketokonazolem, erytromycyną lub cymetydyną powoduje zwiększenie stężenia loratadyny w osoczu, jednakże bez zmian istotnych klinicznie.

W badaniach na zwierzętach nie wykazano teratogennego działania loratadyny. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania produktu w okresie ciąży. Nie stosować produktu leczniczego w okresie ciąży. Loratadyna przenika do mleka matki, dlatego nie zaleca się przyjmowania loratadyny w okresie karmienia piersią.

W badaniach klinicznych z udziałem dzieci 2-12 lat obserwowano następujące działania niepożądane w porównaniu z placebo: ból głowy (2,7%), nerwowość (2,3%) i zmęczenie (1%). W badaniach klinicznych z udziałem dorosłych pacjentów i młodzieży, w zakresie wskazań obejmującym alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa i przewlekłą pokrzywkę idiopatyczną, po podaniu zalecanej dawki 10 mg/dobę, u 2% pacjentów obserwowano działania niepożądane. Do najczęściej obserwowanych działań niepożądanych, w porównaniu do placebo, należą: senność (1,2%), ból głowy (0,6%), zwiększenie apetytu (0,5%) i bezsenność (0,1%), jak również zmęczenie, suchość w jamie ustnej, nudności, zapalenie błony śluzowej żołądka i wysypka. Zaburzenia układu immunologicznego: anafilaksja. Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy. Zaburzenia serca: tachykardia, kołatanie serca. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: nieprawidłowa czynność wątroby. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: łysienie.

Przedawkowanie loratadyny powoduje nasilenie objawów cholinolitycznych. Po przedawkowaniu loratadyny obserwowano: senność, przyspieszenie czynności serca i ból głowy. W razie przedawkowania, należy natychmiast zastosować leczenie objawowe i podtrzymujące, i kontynuować je tak długo, jak to będzie konieczne. Można podawać węgiel aktywowany w postaci wodnej zawiesiny. Można wykonać płukanie żołądka. Loratadyny nie można eliminować z organizmu poprzez hemodializę; nie wiadomo, czy można ją eliminować poprzez dializę otrzewnową. Po udzieleniu pomocy, pacjenta należy nadal monitorować.

Loratadyna, substancja czynna produktu leczniczego, jest trójpierścieniowym lekiem przeciwhistaminowym, selektywnym antagonistą obwodowych receptorów histaminowych H1. W zalecanych dawkach loratadyna nie wykazuje ośrodkowego działania sedatywnego, czy przeciwcholinergicznego u większości populacji. W długotrwałych badaniach nie obserwowano istotnych klinicznie zmian ważnych dla życia parametrów laboratoryjnych, fizykalnych, czy w zapisie elektrokardiograficznym. Loratadyna nie wykazuje znaczącego wpływu na receptory H2. Nie ma wpływu na wychwyt norepinefryny i praktycznie nie wywiera wpływu na czynność układu sercowo-naczyniowego i na aktywność układu bodźcotwórczego serca.

1 ml syropu zawiera 1 mg loratadyny.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.