Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Cirrus Duo

Cetirizine dihydrochloride + Pseudoephedrine hydrochloride

tabl. o przedł. uwalnianiu
5 mg+ 120 mg
6 szt.
Doustnie
OTC-18
100%
16,72

Cirrus Duo - Lek przeciwalergiczny i zmniejszający przekrwienie błony śluzowej nosa

Wskazania do stosowania

Cirrus Duo jest wskazany w leczeniu objawów sezonowego i całorocznego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, takich jak:

  • Przekrwienie błony śluzowej nosa
  • Kichanie
  • Wodnista wydzielina z nosa (katar)
  • Świąd nosa i spojówek

Preparat jest przeznaczony do stosowania w przypadkach, gdy pożądane jest zarówno działanie przeciwalergiczne cetyryzyny dichlorowodorku, jak i zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa działanie pseudoefedryny chlorowodorku.

Cirrus Duo łączy w sobie działanie przeciwalergiczne i zmniejszające przekrwienie nosa, co czyni go skutecznym lekiem w kompleksowym leczeniu objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa pacjentów Dawkowanie
Dorośli i młodzież (12-18 lat) 1 tabletka 2 razy na dobę (rano i wieczorem)
Pacjenci z umiarkowaną niewydolnością nerek 1 tabletka na dobę
Pacjenci z umiarkowaną niewydolnością wątroby 1 tabletka na dobę
Dzieci poniżej 12 lat Stosowanie przeciwwskazane

Tabletki należy przyjmować w czasie posiłków lub między posiłkami, połykając w całości i popijając odpowiednią ilością płynu. Nie wolno ich przełamywać, żuć ani kruszyć.

Dawkowanie Cirrus Duo jest dostosowane do wieku pacjenta oraz funkcji nerek i wątroby. Ważne jest przestrzeganie zaleceń dotyczących sposobu przyjmowania leku.

Czas trwania leczenia

Leczenie preparatem Cirrus Duo nie powinno przekraczać okresu występowania objawów i nie powinno być dłuższe niż 2-3 tygodnie. Po zmniejszeniu nasilenia objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa można kontynuować leczenie samą cetyryzyną, jeśli to konieczne.

Cirrus Duo jest przeznaczony do krótkotrwałego stosowania w okresie nasilonych objawów alergii. Długotrwałe leczenie powinno być prowadzone przy użyciu samej cetyryzyny.

Przeciwwskazania

Stosowanie preparatu Cirrus Duo jest przeciwwskazane u pacjentów z:

  • Nadwrażliwością na substancje czynne, efedrynę, piperazynę lub jej pochodne, lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Ciężkim nadciśnieniem tętniczym lub ciężką postacią choroby niedokrwiennej serca
  • Ciężką niewydolnością nerek
  • Niewyrównaną nadczynnością tarczycy
  • Ciężkimi zaburzeniami rytmu serca
  • Guzem chromochłonnym rdzenia nadnerczy
  • Jaskrą lub zwiększonym ciśnieniem śródgałkowym
  • Zatrzymaniem moczu
  • Udarem mózgu w wywiadzie
  • Wysokim ryzykiem wystąpienia udaru krwotocznego mózgu

Preparat jest również przeciwwskazany u pacjentów stosujących jednocześnie dihydroergotaminę, inhibitory IMAO, a także w ciągu 2 tygodni po przerwaniu leczenia takimi produktami.

Cirrus Duo ma szereg przeciwwskazań, szczególnie związanych z chorobami układu sercowo-naczyniowego, endokrynologicznymi oraz neurologicznymi. Przed zastosowaniem leku należy dokładnie przeanalizować historię choroby pacjenta.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Ze względu na zawartość pseudoefedryny należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania Cirrus Duo u pacjentów z:

  • Cukrzycą
  • Nadczynnością tarczycy
  • Nadciśnieniem tętniczym
  • Tachykardią
  • Zaburzeniami rytmu serca
  • Chorobą niedokrwienną serca
  • Umiarkowaną niewydolnością nerek lub wątroby

Ostrożność zaleca się również u osób w podeszłym wieku oraz pacjentów przyjmujących leki sympatykomimetyczne, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwnadciśnieniowe, leki hamujące czynność OUN lub alkohol.

Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów z czynnikami ryzyka udaru niedokrwiennego mózgu oraz stanami nadkrzepliwości.

Stosowanie Cirrus Duo wymaga szczególnej ostrożności u pacjentów z chorobami przewlekłymi oraz przyjmujących inne leki. Konieczna jest indywidualna ocena korzyści i ryzyka przed rozpoczęciem terapii.

Warto zapamiętać
  • Cirrus Duo łączy działanie przeciwalergiczne cetyryzyny z działaniem zmniejszającym przekrwienie błony śluzowej nosa pseudoefedryny
  • Lek nie powinien być stosowany dłużej niż 2-3 tygodnie, a po tym okresie można rozważyć kontynuację leczenia samą cetyryzyną

Interakcje z innymi lekami

Cirrus Duo może wchodzić w interakcje z wieloma lekami, w tym:

  • Inhibitorami IMAO (ryzyko przełomu nadciśnieniowego)
  • Lekami przeciwnadciśnieniowymi (osłabienie ich działania)
  • Glikozydami nasercowymi (ryzyko zaburzeń rytmu serca)
  • Lekami sympatykomimetycznymi (nasilenie działania na układ krążenia)
  • Trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi
  • Lekami hamującymi czynność OUN
  • Alkoholem

Ze względu na liczne potencjalne interakcje, przed zastosowaniem Cirrus Duo należy dokładnie przeanalizować wszystkie leki przyjmowane przez pacjenta i rozważyć możliwość wystąpienia interakcji.

Ciąża i karmienie piersią

Cirrus Duo nie powinien być stosowany w okresie ciąży ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa oraz potencjalne ryzyko związane ze stosowaniem pseudoefedryny. Szczególnie niebezpieczne jest stosowanie leku w I i III trymestrze ciąży.

Cetyryzyna i pseudoefedryna przenikają do mleka matki, dlatego Cirrus Duo nie powinien być stosowany w okresie karmienia piersią.

Cirrus Duo jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży i karmiących piersią. W tych grupach pacjentek należy rozważyć alternatywne metody leczenia objawów alergii.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane związane ze stosowaniem Cirrus Duo to:

  • Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, bóle głowy, senność
  • Zaburzenia psychiczne: nerwowość, bezsenność
  • Zaburzenia serca: tachykardia
  • Zaburzenia żołądka i jelit: suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności
  • Zaburzenia ogólne: astenia (osłabienie)

Rzadziej mogą wystąpić poważniejsze działania niepożądane, takie jak reakcje nadwrażliwości, zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie tętnicze czy zaburzenia czynności wątroby.

Pacjenci przyjmujący Cirrus Duo powinni być poinformowani o możliwych działaniach niepożądanych i konieczności zgłaszania ich lekarzowi, szczególnie jeśli są uciążliwe lub nietypowe.

Przedawkowanie

Przedawkowanie Cirrus Duo może prowadzić do poważnych powikłań, w tym zaburzeń rytmu serca, zapaści krążeniowej, drgawek, śpiączki i niewydolności oddechowej. W przypadku podejrzenia przedawkowania konieczna jest natychmiastowa pomoc medyczna.

Leczenie przedawkowania powinno być prowadzone w warunkach szpitalnych i obejmuje leczenie objawowe i podtrzymujące. Nie istnieje specyficzne antidotum dla składników Cirrus Duo.

Przedawkowanie Cirrus Duo stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta. Kluczowe znaczenie ma edukacja pacjentów w zakresie ścisłego przestrzegania zalecanego dawkowania.

Mechanizm działania

Cirrus Duo zawiera dwie substancje czynne o uzupełniającym się działaniu:

  • Cetyryzyna - silny i wybiórczy antagonista receptorów histaminowych H1, hamujący wczesną fazę reakcji alergicznej oraz zmniejszający migrację komórek zapalnych i uwalnianie mediatorów późnej fazy reakcji alergicznej.
  • Pseudoefedryna - amina sympatykomimetyczna pobudzająca receptory α-adrenergiczne, co prowadzi do zwężenia naczyń krwionośnych w błonie śluzowej nosa i zmniejszenia jej przekrwienia.

Połączenie cetyryzyny i pseudoefedryny w preparacie Cirrus Duo zapewnia kompleksowe działanie przeciwalergiczne i zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa, co przekłada się na skuteczne łagodzenie objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa.

Skład preparatu

Jedna tabletka Cirrus Duo zawiera:

  • 5 mg cetyryzyny dichlorowodorku o natychmiastowym uwalnianiu
  • 120 mg pseudoefedryny chlorowodorku o przedłużonym uwalnianiu

Skład Cirrus Duo zapewnia szybkie działanie przeciwalergiczne dzięki cetyryzynie o natychmiastowym uwalnianiu oraz długotrwałe zmniejszenie przekrwienia błony śluzowej nosa dzięki pseudoefedrynie o przedłużonym uwalnianiu.



Wskazania

Preparat jest wskazany w leczeniu objawów sezonowego i całorocznego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, takich jak: przekrwienie błony śluzowej nosa, kichanie, wodnista wydzielina z nosa (katar) oraz świąd nosa i spojówek. Preparat jest przeznaczony do stosowania w przypadkach, gdy pożądane jest zarówno działanie przeciwalergiczne cetyryzyny dichlorowodorku, jak i zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa działanie pseudoefedryny chlorowodorku.

1 tabl. 2x/dobę (rano i wieczorem), w czasie posiłków lub między posiłkami. Zaburzenia czynności nerek. U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek należy zmniejszyć dawkę do jednej tabl./dobę. Zaburzenia czynności wątroby. U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby należy zmniejszyć dawkę do 1 tabl./dobę. Dzieci i młodzież. Młodzież (osoby w wieku 12 lat do poniżej 18 lat): 1 tabl. 2x/dobę (rano i wieczorem), w czasie posiłków lub między posiłkami. Dzieci <12 lat: stosowanie produktu jest przeciwwskazane. Czas trwania leczenia. Czas trwania leczenia nie powinien przekraczać okresu występowania objawów i nie powinien być dłuższy niż 2 do 3 tyg. Po zmniejszeniu nasilenia objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, można kontynuować leczenie samą cetyryzyną, jeśli to konieczne.

Tabl. należy połykać w całości, bez rozgryzania i popijać odpowiednią ilością płynu. Tabl. nie wolno przełamywać, żuć ani kruszyć. Czas trwania leczenia nie powinien przekraczać okresu występowania objawów i nie powinien być dłuższy niż 2-3 tyg. Po zmniejszeniu nasilenia objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, można kontynuować leczenie samą cetyryzyną, jeśli to konieczne.

Preparat jest przeciwwskazany u pacjentów z: nadwrażliwością na substancje czynne, efedrynę, piperazynę lub jej pochodne, lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. ciężkim nadciśnieniem tętniczym lub ciężką postacią choroby niedokrwiennej serca, ciężką niewydolnością nerek, niewyrównaną nadczynnością tarczycy, ciężkimi zaburzeniami rytmu serca, guzem chromochłonnym rdzenia nadnerczy, jaskrą lub zwiększonym ciśnieniem śródgałkowym, zatrzymaniem moczu, udarem mózgu w wywiadzie, grupy wysokiego ryzyka wystąpienia udaru krwotocznego mózgu. Preparat jest przeciwwskazany u pacjentów stosujących jednocześnie: dihydroergotaminę, inhibitory IMAO, a także w ciągu 2 tyg. po przerwaniu leczenia takimi produktami.

Ze względu na zawartość pseudoefedryny należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego u pacjentów z cukrzycą, nadczynnością tarczycy, nadciśnieniem tętniczym, tachykardią, zaburzeniami rytmu serca, chorobą niedokrwienną serca, umiarkowaną niewydolnością nerek lub niewydolnością wątroby oraz u osób w podeszłym wieku. Należy także zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego u pacjentów przyjmujących: leki sympatykomimetyczne, takie jak leki zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa, zmniejszające łaknienie, psychostymulujące, jak np. amfetamina i jej pochodne (nasilenie działania na układ krążenia), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwnadciśnieniowe (osłabienie działania przeciwnadciśnieniowego), leki hamujące czynność OUN lub alkohol (nasilenie działania hamującego czynność OUN oraz pogorszenie sprawności), glikozydy naparstnicy (ryzyko zaburzeń rytmu serca). Należy także zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego u pacjentów, u których przeciwwskazane jest stosowanie leków cholinolitycznych, np. z rozrostem gruczołu krokowego lu utrudnionym opróżnianiem pęcherza moczowego. Szczególną ostrożność należy także zachować u pacjentów z czynnikami ryzyka udaru niedokrwiennego mózgu, ponieważ jednoczesne stosowanie leków naczyniozwężających, takich jak bromokryptyna, pergolid, lizuryd, kabergolina, ergotamina lub jakikolwiek inny lek o działaniu zmniejszającym przekrwienie, stosowany w celu udrożnienia nosa i podawany drogą doustną lub donosową (fenylpropanolamina, fenylefryna, efedryna), może zwiększyć ryzyko skurczu naczyń krwionośnych i zwiększenia ciśnienia tętniczego. W związku z naczyniozwężającym działaniem pseudoefedryny zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów z ryzykiem występowania stanów nadkrzepliwości, na przykład w przebiegu chorób zapalnych jelit. Zachowanie ostrożności jest wymagane u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, którzy przyjmują jednocześnie NLPZ, ponieważ zarówno NLPZ, jak i pseudoefedryna mogą zwiększać ciśnienie tętnicze. Stwierdzano przypadki nadużywania pseudoefedryny, podobnie jak w przypadku innych substancji działających pobudzająco na OUN. Produkt leczniczy zawiera laktozę jednowodną i dlatego nie należy go stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Obiektywne badania wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i sprawność psychofizyczną nie wykazały, aby cetyryzyna w zalecanych dawkach miała istotny klinicznie wpływ na oceniane parametry. Należy jednak zaznaczyć, że występują różnice osobnicze w reakcji na leki: u niektórych osób biorących udział w badaniach klinicznych występowała senność. Cetyryzyna w dawkach większych niż zalecane może wpływać na OUN. Nie ma doniesień o zaburzeniu sprawności psychofizycznej przez pseudoefedrynę. Jednakże pacjenci prowadzący pojazdy mechaniczne lub obsługujący potencjalnie niebezpieczne urządzenia powinni zachować ostrożność i nie powinni stosować dawek większych niż zalecane. Pacjenci nie powinni prowadzić samochodu, jeśli odczuwają senność lub zawroty głowy.

Nie były prowadzone badania interakcji dla skojarzenia cetyryzyny z pseudoefedryną. Badania nie wykazały interakcji farmakokinetycznych podczas jednoczesnego podawania cetyryzyny oraz cymetydyny, ketokonazolu, erytromycyny, azytromycyny, antypiryny lub pseudoefedryny. W badaniu po podaniu wielokrotnym teofiliny (400 mg raz/dobę) i cetyryzyny obserwowano niewielkie (o 16%) zmniejszenie klirensu cetyryzyny; natomiast jednoczesne podawanie cetyryzyny nie wpływało na ekspozycję na teofilinę. Nie wykazano niepożądanych interakcji farmakodynamicznych w badaniach z cetyryzyną i cymetydyną, glipizydem, diazepamem i pseudoefedryną. Nie wykazano występowania niepożądanych interakcji klinicznych w badaniach z cetyryzyną i azytromycyną, erytromycyną, ketokonazolem, teofiliną, antypiryną i pseudoefedryną. W szczególności jednoczesne podawanie cetyryzyny i makrolidów lub ketokonazolu nie powodowało istotnych klinicznie zmian w zapisie elektrokardiograficznym (EKG). W badaniu po podaniu wielokrotnym rytonawiru (600 mg 2x/dobę) i cetyryzyny (10 mg/dobę) ekspozycja organizmu na cetyryzynę uległa zwiększeniu o około 40%, podczas gdy ekspozycja organizmu na rytonawir uległa nieznacznej zmianie (-11%) podczas jednoczesnego podawania cetyryzyny. Podczas równoczesnego stosowania amin sympatykomimetycznych i inhibitorów IMAO może wystąpić przełom nadciśnieniowy. W związku z długim okresem działania inhibitorów MAO istnieje możliwość wystąpienia takiej interakcji nawet 15 dni po przerwaniu podawania tych produktów. Aminy sympatykomimetyczne mogą osłabiać działanie przeciwnadciśnieniowe produktów blokujących receptory β-adrenergiczne oraz produktów działających na układ współczulny, np. metylodopy, guanetydyny i rezerpiny. Jednoczesne stosowanie linezolidu z pseudoefedryną może powodować zwiększenie ciśnienia tętniczego u osób z prawidłowym ciśnieniem krwi. Podczas jednoczesnego stosowania pseudoefedryny z glikozydami nasercowymi, takimi jak digoksyna lub digitoksyna, może dojść do zwiększenia ekotopowej aktywności układu bodźcoprzewodzącego serca. Dlatego należy unikać stosowania produktu leczniczego u pacjentów przyjmujących glikozydy naparstnicy nasercowe. Leki zobojętniające sok żołądkowy oraz inhibitory pompy protonowej zwiększają szybkość wchłaniania pseudoefedryny, natomiast kaolin zmniejsza ją. Jednoczesne stosowanie z halogenowanymi środkami do znieczulenia ogólnego może powodować lub nasilać komorowe zaburzenia rytmu. Produkty przeciwhistaminowe hamują reakcję alergiczną w testach skórnych, stąd też zaleca się odstawienie produktów przeciwhistaminowych na 3 dni przed wykonaniem testów. Nie stwierdzono, by posiłek wysokotłuszczowy zmieniał biodostępność obu substancji czynnych produktu leczniczego. Jednak wtedy maksymalne stężenie cetyryzyny w osoczu występuje później i jest mniejsze.

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania produktu u kobiet w okresie ciąży. Nie należy stosować produktu w okresie ciąży. Stosowanie pseudoefedryny w I trymestrze ciąży wiąże się ze zwiększeniem częstości wrodzonego wytrzewienia (wada rozwojowa powłok jamy brzusznej z przemieszczeniem jelit na zewnątrz jamy brzusznej) oraz artrezji jelita cienkiego (wrodzona niedrożność jelita cienkiego). Ze względu na naczyniozwężające działanie pseudoefedryny nie należy jej stosować w III trymestrze ciąży, ponieważ może to wywoływać zmniejszenie przepływu w krążeniu maciczno-łożyskowym. Dane otrzymane z ograniczonej liczby zastosowań cetyryzyny w okresie ciąży nie wskazują na niepożądane działanie cetyryzyny na przebieg ciąży lub stan zdrowia płodu i noworodka. Brak wystarczających danych z badań na zwierzętach dotyczących wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i płodu, przebieg porodu i rozwój pourodzeniowy. Cetyryzyna i pseudoefedryna przenikają do mleka matki. Dlatego produktu nie należy stosować w okresie karmienia piersią. Badanie na szczurach nie wykazało wpływu na płodność po podaniu doustnym dawki 160 mg/kg mc.(cetyryzyny w dawce 6,4 mg/kg mc. oraz pseudoefedryny w dawce 153,6 mg/kg mc.), co odpowiadało 2- do 3-krotnie większej ogólnoustrojowej ekspozycji na cetyryzynę niż po podaniu dawek terapeutycznych u ludzi. Brak danych dotyczących wpływu na płodność u ludzi.

Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) reakcje, nadwrażliwości. Zaburzenia psychiczne: (często) nerwowość, bezsenność; (niezbyt często) niepokój, pobudzenie; (rzadko) omamy; (bardzo rzadko) zaburzenia psychotyczne. Zaburzenia układu nerwowego: (często) zawroty głowy (pochodzenia błędnikowego), zawroty głowy (pochodzenia ośrodkowego), bóle głowy, senność; (rzadko) drgawki, drżenie; (bardzo rzadko) zaburzenia smaku, incydenty mózgowo - naczyniowe (udar mózgu). Zaburzenia oka: (nieznana) zaburzenia akomodacji, niewyraźne widzenie, rozszerzenie źrenicy, ból oka, zaburzenia widzenia, światłowstręt. Zaburzenia serca: (często) tachykardia; (rzadko) zaburzenia rytmu serca. Zaburzenia naczyniowe: (rzadko) bladość, nadciśnienie tętnicze; (bardzo rzadko) zapaść krążeniowa. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (nieznana) duszność. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności; (rzadko) wymioty; (bardzo rzadko) niedokrwienne zapalenie okrężnicy. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (rzadko) zaburzenia czynności wątroby (zwiększenie aktywności aminotransferaz, fosfatazy alkalicznej, gammaglutamylotransferazy, zwiększenie stężenia bilirubiny). Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (rzadko) suchość skóry, wysypka, zwiększona potliwość, pokrzywka; (bardzo rzadko) wysypka polekowa, obrzęk naczynioruchowy. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (rzadko) dyzuria (bolesne lub utrudnione oddawanie moczu). Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (nieznana) zaburzenia erekcji. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) astenia.

Objawy obserwowane po przedawkowaniu cetyryzyny są związane głównie z działaniem na OUN lub z objawami mogącymi wskazywać na działanie przeciwcholinergiczne. Produkty sympatykomimetyczne w dużych dawkach mogą powodować psychozę toksyczną z urojeniami i omamami. U niektórych pacjentów mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca, zapaść krążeniowa, drgawki, śpiączka i niewydolność oddechowa. Objawy te mogą doprowadzić do zgonu. Objawy ostrego przedawkowania produktu leczniczego to: biegunka, zawroty głowy, zmęczenie, bóle głowy, złe samopoczucie, rozszerzenie źrenicy, zatrzymanie moczu, tachykardia, zaburzenia rytmu serca, zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, objawy hamowania OUN (uspokojenie, bezdech, utrata przytomności, sinica i zapaść sercowo-naczyniowa) lub objawy pobudzenia OUN (bezsenność, omamy, drżenie, drgawki), które mogą prowadzić do zgonu. Leczenie przedawkowania (objawowe i podtrzymujące) powinno być prowadzone w warunkach szpitalnych. Należy wziąć pod uwagę inne równocześnie przyjmowane produkty lecznicze. Należy wywołać wymioty, jeżeli nie wystąpią samoistnie. Zaleca się wykonanie płukania żołądka. Nie jest znane antidotum. Nie należy podawać amin sympatykomimetycznych. W przypadku wysokiego ciśnienia tętniczego i tachykardii należy stosować leki blokujące receptory α–adrenergiczne i/lub leki blokujące receptory β-adrenergiczne. Jeśli wystąpią drgawki, należy podać dożylnie diazepam (doodbytniczo u dzieci). Hemodializa w niewielkim stopniu usuwa cetyryzynę i pseudoefedrynę z organizmu.

Właściwości farmakodynamiczne produktu leczniczego są bezpośrednio związane z sumującym się działaniem każdego ze składników. Cetyryzyna jest silnym i wybiórczym antagonistą receptorów histaminowych H1 o dodatkowych właściwościach przeciwalergicznych; hamuje zależną od histaminy wczesną fazę reakcji alergicznej oraz zmniejsza migrację niektórych komórek biorących udział w reakcji zapalnej i uwalnianie niektórych mediatorów późnej fazy reakcji alergicznej. W testach prowokacji donosowej cetyryzyna hamowała reakcje wywołane przez histaminę i pyłki roślin. Pseudoefedryna to amina sympatykomimetyczna stosowana doustnie, silniej pobudzająca receptory α- niż β-adrenergiczne. Pseudoefedryna zwęża naczynia krwionośne w błonie śluzowej nosa i w wyniku tego zmniejsza przekrwienie błony śluzowej nosa.

1 tabl. zawiera 5 mg cetyryzyny dichlorowodorku o natychmiastowym uwalnianiu oraz 120 mg pseudoefedryny chlorowodorku o przedłużonym uwalnianiu.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Środek uznany za dopingowy.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek powinien być zażywany w czasie jedzenia lub tuż po posiłku.