Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Claritine Allergy

Loratadine

syrop
1 mg/ml
1 but. 60 ml
Doustnie
OTC
100%
17,38
Claritine Allergy
tabl.
10 mg
7 szt.
Doustnie
OTC
100%
13,50

Claritine Allergy - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Claritine Allergy jest wskazany w objawowym leczeniu dwóch schorzeń alergicznych:

  • alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa
  • przewlekłej pokrzywki idiopatycznej

Lek ten, zawierający substancję czynną loratadynę, należy do grupy trójpierścieniowych leków przeciwhistaminowych, działających jako selektywny antagonista obwodowych receptorów histaminowych H1.

Dawkowanie i sposób podawania

Claritine Allergy dostępny jest w dwóch postaciach: syropu oraz tabletek. Dawkowanie zależy od wieku pacjenta, masy ciała oraz formy leku:

Grupa pacjentów Syrop Tabletki
Dorośli i dzieci >12 lat 10 mg (10 ml) raz/dobę 10 mg (1 tabl.) raz/dobę
Dzieci 6-12 lat, >30 kg 10 mg (10 ml) raz/dobę 10 mg (1 tabl.) raz/dobę
Dzieci 6-12 lat, ≤30 kg Nie zalecane Nie zalecane
Dzieci <6 lat Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności

Uwaga: Lek można przyjmować niezależnie od posiłków.

U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby należy zastosować mniejszą dawkę początkową. Dorosłym i dzieciom o masie ciała większej niż 30 kg zaleca się podawanie 10 mg loratadyny co drugi dzień. Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z niewydolnością nerek oraz u osób w podeszłym wieku.

Przeciwwskazania

Stosowanie leku Claritine Allergy jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na loratadynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Ciąża

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania leku Claritine Allergy należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:

  • U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby
  • U pacjentów z cukrzycą (syrop zawiera 0,6 g sacharozy/ml)
  • U pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy

Należy przerwać stosowanie leku na około 48 godzin przed planowanym wykonaniem alergicznych testów skórnych, gdyż może on powodować fałszywie ujemne wyniki.

Chociaż loratadyna nie powoduje zazwyczaj upośledzenia zdolności prowadzenia pojazdów, należy poinformować pacjentów o możliwości wystąpienia senności, która może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Claritine Allergy może wchodzić w interakcje z następującymi substancjami:

  • Inhibitory CYP3A4 lub CYP2D6 (mogą zwiększać stężenie loratadyny w osoczu)
  • Ketokonazol, erytromycyna, cymetydyna (zwiększają stężenie loratadyny w osoczu, ale bez istotnych klinicznie zmian)

Lek nie nasila działania alkoholu w stopniu dającym się ocenić testami psychomotorycznymi.

Wpływ na ciążę i laktację

Claritine Allergy jest przeciwwskazany w okresie ciąży. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania produktu u kobiet ciężarnych. Loratadyna przenika do mleka matki, dlatego nie zaleca się jej przyjmowania w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Najczęściej obserwowane działania niepożądane u dorosłych i młodzieży to:

  • Senność (1,2%)
  • Ból głowy (0,6%)
  • Zwiększenie apetytu (0,5%)
  • Bezsenność (0,1%)

U dzieci w wieku 2-12 lat najczęściej obserwowano:

  • Ból głowy (2,7%)
  • Nerwowość (2,3%)
  • Zmęczenie (1%)

Rzadziej występujące działania niepożądane obejmują: anafilaksję, zawroty głowy, tachykardię, kołatanie serca, nieprawidłową czynność wątroby i łysienie.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania loratadyny mogą wystąpić nasilone objawy cholinolityczne, senność, przyspieszenie czynności serca i ból głowy. Leczenie polega na natychmiastowym zastosowaniu leczenia objawowego i podtrzymującego. Można podać węgiel aktywowany lub wykonać płukanie żołądka. Loratadyny nie można eliminować poprzez hemodializę.

Właściwości farmakodynamiczne

Loratadyna jest selektywnym antagonistą obwodowych receptorów histaminowych H1. W zalecanych dawkach nie wykazuje ośrodkowego działania sedatywnego ani przeciwcholinergicznego u większości populacji. Nie wpływa znacząco na receptory H2, wychwyt norepinefryny ani na czynność układu sercowo-naczyniowego.

Warto zapamiętać
  • Claritine Allergy jest skuteczny w leczeniu alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i przewlekłej pokrzywki idiopatycznej.
  • Lek nie powoduje senności u większości pacjentów, co umożliwia jego stosowanie bez wpływu na codzienne aktywności.

Claritine Allergy to skuteczny lek przeciwhistaminowy, który dzięki swojemu selektywnemu działaniu na receptory H1 zapewnia ulgę w objawach alergii bez znaczącego wpływu na ośrodkowy układ nerwowy. Jego stosowanie wymaga jednak uwagi w przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz podczas ciąży i karmienia piersią.



Wskazania

Produkt leczniczy jest wskazany w objawowym leczeniu alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i przewlekłej pokrzywki idiopatycznej.

Syrop. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 10 mg (10 ml syropu). Dzieci i młodzież. Dzieci w wieku 6-12 lat: mc. większa niż 30 kg: 10 mg (10 ml syropu) raz/dobę; mc. 30 kg lub mniejsza: nie jest wskazane stosowanie produktu leczniczego. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego u dzieci w wieku poniżej 2 lat. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby należy zastosować mniejszą dawkę początkową, ponieważ klirens loratadyny u tych osób może być zmniejszony. W takich przypadkach, dorosłym i dzieciom o mc. większej niż 30 kg należy podawać 10 mg loratadyny (w postaci tabl. lub syropu) co drugi dzień. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów z niewydolnością nerek. Pacjenci w podeszłym wieku. Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów w podeszłym wieku. Tabl. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 10 mg (1 tabl.) raz/dobę. Dzieci i młodzież. Dzieci w wieku 6-12 lat: mc. większa niż 30 kg: 10 mg (1 tabl.) raz/dobę. Nie jest wskazane stosowanie tabl. (10 mg) u dzieci, których mc. jest mniejsza niż 30 kg. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby należy zastosować mniejszą dawkę początkową, ponieważ klirens loratadyny u tych osób może być zmniejszony. W takich przypadkach, dorosłym i dzieciom o mc. większej niż 30 kg należy podawać 10 mg loratadyny, co drugi dzień. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów z niewydolnością nerek. Pacjenci w podeszłym wieku. Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów w podeszłym wieku.

Produkt leczniczy można przyjmować niezależnie od posiłków.

Nadwrażliwość na substancję czynną (loratadynę) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nie stosować produktu leczniczego w okresie ciąży.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Podczas stosowania produktu leczniczego w postaci syropu u pacjentów chorych na cukrzycę należy wziąć pod uwagę fakt, że 1 ml produktu zawiera 0,6 g sacharozy. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego. Należy przerwać stosowanie produktu leczniczego na ok. 48 h przed planowanym wykonaniem alergicznych testów skórnych, gdyż leki przeciwhistaminowe mogą powodować fałszywie ujemne wyniki tych testów (mogą zmniejszyć lub całkowicie zahamować reakcję skórną, która w normalnych warunkach byłaby dodatnia). W badaniach klinicznych, których celem była ocena zdolności do prowadzenia pojazdów, loratadyna nie powodowała upośledzenia. Należy jednak poinformować pacjentów, że u niektórych osób, bardzo rzadko występowała senność, która mogła zaburzać zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Produkt leczniczy podawany jednocześnie z alkoholem nie nasila jego działania w stopniu dającym się ocenić testami psychomotorycznymi. Potencjalne interakcje mogą wystąpić z wszystkimi znanymi inhibitorami CYP3A4 lub CYP2D6 wskutek zwiększenia stężenia loratadyny w osoczu krwi, co może powodować nasilenie działań niepożądanych. W kontrolowanych badaniach klinicznych wykazano, że równoczesne stosowanie loratadyny z ketokonazolem, erytromycyną lub cymetydyną powoduje zwiększenie stężenia loratadyny w osoczu, jednakże bez zmian istotnych klinicznie.

W badaniach na zwierzętach nie wykazano teratogennego działania loratadyny. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania produktu w okresie ciąży. Nie stosować produktu leczniczego w okresie ciąży. Loratadyna przenika do mleka matki, dlatego nie zaleca się przyjmowania loratadyny w okresie karmienia piersią.

W badaniach klinicznych z udziałem dzieci 2-12 lat obserwowano następujące działania niepożądane w porównaniu z placebo: ból głowy (2,7%), nerwowość (2,3%) i zmęczenie (1%). W badaniach klinicznych z udziałem dorosłych pacjentów i młodzieży, w zakresie wskazań obejmującym alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa i przewlekłą pokrzywkę idiopatyczną, po podaniu zalecanej dawki 10 mg/dobę, u 2% pacjentów obserwowano działania niepożądane. Do najczęściej obserwowanych działań niepożądanych, w porównaniu do placebo, należą: senność (1,2%), ból głowy (0,6%), zwiększenie apetytu (0,5%) i bezsenność (0,1%), jak również zmęczenie, suchość w jamie ustnej, nudności, zapalenie błony śluzowej żołądka i wysypka. Zaburzenia układu immunologicznego: anafilaksja. Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy. Zaburzenia serca: tachykardia, kołatanie serca. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: nieprawidłowa czynność wątroby. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: łysienie.

Przedawkowanie loratadyny powoduje nasilenie objawów cholinolitycznych. Po przedawkowaniu loratadyny obserwowano: senność, przyspieszenie czynności serca i ból głowy. W razie przedawkowania, należy natychmiast zastosować leczenie objawowe i podtrzymujące, i kontynuować je tak długo, jak to będzie konieczne. Można podawać węgiel aktywowany w postaci wodnej zawiesiny. Można wykonać płukanie żołądka. Loratadyny nie można eliminować z organizmu poprzez hemodializę; nie wiadomo, czy można ją eliminować poprzez dializę otrzewnową. Po udzieleniu pomocy, pacjenta należy nadal monitorować.

Loratadyna, substancja czynna produktu leczniczego, jest trójpierścieniowym lekiem przeciwhistaminowym, selektywnym antagonistą obwodowych receptorów histaminowych H1. W zalecanych dawkach loratadyna nie wykazuje ośrodkowego działania sedatywnego, czy przeciwcholinergicznego u większości populacji. W długotrwałych badaniach nie obserwowano istotnych klinicznie zmian ważnych dla życia parametrów laboratoryjnych, fizykalnych, czy w zapisie elektrokardiograficznym. Loratadyna nie wykazuje znaczącego wpływu na receptory H2. Nie ma wpływu na wychwyt norepinefryny i praktycznie nie wywiera wpływu na czynność układu sercowo-naczyniowego i na aktywność układu bodźcotwórczego serca.

1 ml syropu zawiera 1 mg loratadyny.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.